Gelezen op site AFC zat. 1
Gelezen op site Veteranen 3
AFC zat. 6 kampioen
Eenvoudig speelde AFC zich weer eens naar winst. Grote man, cij
fermatig: Frank Bakker. Hij scoorde vier keer. Maar ook collega
aanvallers Soef en Yama haalden mooie statistieken. De eerste met
drie assists. De andere met twee benutte penalties.
Bakker, vooraf in de auto, richting Amsterdam Noord: "We hebben
een donderpreek gekregen van de trainer." We? "Ja, wij de aanvallers,
we moeten meer onze verantwoordelijkheid nemen."
Drie uur later, na de wedstrijd, luidt de conclusie: de woorden waren
niet aan dovemansoren gericht. De hele voorhoede, haalde knappe
statistieken. Het regende doelpunten, fijne assists en benutte penal
ties. Eerst Bakker maar eens. Die benutte min of meer zijn eerste drie
kansen. Allemaal beheerst ingeschoten, op aangeven van Soef - die
sterk in dienst van het team speelde - en Jens, die zichzelf goed in de
wedstrijd speelde. Soef had het ook aardig op de heupen. Hij werkte
hard, deed wat een buitenspeler moet doen; namelijk een voorbewe
ging maken, om ruimte voor zichzelf te creeeren. Bakker gunde Soef
nog een doelpunt, door oog in oog met de keeper opzij te schuiven,
maar Soef kwam een voetje te kort, om het cadeautje in ontvangst te
kunnen nemen. Ten slotte Yama, die twee penalties kort achter elkaar
benutte. Beheerst en kalm. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan,
maar de keeper was telkens kansloos.
Op doel stond weer eens Poederbach, die de pech had dat de beste
vrije trappen specialist van deze klasse, ook twee keer mocht aanleg
gen, en telkens op knappe wijze de korte hoek wist te vinden. Het is
maar de vraag of andere keepers, de pegels wel hadden kunnen pare
ren. Veel belangrijker: op momenten dat Poeder wel ballen moést
pakken, gebeurde het ook. Een andere - laag ingeschoten - vrije trap;
handje er achter. Een hard schot: vuist er tegen aan. Je hoorde zijn
handschoenen lekker ploffen, op dat pittoreske veld in Noord.
Uiteindelijk werd het een makkelijk middagje voor AFC, omdat TOB
bij 4-2 de koppies liet hangen, met name achterin. Het had ook 2-8
kunnen worden. Andersom liet AFC ook een beetje de teugels vieren,
waardoor TOB misschien ook nog wel een keer had kunnen scoren,
met wat halve kopballetjes en één of twee keer nog een schot, dat net
het doel miste.
Op de site van TOB stond dat de scheidsrechter een matige wedstrijd
floot. Volgens ons viel dat wel mee. Sterker nog, er stond ten minste
iets van een persoonlijkheid op het veld. Een gele kaart teveel of te
weinig? Ja, dat gebeurt elke week wel eens, maar als een TOB-
invaller de leidsman uitscheldt voor 'LUL' en vervolgens nog een
minuutje doorgaat met zijn tirade - en er met geel vanaf komt - kan
er toch moeilijk gezegd worden dat de scheidsrechter, pietluttig fluit.
Integendeel: hulde voor zijn kalmte en rust.
Winnaar van de SEVERIN-waterkoker, was: Frank Bakker.
Volgende week de topper tegen Aalsmeer, op Sportpark Goed Ge
noeg. Kom allen!
Thomas Rijsman
Weer winst voor ons, nu tegen TABA
Voor de wedstrijd ontstond enige opwinding onder de veteranen die
stonden te wachten bij de kantine, sorry clubrestaurant. Voorzitter
Machiel kwam met de armen vol bloemen van de parkeerplaats.
Helaas, het was voor een ander elftal. De bloemiste had hem ge
vraagd of hij wist waar de bestuurskamer was. Dat wist hij gelukkig,
maar de bloemen gingen voorlopig aan de selectie van Marko voorbij.
