Wisselvallige resultaten van het vierde elftal
5
BequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
In de laatste twee A.F.C.-Schakels schitterde o.a.
het vierde elftal door afwezigheid en het lijkt mij geen
gek idee om nu maar eens schoon schip te maken. Dat
lucht op!
In de maand October speelde het vierde elftal slechts
twee wedstrijden en moest in beide gevallen een neder
laag incasseren.
Uit tegen Volendam 3 hadden wij gedurende prac-
tisch de gehele eerste helft het beste van het spel, maar
konden dit niet in de zo noodzakelijke doelpunten tot
uitdrukking brengen. De tweede helft was voor onze
tegenstanders. Ongeveer tien minuten voor het einde, de
stand was toen 2-1 voor Volendam, kende de scheids
rechter een penalty aan Volendam toe, welke in een
doelpunt werd omgezet. Dit betekende voor ons tevens
het einde van een illusie op een eervol resultaat, want
in de nog resterende minuten voegde Volendam nog een
doelpunt hieraan toe, zodat de eindstand kwam met een
4-1 nederlaag. Nederlaag was wel verdiend, de uitslag
echter geflatteerd.
Na afloop van deze wedstrijd hebben wij ons geza
menlijk met de aanwezige dames, om vooral maar niet
op te vallen, in Volendammer costuums gewrongen (nou
ja, wat je dan wringen noemt hoor, want speciaal die
broeken waren positief aan de royale kant).
Om de tijd wat te korten hebben we in het Boemeltje
van Purmerend een kleine sweepstake georganiseerd
met het oog op de uitslag van het eerste elftal. De man
lijke afdeling was vrij optimistisch gestemd, terwij! de
aanwezige dames lijnrecht hiertegenin meenden te moe
ten gaan. Laat nu niemand de uitslag goed raden met
het resultaat dat de Commissie Indië een goede dag
had.
De wedstrijd tegen T.O.G. 2 thuis eindigde in een 2-0
nederlaag. Ook in deze wedstrijd hadden wij in de eer
ste helft, met een behoorlijke wind mee, het beste van
het spel. De voorhoede bleek ook hier weer niet in staat
een doelpunt te maken met gevolg een 0-0 stand met
de rust.
Na de rust kwamen wij er practisch niet meer aan
te pas. Onze achterhoede hield echter het hoofd koel,
waardoor de scoringskansen tot een minimum beperkt
werden. Even voor het einde kreeg T.O.G. een penalty
toegewezen wegens 'n vermeend handsgeval. Onze pro
testen hielpen natuurlijk niets en ons vonnis werd zon
der fout voltrokken. In de laatste minuten gelukte het
T.O.G. nog een tweede doelpunt te scoren en het einde
kwam met een 2-0 nederlaag.
De maand November bracht ons drie maal in het
veld en tot onze grote vreugde evenveel overwinnin
gen. Op 13 November tegen de Volewyckers 4 uit pres
teerde onze voorhoede het ongelooflijke om niet minder
dan 5 doelpunten te produceren. Hiertegenover kon
onze achterhoede zich de weelde permitteren twee te-
gengoals toe te staan. Resultaat een klinkende 5-2 over
winning. In de voorhoede speelde Rinckes voor het
eerst mee en dit bleek al spoedig een belangrijke ver
sterking te zijn. Voor de rust verrichtte hij reeds door
drie prima doelpunten de hattrick. Met grote voldoe
ning kunnen wij op deze wedstrijd terugzien, want on
danks de verschrikkelijk slechte weersomstandigheden
(het stroomde gedurende bijna de gehele wedstrijd)
werd er zeer behoorlijk gevoetbald.
Op 20 November naar Assendelft om met het tweede
elftal van de club van deze naam uit te maken of wij
tot de zwakke broeders behoorden of niet. Wij kwa
men op volle oorlogssterkte ui? en dat dit geen over
bodige luxe was komt wel tot uitdrukking in het eind
resultaat: 3-2 in ons voordeel.
Het terrein was wel bijzonder zwaar te bespelen door
het hoge gras en het door de vele regens drassige veld.
