Zondag 1
fZ^J.
Deze ingreep duurt in dagbehandeling ongeveer 30 minuten. De
operatiesneetjes worden afgeplakt met een hechtpleister en klaar is
Kees(Nigel dus). Aangezien met deze techniek minimale schade
wordt toegebracht aan het gewrichtskapsel, is de nabehandeling rela
tief uiterst kort, en zal sport- en werkhervatting weer snel worden
aangewend. Uw voorzitter wordt op 22 november a.s. door chirurg
Cor van der Hart in het O.L.V.Gasthuis hiermede noodzakelijk "ver
wend".
Voor A.F.C.ers is iedere maandagavond een gratis inloopspreek
uur in de fysiopraktijk van Nijenrodeweg 914 tussen 19.00-20.00
uur
De medische commissie bestaat uit::
Arts: Lex Swaan, tel. 020-6731337
Fysiotherapeuten: Wim Crouwel (voorzitter, wim.crouwel@xs4all.nl)
en Frank Tilmans tel. 020-6440070
Verzorger/masseur A-selectie: Co Groszenipper tel. 06 44352970
23 oktober AFC'34 - AFC vriendschappelijk
Het eerste elftal van AFC speelde in Alkmaar een vriendschappelijke
wedstrijd tegen eerste klasser AFC'34.
Alle beschikbare spelers van de A-selectie kwamen in actie en van het
tweede elftal speelden mee de jongelingen Laurens Samson (die
vorige week reeds tegen DWV debuteerde) en Said Bentohami.
AFC won de wedstrijd met 0-3 (ruststand 0-2) en de goals kwamen
van Tom Clobus (2x) en de in AFC 1 debuterende Said Bentohami.
15 oktober 2006 DWV - AFC 0 - 2
Pas na afloop van de door AFC verdiend met 2-0 gewonnen wed
strijd, tegen DWV las ik in de bestuurskamer de introtekst van het
wedstrijdprogrammablaadje "DWV-thuis
De schrijver van het stukje wordt niet met naam genoemd maar de
beste man (kan ook vrouw geweest zijn, want in de bestuurskamer
liepen wel 6 dames rond en allemaal even aardig trouwens) moet
verstand hebben van voetbal of paranormaal begaafd zijn want de
tekst, kort samengevat, had de volgende zinsneden:
"AFC heeft de weg naar de top weer ingeslagen", "AFC is na Argon
en Turkiyemspor de belangrijkste titelkandidaat", "Opvallend is dat
AFC zo gemakkelijk weet te scoren, gemiddeld ruim 2 doelpunten per
wedstrijd" en de slotzin is de allermooiste nl.: "Wij wensen u allen
een sportieve en aangename middag toe".
Nou dat kwam voor AFC in ieder geval helemaal uit en dat met die
titelkandidaat zullen we ons maar een beetje aan laten leunen.
Op het veld was het in ieder geval in orde. Het vaak in het verleden
door de media gecreëerde sfeertje van arm Noord tegen bekakt en rijk
Zuid was terecht achterwege gebleven en op het veld ontstond een
leuke wedstrijd met véél kansen en met zelfs een paar afgrijselijke
goede kansen. AFC had er een paar meer, daarvóór had DWV de twee
allermooiste. Echter het doel treffen dat was een te grote opgave voor
beide teams.
Het blijft steeds weer een bron van (leed)vermaak hoe de spelers de
supporters en in het bijzonder de bestuursleden tot wanhoop kunnen
drijven.
Dat beide ploegen met diverse invallers speelden deed geen afbreuk
aan het spel. Trouwens wat zijn tegenwoordig nog invallers? Aan het
eind van elk seizoen stel je vast dat er wederom 22 a 23 spelers nodig
zijn geweest om steeds elke wedstrijd voltallig te verschijnen. Bij
AFC gaat het dit jaar niet anders, maar de positieve kant van de zaak
is dat wij/AFC eindelijk ook eens vruchten plukken van onze terecht
geroemde jeugdopleiding. Vorig jaar kregen Peter Post (ondertussen
een vaste waarde in de A-selectie en Khalid Harrak al kansen in het
le en dit jaar keeper Stephan Veenboer en tegen DWV dus nu ook
Laurens Samson.
Het was niet zo dat Laurens de DWV'ers naar de filistijnen" speel
den, maar na een aarzelend begin, gaf een goede 2e helft alle ver
trouwen voor de toekomst.
Ondertussen vermaakte zich een ieder met een leuke wedstrijd met
aan elkaar gewaagde teams.
