25 februari 2004 82e jaargang nr. 12
slim voetbal tussen Adam en Mo. Mo krijgt de bal goed aangespeeld
van Adam en weet zeer beheerst een hoek te kiezen. Mo, doe ook zo
goed je best op school dan kan je weer komen trainen. Ik val soms in
herhaling wanneer ik zeg dat er goede aanvalspatronen worden gelo
pen en bij balverlies er zeer goed wordt meeverdedigd door het mid
denveld en de voorhoede. Echt teamwork waar we al anderhalf sei
zoen op trainen. Het resultaat is er dan ook naar. Complimenten.
Zeker tegen deze tegenstander. Onsportieve jongens en een onspor
tieve coach. Jammer van zo'n club met zo'n naam.
In de tweede helft proberen de jongens van SDW ons echt uit het spel
te halen door smerig natrappen, naar de grond halen, shirtje trekken,
kopstoten geven en terminale ziekten verspreiden. Jammer. Maar al
dit gedrag kan toch niet voorkomen dat de 3-0 door Jurdao achter de
keeper van SDW beland. De aanval begint bij een uitstekende spelen
de Daniell.
Door zijn sterk aanvallende spel weet hij de bal bij Alex te krijgen,
die een bijna foutloze wedstrijd speelt, die hem doorschuift op de
opkomende Jurdao. Koelbloedig schiet hij de bal door de benen van
de keeper. Het wordt nu pas echt gezellig op het veld. Op individueel
niveau voert SDW oorlog met AFC-ers. Ondanks dit gedrag komt de
4-0 met hoogstaand voetbal tot stand. Voor de kijkers thuis even de
herhaling: tijdens een aanval van SDW verovert Mare de bal in zijn
zone, hij bikkelt zich een weg langs de zijlijn om de bal in de voeten
van Tom te plaatsten, die wegdraait van zijn tegenstander en de bal
naar Richard kaatst, Darryl komt mee naar voren en ontvangt de bal,
die hem vervolgens voorgeeft op de vrijstaande Mo, die een hoek
kiest en daarmee SDW laat zien hoe mooi voetbal kan zijn wanneer je
met een team speelt. Wat een schitterende combinatie mannen!
Een speciale, en eervolle vermelding is er voor onze keeper Oscar
Leeuwenhart. Met wat voor moed en knap keeperswerk weet hij de
nul te houden. Een praktisch onhoudbare bal over de grond weet hij
met maat 44, en zijn teennagel, rakelings naast te tikken. Oefff! Heel
knap hoor, jongen. Ook de rest van de wedstrijd heb je je team goed
ondersteund met schitterend keeperswerk. Al met al zijn er weer drie
punten binnen gesleept en zijn we goed op weg. 27 punten uit 10
wedstrijden met zulk aanvallend voetbal is een schitterend resultaat.
Mannen, blijven trainen en goed je best blijven doen op school.
Trainer/coach Enrico Bartens
14 februari 2004: AFC Cl - Stormvogels Telstar Cl 0-1
De uitwedstrijd had AFC met 0-1 gewonnen, dus het fysiek sterke
team van Stormvogels Telstar had een en ander recht te zetten. Het
was goed voetbalweer en gevoetbald mocht worden op het hoofdveld.
Nou ja, gevoetbald..het was niet best wat beide teams in de le helft
lieten zien en zeker van AFC's kant niet. Veel balverlies, weinig
goede combinaties en de verdediging kwam dan ook niet onder de
druk van de tegenpartij vandaan. Maar ook de tegenstanders, konden
buiten een paar ongevaarlijke afstandschoten, geen vuist maken. Na
ongeveer 10 minuten gespeeld te hebben, was toch de le echte kans
voor AFC. Een eerste mooie aanval van AFC bracht Daryl voor de
keeper, die helaas de keeper op zijn weg vond. Gedurende de rest van
de le helft bleven de bezoekers onze verdediging onder druk houden,
AFC kwam er gewoon niet uit. Helaas werd, na een ingreep van
Dennis in het strafschopgebied, de bal gedecideerd op de stip gelegd
door de goedleidende scheidsrechter, waardoor Stormvogels Telstar
op 0-1 kwam en beide teams met deze stand de rust in gingen.
De 2e helft was eigenlijk min of meer een copie van de le. Weinig
goed voetbal, hoewel AFC wel naarstig op zoek ging naar die zo
nodige gelijkmaker en gedurende de resterende tijd dan ook 1 op 1
ging spelen. De tegenpartij bleef ongevaarlijk, buiten een paar zwakke
afstandschoten, die Nick, onze keeper niet in de problemen brachten.
Het zat echter niet mee en zoals na de wedstrijd een AFC-er teleurge
steld meldde: "de bal viel elke keer verkeerd". Dat bleek ook wel in
de laatste minuut, waar AFC nog een redelijke kans kreeg, maar zoals
gezegd, de bal viel weer verkeerd en Stormvogels Telstar kon opge
lucht ademhalen en de 3 punten mee naar huis nemen. Het was geen
goede wedstrijd om te zien en dit AFC team kan vele malen beter. Het
technisch talent is volop aanwezig, maar zal gecombineerd moeten
worden met strijd, passie en inzet om de punten weer in huis te halen.