Rinckes twee maal en Hendriks een maal zorgden voor
de doelpunten, waarvan vooral het doelpunt van Jan
Hendriks een beauty was. Assendelft 2 blijft door dit
resultaat op 1 punt staan, terwijl wij ons puntenaantal
tot 7 opvoerden.
De eerste returnmatch tegen H.R.C. 3 thuis bracht
ons weer twee punten op. De junior Henk v. d. Berg
(of is hij nog adspirant?) smaakte het genoegen beide
doelpunten op zijn naam te brengen. Onder goede lei
ding zal hij zeker zijn weg wel vinden. De achterhoede
wist in deze wedstrijd de stand blank te houden, zodat
met 2-0 het einde kwam.
Was de maand November dus in alle opzichten gun
stig (6 punten uit 3 wedstrijden) in December konden
wij het in de twee gespeelde wedstrijden niet verder
brengen dan nederlagen. De returnmatch in Zaandam
tegen Z.F.C. 4 bracht aan onze tegenstanders een eer
volle revanche. Tot enkele minuten voor het einde 1-1
en dan plotseling een fout in de achterhoede afgestraft
door een doelpunt. Einde 2-1 voor Z.F.C. 4.
Op 2e Kerstdag nogmaals een uitwedstrijd tegen
Alkm. Boys 2 in Alkmaar. Binnen enkele minuten na
men de Alkmaarders een 2-0 voorsprong. Met de moed
der wanhoop verdedigden wij ons en konden met geluk
verder onheil voorkomen. Het einde kwam ten slotte
met een 3-2 nederlaag.
Een woord van lof voor Nico Kalsbeek, die de ge
hele wedstrijd op halve kracht heeft moeten spelen
maar toch van geen ophouden wist en ook voor Wim
Wallaart, die niet 100 pCt fit was. Dan zou ik wel
graag zien dat wij bij thuiswedstrijden en/of uitwed
strijden met volledige elftallen uitkwamen. Dit treft
niet de elftal-commissie maar speciaal de spelers zelf.
Overtuig je van te voren of je moet spelen en bel bij
twijfelgevallen een elftalcommissie-lid op en zorg er in
ieder geval voor dat je tijdig op de aangegeven plaats
aanwezig bent.
In de maand Januari leden we, mede dank zij vreem
de arbitrale vergissingen, zeer onverdiend met 5-2 van
West-Frisia en Enkhuizen.
COR KERKER
Fokke 2 was onze eerste return-ontmoeting en we
hadden met deze ploeg nog een kleine rekening te ver
effenen. En dat is naar ieders tevredenheid, althans ge
zien vanuit A.F.C.-standpunt, gelukt. Het was op die
verwarrende Zondag, dat er velden door de A.V.B. wa
ren goedgekeurd, terwijl diezelfde terreinen door de
K.N.V.B. onbespeelbaar verklaard waren. Gevolg hier
van was, dat we drie kwartier te laat begonnen. Einde
lijk stond Fokke met acht man in het veld, nadat men
eerst bij ons kousen en schoenen was komen lenen. Ge
lijk Tromp voor Duins gedaan moet hebben, deed Dick
Moesbergen in kleedkamer no. 1; hij deelde alles uit,
wat onze tegenpartij nodig had, om tegen ons te kun
nen spelen. Toen we eenmaal begonnen waren, stroom
den de versterkingen voor Fokke in zulke omvang aan
en werden er zulke vreemde mutaties aangebracht, dat
één van onze mensen de lang niet domme opmerking
maakte: „Zullen we ze eens gaan tellen?" Onze achter
docht bleek ongegrond; het waren er „slechts" elf.
Maar inmiddels hadden we onze slag geslagen en met
half-time hadden we tegen stevige wind in een 4-0
voorsprong. In de tweede helft hebben we Fokke vol
ledig ingesloten en met hun 7-1 nederlaag mochten
onze tegenstanders nog tevreden zijn. De grootste ver
dienste van ons elftal die morgen was, dat het bij de
veilige ruststand niet in slaap gesukkeld is. Verder
moeten Jan van der Werf en Daan Perton genoemd
worden, die ieder drie doelpunten voor him rekening
namen.
Na het Insulinde-tournooi trad ons elftal aan tegen
T.I.W. 2 aan de boorden van de Amstel. Er stond een
(vervolg pag. 8)