V/an de redakteur
m
m
Dit is de Schakel die komt hinden,
De oude club aan d'oude vrinden.
Redakteur: W. Adriaansz. Vechtstraat 1 75Amsterdam, tel. 4263 04
Administrateur: Chr. Schroder. Johan Jongkindstraat 91. Amsterdam, tel. 15 27 51
Typografie: Drukkerij Joh. Meijer. Kanaalstraat 132, Amsterdam, tel. 18 0710
48e Jaargang
november 1968
No. 4
Schakel
Een bekende hypothese zegt, dat ach
ter iedere ingezonden brief aan een dag-,
week-, maandblad of omroepzuil de me
ning van zoveel duizend lezers, luiste
raars of kijkers schuil gaat en dat daar
om de .ingezonden stukkenschrijvers' van
zoveel belang zijn voor publiciteitsmedia,
die met al die meningen wel degelijk re
kening houden om tot een voor het te
bedienen publiek aanvaardbare presenta
tie te komen.
Als dat waar is, dan biedt de ingeko
men post uw recente Schakel-redakteur
maar weinig houvast. Per Schakel heeft
hij immers één ingezonden brief ontvan
gen, waaruit hij nauwelijks de konklusie
durft te trekken, dat de daarin vervatte
meningen representatief zijn voor 1300
al dan niet belangstellende lezers.
Niettemin is het interessant enige op
merkingen uit de vier ontvangen brieven
n.a.v. de laatste vier Schakels aan u voor
te leggen.
Eenmaal trof hem de opmerking, dat
voor het maandelijks periodiek im
mer worstelend met de aktualiteit
thans blijkbaar de juiste formule is ge
vonden. Daarvan kijkt uw redakteur dan
over op. Immers, het enige doel, dat hij
bewust nastreefde is het vol krijgen van
8 pagina's, een te magere basis om van
een formule te spreken. Hooguit heeft
hij zich laten leiden door het motto
rechts boven aan deze pagina, waaraan
hij wellicht iets meer inhoud heeft wil
len geven.
Een andere brief van dezelfde in
zender werpt de vraag op, of het niet
jammer is, dat wij ons .practisch niet
met de voetbalpolitiek bemoeien'. Waar
bij wordt gewezen op het gevaar van ,te
introvert worden'.
In alle ernst wil uw redakteur daar
over denken. Sterker nog, hij heeft daar
eerder reeds zijn gedachten over laten
gaan.
Maar niettemin gemeend zelf niet tot
stellingname te moeten overgaan, ener
zijds omdat hij veronderstelt dat onze
huidige lezersschare het niet als een ge
mis voelt, anderzijds omdat hij zichzelf
daartoe niet bevoegd acht, of om in
termen van deze tijd te spreken niet
voldoende geëngageerd is.
Niettemin ruimt hij graag plaatsruim
te in voor hen, die menen, dat het tot
de ambiance van onze AFC behoort me
de te denken over problemen en verhou
dingen in onze vaderlandse voetbalwe
reld, die ongetwijfeld een kritische kant
tekening onzerzijds kunnen velen. Be
langstellend wacht hij af.
Mexico
De Spelen 1968 zijn voorbij. It 's all
over now! Daarover hebben u en ik wel
stof tot praten gehad en experts hebben
voorlopig nog genoeg over om de dis-
kussie voort te zetten. Nieuwsmedia heb
ben reeds alles gezegd over de zin der
spelen in de toekomst, de medische be
geleiding, de amateuristische geest en an
dere aspekten. Over één zaak zijn wij
eenzijdig voorgelicht naar mijn be
scheiden mening. En dat is over de
scheidsrechterlijke leiding bij de Olympi
sche voetbalfinale tussen Hongarije en
Bulgarije. Algemeen achtte men zijn lei
ding inkompetent door 3 spelers van het
veld weg te zenden voor vergrijpen, die
doorgaans niet meer worden bestraft.
Topscheidsrechters zijn ook sportmen
sen, die door eerzucht gedreven de lange
weg omhoog hebben willen en kunnen
afleggen. En eenmaal aan de top staande
daar evenals de topsporters zelf
terecht zo lang mogelijk willen blijven.
De finale scheidsrechter in Mexico moet
echter hebben geweten, dat zijn rijk uit
zou zijn, nadat hij het eenvoudig niet
pikte, dat uit protest na overtredingen
ballen werden weggetrapt en zelfs in zijn
gezicht werden gesmeten. Met het heen
zenden van 3 spelers zond hij waar
schijnlijk zich zelf weg uit de grote are
na's, vermoedelijk voorgoed. Maar hij
heeft naar de mening van uw redakteur
een daad gesteld, die een appèl aan het
sportieve geweten mag worden genoemd.
Er blijkt weinig bewondering voor te
zijn geweest. Voor zijn moed heeft uw
Schakelredakteur echter bepaald wèl
waardering!
W. Adriaansz