Lessen uit het verleden
V
Medische commissie
3 december 2003 82e jaargang nr. 8
En zoals bekend is AFC's kienavond royaal gedoteerd, dankzij een
aantal vaste gulle gevers. Elk van de zes ronden kent hoofdprijzen,
extra prijzen en verrassingsprijzen. In het verleden gingen al parfu
merie, horloges, een gitaar, een fiets, kaartjes voor een wedstrijd van
Ajax, een op maat gemaakte blazer, wijnen, wild, textiel, grif over de
tafels. Zoals u weet is de absolute kraker telkens de hoofdprijs van de
6de en tevens laatste ronde, doorgaans een reis voor twee personen.
Elk jaar treft de kiencommissie ook weer vele nieuwe en onbekende
gezichten aan, terwijl toch altijd duidelijk gesteld wordt dat het eve
nement bedoeld is voor en door AFC-ers en niet voor een aange
trouwde tante Trees en de voogd van de minderjarige ex-vriendin van
wijlen ome Piet. Daarom zal de commissie dit jaar als vanouds stren
ge toegangscontroles gaan hanteren. Hoe zit dat nu? De drie gouden
kienregels:
1. De kien(st)er is minstens 18 jaar.
2. De kien(st)er is lid of donateur/donatrice van AFC
3. De kien(st)er is wederhelft, levenspartner, ouder of
voogd van een lid of donateur/donatrice van AFC.
In alle gevallen waarin deze regels niet voorzien, beslist de commis
sie. Voorts zal steekproefsgewijs op AFC-lidmaatschapskaart
gecontroleerd worden of iemand lid dan wel donateur is. Dit houdt in
dat als u uw contributie of donatie nog niet voldaan heeft, u geen
recht heeft om aan het kienen deel te nemen. Neemt u de kaart dus
mee!
In ieder geval, wordt het dit jaar vrijdag 19 december, aanvang
20.00 uur supergezellig. Net als vorig jaar zal er weer koninklijk
gekiend worden (er is weer veel gebeurd ten huize van de Oran
jesen zal de prijzentafel weer rijkelijk gevuld zijn, tot en met de
paperclips, portemonnaietjes, sleutelhangers en puntenslijpers aan
toe. Op die dag kunt u zich overigens te AFC vanaf 18.00 tot 19.30
uur te goed doen aan een buffet nieuwe stijl met de keuze uit een
uitgebreide kipsaté of boerenkool met worst voor 8,50 per gerecht.
Meldt u dat wel even van te voren aan onze nieuwe sociëteituitbaters
(020-6445575). Er is ook een inschrijflijst bij de bar.
Wij zien u graag dit jaar vlak voor Kerst weer terug.
Namens de Kiencommissie,
Lou Hekster
Een essay over leiderschap, geïnspireerd op het boek 'Eyewitness to
Power' van David Gergen, adviseur van vier Amerikaanse presi
denten (Nixon, Ford, Reagen en Clinton).
Zijn eerste toespraak als president ging ieder moment beginnen.
Vanuit 'the Oval Office' sprak Bill Clinton het Amerikaanse volk toe.
Na twaalf jaar Republikeins leiderschap was het eindelijk weer de
beurt aan een democraat. Tevens was Clinton de eerste president van
de 'baby-boom'generatie - opgegroeid in de jaren zestig met een veel
minder groot ontzag voor hiërarchie en autoriteit dan al zijn voorgan
gers. Zijn assistenten en adviseurs keken toe terwijl hij sprak De één
bewonderde hem terwijl men door de wir war van draden en camera's
hem observeerde, een ander viel het op hoe klein en jong hij leek op
alle televisieschermen die her en der opgesteld waren. Hoe werkelijk
heid en televisiewerkelijkheid van elkaar kunnen verschillen?! Veel
ging mis voor Clinton in de beginperiode van zijn eerste termijn als
president van Amerika. Met name op organisatorisch gebied bleek het
een zooitje te zijn in het Witte Huis. Bovendien had hij geweigerd
oude rotten uit het vak op te nemen in zijn staf. Hij bleef loyaal aan
zijn talentvolle maar veel te jonge campagnestaf. Niemand wist zich
raad met de keiharde wetten die de Washington politiek kenmerkten.
