MIXED PICKLES
17 december 2008 87e jaargang nr. 5
ingelegd door Willem (Pim) Adriaansz (sinds 1976 nr. 317)
w.adriaansz@zonnet.nl en www.home.zonnet.nl/w.adriaansz
JAAREINDE
"Hoeveel lezers kan een schrijver aan", vraagt Pickelaar zich wel eens in een spaarzaam moment van bezinning af. En in ruimere zin "hoeveel
luisteraars/kijkers kan een prater aan". Wat dat laatste betreft blijkbaar veel en vanaf het TV-scherm zelfs liever een miljoentje meer dan minder.
Zonder daar een waardeoordeel over te vellen: Pickelaars streven naar amorfe massa's is er nooit geweest. Hij heeft zijn belevingswereld bewust
beperkt gehouden en hij zou zijn afnemers het liefst allemaal persoonlijk kennen. Dan ligt het bijna voor de hand, dat zijn ambitie niet veel
verder reikt dan zijn Schakelmedewerking aan de historische Mixed Pickles rubriek. Een overzichtelijke lezerskring.
Maar allengs blijkt de waarheid toch wat anders te zijn geworden. Blijkbaar heeft hij zich te weinig gerealiseerd dat de AFC-Schakel op internet
een grote anonieme toegankelijkheid heeft. Daar is Pickelaar inmiddels achter gekomen, want in toenemende mate valt hem e-mail toe van
reagerende mensen die niet voorkomen op de ledenlijst van AFC. Van één toevallige - persoonlijke - ontmoeting achteraf met iemand uit die
categorie wil Pickelaar zijn lezers deelgenoot maken.
Vóór de aanvang van Haaglandia-AFC (16 november j.l.) sprak een onbekende tafelgenoot hem aan bij de koffie. "Meneer is zeker van AFC",
opperde de vreemdeling. "Hoe weet u dat, zie ik er zo onguur uit", vroeg Pickelaar verwonderd. Zo erg bleek het niet te zijn, maar uw P. beant
woordde blijkbaar niet aan het beeld, dat zijn koffietafelgenoot had van de gemiddelde Haaglandiaan. Wederkerig zag P. zijn gesprekspartner
daar qua leeftijd ook niet voor aan. Samenvattend: tafelgenoot bleek een Amsterdamse achtergrond te hebben en in de AFC-jeugd gevoetbald te
hebben. Na de middelbare schooljaren kwam hij ambtshalve terecht op een Haags ministerie en eenmaal gepensioneerd was hij in Zoetermeer
blijven wonen. Bezoek van AFC in de buurt had hem naar het Prinses Irene Sportpark in Rijswijk gedreven. Hij bleek goed op de hoogte te zijn
van het huidige AFC. Nee, lid was hij allang niet meer, maar hij las de Schakel van A tot Z op internet. Pickelaar vond het tijd zich voor te
stellen, hetgeen de man wisselde; maar diens naam is P. helaas niet bijgebleven. "Dan bent u van de Mixed Pickles, kreet de onbekende in
verbazing! Ontkenning leek niet zinvol. Pickelaar belooft u bescheiden te blijven.
CITAAT
"Al ben ik wel eens uitgegleden - omdat een mens zich soms verkijkt - ik ben bepaald niet ontevreden met wat ik nimmer heb bereikt".
(Pim Pelaer, Nederlands croniqueur, 20-ste en 21-ste eeuw).
ARCHIVARIAAT
Gorinchem (spreek uit Gorkum) is een stadje aan de noordzijde van de Merwede. Het heeft als belangrijkste voetbalclub Unitas (Latijn voor
eenheid, unie), opgericht op 18 april 1998; dus ruim 3 jaren minder oud dan AFC. Unitas telt ongeveer 800 leden, waarvan 300 jeugdleden. In
totaal spelen er circa 30 elftallen in competitieverband. De A selectie komt uit in Zuid I eerste klasse, waarin het op het schrijfmoment van deze
pickle de tweede plaats inneemt. Die Gorkumse club heeft ook een professioneel archief, dat al jaren wordt beheerd door de nu 36 jaar jonge
Marcel ter Wal. Dat archief is, zoals vaker voorkomt, ondergebracht in het stadsarchief. Marcel ter Wal is uiteraard opmerkelijk jong voor een
archivaris, maar wat goed is komt snel. Via internet is hij uitstekend op de hoogte van - onder meer - het reilen en zeilen van AFC, waarmee hij
collegiale archiefcontacten legde en uit eigen bron documentatie aanleverde die bij AFC zelf ontbrak.
