M I X E D P I C K L E S
w.adriaansz@ziggo.nl
SCOUT
TAAL
20 januari 2016 94e jaargang nr. 6
ingelegd door Willem (Pim) Adriaansz (sinds 1976 nr. 392)
OVERSTAP
Toen Pickelaar met enige moeite op 21-jarige leeftijd de bevrijding van Nederland in 1945 bereikte kwam na aanvankelijk nog enige armoedige
jaren het economische herstel tot stand. Hij had zich inmiddels afgevraagd of hij het jaar 2000 nog zou halen. Dan zou hij toch 76 jaar moeten
worden en dat was niet iedereen gegeven. Niettemin haalde hij dat in alle redelijkheid en wat AFC betreft was hij toen voorzitter van het AFC-
archief. Hij herinnert zich dat het getal 2000 als jaartal toch wel heel vreemd tot ons kwam. Inmiddels schrijven wij 2016 en Pickelaar weet nog
niet van ophouden. Maar hoewel hij zich weer onveranderd bezighoudt met samenstelling van de (historische) rubriek Mixed Pickles stapte hij
niet als gebruikelijk onbekommerd het nieuwe jaar in. Op de dag voor Kerstmis stak hij in IJmuiden voorzichtig een brede weg over en dat lukte
niet helemaal, want een rug windstoot van zeker 100 km/uur tilde hem op en vleide hem enige meters verder op het wegdek. Samengevat: wel wat
bloederig, maar niets gebroken. En op 5 januari j.l. werd hij wat onverwacht geopereerd aan de huid vóór zijn jukbeen, waar iets met spoed moest
worden verwijderd. In zijn hoofd gaat het allemaal nog goed, denkt hij; maar daar denk de lezer allicht wat anders over. Het zij zo. Vanzelf
sprekend wenst hij clubmakkers waar mogelijk het goede toe in 2016, een jaartal dat eigenlijk nu al heel gewoon klinkt.
CITAAT
"De tijd gaat voorbij, zeggen we, maar we vergissen ons: de tijd blijft en wij zijn het, die voorbij gaan".
(Franfois Raspail, Frans chemicus en politicus, 1794-1878).
RESTANT 2015
De laatste uitwedstrijd was op 13 december j.l. tegen SWZ Sneek (2-3). Pickelaar was erbij. Hij reed van Castricum naar Goed Genoeg, stapte
over in de spelersbus en reed nagenoeg weer naar huis, want de tocht ging dit keer over de Afsluitdijk. Het was uitzonderlijk windstil zomerweer,
zelfs op het Sneek veld. Hoofdsponsor BOSO (nooit van gehoord) was nadrukkelijk in het beeld: in poetsdoeken, poetspapier, toilethygiëne en
absorptiemateriaal. Maar daar bleef het niet bij: Alles in Snits was schoon. Toch kwam er nog een probleem, want de bus weigerde na afloop te
starten voor de terugweg. Het was inmiddels wel fris geworden, dus de buspassagiers trokken weer naar het warme clubhuis. Pickelaar bleef
halsstarrig in de bus. Vraag hem niet hoe het kan - want van techniek heeft hij nog minder verstand dan van voetballen - maar na een stief
kwartiertje sloeg de motor toch aan, al duurde het natuurlijk even voordat de de meute uit het blijkbaar nog gezellige clubhuis was geplukt en in
de bus zat. Pickelaar passeerde wederom nagenoeg zijn woonhuis, kwam andermaal weer terecht op Goed Genoeg, stapte over in zijn eigen auto
en na een mistige tocht kwam hij nog knap laat thuis; waar hij de maaltijd maar oversloeg en het bij een aangekleed borreltje liet. Kortom:
Pickelaar was een dagje uit
Restte nog de laatste thuiswedstrijd op 20 december j.l. tegen HSC '21 (1-1. Die leek weer te eindigen in een 0-1 nederlaag. Maar voor de
verandering schoot zeer kort voor tijd Daan Sutorius een strafschop onberispelijk binnen. Het was tijd voor de winterstop.
