Se gnluenm spiegel De mannen Op het voetbalveld Kattegat 4 - Amsterdam Gezellig dineren in een romantische Oud hollandse sfeer. thuiswedstrijd bracht een van de Wees per verdedigers ons meteen in moeilijk heden door een voorzet van Frank Bou- man in eigen doel te knallen. Gelukkig werd de stand al gauw weer in even wicht gebracht. Toch moesten we met een voorsprong gaan rusten, omdat we een penalty toegewezen kregen, die onze specialist op dit gebied niet kan missen. Na het verhelderend praatje van Helle- nio Herreria in verband met zijn win tersportvakantie ditmaal op band opge nomen in de rust, ging alles op rol letjes. Nog geen twintig minuten waren er gespeeld, of een 23 achterstand was bereikt. Echter een kwartier voor tijd was het onze Karei wie anders die alle opdrachten vergat en gelijk maakte. Zeven minuten voor tijd voorkwam de scheidsrechter erger door een doel punt van Frank Reddering, die niet bij Karei wilde achterblijven, wegens bui tenspel af te keuren. Echter dit mocht niet baten, want een toevalstreffer van Frank Bouman gaf ons drie minuten voor tijd toch een voorsprong. Niemand kon het Karei toen nog kwalijk nemen, dat hij in de laatste minuut nog een zeer fraaie goal scoorde. Het publiek bejubelde hem zelfs. Toch vond Rinaldini, onze aanvoerder, het nodig Karei vanwege zijn twee doel punten, voor twee wedstrijden te schor sen, terwijl de andere doelpuntenma kers een voorwaardelijke ontzegging kregen. Met vol vertrouwen werd dan ook de uitwedstrijd tegen Rapiditas te gemoet gezien, zeker nu de coach lijfe lijk aanwezig was. De deceptie was dan ook groot, toen het gewoon niet wilde lukken, hetgeen vooral te wijten was aan het falen van de tegenstanders en de scheidsrechter. Eerst liep de keeper van onze gastheren onder een eenvoudige lob van Frank Reddering door, waardoor we toch weer voorkwamen. Aan de andere kant leek alles nog goed te gaan en de Weespena- ren kregen alle kansen om Jan Snelle- man te kloppen. Door voortreffelijk niet ingrijpen van onze gehele achterhoede bij een corner werd het inderdaad nog voor rust gelijk. Na. rust was het de scheidsrechter, die zijn uitdrukkelijk stempel op de wed strijd legde. Geen enkele kans gaf hij weg. Zelfs het naar voren halen van onze beste achterhoede spelers mocht niet baten. Dat hij een kwartier voor tijd een buitenspeldoeipunt van Henk Dik goedkeurde, was een farce, die de stemming in het veld er niet beter op maakte. Met gebogen hoofd verlieten alle spelers het veld. Het pilsje na afloop smaakte nauwelijks. De doelpuntenma kers werden onmiddellijk geschorst (na mondelinge behandeling werd de schor sing van Henk omgezet in een voor waardelijke). De volgende wedstrijd tegen Aalsmeer was de laatste kans. Alles ging goed: 1_0 achter, 11 door Henk hij weer 21 achter met nog een paar minuten te spelen. Ditmaal was het Jack Kikkert, die zich in de laatste minuut vergat. Toch een klein suksesje deze 2—2. Toch gaan we weer gewoon winnen van nu af aan. Het proberen te verlie zen is nog veel zenuwslopender en sterk afhankelijk van je tegenstanders. Trouwens een ongeslagen niet-kam- pioen (Zat-drie speelt B.M.) is weer eens wat anders. Fredje. Het is deze keer niet eenvoudig wat over de mannen te schrijven. Dat zit hem voornamelijk in 't feit, dat er deze keer ook nauwelijks sprake is ge weest van een seizoen. Immers, als ik mijn lijstje nakijk, dan tel ik zegge en schrijve 9 competitiewedstrijden, 2 be kerwedstrijden en 3 vriendschappelijke wedstrijden onderling tegen