"Hoe is het met Jos Kemna?"
16 maart 2016 94e jaargang nr. 8
25 jarige Amsterdammer op een koude vrijdagavond naar Top Oss -
Dordrecht gaat. Ik verzon een eetafspraak. Dat begrepen ze wel.
Met een flinke kater van de vorige avond stapten we in de auto. Waar
ligt Oss eigenlijk vroeg ik mij ineens af? De navigatie vertelde ons de
keiharde waarheid. 138 Kilometer richting het zuiden. Het beloofde
een lange avond te worden. Op de snelweg begon het te regenen. De
temperatuur was inmiddels gezakt tot het vriespunt. "Kan het dak
eigenlijk dicht bij het stadion van Top Oss?", vroeg ik me hardop af.
Een kwartier voor de aftrap arriveerden we bij het Frans Heesenstadi
on. Vlakbij het stadion kwamen wij tot stilstand. Druk gebarend
kwam de plaatselijke steward met zijn verkeerslamp naar ons toe
gehobbeld.
"Doorrijden naar P2", schreeuwde hij paniekerig! Er stonden nog
meer auto's te wachten en hij was duidelijk gespannen. Toen ik de
man vertelde dat we namens de KNVB kwamen om wat jongens te
scouten, schrok hij zich rot. "Henk, Henk!", riep hij naar zijn collega
aan de andere kant van de weg. "Het is de KNVB! Het is de KNVB!"
Henk zat doorweekt op een stoel bij het hek van de hoofdingang. De
KNVB? Kom maar door! Henk opende het hek en begeleidde ons
vervolgens naar de parkeerplek naast de bescheiden familiewagen van
de voorzitter.
Tijdens de wedstrijd zaten we op de eretribune. Hoewel het geen
onaardige partij was ving ik ondertussen alle gesprekken op van de
supporters om mij heen. Het was de week voor carnaval en iedereen
was druk met de voorbereidingen. Men maakte zich zorgen om de
weervoorspelling. Het kon weleens heel hard gaan waaien. Straks
hadden ze al die carnavalskarren voor niks gemaakt. Ondertussen
scoorden zowel Top Oss als Dordrecht er rustig op los. Na 45 minu
ten stond het 2-2. Tijd voor een bakkie koffie in het spelershome,
dachten wij. Helaas werden we bij de deur tegengehouden door een
beveiliger. Toen we hem vertelden dat wij twee uur in de auto hadden
gezeten voor deze pot en ook nog terug moesten, schoot hij in de
lach. We mochten naar binnen en kregen zelfs een kopje koffie van de
club.
Gedurende de tweede helft viel het mij op dat we naast de reservespe
lers van Top Oss zaten. De jongens waren duidelijk meer geïnteres
seerd in hun telefoon dan in de wedstrijd. Het was eigenlijk wel aan
doenlijk. Ze leken stuk voor stuk op de reserves van Real Madrid. De
haren flink in de gel en allemaal een gouden horloge om de pols. Geef
ze eens ongelijk, dacht ik. Zij hebben tenminste nog de droom om
ooit in het eerste van Real Madrid te kunnen voetballen. Die droom
moest ik al laten varen toen ik zeven jaar oud was. Zouden zij ook
allemaal 138 km hebben afgereisd voor deze kraker? Het leek mij
verstandiger om deze vraag voor mezelf te houden. Een kwartier voor
tijd kwam er een grote bontjas de tribune op met daaronder de derde
keeper van Top Oss. Deze jongen had waarschijnlijk de eerste 75
minuten besteed aan het opspuiten van hele smerige parfum. Zelfs de
grensrechter kreeg vijf minuten voor tijd een niesaanval van de eau de
cologne van deze vedette. Ondertussen was de derde keeper druk
bezig met het liken van foto's op instagram. Top Oss verloor uiteinde
lijk de wedstrijd met 2-3. Het publiek leek het niet zoveel te kunnen
schelen en de reservespelers evenmin. Ik miste de thuiswedstrijden
van AFC waar de sfeer doorgaans fantastisch is. AFC 1 speelt altijd
om te winnen en als er dan toch verloren wordt is de club daar een
week goed ziek van. Ik wilde terug naar de kroeg en ik had het koud.