Om te beginnen raadpleegde Pickelaar eerst even enige dikke van Dale boeken. Zijn deel Engels/Nederlands kwam bij 'scout' onder meer uit op
'talentenjager'. Zijn nieuwste deel Nederlands kwam bij 'ronselaar' uit op 'iemand werven, voornamelijk met de gedachte dat dit met list of geweld
gebeurt'. Ooit was het begrip ronselaar in de amateur voetbalwereld een weinig chic begrip, dat allang evolueerde naar het algemeen aanvaardde
beroep scout; ook al hangt daar niet direct een fijnbesnaard gevoel van eruditie aan. Aan de perstafel bij AFC thuis komen ook weleens mannen
langs, die met een snelle greep de twee selecties van tafel graaien en weer in het niet verdwijnen.
Pickelaar leest regelmatig zijn (kranten-)bronnen en vernam daaruit dat de KNVB door scouting bij amateur voetbalclubs een selectie
bijeenbracht voor Papendal! Zou dat werkelijk waar zijn? Hij vroeg zich meteen af of hij zelfs als (ere-)lid op een halve eeuw afstand tot het
hedendaagse voetbalgebeuren nog lid van die KNVB was. Dat wilde hij niet, maar bleek wel het geval te zijn. Om daar een eind aan te maken zou
hij bij AFC als lid moeten bedanken en dat is toch het laatste waaraan hij denkt. Blijkbaar is internationaal FIFA-wantrouwen moeiteloos te
verkleinen tot KNVB-wantrouwen. Maar kennelijk hebben de clubs als initiatiefnemers van die KNVB door de jaren heen niet goed opgelet.
Ondanks Pickelaars ijveren voor correct Nederlands, wat met de huidige regelgeving niet altijd mogelijk is, ziet ook hij zelf weleens taal- of
typefouten over het hoofd. Ook na herhaald lezen. Dan wordt hij op de vingers getikt door taalminnaars. Dat vindt hij uiteraard niet prettig maar
wel terecht. Schuif het maar op zijn leeftijd.
Onlangs las hij in zijn Noordhollands Dagblad, dat er notarieel een stichting was opgericht, die ten doel had de cirkel rond te maken. Tsja,
beroepsjournalistiek. Hij neemt zich wel voor het taalgebruik in de stuurloze AFC-Schakel kritisch te gaan volgen. Het kan nog leuk worden.
GESCHIEDENISLES
Edwin Geluk is Pickelaars vaste buurman op één van de twee bankjes aan een tafel in de spelersbus. Wij reizen dus schouder aan schouder door
Nederland, maar dat wil niet zeggen dat wij elkaar de oren van de kop converseren (om het maar eens netjes te zeggen). Eens kwamen leden van
de vroegere AFC-familie Nesenberend ter sprake. Bij WKE was Pickelaar in contact gekomen met ene Nesenberend (wonende nabij Coevorden),
heel lang geleden spelend in een AFC-elftal met Pickelaar, die (nog als Ad Onderdelat) daarvan captain was. Dat gesprek kwam amper tot stand
door de voortdurend storende muziek. Al enige maanden geleden repte Pickelaar daar summier van, maar hij kwam er later niet meer op terug.
Waarom nu dan wel? Omdat Edwin Geluk een eigen onderzoek deed uit een tijd, die voornamelijk vóór zijn tijd lag en zelfs leidde naar de AFC-
Schakels van toen. Edwin Geluk: een man met duidelijk gevoel voor geschiedenis.
De feiten. Karel Nesenberend, die het eerste elftal haalde, had twee zonen, waarvan de oudste (Bjorn) redelijk hoog speelde en de jongste (Ronald)
op het geringe niveau van Pickelaar als Ad Onderdelat. Maar Edwin Geluk sprak ook over de moeder van het gezin, die Lotte heette en in de
AFC-Schakel regelmatig schreef als Aangetrouwde. Pickelaar was daarvan weliswaar op de hoogte, maar hij verzuimde ten onrechte het
vermelden daarvan. Dat waren wél Schakels met veel gelezen schrijvers als Aangetrouwde, Jonkheer van Van Rossum de Gaulin, vader Jo
Wijnand, zoon George Wijnand en Ad Onderdelat; om er maar een paar te noemen. Alleen de laatste twee genoemden zijn nog in leven. En Ad
Onderdelat weet als Pickelaar nog steeds niet van ophouden. Ach, laat hem nog maar even...
26
