15 juni 2004 82e jaargang nr. 17
15 mei: AFC Bi wint beker na een slopende thriller.
De slagroom op het toetje van het seizoen; ofwel de bekerfinale!
Eindelijk was het dan zover zaterdagmiddag om drie uur op het com
plex van Legmeervogels te Uithoorn tegen het zeer sterke Haarlem.
Haarlem is kampioen geworden van de tweede divisie dit seizoen.
Een bloemetje daarvoor was op zijn plaats, wij kregen een mooie bal
van Haarlem (mijn zoontje speelt er inmiddels mee).
Na de aftrap was het Haarlem die het betere van het spel had. Feller in
de duels en een zeer sterke linksbuiten en diepe middenvelder die
continue voor dreiging zorgde. Laatstgenoemde was dan ook diegene
die het eerste doelpunt maakte. Vanaf zestien meter draaide hij ra
zendsnel weg en haalde verwoestend uit. Sieuwert was kansloos.
Diezelfde Sieuwert hield ons in die eerste helft in de wedstrijd door
een aantal zeer knappe reddingen. Uiteindelijk kregen we het tweede
gedeelte van de wedstrijd meer grip op de wedstrijd. Dit resulteerde
uiteindelijk tot de gelijkmaker. Het was Shai. die overigens een puike
wedstrijd speelde, die met een geplaatste schuiver scoorde. 1-1 was
ook de ruststand.
Na rust hetzelfde spelbeeld als de eerste helft. Haarlem kwam weder
om op voorsprong. Dit na 1 minuut door een afstandschot waarmee
Lamien verrast werd door de stuit.
Daarna bleef het spel op en neer golven. Na vijftien minuten in de
eerste helft was het dan eindelijk weer raak voor ons. Een vrije trap
van een meter of 19 werd prachtig en verwoestend in de linkerboven
geramd door Gideon Muller. 2-2. Deze stand bleef gehandhaafd tot de
reguliere speeltijd. Dit betekende verlengen. Beide ploegen zaten er
behoorlijk doorheen. Op het tandvlees moesten we nog 2 x twaalf en
een halve minuut spelen. Het was knokken en op mentaliteit door
gaan. Dit hebben we uitstekend gedaan. Kleine kansjes waren aan ons
niet besteed. Grote kans voor Haarlem aan de andere kant, maar
gelukkig werd er snoeihard op de lat geschoten. Na de verlenging nog
geen beslissing en duspenalties. Dave mist, Haarlem raak,
Khalid raak, Haarlem mist, Faysel raak. Haarlem mist, Nessie raak,
Haarlem raak. Het was uiteindelijk Lamien die de beslissende straf
schop mocht nemen.
Heel koeltjes schoot hij beheerst in de linkerbenedenhoek en liet hij
Haarlem treurig achter.
De ontlading bij AFC was groot. Jongens een geweldige bekroning op
een uitstekend seizoen.
Jullie hebben als groep geweldig gepresteerd. In zijn totaliteit, dit
betekent spelers, begeleiding, ouders en aanhang hebben we een
memorabel seizoen afgesloten. Nu kunnen we, op een toernooi na,
eindelijk genieten van een lange rust om vervolgens volgend seizoen
weer aan een nieuw hoofdstuk te beginnen!
Jan Portengen
23-05 Goed Genoeg jeugdtoernooi
Wederom een geslaagd toernooi!
Na afgelopen weekend een internationaal toernooi bij AFC te hebben
meegemaakt, ben ik dit weekend bij het Goed Genoeg toernooi
geweest. Wat bij beide toernooien opviel was de gemoedelijke sfeer
en de sportiviteit op en rond de velden.
Hulde aan de organisatie en de deelnemende verenigingen. Jammer
dat er toch nog ploegen zijn die zich op het laatste moment afmelden.
Dit zorgde zeker bij het "Goed Genoeg" toernooi, voor problemen bij
de leiding (lees Bas Polling). Het oplossen van de problemen ge
beurde echter op een dusdanige manier dat de buitenstaander hier
niets van gemerkt heeft. Men werd constant geïnformeerd over de
stand van zaken, ook al moest deze a la minute worden aangepast.
Wie naar mijn idee verder ook hulde toekomen zijn de wedstrijd
officials (George Versteeg en Marjan en Theo Janssen) die het geheel
in goede banen hebben geleid. Dit overigens in samenwerking met de
aanwezige scheidsrechters. Waar het bij het internationale toernooi
van vorige week nog wel eens stroef verliep, liep het bij het Goed
Genoeg" toernooi op rolletjes. Zowel bij het C als A toernooi, waarbij
zelfs een afscheidnemende eerste elftal speler (Pierre Tosch) niet te
beroerd was om de fluit te beroeren. "Goed, genoeg" loftuitingen.
Wat overblijft is de herinnering aan een mooi toernooi, op een enkele
regenbui op zaterdag na mooi weer, tevreden spelers, tevreden leiders
en tevreden maar te weinig toeschouwers.
Misschien iets meer aandacht vooraf volgend jaar, dan zal ook zeker
het aantal toeschouwers groter zijn.
