Vraag: Wanneer is je vriendschap met Rinus Michels ontstaan?
AntwoordTijdens de oorlog, gedurende de jaren dat ik bij Ajax
speelde, maar datzelfde ook met Gerard van Dijk en Hans Boskamp.
Grote vriendschappen voor het leven. In 1959 gingen Rinus en ik
samen met mijn kinderen en die van Gerard, die na een zwaar ongeluk
in het ziekenhuis lag, naar Feyenoord-Ajax, uitslag 9-4. Gerard is
overigens via mij trainer van AFC geworden, hij kwam van Zeebur-
gia. Rinus had een sabbatical year genomen en trainde de jeugd bij
AFC, zoals mijn zoon Benno, Tim Timmerman en anderen van 8 a 10
jaar. Rinus heeft na Gerard's ongeluk zijn taak direct overgenomen.
Trouwens in die tijd was Gerard een betere en een meer ervaren
trainer dan Rinus. Rinus is daarna volgens kenners misschien wel de
beste trainer van de wereld geworden. Zoals Spanje nu speelt, is in
1974 al begonnen. Op een goed moment kom ik bij de kapper de
elftalleider van Ajax tegen. Die klaagde dat de trainer van Ajax
Buckingham er een puinhoop van maakte. Ajax stond op degraderen.
Mijn reactie was "De beste trainer zit bij AFC". Zo is Rinus bij Ajax
gekomen. Tenslotte eindigde Ajax als tweede.
In die tijd had AFC het qua organisatie en materiaal beter voor elkaar
dan Ajax. Rinus heeft bij Ajax vele veranderingen aangebracht. Wat
ik graag vermeld wil hebben, is dat de band die ik met Gerard had,
zich voortgezet heeft met zijn kinderen: Hans en Mildred. Ik onder
houd nog altijd uitstekende contacten met ze, voorbeeldige kinderen.
Hans is trouwens een groot supporter van Bayern, maar dat terzijde.
Ik moet toegeven de band met Rinus was het sterkst. Wij hadden
dagelijks contact. Alles heb ik met hem meegemaakt, dus ook de
toernooien in 1974 en 1988. Zeer intensief meegemaakt..
Vraag: Je bent in de roemruchte jaren zestig ook keeperstrainer
geweest. Wie trainde je zoal?
Antwoord: Heb ik jou ook niet getraind? "Nee, ik kwam veel later".
Nol Kuikens, Peter van der Valk, Kees Boyenk en hoe heet die kleine
ook al weer, oja Michael Kahn. Het werd zo serieus dat Nol en Peter
het Nederlands amateurelftal hebben gehaald. We begonnen altijd
eerder met de keeperstraining. Sommige spelers kwamen dan op het
laatst ook, om op doel af te ronden. Moesten zij wel eerst mij zien te
passeren en met mijn achtergrond ging dat er heel fel aan toe.
Geweldig om zo bezig te zijn en dat heb ik altijd zo gehouden. Ik
neem vijf keer per dag de trap naar mijn kantoor, dan heb ik mijn
portie voor die dag wel gehad. (Noot samensteller: ik was al gewaar
schuwd dat bij ontvangst je twee keuzes voorgeschoteld zou krijgen:
de trap of de lift) Ik ben vorig jaar, toen ik 80 werd, gestopt met
tennissen. Heb ik een diner voor mijn beste tennisvrienden gegeven.
Wat je ook moet vermelden is dat na de training niemand direct naar
huis ging, ook de elftalcommissie niet. Een meer dan buitengewone
sfeer. Dan ontstaat ook een geest met elkaar. Cees de Braven en Frans
Kat waren de grote gangmakers, traden zelfs met sketches op. Overi
gens de elftalcommissie bestond uit Cor Kerker, Robbie Duis, Ton
van der Valk, Theo van Emden, Paul Meijer en Rolf Leeser.
Vraag: Je ziet veel voetbal op het hoogste niveau.
Hoe kijk jij naar AFC?
