MIXED PICKLES
12 September 2007 86e jaargang nr. 2
ingelegd door Willem (Pim) Adriaansz (sinds 1976 nr. 299)
w.adriaansz@zonnet.nl en www.home.zonnet.nl/w.adriaansz
OUVERTURE
Sinds jaar en dag begint voor Pickelaar het AFC-voetbalseizoen 2 weken later dan de eerste speelronde. Lang geleden sloop dat er zo maar in
omdat hij de zomer wilde verlengen bij zijn Franse vrienden en vriendinnetjes. Maar vanaf ronde 3 volgde hij de AFC-hoofdmacht in principe
'thuis' en 'uit'. Ook in het vorige seizoen was dat niet anders, maar met het verschil dat hij zijn mediterrane uitje om gezondheidsredenen even
moest opgeven. Wel had hij zijn laatste ziekenhuisvisite al achter zich gelaten, maar hij moest het nog wel rustig aandoen. Pickelaar blikte nu
terug in zijn agenda van 2006 en hij zag, dat hij op 7 september van dat jaar na 5 maanden onthouding thuis weer een borreltje had geconsu
meerd. Wat een letterknecht al niet opschrijft! Maar inderdaad: bij de derde wedstrijd haakte hij ook toen weer aan.
Dit seizoen was hij - bien étonné - bij de opening op 2 september j.l. al meteen present: VUC-AFC 2-3. Hij liet na rijp beraad - dat wel -
Gallië nog onbespied als zijnde toch nog een paar stappen te ver. Maar Den Haag was uiteraard een probleemloos ommetje. Elders in deze
Schakel leest u ongetwijfeld een doorwrochte nabeschouwing. Pickelaar volstaat hier met zijn simpele constatering, dat de nieuwe VUC-trainer
Edwin Vurens na zijn profcarrière de VUC-selectie blijkbaar professioneel verdedigen had bijgebracht Het regende dan ook terechte vrije trap
pen voor AFC.
Op het moment, waarop Pickelaar deze inleg aan het geduldige papier toevertrouwt moet AFC-Elinkwijk of omgekeerd Elinkwijk-AFC nog
gespeeld worden. Waar dan ook: als u dit leest zal Pickelaar er getuige van geweest zijn.
CITAAT
"Elk bereikt doel is weer het begin van een nieuw doel en dat zal zo doorgaan tot in het oneindige".
(Arthur Schopenhauer, Duits filosoof, 1788-1860).
METAMORFOSE
Maandagavond 3 september betrad Pickelaar schoorvoetend Goed Genoeg, waar hij het woestijnzand van enige maanden geleden nog min of
meer verwachtte. Maar ogenschijnlijk bleek er veel van het oude vertrouwde te zijn teruggekomen.
Het veld voor de noordkant van ons clubhuis lag er keurig bemest en begrast bij, maar nu met een nieuwe overdekte tribune aan de overkant.
Onze AFC- sierkunstbestrating bleek gelukkig perfect te zijn overgebracht. Ongeveer op de plek van ons voormalige hoofdveld lag nu wel
degelijk een kunstgrasmat en ten zuiden daarvan sloot het voormalige wetra-veld, dat een kwartslag werd gedraaid, er op aan; eveneens be-
kunstgrast. En jawel: beide velden bleken te zijn voorzien van elektriek, zodat er al volop werd getraind. Nee, niet door Pickelaar, die al enige
jaren geleden is uit- en afgetraind.
Waarom verhaalt Pickelaar hier van wat honderden AFC-ers inmiddels op Goed Genoeg al hebben waargenomen en genoten? Omdat vermoede
lijk een veelvoud van hen - waar ook ter wereld - nog geen idee heeft van de metamorfose, die op Goed Genoeg is ingezet.
Vanwege die eerste maandag van de maand kwamen Pickelaar en zijn kompanen bijeen voor hervatting van het eenvoudige AFC-
archiefhandwerk maar daar kwam nog niet zoveel van terecht door aanloop; met - onder meer - aanbod van uit de privé sfeer opgedoken
nieuwe AFC-documentaties.
Al met al: daar wordt in Buitenveldert iets groots verricht.