Een toeschouwer
Zondag 16 mei: Henk Kappelhoff Toernooi AFC Cl
Het was een fantastisch zonnige zondag waarop het Henk Kappelhoff
Toernooi op het AFC terrein zich afspeelde. Acht clubs zouden in 2
poules strijden om de beste plaatsen. AFC was ingedeeld bij RKC, FC
Antwerpen en Feijenoord, terwijl Ajax Cl, AA Gent, Emmen en
Omniworld (vervanger van Volendam) deel uitmaakten van de andere
poule. AFC begon de le poule wedstrijd tegen RKC en al gauw bleek,
dat AFC helemaal niet onderdeed en prima combineerde. Het leek wel
of ons team nu pas helemaal uit de verf kwam en juist thuis al hun
vermogen op de mat wilde leggen. AFC was beter en het was wachten
op de le goal, nadat Daryl al twee goede mogelijkheden had laten
liggen. Uiteindelijk kwam dan toch vanuit een mooie aanval de 1-0
voorsprong door een prachtig doelpunt van Erixon. In de 2 helft
bleef AFC direct doorgaan met goed spel en was het Frank die de
voorsprong had kunnen vergroten, maar helaas de bal over het doel
schoot. Onverdiend krijgt RKC, dat weliswaar feller de 2e helft was
ingegaan, toch de gelijkmaker, waarop AFC op zoek gaat naar de
overwinningsgoal. Helaas was de speeltijd niet voldoende en werden
de punten dus verdeeld.
De volgende tegenstander was Feijenoord, dat de le wedstrijd ook
gelijk had gespeeld tegen FC Antwerpen.. Wederom zagen we hier
een goed spelend AFC, dat onmiddellijk de combinaties zocht en
elkaar ook uitstekend wist te vinden. Ondanks dat Feijenoord wel
probeert AFC onder druk te zetten, lukt dit niet en na een aantal
gemiste kansen, is daar dan toch weer Erixon die de score opent 1-0.
AFC blijft doorgaan, want een 2e keer gelijkspelen wil het team toch
niet. Een door Robin op het middenveld veroverde bal wordt prima
naar Nigel gespeeld, die slim een overstapje maakt, waardoor Erixon
met een fantastische aktie de stand op 2-0 brengt. Feijenoord toont
dan, dat het zich niet wil neerleggen bij deze stand en vanuit een
aanval over rechts, waaruit een voorzet kan komen, wordt de bal
simpel achter Maxime gekopt 2-1. Feijenoord zet aan en probeert de
gelijkmaker te forceren. Kansen komen voor beide ploegen, maar dan
is het toch Dennis die vanuit een corner ook laat zien goed te kunnen
koppen 3-1. In de 2" helft blijft AFC proberen voetballend de voor
sprong nog verder te vergroten, maar een misverstand in onze verde
diging zorgt toch voor de aansluitingstreffer van Feijenoord 3-2.
Gelukkig houdt AFC stand en zijn na het laatste fluitsignaal, de le
drie punten binnen.
Nu volgt dus nog de strijd tegen FC Antwerpen, een compact verde
digende ploeg, zoals we dat wel meer zien bij Belgische teams. AFC
start goed en krijgt al snel een prachtige scoringsmogelijkheid, waar
bij Erixon de bal schitterend achter de keeper wil krullen. Helaas
bleek de keeper een paar centimeters langer te zijn en kon de inzet
van Erixon gekeerd worden. Het is druk in het strafschopgebied van
FC Antwerpen, waar zoals gezegd het team compact verdedigd. He
laas maakt Fabian de fout de bal onnodig in de voeten van een tegen
stander te spelen, die met dit cadeautje wel raad weet en staat AFC
dus op een achterstand van 0-1. AFC laat zich niet uit het veld slaan
en vecht voor die gelijkmaker. Bij gelijke stand zou AFC immers in
ieder geval de kruisingsfinlae spelen. En AFC kreeg de kansen, maar
het nodige geluk ontbrak helaas. Ook in de 2e helft bleef ons team met
man en macht proberen de gelijkmaker te maken, maar de combina
ties werden minder, de krachten vloeiden weg en toen Daryl ook nog
in de laatste paar minuten een prachtige kans verspeelde op die ge
lijkmaker, was de wedstrijd gespeeld en restte AFC niets anders dan
de wedstrijd te spelen om de 5e of 6e plaats. De teleurstelling was
duidelijk op de gezichten af te lezen, maar het was niet anders.
De wedstrijd om de 5e en 6e plaats moest gespeeld worden tegen
Emmen, dat al had laten zien in vorige wedstrijden over een goed
team te beschikken. Het had immers Ajax met 2-0 verslagen...toch
was bij aanvang van de wedstrijd duidelijk te zien dat de spelers van
AFC de teleurstelling van het niet behalen van de kruisingsfinale nog
niet verwerkt hadden. Ondanks een eerdere mooie redding van
Maxime, was het toch onze keeper die als eerste de bal uit het net
moest halen, een uitbraak van Emmen werd keurig afgerond en liet
onze keeper kansloos achter 0-1. AFC probeerde aan te zetten, maar
het spel was iet wat onrustig, hoewel de spelers wel degelijk pro
beerden de combineren. Een goed schot van Frank, kan helaas gered
worden door de keeper en de tijd verstreek snel. Dus gingen we de 2C
helft in met nog steeds die achterstand van 0-1. Helaas slaagde Em
men er wel in de score te vergroten, door een afstandsschot onhoud
baar voor Maxime. Het moet gezegd worden, dat AFC toch bleef
zoeken naar de aansluitingstreffer. Het was niet fraai, niet mooi, maar
het blijven doorgaan resulteerde toch in een 1-2 stand. Ook hier
kwam de goal wederom van Erixon. Een prima rush van Fabian over