Dus heren, we kijken er naar uit!
Mady
14 februari: Houten Dl geen kans tegen AFC Dl
Na een aantal voetballoze zaterdagen waren de velden weer eens
goedgekeurd. Het was weer ouderwets gezellig druk op de club. Om
klokslag twaalf traden onze jongens op het hoofdveld aan tegen de Dl
van Houten. Geen hoogvliegers in de topklasse, want ze staan onder
aan met slechts vier punten, waarvan er 3 zijn verkregen door winst
op.... AFC. Een beetje pijnlijk dus en dat moest zaterdag worden
rechtgezet. Anders dan in de eerste wedstrijd scoorde AFC als snel.
Allon, die als spits al weer een tijdje droog stond, gaf de bal het laats
te zetje over de doellijn. In de tweede helft maakte hij er nog één,
zodat de teller bij hem nu op 13 staat.
De verdediging van AFC stond als een huis en gaf geen kans weg.
Daarnaast zorgde onze verdedigers - vooral Justin Ruiter - ook nog
eens voor de nodige aanvallende impulsen. Nog voor de rust scoorde
Daan met het hoofd uit een corner en na rust schoot Mitchel - weer
een verdediger - de bal in één keer in de touwen. Er werd af en toe
goed gecombineerd en de trouwe supporters zeiden na afloop genoten
te hebben. Op maar weer naar de volgende wedstrijd!
Tom Visser
D4 Lekker!
14 februari: AFC D4 - Legmeervogels D3 3 -0
Lekker temperatuurtje, lekker nat veld, lekker compleet team, lekker
spel en een lekkere uitslag. Het begon meteen al goed met na een
minuut of twee een ingekopte corner. Maar de tegenstander gaf zich
niet zomaar gewonnen en bleef zich dapper verweren. Want zo was
het wel: wij veel op hun helft, zij vooral bezig te zorgen dat we niet
bij het doel kwamen. En als dat al wel lukte stond daar een uitsteken
de keeper! Maar de thee (of limonade of de tactische aanwijzingen
van René) deden wonderen. De tweede helft begon onstuimig en het
aantal kansen stapelde zich op. Maar tsja, alweer die keeper...en af en
toe wat pech. Dan vrees je als toeschouwer voor die oude voetbalwet:
beter zijn, niet scoren en 'm dan tegen krijgen. Tegenwoordig ook wel
het Feyenoord-syndroom genoemd, maar ja wat moeten wij met zoiets
als echte Amsterdammers?!
Gelukkig wisten we het te overwinnen. Het spel werd goed breed
gehouden door Didier en Allain op links en Raffy op rechts en dat gaf
David de gelegenheid de ruimte vanuit het midden te benutten en een
hattrick vol te maken. Dat kon natuurlijk alleen omdat de achterhoede
er uitstekend voor zorgde dat de bal al weer snel voor was als Leg
meervogels al wat probeerde. Prima samenspel dus, vaak uitstekende
combinaties, en onze tegenstander gaf zich gewonnen.
Complimentje voor de scheids die zich niet liet intimideren door wat
commentaar van hun grensrechter. En, ook klasse, die zich daar in de
rust vervolgens bij hem voor verontschuldigde.
Dus, terechte mooie overwinning, en allemaal wat lekkers verdiend!
Frank de Munnik
D4 Uitglijder
21 februariLegmeervogels D2 - AFC D4 3-2 (vr.)
Het was koud en het veld hard, zo hard zelfs dat je je kon afvragen of
dit wel goedgekeurd had mogen worden. Want af en toe gleden er wat
spelers voorbij in een poging te stoppen, en als je omviel kwam dat
ook stevig aan.
Maar da's geen excuus voor het uiteindelijke verlies, tenslotte had de
tegenstander daar ook mee te kampen. En het begon zo goed. Geheel
in tegenstelling tot de gebruikelijke beginfase van AFC-teams begon
nen we voortvarend en wisten we Legmeervogels aardig onder druk te
zetten. Maar dat resulteerde niet in doelpunten. Er werd ook wat te
wild gespeeld, veel ballen op goed geluk op de slof genomen, terwijl
Legmeervogels bleef proberen te combineren, en dat vaak ook heel
aardig deed. Niet dat we veel weggaven, maar het geluk was aan hun
kant, 3 kansen kregen ze, en het stond 3-0 bij rust. Allemaal een
beetje lucky, vooral de laatste was jammer omdat Jerry het schot
formidabel stopte maar de rebound helaas niet.
Tijd dus voor een ommekeer in de tweede helft en die kwam er. Zeker
in het eerste kwartier. De omzetting met David op het middenveld gaf
meer druk naar voren en met resultaat. Na goed doorzetten scoorde
hij zelf de tweede, terwijl Alain daarvoor al de bal keurig had
binnengeprikt. En dat zou hij nog eens doen, maar dat bleek buiten
spel...
