Ingezonden
Zaterdag
Gouden Ballen wedstrijd
AFC 6 naar Tallinn in Estland
8 juni 2005 83e jaargang nr. 15
26 mei: AFC1 - 'AFC Gouden Ballen'
"Nee, helemaal niets..."
Dat was volgens Robert Gehring de bijdrage van Roy Tular, althans
volgens zijn eigen zeggen als Stanley Menzo weer was teruggekeerd
van het Nederlands elftal. Nee hoor, het tegendeel is het geval, beide
namen afscheid en zullen worden gemist. Stanley bevestigde dat nog
in warme woorden voor AFC.
De titel slaat veel meer op wat je nog kunt toevoegen aan deze avond.
Want zo leuk een voetbalwedstrijd spelen en met elkaar emoties delen
en daarna feesten, tsja, wat kan daar nog bij...
Er waren wat vrouwen die na twee wijn grappen maakten over de
naam Gouden Ballen, maar daar hebben de mannen zich vanzelfspre
kend niets van aangetrokken. Hadden we onze kampioenen van ooit
('61, '63, '67, 69 en 2001 en onze huidige selectie. De uitslag, ach
de roden scoorden wat vaker dan dan de witten, dat lijkt voldoende
info. En Bep Thomas, de scheidsrechter, die zijn diagonaal slofte zag
dat het goed was...!
Na de perfecte Indische maaltijd was er ruim gelegenheid elkaar het
een en ander te vertellen. En tijd voor afscheid. Zowel onze voorzitter
Machiel van der Woude als aanvoerder van het le Robert Gehring
stonden daar bij stil.
Het gaat veel te ver hier iedereen die er was te noemen dan wordt de
webmaster nerveus. Laten we wel hen van wie wij "afscheid" nemen
noemen. De aanhalingstekens zijn omdat je AFC toch echt nooit
helemaal kwijt raakt.
Geen afscheid maar wel een felicitatie was er voor de prestatie van het
2e onder leiding van Wessel Colijn en Theo Janssen met Cynthia
Visser.
Maar naast de trainers verlaten ook een aantal spelers en functionaris
sen (hun functie dan) ons. Zoals Marcel Koster die onze voortreffelij
ke gastheer was en Peter Brans, maar die laatste heeft lang genoeg bij
zichzelf stil gestaan vanavond... Ze weten dat dat we ze zeer dank
baar zijn en dat we ze zullen missen, maar niet echt natuurlijk, ze
blijven langs de lijn verschijnen
Gaan er om diverse redenen ook spelers weg. Eén wisten we natuur
lijk al langer, Stefan Stam die in Engeland nu prof is. Maar ook
Vincent de Groot, Ali Bentohami, Wessel Sennef, Joes Blakborn,
Mohad Zaoudi. Er werden oprechte woorden gesproken, ook door de
assistenten-aanvoerders.
Was er ook nog de speler van het jaar. Altijd voorop in de strijd en
dat al 107 wedstrijden voor het le Hans Geerlings.
En was er nog een illuster figuur die formeel afscheid van de A-
commissie nam en aan wie wij veel hebben te danken Kees Gehring.
Beetje weemoed met zoveel afscheid, maar dat werd door de disco
dreunen weer verdreven. En zo was het voor ieder uiteindelijk toch
een heel leuke avond
Frank de Munnik
Zaterdag 21 en zondag 22 mei vond weer het AFC Goed Genoeg
Toernooi plaats, voor de lagere A, B, C junioren en D-pupillen.
Dit jaar waren er ter gelegenheid van het 110-jarig bestaan van AFC,
verenigingen uitgenodigd die net zo lang of langer bestaan dan AFC.
Het was een prima georganiseerd toernooi, met een mooi programma
boekje en met mooi voetbal weer.
Ik vind het echter uiterst teleurstellend dat er voor de gasten en de
AFC-voetballers géén lunch beschikbaar werd gesteld. Toen ik hier
naar vroeg, vond de vrouw van de Jeugdcommissie penningmeester
het nodig mij te zeggen dat AFC-ers altijd commentaar hebben en dat
er vorig weekend ook al twee toernooien waren, waar overigens wel
voor een broodje en wat te drinken werd gezorgd. U begrijpt het al,
dit was voor de hogere teams.
AFC moet niet bezuinigen op deze groep jeugdteams. Deze jongens
betalen allemaal hun contributie, kopen hun eigen kleding, sporttas en
voetbalschoenen en rijden niet met een AFC-bus naar uitwedstrijden.
Bovendien zijn dit geen passanten, zoals bij de selectie teams, waar
dit jaar weer een groot aantal van vertrokken is.
Komende Jaarvergadering zal er wel weer een voorstel komen tot
contributieverhoging.
Ik roep de leden op hier tegen te stemmen, daar het grote deel van de
contributie naar een te kleine groep leden gaat.
Meindert Huisman
Tallinn, 23 mei 2005: FC Flora - AFC Amsterdam.
Na Barcelona en Dublin is nu Tallinn (Estland) aan de beurt om
AFC6 te verwelkomen. Zo wonnen we op gravel van een Spaanse
talenschool, verloren we in een weiland van een stelletje losgeslagen
Ieren en nu spelen we tegen de ex-profs van FC Flora in een volwaar
dig stadion. Ex-profs? Ja, dat klopt. Stadion? Ook dat klopt. Thuisha
ven van FC Flora en het nationale elftal van Estland.
AFC is een vriendenclub, maar vooral het bolwerk van uitstekende
netwerkers. En zo geschiedde het dat we in het A. le Coq Arena op
vrijdagavond om 18.45 uur mogen aantreden tegen de voormalige
sterren van FC Flora. De speler met rugnummer 10 had vorige week
nog zijn afscheidsinterland gespeeld tegen Noorwegen. Ruim 60%
van de selectie was ex-international. Dit ter illustratie van het niveau
waartegen AFC 6, zaterdag 4e klasse KNVB en derde van onderen op
de ranglijst, moet aantreden.
23
