MIXED PICKLES
rzc
■x.
19 mei 2004 82e jaargang nr. 16
ingelegd door Willem Adriaansz
w.adriaansz@zonnet.nl
TAURUS
Het was weer zover: de opperstier van de "Vereniging van Edelstieren der stamboekclub AFC" had zijn voorjaarskudde opgeroepen voor spijs,
drank en spel. Ooit ontsproten aan het creatieve brein van Theo van Emden, die jaren voor zijn overlijden het ludieke gezag had overgedragen
aan Rein Minor. Het was inmiddels voor de 42-ste keer, dat de edelstieren bijeen kwamen. Ditmaal in het gloednieuwe Frans Otten Stadion aan
het IJsbaanpad, waar behalve Rein M. de na te noemen stieren aanzaten: Wouter Amesz, Dennis Bijlsma, Henk Fopppen, Jan van Galen, Kees
Gehring, Peter van der Heydt, Benno Honsdrecht, Willem de Jong, Ruud Mantel, Herman Meyer, Ab Springer, Ron Susan, Roy Tular, Jeroen
Walker, Jaap Wildschut en - jawel - Pickelaar. Voeg daaraan toe stierdebutant Richard Mounoury. Als gebruikelijk boven de stiersterkte de
AFC-voorzitter Machiel van der Woude, de ex- ex-voorzitter Jan van Dijk (beiden qualitate qua) en als gasten Ronald Koster en Sebo Wol-
dringh.
De strijd om De Bulle (voorheen de Edelfokbokaal) vond plaats in de schermzaal. Een korte oefensessie bleek voldoende voor hantering van het
floret. Willem de J. gaf er al snel blijk van een Florijn te verkiezen boven het floret. Hoe dan ook: er vielen geen doden en in de finale partij
verstoutte Ronald K. zich door zijn uitnodiger Rein M. te verslaan. Tot derde werd uitgeroepen Roy T. (aanstormend talent). Pickelaar zelf won
één partij van een onbekende tegenstanders die zijn masker al opgezet had. Maar door een logistieke fout werd hij niet meer opgeroepen; waar
op zijn kans op Athene definitief verkeken was.
CITAAT
"De stier stoot niet omdat hij horens heeft, maar omdat hij stoten wil heeft hij horens
(Arthur Schopenhauer, Duits filosoof, 1788-1860).
VIRTUALITEIT
Pickelaar kon het weer niet laten: na elk voetbalseizoen heeft hij de onbedwingbare behoefte de officiële eindstand van hoofdklasse A te trans
formeren volgens de vroeger gangbare regels (bij winst twee punten i.p.v. drie). Ongetwijfeld staat elders in deze Schakel onder veel meer de
gelegaliseerde eindstand. Pickelaar voegt daaraan toe zijn illegale (zo u wilt virtuele) eindstand; met tussen haakjes de officiële rangorde.
1 (l)Turkiyemspor 26-34, 2 (3) AFC 26-31, 3 (6) ADO'20 26-31, 4 (5) Argon 26-315 (2) Elinkwijk 26-31, 6 (4) Omni world 26-30, 7 (7)
Westlandia 26-29, 8 (9) SVVSMC 26-24, 9 (8) AFC'34 26-24, 10 (10) Tonegido 26-23, 11 (12) Hollandia 26-22, 12 (11) Kranenburg 26-
22, 13(13) Nieuwenhoorn 26-18), 14 (14) TEC 26-14.
Enige kanttekeningen. De kampioen blijft kampioen, de 2 degradanten blijven gedegradeerd. AFC eindigt met 3 andere clubs op 31 punten,
waarbij de rangorde wordt bepaald door het doelsaldo. Hollandia is - in tegenstelling tot Kranenburg - gevrijwaard van nacompetitie. Veertien
clubs speelden in totaal 364 wedstrijden. Daarvan werden er 131 gewonnen en derhalve ook 131 verloren. De resterende 102 wedstrijden ein
digden in een gelijkspel. Dat is minder dan eenderde van het totaal (0,280 i.p.v. 0,333) en dat duidt wellicht op iets aanvallender voetbal. Picke
laar blijft echter tegenstander van het "nieuwe systeem", dat overigens al weer heel wat jaren geleden werd ingevoerd. Een verdedigende coun-
terploeg, die met 1-0 wint, behoort geen 3 wedstrijdpunten te verdienen.
HET SCHOT
Nog eenmaal komt Pickelaar terug op (het schot van) Henk Sonnevelt (4-3 thuis tegen KFC in 1946), waarna weken later AFC alsnog kampioen
werd door in een beslissingswedstrijd in het Olympisch Stadion voor 43.000 toeschouwers KFC wederom te verslaan (4-2). Eén doeltreffend
schot was de inleiding geweest tot finale kwijting van de AFC-schuld in die tijd. In Pickelaars electronische brievenbus kwam dezer dagen een
bericht binnen van de schutter, bestemd voor de AFC-Schakel. Pickelaar citeert het hier volledig.
"De ontdekking, dat AFC een archiefcommissie heeft, weerhield mij ervan clubbladen (1940-1950) als oud papier weg te doen. Dus contact
gezocht met ene mijnheer Pim Adriaansz, die de spullen geïnteresseerd in ontvangst nam. Het gezellige gesprek, waar niet alleen over voetbal
werd gesproken, mondde uit in een uitnodiging om als gast een thuiswedstrijd van de club mee te maken.
Op 18 april (AFC-Hollandia 2-2, P.) heb ik, samen met Pim en een oude maat uit het eerste Koen Colijn - een middagje AFC 2004 geproefd.
Geweldig! Vele namen kwamen bekend over, gezichten vanzelfsprekend minder. Erg leuk was b.v. mijn praatje met Edwin Geluk. Ik heb deze
middag van minuut tot minuut genoten (misschien wat minder van de wedstrijd) en spreek mijn waardering uit voor de manier waarop Pim en
Johan de Bie alles hebben geregeld. Henk Sonnevelt"
VERJARING
Pickelaar verjaarde en blijkbaar trekt dat extra aandacht als daar een decennium mee gemoeid is. Hij gaf een partijtje voor familie en ander
vreemd volk. Een nichtje van hem zag zijn bekommernis en sprak troostend: "je bent geen 10 jaar ouder geworden, zelfs geen jaar maar slechts
1 dag". Zij (gepensioneerd kinderarts) wist dus precies hoe ze (het kind in) Pickelaar moest aanvatten.
Pickelaar zegt hierbij ook de vele AFC-ers dank voor hun - vaak ludieke - betrokkenheid. Talloze telefoontjes, brieven, e-mailberichten en
cadeaux bereikten hem met het aansluitend advies om voorlopig nog gezond te blijven. Daaraan voegt Pickelaat toe, dat resultaten uit het verle
den geen garantie bieden voor de toekomst. Maar hij blijft zijn best doen; onder meer door dagelijks enige kelkjes te heffen. Ook op uw aller
welzijn.
EPILOOG
"The (football) party is over" en AFC-ers zullen uitwaaieren. Ook Pickelaar maakt aanstalten om op stap te gaan. Dat laat onverlet dat hij naar
vermogen het Loopveld (nabij 't Kalfje) zal bezoeken voor hoofdklasse cricket van ACC. Afscheid nemen van iedereen is dus niet echt aan de
orde.
Niettemin: het ga u goed en tot ziens en schrijvens in het voetbalseizoen 2004/2005.
9
