28 april 2004 82e jaargang nr. 15
achteloos achter zich. Eén verdediger van Argon ik zal zijn nummer
niet verraden kon het zelfs niet nalaten om ook te applaudisseren.
Ach, het wordt eentonig, maar wat kunnen (alfabetische volgorde)
Dennis, Djuric, Robert, Tahir en Ulli toch goed voetballen en wat
maken, zonder ook maar iemand te kort te doen, alle anderen er, door
hun geweldige inzet, een goed team van!!!
De 2e helft was iets minder, maar nog altijd van een goed niveau.
AFC speelde misschien iets te behoudend. Argon kreeg daardoor een
licht veldoverwicht maar had misschien toch ook iets eerder mogen
aandringen want nu scoorden zij pas in de 81e minuut met een fraaie
goal tegen. (2- 1) De enige kans voordien van Argon in de 69e minuut
werd door Edwin van Holten met een katachtige reactie onschadelijk
gemaakt. (Individuele klasse).
Dennis schoot een paar minuten voor tijd ook nog een keer op de
paal, zodat uiteindelijk de 2 -1 een terechte uitslag te noemen valt.
De beste man op het veld was Robert Gehring maar "the Men of the
Match" waren voor mij onze mensen aan de "poortdie er toch maar
weer voor zorgdroegen, dat ondanks de grote aanloop, iedereen op
tijd binnen was en dat ook nog betalend. Na afloop was het nog lang
onrustig in ons gezellige clubhuis.
Volgende week 18 april om 14.30 uur thuis tegen Hollandia. Met nog
3 wedstrijden te gaan is elke wedstrijd vanaf nu een finale.
Tot volgende week.
P.S. Djuric weet je zeker dat je weg gaat? Volgend jaar bestaat AFC
nl. 110 jaar en wordt ook nog kampioen.
Opstelling: van Holten, Watanabe, Bobby Gehring, Geeriings, Mou-
mane, Ascension, Robert Gehring, Turpijn, Landvreugd, Purperhart
van Meer), Akhamrane (Tosh)
Amel Vroege
18 april: AFC - Hollandia 2 - 2
Overgenomen uit De Telegraaf Metropoolsport
Mokerslag AFC; Hollandia ontsnapt via kattenluikje
AMSTERDAM - Oh, die arme Dennis Purperhart. De laatste weken
voor elke tegenstander een ware plaag. Vorige week kreeg hij met een
supergoal tegen Argon het publiek nog op de banken en zijn mede
spelers om zijn nek. Gisteren bij een stand van 2-1 voor zijn ploeg
tegen Hollandia werd hij door fantastisch werk van Ascension en Van
Meer in staat gesteld de partij te beslissen. Maar, Dennis droomde van
andermaal een wondergoal en bereidde te lang zijn circusact voor
waardoor de Hoornse sluitpost Feenstra met zijn beste redding van de
middag voorkwam dat Purperhart in AFC's 'Hall of Fame' kon worden
bijgezet. AFC verspeelde door het gelijke spel van 2-2 tegen het in
degradatienood verkerende Hollandia hoogstwaarschijnlijk de titel.
En dat uitgerekend in zijn 700e wedstrijd in de hoofdklasse.
Met nog twee rondes te gaan is de achterstand op het leidende Tür-
kiyemspor opgelopen tot vier punten. De nederlaag trof de brigade
van oefenmeester Stanley Menzo als een mokerslag. Vooral ook
omdat men in de tweede helft de taaie Hoornse krijgers lange tijd bij
het nekvel had. Maar men ging te hautain met de tot tweemaal geno
men voorsprong om en liet de gasten uiteindelijk via het kattenluikje
ontsnappen.
In de eerste helft was het verschil op de ranglijst totaal niet te zien. De
ploeg van coach Michel Lieshout heeft een verjongingskuur onder
gaan en kent slechts één doelstelling: handhaven. Rond het 'monu
mentale pand' en tevens toonbeeld van onverzettelijkheid, de 37-
jarige Dick Knijn, doen yougsters als doelman Feenstra en aanvalslei
der Ahrouch de noodzakelijke ervaring op. In het eerste bedrijf hei
ligden beide formaties het principe dat voorzichtigheid de moeder van
de porseleinkast is. Beide teams hielden veel mensen achter de bal en
dat zorgde voor weinig kansen. De thuisclub kreeg kansjes via Pur
perhart en een strakke kopbal van Hans Geeriings. De bezoekers
werden gevaarlijk nadat dezelfde Geeriings zich verslikte in Ahrouch.
Met een corrigerend duwtje wist Geeriings zijn slippertje zelf recht te
zetten.
De tweede helft was een stuk aantrekkelijker. Beide teams gingen vol
voor de winst en verlieten gaandeweg de verdedigende stellingen. Een
fraaie actie van de beste man in de voorhoede van de Amsterdammers
Ascension, die al na vijf minuten verdediger Meijer (een kwartier
voor tijd uitgevallen met een hoofdwond, red.) afschudde en de bal
hoog voor de pot zwiepte, werd door Purperhart strak ingekopt, 1-0.
