AFCoryfee: Ronald Koster! Misschien geen AFCoryfee op het eerste gezicht? Maar toch al heel wat bestuursjaren voor AFC en ATC achter zich en hopelijk nog heel wat bestuursjaren te gaan. Een immer vriendelijk lachende en diplo matiek bestuurder aan het woord. Vraag: Je speelde als klein jongetje met Roy van Dijk achter de goal, terwijl jullie vaders voor het beroemde dertiende aan het voetballen waren. Toch was AFC niet je eerste club, vanwaar die omweg? Antwoord: Ik ben zeker opgegroeid met het roodzwarte shirt. Ik ging altijd met mijn vader mee. Zondagochtend vroeg zat ik al in mijn trainingspak klaar. Maar eerst luisterden we naar de radio of de wed strijd niet afgelast zou zijn. Vanuit ons huis in Bentveld was het toch een stukje rijden. Zo is toch wel het AFCgevoel ontstaan. Echter als je in Bentveld woont, ligt een club als KF1FC meer voor de hand als je gaat voetballen. Mijn vriendjes gingen hockeyen, maar daar vond ik niets aan. Hockeyclubs waren leuk voor de feestjes. Vanaf mijn achtste daar gespeeld in de hogere jeugdelftallen. Zelfs het eerste nog gehaald, dat speelde toen in de derde of in de vierde klasse. Vervol gens ben ik Frans gaan studeren in Xamax Neuchatel in Zwitserland. Daarmee trad ik in de voetsporen van mijn vader. In ons vak, de horlogebranche, is het wel een pré als je Frans spreekt. Wat niemand weet, is, dat ik daar betaald voetbal heb gespeeld. Lach niet, het is echt waar, Theo Husers is niet de enige! Ik speelde voor een satelliet club van Xamax: Serrieres. Die club speelde tweede league, zeg maar ongeveer eerste klas niveau. We kregen per punt betaald, 75 Zwitser se ffancen. Na twee jaar terug en als je dan in Amsterdam komt te wonen, is de keus voor AFC dus logisch. In mijn kielzog kwamen mijn vrienden Peter van Essen, later ook nog mijn zwager geworden en Patrick Steenkist mee. Toch geen verkeerde aanwinsten gebleken voor AFC, toch? Zij gingen door naar het Eerste, terwijl ik bleef hangen in het derde of het vierde. En ik had nog betaald gespeeld en zij niet. Nee geintje, het derde was echt mijn top. Helaas scheurde ik een kruisband en een operatie vond ik niet belangrijk genoeg. Toen de dokter zei: niet meer voetballen, was de keus gauw gemaakt. Zakelijk ging toch voor. Vraag: Maar je bent gaan fluiten en je bent niettemin blijven voetballen. Hoe rijmt dat met stoppen? Antwoord: Ron van Doesburg vroeg me voor zijn team. Dat is toch anders spelen dan in het derde. Je gaat van prestatief naar recreatief voetballen. Dan kan je veel meer rekening houden met een handicap. Maar eerlijk gezegd met een goede brace om mijn knie, kom ik nog aardig uit de voeten. Ik speel nu al zo'n 12 a 13 jaar in dat team. Het sociale is heel erg belangrijk, niet alleen voor de spelers, maar zeer zeker ook voor de vrouwen. Fluiten heb ik toch altijd met plezier gedaan, maar dat doe ik op één wedstrijd na niet meer. Ik fluit alleen nog de jaarlijkse wedstrijd tussen Zandvoortmeeuwen en Lucky Ajax. Reken maar dat ik in de wedstrijd de nodige humor van de grote jongens naar mijn hoofd krijg. Ik kan er alleen maar om lachen. Ik ken ze toch van AFC? 19 januari 2006 84e jaargang nr. 8 Vraag: Je hebt ook in het Bestuur van ATC gezeten, zijn dat in verband met de opheffing van de tennisclub in 2004 moeilijke jaren geweest? Antwoord: Dat kan je wel zeggen, maar niet zozeer door de ophef fing van de tennisclub. Ik zat onder andere samen met Arne van Teu- nenbroek en Roy van Dijk in het Bestuur. Roy kreeg, toen de ophef fing al speelde, we wisten al lang dat we van het sportpark