Gelezen op site van AFC C3
Gelezen op site van C.L.
Manchester United
13 april 2011 89e jaargang nr. 9
De 1-0 viel redelijk tegen het einde van de eerste helft. Goed door
gaan van Bas aan de rechterkant leverde een voorzet op die door Tim
werd binnengewerkt.
Bij de wandeling in de rust naar de kleedkamers wisten de AFC-ers
dat het niet best was.
Er kwam nog een tweede helft.
Een tweede helft die ook niet het spektakel bracht waar op gehoopt
werd. Nog wel een doelpunt.
En een mooie ook. Op aangeven van Arsenio slingerde Stellios zich
door het strafschopgebied en scoorde van dichtbij de 2-0. Tevens de
eindstand.
Drie punten na een matige wedstrijd van beide kanten.
Van AFC werd meer verwacht. De perikelen rond het team hadden
waarschijnlijk toch hun tol geëist.
Wiebe Westerhof
De Kunst van het Weglaten
Topkoks, marketing-goeroes en ontwerpers hebben het vaak over de
"kunst van het weglaten".
Met minder tekst, minder gerechten en minder tierelantijntjes wordt
het eindresultaat mooier en indrukwekkender vinden ze.
Zaterdag 9 april stond voor de Al ook in het teken van deze kunst
van het weglaten.
De trainer begon er noodgedwongen mee. Ziekte en blessures zorg
den ervoor dat een flink deel van de normale selectie niet kon opdra
ven vandaag. Gelukkig konden we weer terugvallen op onze A2 om
de groep op nivo te krijgen. Dank mannen daarvoor.
Het echte weglaten begon met onze reis naar het oosten des lands
waar tegenstander Excelsior'31 op ons wachtte vandaag.
Wat er precies is weggelaten weten we nog niet. Kan de startmotor
zijn of de diesel, maar onze bus wilde vandaag niet starten. Reden dat
ons tijdschema ook verdween en we met een andere bus veel later op
pad konden. Een bus zonder chauffeur overigens. Er zat wel iemand
achter het stuur natuurlijk, maar naar eigen zeggen was hij piloot(!)
op een Boeing 737. En dat is toch wat anders dan met een bus door
Nederland toeren. Ik kan me goed voorstellen dat een TomTom op 10
kilometer hoogte niet echt helpt, als je op de A2 rijdt is zo'n ding best
wel handig. En in de wolken zullen er vast geen afslagen zijn, op de
weg wel en om op je bestemming te komen blijkt het raadzaam te zijn
om er af en toe eentje te nemen, bij voorkeur de goede. Lang verhaal
kort, wedstrijdbespreking in de bus en pas een half uur voor aanvang
op de plaats van bestemming.
Een mooie club met een fantastisch gelegen hoofdveld vlak voor een
kantine met zonneterras. Maar daar speelden we niet vandaag.
Dat was op zich wel logisch omdat hun eerste de Topklasse wedstrijd
met Harkemase Boys op dit veld mocht afwerken.
De Al ging naar een ander veld waar de kunst van het weglaten
zonder beperking was doorgevoerd. Gras, een vaak voorkomende
ondergrond bij een voetbalveld, was zoveel mogelijk verwijderd leek
het wel. Daarvoor in de plaats wat zand en hobbels. Een uitdaging
voor beide teams bleek al snel.
En hier komt het probleem van dit verslag. Tijdens de wedstrijd werd
door beide teams het voetbal ook grotendeels weggelaten, wat dankzij
de grasmat grotendeels verklaarbaar was.
We kunnen onze gastheren hier niet echt de schuld van geven, zelf
hebben ze ook liever goede velden maar die hadden ze gewoon niet.
Deze week wordt besloten over nieuwe kunstgrasvelden hoorden we,
en we hopen dat ze die krijgen, want een club met deze uitstraling
heeft daar recht op lijkt me.
Geen voetbal dus? Nou, dat is ook niet helemaal waar. Af en toe
zagen we nog wel een aardige aanval of verdedigende actie. Of een
persoonlijk hoogstandje. Maar veel was het dus niet.
Gelukkig werd een belangrijk ingrediënt van een voetbalwedstrijd
niet weggelaten: de doelpunten.