In de 43e minuut veranderde de wedstrijd echter van karakter door
een blessure van Robert Gehring. In een volstrekt correct duel met
25 oktober 2006 85e jaargang nr. 4
een verdediger van DWV, viel Robert zo ongelukkig dat zijn schou
der uit de kom vloog. Doordat een ieder de ernst van de pijnlijke
blessure inzag werd het heel stil op zowel het veld als op de tribunes.
Na de wissel werden de twee resterende minuten plichtmatig uitge
speeld.
Rust dus 0-0.
In de 2e helft leek het er op dat DWV door deze samenloop van om
standigheden meer van slag af was dan AFC, want het sportieve
venijn in het spel van DWV was geheel verdwenen en als je AFC laat
voetballen en ook nog de ruimte geeft, dan krijg je het moeilijk. Dat is
ondertussen wel bekend in de hoofdklasse. En zo ging het ook. Rody
Turpijn, de vervanger van Robert, voelde zich in zijn element
nl. groene mat, zonnetje, 18 graden en amper of géén dekking van de
tegenpartij. Zijn fluwelen linkervoet deed de rest. Middenveld en
aanval van AFC liet mooi voetbal zien.
In de 10e minuut volgde de 1 - 0 door een kopbal van Ruben Wilson
op aangeven van Mendel Witzenhausen en Rody maakte 10 minuten
voor tijd na een mooie aanval en individuele actie het karwei af.
Overigens wel nadat hij in de 70e minuut nog een dot van een kans
gemist had.
Misschien ben ik iets te chauvinistisch, maar er zijn toch weinig
hoofdklassers die kunnen beschikken over een aanval van het kaliber
Mauri Cabeza, Ruben Wilson en Tom Clobus.
Hopelijk laat de trainer ook kunst voor arbeid gaan, zeg ik, hoop ik
maar, niet gehinderd door enige kennis.
In ieder geval toonde het bestuur van DWV zich goede verliezers,
maar of zij met deze opmerking ook blij moeten zijn, twijfel ik, want
de vorige keer toen ik dit vermeldde over het bestuur van Tonegido,
werden zij binnen een week gedwongen af te treden.
Enfin, het was een fijne zondagmiddag.
Amel Vroege
Opstelling: van Holten, Esionye, Post, Witzenhausen, Coronel, Sams
on, R. Gehring Turpijn Roodbeen, Cabeza Hashemi), Wilson,
Clobus.
8 oktober 2006 AFC - WSB 2-0
De gelegenheid om ons vlaggenschip te zien spelen was door wat
buitenlandse uitstapjes de laatste weken lastig geworden. Vorige week
met 42 YGGC'ers (zijn golfers) in Portugal onze fantastische club
kampioenschappen afgewerkt waardoor de uitoverwinning bij Haag-
landia via via bij ons terecht kwam en prettig de overige holes uitlie
pen. Van de 42 is de meerderheid AFC'er en anders nu wel bijna
besmet met het rood/zwarte gevoel.
Vandaag moesten wij het opnemen tegen WSB uit Noordwijkerhout.
Druk was het, geen Ajax of AZ, de ongeslagen koploper op bezoek,
prima nazomers weer en gewoon lekker met je clubgenoten op de
Dijk je duppie aanmoedigen, heerlijk. Wat mij opviel was het groot
aantal jeugdige supporters wat aanwezig was en dat geeft de burger
moed. De jeugd heeft de spreekwoordelijke toekomst en daarom was
dit zeer prettig om te constateren.
Het Nederlands XI-tal had zaterdagavond een goede wedstrijd ge
speeld en de terreurmedia moest even gas terugnemen om het Van
Basten en begeleidingsteam lastig te maken. Voetbal is een mooi spel,
maar af en toe ligt de scheidslijn van het toelaatbare te veel naar één
kant. Wat kan wel en wat kan niet.
Koploper WSB, 15 punten uit 5 wedstrijden en een klein stukje los
van de rest. Mooi doelsaldo ook, 9-3. Wij hebben met onze 6 punten
niet het aantal wat wij zouden moeten hebben, maar het groeit in de
selectie en zeker de uitoverwinning tegen Haaglandia was een prima
opsteker.
Na 10 minuten was het duidelijk, AFC was de ploeg die het spel
maakte en de kansen voor respectievelijk Peter Post in de 3e, Gijs
Roodbeen in de 8" en Laurens Bianchi in de 9e minuut waren een
mooie start van de wedstrijd. We speelden goed georganiseerd voet
bal en de achterhoede gaf de spitsen van WSB weinig ruimte waar
door het tempo zeker het eerste half uur hoog lag.
Scheidsrechter Lemstra uit het hoge noorden deed mee aan het niveau
en floot lekker open en liet veel toe. Genieten was het in de 12e mi
nuut toen Ruben Wilson werd aangespeeld en met een "Bergkampje"
6
