In Metropool Sport lees ik dat uit AFC monden werd vernomen dat
de zege ietwat geflatteerd was. Dat komt zeker niet uit mijn mond.
Westlandia was veel beter en startte direct feller op de gloednieuwe
kunstgras mat.
Even kort over het spelen op kunstgras: het heeft wat mij betreft
helemaal niets met voetbal te maken. Het veld bij Westlandia was
echter in het verleden een zorg en de gemeente was niet bereid om
daar iets aan te doen dus dan ben je als club machteloos. Iets dat de
heren in Den Haag zich maar eens moeten gaan realiseren want het
voetbal is gebaat bij een mooie ECHTE grasmat waar zoveel mensen
plezier aan beleven in het weekend.
Over Metropool Sport gesproken. We ontvingen een uiterst vriende
lijke e-mail en waren blij ook eens een positief bericht van een jour
nalist te ontvangen. Men vond onze Persmap zo mooi en dat is leuk
om te horen als je zoveel energie steekt in iets dat door de bewuste
journalist werd bestempeld als een "collectors item". Deze positieve
reactie staat in schril contrast met de ronduit vervelende artikelen die
nog al eens verschijnen over onze club. Het woord "elitair" wordt
daarin regelmatig genoemd. Deze journalisten moeten eerst maar eens
hun huiswerk beter maken en de moeite nemen om AFC wat beter te
leren kennen.
En dan nu terug naar de wedstrijd. Een wedstrijd is het maar 3 minu
ten geweest. Je bent dan snel geneigd om te roepen: een wedstrijd om
snel te vergeten. Ik stel voor om dat juist niet te doen. We moeten
maar eens goed na denken wat er niet klopte. Dus niet snel vergeten
en juist een aantal keren "herkauwen" totdat iedereen zich goed reali
seert dat we iedere week zo moeten spelen als vorige week de 2e
helft. Daar zag ik niets van terug.
Na de snelle 1-0 was het voor ons een groot probleem om de wed
strijd weer in handen te krijgen. Er was weinig stootkracht voorin en
de opbouw was matig. Het kan niet zo zijn dat we moesten wennen
aan het kunstgras want we trainen daar 3 keer per week zelf op en ons
kunstgras is van dezelfde leverancier...
Na de rust was het geen enkel moment voelbaar dat we nog een kans
hadden. De 2-0 hing in de lucht en kwam er ook vrij snel. En wat
voor één. Mooie uitgespeelde kans met een vernietigend schot waar
Raymon van Emmerik niets aan kon doen.
Ik kan er niet veel meer van maken en zal alle AFC'ers besparen om te
beschrijven hoe de overige goals tot stand kwamen. Ik was immers bij
3-0 al onderweg naar huis en neem van mij aan dat bij 3-0 alle kansen
verkeken waren. Dat waren ze eigenlijk al na 3 minuten...
Laten we hopen dat het volgende week beter gaat!
Bob Duis
7 september 208: AFC - Turkiyemspor 2 - 1
"Eindelijk"
De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen met 10 nieuwe spelers en
een nieuwe trainer meteen thuis tegen Turkiyemspor. Het deed mij
denken aan de loting van de recent gespeelde EK in Zwitserland voor
Oranje: Italië als eerste tegenstander
Nog nooit wonnen wij thuis van Turkiyemspor bij ons op Goed Ge
noeg en dat is toch wel heel erg bijzonder en geeft aan hoe goed deze
tegenstander is en hoe gedreven deze jongens altijd tegen AFC spe
len.
Vorig seizoen schreef ik ook een verslag van de wedstrijden tegen
Turkiyem en ik moet oppassen om niet steeds in herhaling te vallen.
Ik ben gewoon een fan van deze club. Als je zo kunt presteren en kunt
omgaan met tegenslagen dan heb ik daar respect voor maar ben al die
jaren extra gebrand geweest om eens een keer ook thuis van ze te
winnen.
Het seizoen begon eigenlijk al aan het einde van het vorige. Ons
bestuurslid TOPamateurs Rinus van Lijenhorst had in zijn eerste jaar
direct een primeur door de nieuwe jongens al voor de vakantie uit
te nodigen in ons clubhuis om naar de wedstrijd Nederland - Italië te
kijken. Een ideale manier om alvast kennis te maken met de nieuwe
lingen en ik ontmoette daar onze nieuwe trainer Cor ten Bosch voor
het eerst.
