V 3 december 2003 82e jaargang nr. 8 mi Lekker rusten dus. En blijkbaar alvast een feestje vieren. Dat kun je je dus niet veroorloven in de Topklasse weten we nu. DWS kwam gemotiveerd terug, wist veel over de flanken door te dringen en dwong kansen af. Al snel met succes, binnen tien minuten was het gelijk. En toen David een terugspeelbal vol op de instormende spits knalde had hij natuurlijk de pech dat de bal in het doel caramboleerde. Nu zat er niks meer mee, leken velen ook de weg kwijt gezien de talloze mislukte passes. Tegen het einde wisten we nog wel enkele kansen af te dwingen, maar nee, een snelle uitval betekende de definitieve beslissing... Bepaald geen verjaardagscadeau voor de coach. Een gebrek aan inzet en creativiteit waar DWS geen probleem mee had. Knap hoe zij in de tweede helft zich terugvochten en ze verdienen de overwinning ook zeker. En zo verdampten onze plannen na zo'n koude douche heel snel. Terwijl we lieten blijken alleen achter de oortjes nog niet droog te zijn na deze DWS- föhn. Een domme nederlaag dus. Als we er maar wat van leren, en volgende keer eens even laten zien wat we echt kunnen! Frank de Munnik 29 november: Legmeervogels D3 - AFC D5 0-5 Soms valt het allemaal zomaar op zijn plaats. Moest de D5 twee weken geleden nog afscheid nemen van Marc die naar Suriname is verhuisd, het gat werd deze week ingevuld door de entree van Duco in het team. Een welkome aanvulling natuurlijk. Jammer genoeg was Dylan geblesseerd en was een andere AFC keeper niet voorradig. Maar ook dit bleek geen probleem, het werd opgelost uit de eigen gelederen. De eerste helft hield Jonathan zijn trainingspak aan en trok de keeperhandschoenen aan waarmee hij een foutloze eerste helft keepte. Het was een wedstrijd op het hoofdveld en al na een paar minuten bekroop de toeschouwers het gevoel dat het niet mis kon gaan. De tegenstander was zeker niet slecht, maar de mannen van AFC waren er klaar voor. Het eerste doelpunt viel nadat Wessel zich ontworsteld had aan de verdediging en de bal keurig in de hoek prikte. De tweede leek op het conto van Bas te komen, maar de keeper hield de bal in eerste instantie goed tegen. De bal viel vlak voor Wessel die attent intikte. Bas kon toch nog voor rust scoren met een mooie bal over de keeper heen. 3-0 bij de rust. Jonathan werd afgelost op doel door Jim die de tweede helft regelmatig moest optreden bij een aanval van Legmeervogels. Het spelbeeld bleef echter hetzelfde. Een rustige verdediging en een vaak verzorgd combinerend middenveld, waar Duco zijn draai snel had gevonden, zorgden voor ontspanning aan de zijlijn. Bas kon met één van de mooie ballen die hij op rechts kreeg opstormen naar doel en beheerst afmaken. Een corner op maat van Jonathan werd door Duco net naastgekopt. Ze kunnen er ook niet allemaal in. De laatste was misschien toch wel de mooiste. Wamberto, die in de tweede helft op het middenveld speelde schoot van grote afstand de bal over de keeper in de kruising. 5-0 is een mooie eindstand. Het voetballen als een echt team stond vandaag voorop en naast de individuele inspanningen is dat toch het mooiste wat op deze leeftijd bereikt kan worden. Nou ja, het mooiste. Speciale vermelding verdient nog het vlaggen van de vader van Geraldo. Foutloos, goed zichtbaar en vol overgave, klasse! Ondanks het gemis van Dylan liet de D5 zien dat ze bij goed samenspel en inzet tot veel in staat zijn. En namens de jongens: Dank aan de grote publieke belangstelling (uit familie- en kennissenkring) die bij een paar graden boven nul luidkeels aanwezig was. Wiebe Westerhof 22 november: Almere D 12- AFC D 11 (El) 2-3 Het zal een 25 jaar geleden zijn. Ik was toen leider van het team van mijn zoon Michael en we speelden uit tegen een Buitenveldertse club. De scheidsrechter liet in de le helft ongeveer 12 minuten te lang doorspelen, in die extra tijd scoorden wij en kwamen dus met 1-0 voor. In de 2e helft scoorde ook de tegenstander en dus hadden zij gewonnen want de scheidsrechter had inmiddels besloten dat de gescoorde goal in de eerste helft niet geldig was en hij had toch heel eerlijk de 2e helft 12 minuten korter laten spelen. Wat ik toen een moeite heb gehad om de ouders in het gareel te houden. Na uitgebreid mijn verhaal op het kleine wedstrijdformulier te hebben ingevuld belde dezelfde dag, s'avonds laat Chris Schroder mij op dat de wedstrijd officieel gelijk was geëindigd. De wedstrijd