Via een aanval uit het niets sloot Hollandia weer bij. Te nonchalant
verdedigen bracht de bal via Vriend bij Ahrouch die van dichtbij
doelman Holten verschalkte: 1-1.
Na twintig minuten was het andermaal de thuisclub die op voorsprong
kwam. Landvreugd draaide met de bal aan de voet schitterend naar
binnen en speelde op tijd af op Turpijn die knap scoorde: 2-1. Ver
volgens toonde Moumane de algehele verslapping in het team van
AFC. Tot twee keer toe verspeelde hij de bal. Slechts doordat Neuvel
en Owusu de juiste voortzetting misten, bleef de thuisclub van schade
gevrijwaard.
Een minuut voor het einde was het echter Cees Duijn - frappant ge
noeg juist de man die de gehele eerste helft alleen maar oorlog met de
bal had - die Hollandia naast AFC schoot. Hij reageerde attent toen
doelman Van Holten het leer uit een vrije trap van Mettivier Meijer
slecht verwerkte: 2-2.
Pas in de daarna aangebroken extra tijd stroopte men bij de thuisclub
de mouwen weer op. Maar het kwaad was geschied.
"Aan het eind van de rit zijn er geen gemakkelijke wedstrijden meer",
stelde AFC-trainer Menzo na afloop vast. "In deze klasse is bijna
iedereen nog betrokken bij het kampioenschap of de degradatie.
Wedstrijden als deze worden op een paar momenten beslist. Die
momenten waren in ons nadeel. We geven nog niets op. Allereerst in
ons eigenbelang, maar ook om onze sportieve plicht te doen." Maar
dat er op sportpark 'Goed Genoeg' feest zal worden gevierd, daar lijkt
AFC waarschijnlijk net niet goed genoeg voor.
AFC-Hollandia 2-2 (0-0). 1-0 Purperhart, 1-1 Ahrouch, 2-1 Turpijn,
2-2 Duijn.
18 april: AFC Hollandia 2-2
25 april: AFC - Tonegido 1-1.
De dag na de wedstrijd(en) is zijn altijd het leukste of het ergste. In
dit geval de afgelopen 2 zondagen dus het laatste.
Twee wedstrijden in één verslag. Eigenlijk "not done" in deze tijden
van moderne communicatie. Vroeger met alléén "maar" de
SCHAKEL kon je nog wel eens een weekje respijt nemen, alvorens je
de tekst kon aanleveren. Nu belt de hoofdredacteur van diezelfde
SCHAKEL al op maandagmorgen (overigens terecht) waar de "copy"
blijft.
Vorige week dus effe niet. Laat ik maar zeggen dat de teleurstelling
van het gemiste kampioenschap een "writers block" bij mij gecreëerd
heeft, waar ik effe overheen moest komen. Liever had ik de victorie
gekraaid over mijn clubbie en geschreven dat wij nog vol in de race
waren maar helaas
In de beide laatste thuiswedstrijden eindigde AFC het seizoen (op één
uitwedstrijd na) zoals het begonnen was nl. met onnodig puntverlies.
Dit bracht het totaal van in thuiswedstrijden verloren punten op 23
Tegen Hollandia (2 - 2) viel er na een matige le helft best nog wel
wat te genieten. Beide ploegen speelden toen voor de winst en AFC
had weer de mooie individuele acties. Djuric Ascension was bij tijd
en wijle ongrijpbaar en via een fraaie voorzet kopte Dennis Purper
hart AFC naar 1 - 0. Nonchalant verdedigen van AFC bracht Hollan
dia weer op gelijke voet maar Rody Turpijn leek erger te voorkomen
en scoorde 2-1. AFC bleek weinig geleerd te hebben, niet alleen in
deze wedstrijd, maar eigenlijk van alle thuiswedstrijden, want 2 minu
ten voor tijd mocht Hollandia opnieuw de stand gelijk trekken. Het zij
de sympathieke Noordhollanders gegund, maar voor ons was het een
bittere pil.
Turkiyemspor deed wel wat nodig was voor het behalen van het
kampioenschap door te winnen van Argon en maakte hier een einde
aan onze droom.
Dat bleek ook wel in de thuiswedstrijd tegen TONEGIDO. Met nog 2
wedstrijden te gaan en 4 punten achterstand geloofde AFC niet meer
in een positieve afloop.
Afgezien van een fraaie en snelle goal van Rody Turpijn op aangeven
van Djuric (veel succes bij Turkiyemspor) viel er weinig te genieten.
JaaaaTONEGIDO speelde op het randje, maar zij hadden de
punten dan ook hard nodig en maakten er een wedstrijd van en ja
wel... misschien had de arbiter ook iets strenger mogen fluiten, maar
wij AFC hebben toch voldoende ervaring in huis om daar nou net
niét in te trappen. Bovendien staat er altijd nog een periode-