A6, A8 en BI. 14 keer in de baan dus; kan men dan nog wel van een seizoen spreken? Officieel begint men in de eerste week september en eindigt men zo'n beetje eind april. Dat zijn dan zo'n beetje 35 zaterda gen. Als ik de vriendschappelijk niet meereken, dan heeft de Bond ons 11 X laten spelen. Voorwaar, een bedroevend aantal en ik ben van mening, dat dit, zelfs de slechte weersomstandigheden in aanmerking genomen, wat vele afgelas tingen met zich meebracht, veel en veel te weinig is. Ik wil niet eens het aantal onterechte afgelastingen in discussie brengen (ik hoop, dat de crocussen mooi uitgekomen zijn als U begrijpt wat ik bedoelmaar wel de geringe sou plesse van de Bond, om in elk geval te proberen om nog iets van de competitie voor die jongetjes te maken. Vanaf 22 maart was er geen programma meer; waarom dan geen restant (inhaal) com petitie vastgesteld? Uitslagen mogen niet bekend gemaakt worden en kampioenen zijn er niet; het is eenvoudig meer dan belachelijk wat men doet om die tere jongenszieltjes te beschermen; maar waarom dan ruil- formulieren e.d.? Van die 9 comp.wedstrijden zijn er 8 gewonnen en 1 gelijk gespeeld; en degeen tegen wie gelijk gespeeld werd (Blauw wit) heeft nog eens gelijk gespeeld en één keer verloren. Dan is de A2 dus kampioen; zo voe len de mannen dat aan en dat is ook een logische gedachtengang. Trouwens, waarvoor voetballen zij eigenlijk? Ja, juist, om te winnen en eventueel kampioen te worden. Het lijkt mij van weinig inzicht getuigen dit te negeren. Zodra ze overigens 12 jaar geworden zijn en in de C-junioren spelen is 't op eens wel mogelijk om kampioen te wor den en worden de uitslagen en standen wel bijgehouden. Waarom wordt overi gens in de E-afdeling van 't schoolvoetbal (5e en 6e klassers 11 en 12 jarigen!) dus!) wel een competitie- en afvalsysteemj:, toegepast? 1 Ik ben dan ook van mening dat zo wel bij de B- als de A-pupillen een be ter en meer op de werkelijkheid geëntf speelsysteem wenselijk is. I Verder kan ik nog wel kwijt, dat de mannen dus dit jaar weer ongeslagen, bleven, dat in alle wedstrijden bij elkaar 61 goals gescoord werden en 5 goals te-| gen en dat we daarom niet naast onze schoenen moeten lopen en voor komend! seizoen op ook wat betere tegenstanders; moeten hopen en die misschien in de ko-l mende tournooien zullen ontmoeten. Tot: ziens dan maar. C. Trompj P.S. Van die tournooien nog het vol-! gende: Onder bekwame leiding van mijn co-assistent (Henne Boskamp) werd bij Z.V.V. alles gewonnen; bij D.W.S. onder, mijn eigen beheer er was een off-day! (twee gewonnen, twee verloren) maar bij Zeeburgia weer volledige rehabilitatie met 3 overwinningen en een eerste plaats.) Gedicht van een zeer jeugdige Op het voetbalveld, staat een held. Hij trapt de ba! in het net, voor de keeper een harde spet. Voor het doelpunt wordt gejuicht, j, en de speler wordt overtuigd, dat hij erg goed is, en uitblinkt heel gewis. Zo gaat het een tijdje door, Totdat hij oud is hoor. Hij heeft last van spit, en hij heeft een kunstgebit. Hij heeft er de pest aan, hij zou liever in het veld staan. Hij is erelid, en heeft nog steeds last van spit. EINDE atMww s Restaurant Taveerne 2 minuten van Centraal Station) Telefoon 020 -24 65 89 Gevestigd in een historisch Hendrick de Keyser pand anno 1614. Ook voor recepties'promoties-parties en besloten diners. (zondags gesloten) Op aanvraag bezorging van koud~buffet op uw kantoor of thuis. 3;

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1975 | | pagina 3