17 september 2008 87e jaargang nr. 2
Tijdens deze ontmoeting ontdekten we dat onze vakantie adressen 10
minuten van elkaar vandaan lagen. We spraken af voor een kop kof
fie. Ik zal niet te lang uitweiden over ons gesprek en over alles dat
met AFC te maken heeft maar het ging er vooral over dat we nog
nooit kampioen zijn geworden en thuis nog nooit van Turkiyem heb
ben kunnen winnen.
Terug in Holland na de vakantie was de stage naar Maastricht de
eerste kennismaking met de nieuwe spelers en trainer op het voetbal
veld. Het zag er allemaal veelbelovend uit en het meest in het oog
springend was de bijdrage van de A-junioren Leandro Kappel en
Darryl van Mieghem. Tevens heeft de nieuwe trainer spits Malcom
Esajes meegenomen van DWS en was het toch wel erg wennen dat
Robert Gehring er niet bij was.
Kort samengevat was er weinig van te zeggen als je alle oefenwed
strijden bij elkaar op telt. Het zijn maar gewoon oefenwedstrijden en
die tellen niet als het er echt om gaat.
Vandaag eindelijk aan de bak en daaraan voorafgaand de uitreiking
van de persmap door onze vice-voorzitter Ad Westerhof, waarvan het
eerste exemplaar werd uitgereikt aan niemand minder dan Danny
Blind. Al met al genoeg reden om naar het kletsnatte Goed Genoeg te
komen, zeker gezien het feit dat er geen Eredivisie voetbal op het
programma stond.
We begonnen matig. Weer het oude liedje dat Turkiyem gewoon
feller startte. Het was aan de uitblinkende Raymon van Emmerik te
danken dat we niet binnen een kwartier met 0-2 achter kwamen.
Gelukkig werd het snel door de ploeg opgepakt en ging de wedstrijd
redelijk gelijk op.
Turkiyem viel op door een grote saamhorigheid en fenomenale condi
tie. AFC met meer kwaliteit maar net iets minder homogeen. Wat wil
je als je de competitie net bent gestart. De 1-1 met de rust was geheel
terecht.
Boven alleen maar blije gezichten. Zowel de Turkiyem supporters en
bestuursleden als ook de AFC'ers spraken van een mooie wedstrijd op
Topklasse niveau. Gelukkig heet deze klasse nog gewoon Hoofdklas
se A en was het een genoegen om erbij te zijn.
De tweede helft gaat wat mij betreft de boeken in als een van de
mooiste van de laatste jaren. Beide ploegen hebben laten zien laten
zien hoe mooi het amateurvoetbal kan zijn. Op het scherpst van de
snede maar nooit ordinair was het een beetje jammer dat uitgerekend
Said Bentohami met 2 keer geel van het veld moest. Eerlijk is eerlijk
waren de overtredingen beide een kaart waard maar was de rode kaart
ietwat te zwaar en ook niet gepast gezien de faire hoogstaande wed
strijd. Echter kon AFC natuurlijk profiteren van de man meer situatie
en kregen de aanvallers meer ruimte. Mendel Witzenhausen, Tristan
Buchinhorn en Wout Meulemans werden vervangen en daarvoor in de
plaats Gijs Roodbeen, Benjamin Pinto en Darryl van Mieghem. Alle
drie vielen fantastisch in en dat kwam uiteindelijk het meest tot uiting
bij de winnende goal. Het is onmogelijk om dat goed te beschrijven
via de e-mail maar door wilskracht en talent bleven Gijs en Darryl aan
de bal en lukte het om Malcom weer in stelling te brengen. De 1-1 en
uiteindelijke 2-1 in de laatste minuut kwamen van de voet van Mal
com en gaven de toeschouwers eindelijk de kans om volledig uit hun
dak te gaan want het bleek gelukkig onmogelijk voor Turkiyem om
nog gelijk te maken.
Eindelijk eens de langverwachte winst op Turkiyem en boven kwam
ik Cor te Bosch tegen en herinnerde hij me aan ons gesprek aan de
Italiaanse kust in zwembroek en met zonnebril. Cor zij: ik heb ont
houden wat je zei Bob. We hadden nog nooit thuis van Turkiyem
gewonnen. Eindelijk!
Bob Duis
Opstelling: Raymon van EmmerikJoey Esioney, Said Moumane,
Mendel Witzenhausen Benjamin Pinto), Wout Meulemans Darryl
van Mieghem), Peter Post, Willem Scheerens, Erik Piket, Tristan
Buchinhoren (Gijs Roodbeen), Malcolm Esajas, Leandro Kappel.
