Ons Eerste
fz
3 mei 2006 84e jaargang nr. 13
27-04: AFC - DWV 2 -1
AFC wint Amsterdamse derby tegen DWV met 2-1 en doet goede
zaken in de strijd om de derde periodetitel.
Na Blauw Wit van afgelopen zondag opnieuw een derby. Nu tegen
DWV uit Noord Amsterdam. De rivaliteit tussen AFC en DWV is van
oudsher nog duidelijker definieerbaar.
Amsterdam Zuid inclusief Buitenveldert (oud en nieuwe chic) tegen
Amsterdam Noord (de werkende klasse). Een beeld dat al jaren ge
handhaafd blijft, is nl. lekker makkelijk voor de beeldvorming en het
opvoeren van de rivaliteit tussen de beide clubs. Dat in Amsterdam
Zuid en ook bij AFC ondertussen mensen en leden zijn die moeten
werken voor de "kost en dat er in Amsterdam Noord bij DWV ook
meer dan genoeg mensen en leden zijn NIET meer hoeven te werken
voor die zelfde "kostwordt gezien als beeldverstorend.
Feit blijft dat AFC en DWV en zeker de beide besturen een zeer
goede relatie hebben en dat het respect van beide zijde in ruime mate
aanwezig is.
De KNVB moet echter ook gedacht hebben dat het hier om een risi
cowedstrijd ging. Laten wij elk risico vermijden....
Op de laatste donderdagavond van de maand, koopavond en net voor
een lang weekend met op zaterdag Koninginnedag. Ja dat is goed, dan
komt er géén mens, dat moet lukken
Met (goede) scheidsrechters uit Emmer Compascum, Sneek en Mun
tendam en met een aanvangstijd van 18.45 uur. Heeft ooit iemand van
de KNVB wel eens geprobeerd om via de A 1, A 9, en of de A 10
Amsterdam of AFC rondom dat tijdspunt te bereiken?? De heren
scheidsrechters waren op 14.30 half drie uit het Noorden ver
trokken. Dit alles om de onpartijdigheid te waarborgen, was de offici
ële reden.
DWV en AFC zijn beide veilig en spelen in het verdere verloop van
de competitie geen rol van betekenis Was er nu echt géén andere
dag beschikbaar, ondanks de 2 wedstrijden achterstand van DWV en
die éne van AFC, om deze derby te laten spelen op een normale zon
dag en met scheidsrechters gewoon uit de buurt b.v. Amsterdam
Centrum
Enfin, de KNVB slaagde volledig in zijn opzet. 48 betalende bezoe
kers en maar roepen, het gaat slecht met het amateurvoetbal, we moe
ten naar een topliga toe.
Misschien moeten wij bij AFC wel overwegen, in naam van alle
vrijwilligers die kosteloos veel tijd en moeite besteden aan AFC, om
de KNVB vertegenwoordigers, die regelmatig aan de bestuurstafel
aanschuiven, voor hun drankjes en parkeren te laten betalen om in
ieder geval deze schadepost te verkleinen. Maar ja zoiets doet men
niet hé...
In de wedstrijd zelf toonden de spelers ook héél véél respect voor
elkaar. Het was een echte mooie lenteavondwedstrijd en beide ploe
gen maakten er een redelijk leuke wedstrijd van.
AFC was in de le helft beter, had ook een klein veldoverwicht en
creëerde ook een paar mooie kansen. In de 4e en 5e minuut was Enri
que Zschuschen al gevaarlijk uit twee goed genomen corners van
Robert Gehring. maar het juiste gevoel ontbrak nog.
In de 12e minuut gaf Said Moumane, na een mooie combinatie op
links een schitterende voorzet, maar de aanstormende Ken Watanabe
kopte de bal net over. Wel een 100% kans. Hoe het wel moet liet
Enrique zien in de 32e minuut. Een afgedwaalde voorzet van Lex
Oosterling op rechts, kwam bij Said terecht op links, die schoof de bal
door naar Robert, die met links loepzuiver het hoofd van onze spits
bereikte en met een eenvoudige maar harde 'ja knik' lag het balletje
keurig in de verste linker benedenhoek. Mooie goal DWV kreeg
ook zijn kansen en Murat Böke wist in de 38e minuut door goed
verdedigen een tegengoal te vermijden.
Rust 1 - 0
In de 2e helft waren de rollen omgedraaid. DWV speelde goed en
linksbuiten Kwamé Cruden was een voortdurend gevaar. In de 61e
minuut gebeurde wat we op de tribune al aan zagen komen. Cruden
scoorde op een fraaie manier de gelijkmaker. AFC moest terug en
DWV was de betere ploeg, maar vergat door te drukken. Lang bleef
het 1 - 1.