"This wasn't anything like Little Rock, Arkansas!". Clinton zou
bovendien te weinig uitgerust zijn. Hoewel zijn woede uitbarstingen
berucht waren stond hij toch bekend als een open vriendelijke vrolijke
man. Sommigen gaan zelfs zo ver dat men ieder gesprek van hem
typeerde als een 'verleiding'. Het zou hem later nog ernstig in de
problemen brengen, zoals we allen weten. Machiavelli schreef ooit:
"To gain power, a new prince must be loved or feared. When one has
to make a choice, it is better to be feared". Bij Clinton bleek in zijn
beginperiode het tegenovergestelde het geval te zijn. Enkele con-
m,
gresleden zagen kans hem te manipuleren. Geen goede eigenschap
voor een beginnende president.
Maar zijn grootste obstakel tot effectief leiderschap bleek uit
onverwachte hoek te komen. Toen de belangrijkste adviseur werd
gevraagd de machtsverdeling te omschrijven tekende hij twee recht
hoeken met daaronder een lange lijn. De onderste lijn representeerde
de verscheidenheid aan naaste medewerkers, de middelste rechthoek
was gereserveerd voor de adviseur zelf. De bovenste voor de presi
dent. Toen hem werd gevraagd waar eigenlijk de 'vice-president' en
'first lady' geplaatst dienden te worden antwoordde hij dóódsimpel:
"In de bovenste rechthoek, samen met de president". Voor het eerst in
de geschiedenis van het witte huis deelde de president van Amerika
zichzelf geen absolute macht toe. Het bleek een fatale blunder te zijn
voor het presidentschap van Clinton. Hoewel vice president Al Gore
zich langzamerhand terugtrok uit top van piramide, en zich meer ging
richten op eigen projecten, bleef Hillary op de plek waar zij was
toegelaten door haar man: op de machtigste plek van de wereld in het
meeste complexe politieke besturingssysteem van de wereld. Als
Clinton 'nee' oordeelde, kon men altijd nog proberen via Hillary 'ja'
te winnen. Beiden hadden hun ook eigen staf. En iedere staf kende
ook haar eigen loyaliteit. Gergen analyseert dat de loyaliteit in het
Witte Huis ten alle tijden eenduidig moet zijn: aan de president. Nu
was zij gescheiden in twee kampen. Tijdens vergaderingen kwam het
regelmatig voor dat beiden openlijk van mening verschilden. Nu is
dat niet zo verwonderlijk. Maar wel het feit dat deze
meningsverschillen tot publieke gepassioneerde, plaats vervangende
schaamte oproepende ruzies teweeg bracht. Terwijl het echtpaar
Clinton elkaar op meerdere vlakken perfect aanvulden en in balans
brachten (zij gaf hem een super-ego, hij haar een overvloed aan 'id')
knaagde hun duo leiderschap aan het fundament van effectief
leiderschap. De specifieke schizofrenie van het Witte Huis van
Clinton heeft er voor gezorgd dat het 'White Water' schandaal aan het
rollen kwam en zodoende Kenneth Star voor een eerste maal het
leven van Clintons zuur kon maken. Zonder dit schandaal zou er
nooit een Kenneth Star zijn geweest en dus wellicht nooit een Monica
Lewinsky. Alle goede bedoelingen ten spijt, twee kapiteins op een
schip werkt zelden. Ook niet in de voetballerij.
Een voetbalteam dat zich aan de top kenmerkt door twee verschil
lende naast elkaar opererend leiderschap stijlen, die openlijk met
elkaar in conflict raken, is hoe dan ook stuurloos. De stand van de
wind, het humeur van de zee en de goden (kortom; de omgeving)
bepalen dan het lot. Wie weet strandt het team zachtjes op de duinen,
maar meer wezenlijk lijkt een onvermijdelijke schipbreuk. Het is met
deze kennis in pacht dat iedereen zich ten alle tijden moeten afvragen:
Wiens belangen dient mijn persoonlijke ideologie: Die van mij of van
het groter geheel?
Thomas Rijsman
Voor A.F.C.ers bestaat het maandagavond-inloopspreekuur van
19.00-20.00 uur in de fysiopraktijk van Nijenrodeweg 914, tevens bij
A.F.C. op vrijdagen van 17.00-19.00 uur
De medische commissie:
Lex Swaan (arts), 020- 6731337
Fysiotherapeuten: Wim Crouwel/Frank Tilmans 020- 6440070, Rei-
nier van Dantzig 020-6627244
Verzorger A-selectie: Ko Grosze Nipper 06-44352970 of 036-
5375516