De eerste kwam tot stand dankzij een handsbal in het strafschopge
bied, een penalty die door Arsenio werd benut. Het was niet de enige
handsbal deze middag. Sterker nog, zoveel handsballen in een wed
strijd had ik nog niet eerder gezien. Lag waarschijnlijk ook weer aan
het veld waar de bal af en toe raar kon stuiteren.
De tweede goal van AFC kwam van Floris Knol, na een comer van
Jack. Een 0-2 voorsprong en toch stond het laat in de tweede helft
ineens 1-2. En hier past de stukjesschrijver zelf de kunst van het
weglaten toe. Het was een koddig "smiterfoutje" van de man die de
rest van het seizoen zo sterk speelt, dus om die reden gaan we dat hier
niet verder uitleggen.
Met een 1 -2 stand tegen de hekkensluiter van deze divisie werd het
zowaar nog spannend.
Tot ook de scheidsrechter het weglaten tot kunst verhief.
Tegen de zin van onze tegenstander in werd geen seconde tijd bijge
trokken, terwijl daar - we zijn daar eerlijk in - wel enige aanleiding
voor was.
De conclusie van vandaag: De kunst van het weglaten is niet altijd het
recept voor een mooier en beter eindresultaat.
Volgende week weer een thuiswedstrijd, de voorlaatste in de competi
tie tegen UVS. Of dat nog iets uitmaakt voor de eindstand wordt
echter niet alleen in Amsterdam bepaald. De laatste wedstrijd tegen
Young Boys is alleen nog interessant als de Haarlemmers punten
laten liggen tegen Quick.
Verliest Quick dan komt de kampioen uit Haarlem en gaat AFC de
nacompetitie in. Zorgt Quick voor een stunt dan strijdt AFC nog mee
voor de hoofdprijs.
Het blijft nog even spannend.
Wiebe Westerhof
C3 wint van UITERST SPORTIEF NVC C4 (nu 1/2 finale beker)
Zoals jullie gezien hebben schijf ik dit seizoen bijna geen wedstrijd
verslagen meer vanwege het ontbreken van tijd. Maar voor de wed
strijd van afgelopen woensdag maar ik met veel plezier een uitzonde
ring.
Wij moesten om 19:00 aantreden tegen de C4 van NVC. De leider
van NVC had onze C3 al afgelopen zondag bestudeerd. Helaas voor
deze leider betraden wij het veld met veel invallers van andere teams
omdat de C3 een overvolle ziekenboeg heeft.
Onder leiding van een uiterst goede scheidsrechter kwamen wij als
snel op voorsprong en hielden de hele wedstrijd vol. Onze jongens
speelde goed voetal (combinaties, ruimte maken en mooie doelpun
ten). Maar het hoogte punt van deze avond was NA het laatste fluit
signaal van de scheidsrechter.
De jongens van NVC werden door de leider naar de uitgang van het
veld gestuurd waar zij zich in een rij opstelden. Onze jongens keken
hun ogen uit en onder een luid applaus van spelers, de leider en sup
porters liepen onze jongens langs de rij en schudde de handen van de
jongens die zojuist in de 1/4 finale met 1-8 hadden verloren. Darko en
ik (en alle aanwezige AFC supporters) waren zeer onder de indruk en
zijn van mening dat NVC C4 een voorbeeld is van hoe het moet op de
voetbalvelden Ik heb hier maar één woord voor en dat is pure
beschaving en KLASSE.
Wij hopen ook van harte dat de jongens van NVC C4 kampioen
worden in hun poule en alleen al met deze instelling moet dat luk
ken!!
Sportgroetend Charles en Darko
Man. United puntloos, maar op de weg terug
Jongens,
Een beetje pech gehad dit weekend, maar ook dat hoort weer bij
voetbal. Laatste wedstrijdje net verloren. Maar het mooie was dat
jullie door gegaan zijn en inmiddels al wat beter tegen jullie verlies
kunnen.
Ook zag ik, weliswaar teleurgestelde, maar vermoeide gezichten! En
dat is wat sportmannen moeten hebben na een wedstrijd!
Volgende week gaan we gewoon weer eens wat punten pakken.
Aan Thomas, onze invaller, veel dank voor zijn inzet!
Tot volgende week!
Terry
21
