afgetrapt tussen AFC en Ud inese Calcio u /19. De ligging van het
stadion, volledig omringd door metershoge bergtoppen, was van
ongekende schoonheid. Al dan niet geïnspireerd door de spectaculaire
omgeving nam AFC al snel het heft in handen. Het was Daan Sutori-
us die na een vlotte aanval de bal ontving op randje 16 en knap raak
schoot. 1-0. H et zichtbaar groeiende zelfvertrouwen van AFC resul
teerde al snel in de 2-0. E nrico Patrick ontving de bal aan de rechter
kant, alwaar hij met een machtige versnelling zijn directe tegenstan
der de hielen liet zien. Oog in oog met de keeper rondde hij bekwaam
af.
Nog voor rust liet AFC zien dat het, zowel fysiek als tech
nisch/tactisch, een maatje te groot was voor de Italiaanse groeibriljan
ten Tim W ulffraat rondde een individuele actie af met een koele
finish. Rust.
In de tweede helft kwam er veel fris rood-zwart bloed binnen te lij
nen. Na een onrustige beginfase liet AFC zien over een zeer brede
selectie te beschikken. Hoogtepunt was de ongelooflijk fraaie goal
van nieuwkomer Melvin Grootfaa m De nieuweling, overgekomen
van FC Ch abab, rondde een gevoelvolle bal van W out Meulemans af
met een 'Bergkampiaans' lobje. Wat een binnenkomer. De wedstrijd
eindigde uiteindelijk in een 4-1 overwinning, een eindstand waar
iedereen logischerwijs erg tevreden mee was.
Na een busrit vol vervaarlijke U-bochten arriveerde de selectie uitein
delijk rond 10en terug in het hotel. Na een lekkere maaltijd en nog
een aantal individuele gesprekken tussen trainer en speler naderde dag
rustig zijn eind. Het was pittig, maar ook zeer geslaagd.
Het schijnt overigens nog lang onrustig te zijn geweest in de plaatse
lijke disco, maar dat kunnen we ook gedroomd hebben..
Het illustere duo
Daan S uto rius Tim W u Iffra at
Dag 3
Na een zware dag van vrijdag met een training en een oefenwedstrijd
(1-4 winst), stond de dag vandaag in het teken van herstellen.
De gebruikelijke ochtendwandeling naar het trainingsveld voorspelde
niet veel goeds, de lucht werd met de seconde donkerder en het begon
een beetje te regenen. Voor de training daadwerkelijk begonnen was
regende het al pijpenstelen, waardoor het veld bijna niet bespeelbaar
was. De technische staf speelde hier feilloos op in door verschillende
voetvolley veldjes uit te zetten, waar het veld nog niet bezaaid was
met plassen. ^Ve waren nog niet klaar met de warming-up of de eerste
bliksem en donderslagen waren te zien en ook zeker goed te horen.
Het onweer bleef redelijk ver weg, dus kon er gewoon begonnen
worden met het voetvolley toernooi. Degene die het best met de om
standigheden konden omgaan, zouden het toernooi winnen en dat was
het team bestaande uit. Daan, Marien en W out! Gefeliciteerd.
In de middag stond een bezoek aan de plaatselijke golfclub gepland,
maar door het verschrikkelijke weer viel dit letterlijk in het water. Als
alternatief zijn een aantal spelers gaan relaxen in het zwembad en de
sauna, anderen zijn een roadtrip gaan maken en hebben een drankje
gedaan in een van de bergplaatsjes die zij onderweg tegenkwamen en
de overige spelers zijn in het hotel gebleven.
Voor het diner kwamen de spelers samen met de technische staf
bijeen om het komende seizoen te bespreken. Het is namelijk moeilijk
om kampioen te worden, maar het is veel moeilijker om kampioen te
blijven. Gelukkig is onze doelstelling om bij de eerste 5 te eindigen en
zo lang mogelijk mee te doen om de bovenste plek, maar ook om dat
te realiseren moeten alle neuzen dezelfde kant op staan. Tijdens dit
gesprek zijn er duidelijke afspraken gemaakt om de doelstelling te
behalen.
Na het wederom overheerlijke diner stond de zogenaamde bonte
avond op het programma. Doordat wij vooraf niet wisten welke
attributen cq. hulpmiddelen beschikbaar waren om deze avond een
succes te maken, werd er veel gevraagd van ons inlevingsvermogen.
Onze gastheer Dé had in ieder geval een heuse zangeres meegebracht
die luistert naar de prachtige naam Luigiana. Zij trapte de avond af en
bracht onder meer een leuk duet met rasentertainer Hans van Rossum
ten gehore.