Onze archiefcommissie vond het tijd voor een persoonlijke ontmoeting, die tot stand kwam op woensdagmiddag 3 december j.l. in ons club
huis. Maar volgens afspraak kwam hij niet alleen. Ad Groeneveld (erelid Unitas), en Arie van den Berg (voorzitter redactiecommissie van het in
1923 opgerichte clubblad "De Unitasser") vergezelden hem. Het werd een goed samenzijn, dat van beide zijden als informatief en inspiratief is
ervaren.
Tussen 1974 en 1989 kwam Unitas 12 seizoen uit in hoofdklasse A tegen AFC. Wat Pickelaar betreft mag die traditie na 20 jaren van scheiding
weer hersteld worden door promotie van Unitas. Succes gewenst, rood/witte makkers.
CLUBLIED
In de vorige Mixed Pickles (over een officieus AFC-clublied uit 1919) beloofde Pickelaar terug te komen op ons officiële clublied van 1935.
Bij deze dan. Tot goed begrip eerst iets over de weinig florissante positie, waarin AFC zich sportief en financieel bevond sinds de dubbele
degradatie van AFC 1 in 1921 en 1922 (van klasse 1 (A) via de overgangsklasse naar klasse 2 (IA). Dat hakte er diep in, mede door het wegval
len van aanzienlijke recettes. Het gedecimeerde AFC hield de rug recht met een reeks van initiatieven. Daarin paste wonderwel de creativiteit
van Dick Bessem, die de tekst schreef voor een clublied, dat op het reünistendiner (jaardiner) in 1935 ter gelegenheid van het 40-jarige clubbe-
staan voor het eerst werd gezongen door Fons de Vilder, Jan Snelleman, Jan van Koperen en Arie Waaijer. Het sloeg in als een bom en Dick
Bessem werd diezelfde avond erelid. Voor leden, die wat minder bekend zijn met die tekst, volgt die hier intergraal.
In onze goede Amstelstad/ Is lang geleên geborenEen nietig clubje, echter datVeel vreugd' en leed ons heeft beschoren J Drie letters slechts
telt hare naam,/ Voor ons meer waard dan woorden,/ Want A.F.C. haar naam heeft faam/ Van Oost naar West, van Zuid naar Noorden./ Re
frein: Ik heb U lief, mijn A.F.C.Gij telt in alller harten mee;/ Uw naam is mij een schoon symboolVan goede geest, sportieve jool./ Te spelen
onder uw banier/ Is mij een eer en een plezier;/ Al word ik oud, mijn geest blijft fit,/ Omdat ik A.F.C. bezit! (Laatste 2 regels: bis).
Wij allen dienen onze club./ Als plichtsgetrouwe mannen,/ Eens worden wij weer "runners-up"Jan Salie wordt voor goed verbannen./ Wij
allen zweren eeuwig trouw/ En zullen niet versagen,/ Want wat ook ooit gebeuren zou,/ Wij blijven fier ons ROOD-ZWART dragen. (Refrein).
Waarom haalt Pickelaar hier het clublied aan? U voelt hem al aankomen. Het Nederlands van bijna 74 jaar geleden is weliswaar wat verouderd,
maar nog ten volle begrijpbaar. Het tweede couplet is tekstueel echter voor een club als AFC, die het aan alle kanten voor de wind gaat, niet
meer van deze tijd. Met het jaardiner in zicht adviseert durfal Pickelaar alsdan alleen het eerste couplet (plus refrein) te zingen ('tempo di marci-
a', dat wel) en het tweede couplet achter de hand te houden voor slechtere tijden, die hopelijk nooit zullen terugkeren.
NOG EVEN DE BAL
Aan voetbal komt Pickelaar ditmaal niet meer toe. Hij constateert slechts een oogst van 7 punten uit de laatste vier wedstrijden (tot 14 dec.) van
onze A-selectie; dus even een dipje. Pickelaar miste AFC-Argon maar zag als bijna AFC-eenling de sneeuwjachtbekerwedstrijd Chabab-AFC
(5-0) van achter beslagen clubhuisramen, die aanhangers van Chabab (Marokkaans voor 'jongeren') vlijtig voor hem schoon hielden. Laat duide
lijk zijn: de promovendus voor 2009/2010 naar hoofdklasse A heet Chabab. Pickelaar wenst u goede dagen, maar heeft dat niet in de hand.