moesten verdwijnen, dat ongeluk. Zijn rol als voorzitter zou ik tijdelijk over nemen. Zijn herstel duurde langer dan verwacht, dus bleef ik voorzit ter. Arne is alweer een jaar geleden omgekomen. Dan zie je hoe be trekkelijk alles is. Als je dat allemaal beseft, moeten we dan niet allemaal veel positiever in de samenleving staan. Dan heb ik het ook over AFC. AFC'ers kunnen nogal kritisch en negatief uit de hoek komen, ik zou willen zeggen: kijk ook eens wat wel allemaal goed gaat. Dan kan je echt trots zijn op deze club. Op je vraag terug te komen. We hebben er alles aan gedaan om de ATC'ers goed onder dak te brengen en dat is gelukt bij de tennisclub van de ABNAMRO. noot samensteller: naast het ooit mooiste en beste cricketveld van Nederland). Ik denk dat we dat keurig hebben afgehandeld, maar gezien de omstandigheden makkelijk was het niet. Vraag: Je bent van het ene bestuur in het andere gerold. Je behoort tot de jongeren in het Bestuur. Wat is daar nou zo leuk aan om bestuurder te zijn? Antwoord: Ik vind besturen leuk. Ik hou ervan om samen met ande ren over een probleem te buigen en daar een oplossing voor te vinden. Daarin ben ik duidelijk een compromisfiguur. Dat wil niet zeggen dat je af en toe niet hard zou kunnen zijn. Ik ben door Kees Gehring gevraagd en na een aantal gesprekken met bestuursleden, heb ik toegezegd het voor één jaar te proberen, dat zijn er dus al vijf gewor den. Ik heb nooit het idee gehad dat de jongeren: Nicolaas van Om meren; Fred ten Nijenhuis en ik, in het begin als broekies in het Be stuur behandeld werden. Nee, iedereen wordt in het bestuur met respect behandeld. En als ik advies nodig heb, dan kan ik het altijd vragen en dan krijg ik dat ook. Ik heb duidelijk het idee dat ik vanaf het begin serieus genomen ben. Ik schroom niet om duidelijk mijn mening te geven. Misschien werd dat wel als plezierig ervaren, ie mand met een verse blik op de zaken. Mocht de meerderheid van het Bestuur een andere mening hebben, dan moet je je wel loyaal opstel len, daarvoor ben je bestuurder. Ik hou er niet van, beter gezegd ik zou me kwaad maken als dat niet het geval zou zijn of dat er gelekt zou worden. Je bent een loyale bestuurder of je bent het niet. En waar niet gewerkt wordt, worden ook geen fouten gemaakt. Vraag: Wat zijn je ambities binnen het Bestuur? Voorzitter? Antwoord: Daar moet je toch voor gevraagd worden? Laat ik voorop stellen dat mijn grootste ambitie is, dat AFC dit niveau vasthoudt en dan heb ik het nog niet eens over het Eerste in de Hoofdklasse, maar vooral over het gehele kader van de club. Daarmee doel ik op, dat bepaalde leden, ik noem geen namen, die voor de club het één en ander op bestuurlijk niveau zouden kunnen gaan betekenen over een aantal jaren opstaan om de fakkel over te nemen. Continuïteit van het niveau wat AFC nu heeft, daar gaat het om. Met mij als voorzitter? Nooit over nagedacht. Ach misschien, ik zou niet direct nee zeggen, maar ik denk er niet over na. Als ik zie hoeveel tijd Machiel van der Woude kwijt is, dan moet ik daar nog niet aan denken. Bovendien ik ben net voor mezelf begonnen .Ik krijg nog steeds alle vrijheid van mijn vrouw om actief binnen de club te zijn. Ik vergader liever dan dat ik tv kijk. Naast het bestuur zit ik ook in het bestuur van The Reds; in de Kiencommissie en in de organisatie van De Goed Genoeg Open.. De club heeft me veel gegeven, dan wil ik er ook wat voor terug doen. Besturen is echt leuk. Samensteller: André Wijnand 24

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2006 | | pagina 24