Pepijn K luin en W out Meulemans lieten zich van hun beste kant zien
met het prachtige 'Let' s stay together van Al G reen. De sfeer kwam er
steeds beter in te zitten en zo waagde Guido Moelee zich aan Buona
Sera van André Hazes. Dit allemaal met Magid Jansen als DJ. Toen
vervolgens Jendro Halman, Jonathan Richard, Randel Shakison en
Youssef el Abdallaoui een tafel omtoverden tot een drumstel werd de
zaal, waar ook zo'n vijftien Italiaanse bekenden van Dé aanwezig
waren, helemaal enthousiast. Er werd volop gedanst en gelachen.
Maar er miste nog iets. De inzegening door de Indiaan, een inmiddels
welbekende traditie binnen de selectie van AFC 1, ontbrak nog. Zoals
altijd had Hans van Rossum hier weer wat moois voor bedacht. Met
een inleiding a la Louis van Gaal had Hans de lachers op zijn hand.
Zijn transformatie tot Indiaan was wederom zéér geslaagd en ook de
Italiaanse gasten konden het zichtbaar waarderen. Maar helaas komen
ook aan zulke avonden een eind. Langzaam verlieten de gasten het
hotel en ook zochten steeds meer spelers het bed op. Enkele staf- of
ereleden kozen er voor om nog een drankje even verderop te doen en
ongetwijfeld na te genieten van een zeer spontane en geslaagde
avond.
Wat een creativiteit hebben we in deze mooie selectie.
Jasper Guido
Dag 4
Vandaag stond de laatste volledige dag van het, tot nu toe al zeer
geslaagde, trainingskamp op het programma.
Na het vaste ontbijt, waar sommigen wat opstartproblemen ondervon
den na de bonte avond van gisteren, stond de ochtendtraining op het
program ma.
Door het feit dat de weergoden ons hier in Italië niet echt gunstig
gezind zijn, was het een beetje een drassige boel, maar we hebben wel
goed tactisch kunnen trainen.
's Middag stond de wedstrijd tegen de plaatselijke trots, A.C. B elluno,
op het programma. Al vrij snel in de wedstrijd maakten we kennis met
de zogenoemde Italiaanse passie, wat uiteindelijk resulteerde in een
stevige en fysieke pot voetbal van beiden kanten.
Voor rust, die van de kant van AFC van zeer hoog niveau was, maak
te Enrico Partrick uit een vrij trap op schitterende wijze de 1-0, wat
tevens de ruststand betekende.
Na rust was het een stuk minder qua voetbal van onze kant, waardoor
we uiteindelijk, na wat flinke opstootjes, met 3-1 de bus in werden
gestuurd.
Het mooie aan voetbal is dat je op het veld de grootste vijanden kan
zijn, maar daarbuiten prima met elkaar op kan schieten. Zodoende
hebben we gezamenlijk met Belluno nog een gezellig diner gehad om
dit geslaagde trainingskamp af te sluiten.
Via deze weg willen we als spelersgroep nogmaals Dé H u rwits be
danken voor de geweldige zorgen deze week!
Pepijn V.
2 augustus 2014: C apeIIe- AFC4 - 0
Zaterdag speelde onze hoofdmacht een oefenwedstrijd tegen en in
Capelle.
De trainer had van te voren al gezegd dat het een lastige wedstrijd zou
worden en inderdaad voordat onze jongens tot 60 hadden geteld lag
de bal al achter onze verbouwereerde keeper Kerwin.
Tja, dat was wel heel snel op achterstand... echter onze jo ngens ble
ven de bal goed in en rondspelen naar elkaar en hadden tegen het
sterk counterende Capelle het meest balbezit. En precies uit zo'n
gevaarlijke counter viel de 2-0 .binnen 20 minuten!
AFC bleef voetballen en Tim werd in de
32e
minuut onderuit geschof
feld binnen de beruchte lijnen en de zogenaamde "anschluss" treffer
zou weldra een feit worden echter Tim nam de penalty op het ver
keerde moment met een "Panenka" variant waardoor de stand 2-0
bleef. De uitstekend fluitende
pauze in te gelasten op deze broeierige
rubber "ingezaaide" kunstgrasveld.
besloot gelijk een drink-
iddag op het rijkelijk met
De beide speelwijzen veranderden niet echt na deze onderbreking en
optisch had AFC meer balbezit maar Capelle het gevaar!
Na de "echte" drinkpauze stonden onze jongens weer okselfris bin
nen de kunstoflijnen echter nu werd het lastiger tegen Capelle die wat
meer druk gingen zetten en met een kanjer van een spits aan kwamen