Pim van der Meent probeerde het tij de keren door een dubbele wissel
toe te passen. Murat Önal en Khalid Harrak kwamen voor Robert en
Ken in het veld. Mike van Dord raakte ook geblesseerd en Bobby
Gehring kwam als 3e wissel in het veld. AFC werd direct sterker of
beter gezegd DWV vond het wel genoeg zo. Tot in de 87e minuut
Murat Bóke een vrije trap van Lex Oosterling met zijn hoofd verleng
de naar de verste hoek en AFC toch nog de winnaar werd van deze
sportieve wedstrijd.
Wellicht niet helemaal verdiend, maar wel goed voor uitzicht op
winst in deze periode en dus goed voor de Amstel, sorry Gatorade
Cup.
Nog 2 wedstrijden. Uit tegen ADO'20 op 7 mei en als afsluiting 14
mei thuis tegen Argon.
Amel Vroege
Opstelling: van Zeijst, van Dord (B. Gehring), Esionye, Post, Mou
mane, Oosterling, Watanabe, R. Gehring (Harrak), Roodbeen,
(Önal), Bianchi, Zschuschen
23-04: AFC - Blauw-Wit Amsterdam 0 - 0
Eigenlijk verwacht je van een hoofdstedelijke derby tussen 2 gere
nommeerde clubs (zeker het verleden in ogenschouw genomen) iets
meer als dat wat de trouwe toeschouwers (wij dus) deze zondagmid
dag te zien hebben gekregen.
Beide elftallen hadden dezelfde wens en gedachte nl. hoe dan ook
volgend jaar weer in de hoofdklasse te spelen.
Blauw Wit had de punten iets meer nodig dan AFC (alhoewel tussen
nr. 5 op de ranglijst en nr. 11 slechts 2 punten verschil zitten) en stelde
zich dus ook wat behoudender op.
AFC is echter door de goede serie in de laatste wedstrijden vol in de
race voor het periodekampioenschap met recht op deelname in de
Gatorade Cup (waar wij goede herinneringen aan hebben) en toonde
iets meer aanvallende aspiraties. De vleugels waren bezet met Ken
Watanabe op rechts en Laurens Bianchi op links.
A in de 3e minuut kreeg AFC een vrije trap op ca 18 mtr. van het
doel, die Robert Gehring snoeihard inschoot, maar de keeper, bijna 2
mtr lang, tikte de bal als een soort lastige vlieg uit zijn goal en over.
In de 16e minuut brak Laurens goed door op links, maar zijn voorzet
werd door iedereen inclusief de verdediging van Blauw Wit gemist.
AFC was sterker maar, zoals zo vaak Blauw Wit kreeg in de 16e
minuut ook een mooie kans die naast gekopt werd.
De scheidsrechter voelde de wedstrijd zo perfect aan dat Robert
bij een corner in de 23e minuut de vlag opzij mocht leggen, omdat het
kwart rondje bij het krijten wel heel erg klein was uitgevallen.
Het geeft de sfeer in de wedstrijd goed aan. Sportief, gemoedelijk en
doe elkaar vooral geen kwaad en pijn. Het is wel eens anders geweest.
Rust 0 - 0.
Met waarschijnlijk de geweldige 2e helft van AFC in de uitwedstrijd
nog in levendige herinnering, liet Blauw Wit er direct na het fluitsig
naal voor de 2e helft er géén gras over groeien in de eerste 3 minuten.
AFC werd even verrast door het hoge tempo en Blauw Wit kreeg 2
fraaie kansen. Goed keeperswerk van Jarik van Zeijst stond een goal
in de weg.
AFC kreeg door Laurens in de 48e minuut echter ook een dot van een
kans, maar helaas zwaaide de bal af naar de cornervlag.
Dit was het begin van een soort vriendelijk fouten festival. Blauw Wit
dacht bij elke foute pass van AFC, dat kunnen wij ook en andersom
net zo.
De wissels van Enrique Zschuschen en Ken Watanabe voor Murat
Onal en Murat Böke brachten iets meer leven in de zgn. brouwerij,
maar gescoord werd er niet.
Alleen in de laatste 3 minuten zette AFC nog één keer aan, 3 corners
op een rij, maar helaas bleef ook hier de stand van 0-0 gehandhaafd.
Heugelijk feit was wel dat Bobby Gehring na 5 (vijfmaanden in de
83e minuut inviel en laten wij hopen verder verschoont blijft van
blessures.
AFC definitief veilig, Blauw Wit theoretisch veilig, dus alom tevre
denheid over het eindresultaat, maar als toeschouwer en voetballief
hebber hadden we toch iets meer verwacht.
Blijft echter knap wat AFC en Pim van de Meent in de laatste wed
strijden presteren, dus positief gedacht gaan we nu maar voor het
periodekampioenschap.
7