Eenmaal aangekomen in Amsterdam stapte ik dezelfde kroeg weer
binnen. Niemand had mij gemist en de meisjes zaten nog aan de bar.
Ik bestelde wat te drinken en vroeg waar we gebleven waren. Zij
wisten het ook niet meer maar vonden het gezellig dat ik weer aan
schoof. Wat ruik je lekker zij een van de meisjes. Hoe moest ik dat
nou eens gaan uitleggen?
Column 15 maart 2016 van Hennie van de Weerd
In deze rubriek "Hoe is het metkomen er oud eerste elftalspelers
van AFC aan het woord die hun sporen hebben verdiend bij de club.
In deze editie spreken wij met de 72-jarige Jos Kemna over het wel en
wee bij AFC en wat hij zoal heeft meegemaakt bij "zijn AFC".
Jos Kemna begon op zijn 13e jaar met voetballen in de junioren B1
van AFC. Jos speelde o.a samen met Nol Kulkens, Bennie Roode,
Jaap Draisma en Tom Swart, allen net als Jos al meer dan vijftig jaar
lid van AFC en zij behoren dan ook tot de Ridders van AFC.
RECHTERKANT STERK BEZET IN DEZE B1
Tom Swart was een pure rechtsback met Jos voor zich op het mid
denveld. Swart: "Wij hielden de hele rechterflank in toom. Ik moest
het hebben van mijn slidings omdat ik niet zo snel was. Jos was een
uitstekende voetballer met veel snelheid. Bovendien was hij zeer
technisch aangelegd. Een AFC kenmerk want daar staat de club om
bekend. Het was heerlijk voetballen in dat team. Wij hadden ook een
snelle rechtsbuiten Bennie Roode. Bennie maakte veel doelpunten.
Hij is later dan ook in het betaalde voetbal terecht gekomen".
TWEE DIAMANTEN
Jos Kemna heeft een Gouden Bal met twee diamantjes in zijn bezit,
net als Rolf Leeser. De laatste eenmaal als speler en twee keer als
elftalbegeleider. Jos Kemna voor drie behaalde kampioenschappen als
speler in 1964, '67 en '69. Bovendien is Rolf Leeser de bedenker van
deze mooie traditie van de felbegeerde Gouden Bal.
Drie kampioenschappen meemaken bij AFC is uniek. Trainer in die
jaren 60 was de legendarische Gé van Dijk, die in die periode vier
keer kampioen werd met het eerste elftal. Jos Kemna speelde dertien
jaar in het eerste van AFC van 1962 tot 1975.
De AFC A-selectie 1970-1971 voor aanvang van het befaamde
Twentse Ros toernooi in Enschede.
Stand vlnr: Rob Duis en Ton van der Valk (elftalcommissie), Jaap
Draisma, Nol Kulkens, Jan Hein Lans, Ernst Huisman, Bas Rach-
man, Peter van der Valk, Jos Lonnee, Frans van den Bor, Trainer
Wim Houben, Hans Loonstijn, Rolf Leeser (e.c.) en voorzitter
Henk Kappelhoff. Gehurkt vlnr: Nico Leloux, Jan Pelsma, Jules
Theeboom, Kees Gehring, Jos Kemna, Fred Laarhoven en Wout
Koppen
In de jaren dat Jos in het eerste speelde bij AFC stond hij in de spits
of linksbuiten. "Ik speelde in twee systemen. In het eerste jaar begon
ik in de spits met een drie mans voorhoede. Later ben ik op de linker
kant gaan opereren samen met Rob Duis in het 4-4-2 systeem. Ik mag
wel zeggen dat ik behoorlijk snel was. Ook scorend ging het me goed
af en pikte ik mijn doelpunten mee. Ik heb een geweldige tijd gehad
bij deze prachtige club waar ik nog regelmatig kom. Drie kampioen
schappen meemaken bij je club, daar kan je niet ontevreden over zijn.
Ze waren alle drie heel mooi om mee te maken. En dan brak het feest
los kan ik je zeggen, want daar kon je wel op rekenen bij de Amster
damse Feest Club".
Mei 1969. AFC - Drachten (2-1) om het Kampioenschap van Neder
land. Jos Kemna scoort.
1
1