dus, het is als een terugkerende film, de scheids laat zeker in de le helft 12 minuten te lang doorspelen en Almere scoort. Het mag want inmiddels staan wij met 0-3 voor. Fraai goed verzorgd voetbal, mooie patronen waaruitje de trainingsarbeid herkent. In de kantine spreek ik mijn verontrusting uit tegenover mijn medesupporters "jongens dit hebben wij nog lang niet gewonnen". Inmiddels zitten deze "supporters" aan de patat met en één doet een poging om een wel heel dikke bal gehakt met mosterd in één keer naar binnen te werken. Nee, ik noem geen namen. U voelt het al aankomen. Almere voert de druk op en komt terug naar 2-3. Het enige dat overblijft, zijn wat countertjes van onze kant met de nodige kansjes. Een constante druk op onze goal. Het wordt nu DE wedstrijd van onze achterhoede. Flavian neemt de leiding, af en toe ruimend, nu en dan tactisch z'n tijd nemend en er worden geen mogelijkheden meer weggegeven. Moe maar voldaan werd de terugreis aanvaard. Wel een file van ongeveer 12 kilometer. Hans Dukker 29 november: Ouderkerk E4 - AFC E5 0-2 Het was een mooie eerste helft voor de AFC-ers. Er werden 2 goals door AFC gezet. Danny speelde vooral goed, hij maakte alle twee de goals. De keeper was ook heel goed. Hij had één slecht uitschot in de eerste helft en ook één in de tweede helft, maar hij heeft geen ballen doorgelaten. Er zijn veel mensen uitgegleden, maar niet één AFC-er, terwijl AFC uitspeelde. Ook waren er een paar overtredingen in de eerste helft, maar eigenlijk vond ik dat ze wel erg snel vielen. In de tweede helft namen ze revanche en voor de rest was het wel een leuke wedstrijd, maar er vielen geen goals meer. De uitslag bleef 0 voor Ouderkerk tegen 2 voor AFC E5 Kees de Keeper 29 november: AFC E8 - RKDES E4 4-2 En voor de vierde keer in successie had AFC een bliksemstart! Ditmaal ging een directe vrije trap van aanvoerder en spelverdeler Jasper Ham direct in de kruising. 1-0 binnen de minuut, maar of we daar nou zo gelukkig mee moesten zijn? De concentratie verslapte, de duels werden niet meer gewonnen. Binnen 10 minuten kwam dan ook de gelijkmaker, waarbij doelman Steven Webbers de laatste tijd in bloedvorm niet vrijuit ging. De coach was eigenlijk wel blij met de 1-1, want AFC ging daarna echt beter spelen. Met goed combinatie voetbal in het 3-1-3 systeem waarbij de vleugels goed terug kwamen en de backs uitstekend inschoven. AFC dicteerde het spel weer en dat resulteerde nog voor de rust in twee treffers binnen de minuut. Eerst zorgde Jasper Ham met zijn tweede treffer voor de 2-1 na een scrimmage uit een hoekschop. Nog geen 30 seconden later was het Mulay Lamroui die na weer zo'n prachtige solo de 3-1 binnen tikte. Door de ziekte van Sayan van Heije was supersub Daniel Ham (mini Jan Wouters) bij de groep gevoegd. Ook hij speelde zijn twee invalbeurten uitstekend. 2 jaar jonger en al zo balvast. Grote klasse Daantje! Buwe Halbertsma speelde uitstekend aan de rechterkant en werd terecht Man of the Match. De tweede helft was minder, maar daardoor niet minder leuk. AFC viel aan, wat een leuk kijkspel opleverde. Toen Mulay Lamroui vanaf links schitterend de 4-1 inschoot was de wedstrijd gespeeld! Vlak voor tijd werd het nog 4-2 in een van de weinige counters. Zaterdag as. de beslissende wedstrijd tegen Swift. Bij winst kan de kampioensvlag worden gehesen! Coach 29 november: AFC E12 - Sporting Martinus E8 12-0 De thermometer boven de kantine geeft 3'C aan op deze mistige ochtend. De coach van Sporting Martinus verontschuldigd zich voor de schamele 6 spelers die hij meegekregen heeft: "Sorry mensen, het spijt me: wij zijn het laagste elftal en de ouders zijn niet altijd gemotiveerd genoeg om hun kinderen te brengen Scheidsrechter Joost Huisman is bereid 6 tegen 6 te laten spelen. De wekelijkse doelpunten parade van El2 kan beginnen. Halverwegen de eerste helft komt nog een speler van Martinus opdagen zodat er nu nog maar 2 spelers van AFC als reserve staan te blauwbekken. De wedstrijd volgt het gebruikelijke patroon van op de helft van de tegenstander. 'Man of the match' Koen Ramaer scoort 4 keer en er wordt uiteindelijk met 12-0 gewonnen. Door het gemak waarmee steeds gewonnen wordt is de lol bij een aantal van de jongens er zo langzamerhand af aan het gaan. Hopelijk volgende week een echter tegenstander. Berno Kleinherenbrink 19

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2003 | | pagina 19