Antwoord: Als ik op de tribune zit dan mis ik het felle gevoel "wij
zijn beter". Maar ik moet oppassen wat ik zeg, anders zeggen ze daar
heb je Rolf weer. Bovendien ik zie veel wedstrijden op het allerhoog
ste niveau dan ben je gauw geneigd anders naar een wedstrijd op
amateurniveau te kijken. Maar toch zal ik proberen te zeggen wat ik
bedoel. We hebben af en toe verrekt goede voetballers, maar ik zie bij
AFC niet echt een systeem of anders gezegd een echte AFC-lijn, zoals
Ajax dat heeft of had en zoals Bayern door Louis van Gaal dat nu zeer
18 augustus 2010 89e jaargang nr. 1
sterk heeft. Dat heeft met een bepaalde visie te maken die je moet
uitstralen. Ik wou en dat meen ik oprecht, dat ik kon zien: dat is het
systeem waarin we spelen. In onze succesjaren speelden we aldoor in
de top mee, we hadden een duidelijke visie hoe er gespeeld moest
worden. AFC speelt te weinig dominant, is ondanks het behaalde
kampioenschap te wisselvallig. Maar om een goede visie te hebben,
moet je wel van elk gebied in de voetballerij op de hoogte zijn, je
moet het meegemaakt hebben. Het gaat om kennisoverdracht en dat
mis ik ook bij AFC. Kijk als bij Bayem, waar ik kind aan huis ben,
het voor het zeggen hebben. Allemaal hebben ze tot de wereldtop
behoord. Zij hebben een visie hoe voetbal gespeeld moet worden.
Bayern is daardoor veranderd. Ze zochten geen coach, geen trainer
maar een 'FuBballehrer'. Daarom werkt Louis van Gaal nu bij
Bayem. Ik heb daar een bemiddelende rol in gespeeld. Maar het
begon bij Barcelona-Bayern voor de Champions League, seizoen
2008-2009. Bayem werd weggespeeld. Met de rust stond het al 4-0,
terwijl het minstens 8-0 had moeten zijn als er een paar terechte
penalties waren gegeven.
In de rust stond ik met Johan te praten, Karl Rumminige kwam erbij
staan en vroeg aan Johan: 'Spelen ze altijd zo'?
Antwoordde Johan met: 'Ja dit is de stijl van de Hollandse School'.
De Hollandse School dat is Rinus Michels, Johan Cruijff, Louis van
Gaal, Frank Rijkaard, Ronald Koeman. Zo is dat balletje gaan rollen.
Maar ondanks de verloren Champions League finale staan de spon
sors bij Bayern nu in de rij. En als je ziet hoe het Nederlandse elftal
heeft gespeeld, is Spanje de terechte kampioen: de Hollandse School!
Terugkomend op AFC, een fijne grote vereniging, met een fantasti
sche jeugd. Een voorbeeld voor veel andere clubs. Jonge spelers die
tegen het eerste aan zitten moeten niet weg willen, moeten geduld
hebben. AFC moet nog meer voetbal leven en beleven.
Vraag: De familie Leeser is een joodse familie. Vanwaar jouw band
met Bayern?
Antwoord: (de toon wordt anders, het is nu niet meer Rolf Leeser
maar de familie die centraal staat) Ja, de familie Leeser is een joodse
familie. Wij komen uit Duitsland, mijn geboorteplaats is Essen. Mijn
grootvader had acht grote zaken. Mijn vader en moeder runden de
zaak in Essen. Alle zaken van mijn grootvader werden in één dag van
hem afgenomen. Toen mijn vader door de zwarthemden in elkaar was
geslagen, zei mijn grootvader: 'En nu is het genoeg'. Gelukkig was
mijn grootvader zo verstandig geweest om zijn geld al naar Nederland
te brengen. In 1933 is de hele familie naar Nederland gekomen en
gingen we in Amsterdam-Zuid wonen.
Mijn grootvader bouwde een nieuw bestaan op, maar in de oorlog
werden alle zaken weer van hem afgenomen. Mijn vader werd tewerk
gesteld. Mijn moeder heeft hem tot twee keer toe uit de dodencel
kunnen halen, omdat hij tijdens het werk lag te rusten. Mijn vader
was een gouden man. Tijdens de oorlog handelde hij in sigaretten.
Kwam de vuilnisman langs. 'Ach meneer ik zou graag een sigaretje
willen'. Kreeg hij van mijn vader een heel pakje. Mijn vader handelde
in de oorlog in sigaretten en een pakje was een vermogen waard. Hij
stierf vlak na de oorlog, (noot samensteller: Rolf verhaalt over de
lotgevallen van alle leden van de familie). Twee jaar na de oorlog
waren mijn moeder en ik nog over.
Maar ik zal je wat zeggen: mijn band met Bayern bestaat al zo'n 40
jaar. Ik kwam altijd in München om voor de zaak inkopen te doen.
Vrienden van mij aldaar zorgden dan voor toegangskaarten. Zo is
mijn hechte vriendschap met Kalle Rumminige en Uli Hoenes begon
nen. In Duitsland is veel minder antisemitisme dan in Nederland. Zij
weten wat hun geschiedenis is. Ik zal je wat zeggen: ik heb nog nooit
van een Duitser een antisemitische opmerking gehoord!
Samensteller: André Wijnand
20
