M)
Een AFC'er vertelt
v<8*
De ploeg Indiase jongens, die 't liefst in AFC-tenue zouden willen
spelen. Maar zij voelen zich wel AFC-ers.
Cricket is de meest favoriete sport bij de Indiase jeugd. Hier actief
met 'n leraar
Iedere wedstrijd van dit wereldtoernooi cricket volgde ik, samen met
de jongens op het tv-scherm. Natuurlijk ook de wedstrijd tussen India
en Nederland, die natuurlijk dik gewonnen werd door de Indiërs.
Worden voetbalsterren in Nederland, zoals van Ajax, "godenzonen"
genoemd, in India worden de cricketsterren bijna als de "goden zelf'
beschouwd.
Indiase meisjes krijgen weinig kans om te voetballen. Gaan dan maar
handballen
Cricket een geloof in India
Ja, cricket dat is bijna een geloof in India Tijdens ons verblijf op het
kinderproject werd ondermeer in India om de Wereldtitel cricket
gespeeld. Betekende dat de Indiase dagbladen er vol van stonden en
ik iedere dag voor de Engelstalige kranten voor de projectkids zorgde.
Die pagina's over cricket kreeg ik na lezing van de jongens terug om
ze later mee naar Nederland te nemen voor onze goede vriend Micha
el Dukker, AFC-er en ACC-er, die lid is van het Nederlandse bestuur
van het Eco-Trustprojekt.
Indiase jongens van het Eco-Trustprojekt voetballen heel graag. Hier
het zogenoemde AFC-team tegen een ploeg uit 'n naburig dorp.
Scheidsrechter Hans de Bie met pet op
i itw
kan worden genoemd. De keuze lijkt dan ook te zijn een "No Go"-
besluit tegen de verhuizing. Snel wat peilend bij wat tafelgenoten aan
de lunch, ondervond deze officieel nog te nemen beslissing, ruime
bijval bij de aanwezige Ridders. Zeker ook bij mijn naaste lunch-
buurman Bob Neseker, die mij enkele dagen later zijn bezwaren tegen
de Loopveld-verhuizing stuurde. Waarop ik graag in een van de
volgende Schakels met instemming terugkom.
Hans de Bie
AFC en ACC onder deze namen actief in India
De voetballende jongens van het Eco Trust kinderenproject in Zuid-
India juichten onlangs, nadat ze opnieuw gescoord hadden. Luid
aangemoedigd door de toekijkende jongens en meisjes, die maar
bleven roepen "Come on, AFC Op het terrein Wonderland in de
Zuid-Indiase deelstaat Tamil Nadu is de naam AFC al 'n aantal jaren
goed bekend. Staat hier voor Antanthi's Football Club. Destijds
genoemd naar de overleden Ananthi Kramer, destijds tijdens haar
leven de Moeder van het Eco-Trustproject.
Iedere keer, dat ik met Louisa het bij Tiruvannamalai gelegen Won
derland bezoek, klinkt het uit tientallen monden van de jongens en
meisjes van het project: "Everything o.k. with AFC?" Waarna er
direct een voetbalwedstrijd volgt tussen de jongens van het kinderpro
ject en jongens uit naburige dorpen. De projectboys spelen dan als
AFC-team. Waarbij ik hen heb uitgelegd, dat AFC mijn Nederlandse
voetbalclub is. Die al in 1895, dus zo'n 116 jaar geleden, opgericht
werd. De jongens weten, dat als zij voor de voetbalclub van Ananthi
scoren, zij ook scoren voor AFC uit Amsterdam.
13 april 2011 89e jaargang nr. 9
Meisjes ook graag 'n voetbalteam
Dat weten de aanmoedigende meisjes aan de zijlijn ook. Him voet
balbetrokkenheid beperkt zich nog tot het zijn van fans van de jon
gens. Maar opmerkelijk is, dat zij hebben aangegeven graag ook een
voetbalteam te kunnen vormen. In tegenstelling met de Europese en
de Amerikaanse landen is dit in het sterk "mangezinde" India niet
eenvoudig. Wat de meisjes mij dan proberen uit te leggen. Cricket,
Indiaas meest favoriete sport, voor vrouwen, is in India geen pro
bleem. Evenals sporten als hockey, volleybal, zwemmen en atletiek.
"Maar voetbal?", voegden de jongens er dan snel aan toe, "Voorlopig
maar liever niet. Een te krachtige sport voor het vrouwenlijf'. Direct
door de meisjes aan toegevoegd met: "Maar ooit zal voetbal ook door
Indiase vrouwen beoefend worden". Ik hoor deze uitspraken als
volbloed AFC-er glimlachend aan. En onthield mij verder van com
mentaar, met name over hoe hierover bij m'n eigen voetbalclub ge
dacht wordt.
8