Terwijl er uiteindelijk alle reden voor was!
In een ver verleden speelde Henri Singadji in een elftal, ergens in het
oosten van het land. Hij haatte de winter en zat dan liefst rillend op de
bank gekleed in alle reservekleding, maar zie, als de zon begon te
schijnen fleurde hij op en hoe heter het was, hoe beter hij werd. Hij
kwam dan handenwrijvend de kleedkamer binnen en zei: "Geen weer
voor een blanke!" en onze aankoop uit Congo snelde naar buiten om
het ene na het andere doelpunt te scoren.
13 april 2011 89e jaargang nr. 9
Dus toen de bleke veteranen in het felle zonlicht naar buiten wankel
den, was er weinig anders te verwachten dan een potje zomermiddag
voetval. Ook Taba had last van de warmte en zo werd de bal lusteloos
op het middenveld heen en weer geschoven met iets meer kansen
voor Taba dan voor AFC. Tot opeens Ward vanaf de linkerkant met
grote precisie de bal voorslingerde. Daar doolde om onopgehelderde
reden (zonnesteek?) Henk nog rond, die dacht de bal weg te koppen,
maar hem voor de voeten van onze eenzame spits liet stuiteren. An-
thon bedacht zich geen moment en tilde hem over de keeper heen.
De 1-0 bracht weinig verandering in het spel en gelukkig werd het
snel rust.
De tijd die bedoeld is om tot enige rust te komen werd besteed aan
het bedenken van mogelijkheden met de ruim gevulde reservebank,
die zich overigens ook niet onbetuigd liet. De Speler van het Vorige
Jaar, tevens Zelfbedacht Aanvoerder, én Voorzitter en Enig Lid van
de Eltalcommissie, wilde wisselen maar bleek toch mee te doen en
Henk kleedde zich alvast om, maar moest toch weer het veld in.
Scheidsrechter Marko, die voor de rust al liet blijken mijlenver boven
de partijen te staan, keek onverstoord toe en zette toen weer koers
naar het veld.
Taba was gemotiveerder uit de kleedkamer gekomen en zette een
offensief in, maar de verdediging en middenveld stonden hun manne
tje en de aanval stond er bewonderend naar te kijken. Vrij veel wis
sels later stond Ugur op het middenveld toen Anthon op eigen helft de
bal controleerde, Ugur sprintte de diepte in, ontving de bal op maat en
paneerde de keeper, waarmee de 2-0 een feit was.
De tegenstander meende een onregelmatigheid te hebben gezien,
maar Marko verklaarde dat bezwaar onontvankelijk en wees gedeci
deerd naar het midden. Taba probeerde nog aan te dringen, maar
Henk smoorde alle tegenstand en anders pakte Dick de bal wel (dit
keer ook twee keer klem, we gaan vooruit).
AFC kreeg via uitbraken nog kansjes, maar de zon begon te zakken,
de benen werden loom en de dorst naar een verfrissing begon de dorst
naar de overwinning te verdringen. Dus floot Marko af, waarna hij in
zijn mooiste kostuum (er zijn foto's, binnenkort beschikbaar) trots de
formulieren invulde: met een record aantal punten en een vierde
plaats kon hij met opgeheven hoofd de kantine, sorry clubrestaurant,
in.
Samensteller onbekend
Door een 4-0 overwinning op AMVJ is zaterdag 6 voor het 2e achter
een volgende jaar kampioen geworden Hulde en een geweldige
prestatie. Volgend jaar naar de reserve 2e klasse
Achterste rij v.I.n.r.: Rogier Schoute, Jan Schnitzler, Lennart Ammer-
laan, Jalmar Groenendijk, Shadi Jaber, Jan Brölmann, Coen Jaakke,
Willem Bierens de Haan, Rutger Bos
Voorste rij v.I.n.r.: Marc van Rijckevorsel, Laurens Wollersheim,
Mees van der Heide, Sebastian Brokmann, Edzer Leenstra, Quinten
van 'tHof
22