UNITAS (EENHEID)
Het begon in mei j.l. met een onschuldig e-mailtje aan Pickelaar van een hem onbekende heer Marcel ter Wal, die zich afvroeg of de AFC-
archiefcommissie geïnteresseerd was in foto's en krantenknipsels van wedstrijden tussen AFC en Unitas uit de jaren 1960-1980. Daar hoefde
Pickelaar, die snel een andere pet opzette, niet lang over na te denken: voor dat aanbod had hij zeker belangstelling.
Inmiddels zijn we 4 maanden verder en is er na druk e-mail verkeer over en weer een professioneel dossier Unitas/AFC in ons bezit gekomen
van meer dan 50 vellen over competitiewedstrijden uit de periode 14 mei 1967-23 april 1989; waarbij de Unitas-archivaris nog wist aan te
tekenen, dat de eerste officiële wedstrijd al op 14 januari 1912 werd gespeeld: AFC-Unitas 3-2. Pickelaar voorvoelde dat hij beet had en in
aanvullend telefonisch contact hoorde hij Marcel ter W. vilein verder uit over de GW Unitas (uit Gorinchem) en haar alwetende archivaris.
Pickelaar zet een en ander hier voor de Schakel-consument op een rijtje.
Unitas werd opgericht op 19 april 1898, heeft 865 leden (waarvan 250 jeugdleden), speelt sinds 1967 op Sportpark Molenvliet in rode broek en
wit shirt en komt uit in de eerste klasse C zuid 1. De laatste wedstrijd op het daaraan voorafgaande complex (De Toekomst) was Unitas-AFC 1-
1 op 21 mei 1967.
Pickelaar had zich allengs een beeld gevormd van een bejaarde clubarchivaris, maar hij kwam bedrogen uit: Marcel ter Wal werd in 1998 (Uni
tas 100 jaar) als gerenommeerd verzamelaar gevraagd om het werk van 3 commissieleden over te nemen en voort te zetten. Hij was toen 27 jaar!
Inmiddels is hij 36 jaar, waarvan 30 jaar als lid van Unitas. Behalve clubarchivaris is hij ook redactielid van het clubblad De Unitasser en heeft
hij zitting in de website commissie. Tot een jaar of wat geleden heeft hij op een wat lager niveau gevoetbald. Pickelaar heeft zijn iets jongere
collega voorgesteld de kennismaking te verdiepen. Er zal in de loop van dit seizoen een afspraak met de AFC-archiefcommisie gemaakt worden
op Goed Genoeg. Uiteraard op een zaterdagmiddag, want op zondag hoort Marcel bij Unitas te zijn; zoals Pickelaar (en zijn makkers) dan op
AFC toeven. Laatst genoemde verheugt zich nu al op de ontmoeting met die deksels bekwame clubarchivaris.
ACC
De A(msterdamsche) C(ricket) C(lub), in 1921 ontsproten aan het drietal AFC-ers Jan Prent, Jo Börnemann en Rudi Beuth, is blijkbaar helaas te
groot voor servet en te klein voor tafellaken. Ook dit jaar redde ACC 1 het niet om langer dan één seizoen in de hoofdklasse uit te komen. Van
meet at aan bezette ACC de laatste plaats op de ranglijst en ook al bleef de puntenachterstand op de 'concurrentie' dit jaar nog redelijk beperkt,
de degradatie naar de eerste klasse bleek onafwendbaar. Even teleurstellend vond Pickelaar de teloorgang van (Rond de) A.C.C. Pitch, waardoor
hij de spiritueel smeuïge Jan Balk-verhalen moest missen. Clubjournalistiek, die aan hem zeer besteed was.
Een website alleen is een (te) mager voorzieningenaanbod. Met anderen vond ook Pickelaar minder dan voorheen de weg naar het fraaie ACC-
complex op het Loopveld, waar juist vanwege die hoofdklasse meer publiek verwacht had mogen worden. Laten de ACC-magistraten er nog
maar eens een winternachtje over slapen: de herrijzenis van de goede oude Pitch.
Pickelaar kent een zeer oude, kleine Amsterdamse honkbalclub - een schandelijke vergelijking uiteraard, goede cricketvrienden - die het club
blad De Korte Stop getemporiseerd in ere heeft hersteld, en dat viel juist in goede aarde bij een jonge generatie spelende leden, die nog nooit
eerder een clubblad in handen hadden gehad.
