Ons Eerste
Hersenschudding in het voetbal is doorgaans van lichte aard. Een
goede inschatting van de verzorger of jeugdleider maar ook die van
een ervaren scheidsrechter is zeker gewenst.
Signalen welke je na een kopstoot(hoofdcontusie) kan waarnemen
zijn: de speler is duizelig en maakt een versufte indruk. Hij is soms
verward, of is de gebeurtenis rondom het trauma geheel vergeten.
Verschijnselen als hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid of
dubbelzien geeft de speler al snel zelf aan. Bij vragen ter oriëntatie op
de omgeving zoals: hoe is de stand, wie is de tegenstander en welke
dag is het vandaag, zal bij afwijkende antwoorden de speler het verder
spelen verboden moeten worden. In tegenstelling met vroeger waar
enkele dagen platliggen en rust werd voorgeschreven is dit
tegenwoordig niet meer relevant.
Wanneer mag de speler weer de wei in? Als hij zich ten minste vijf
tot zeven dagen geheel fit heeft gevoeld en zonder hoofdpijn is.
Bij enige twijfel omtrent dit fenomeen is het altijd raadzaam een
huisarts of specialist te raadplegen. Neem hierin nooit enig risico!
Voor A.F.C.ers bestaat het maandagavond-inloopspreekuur van
19.00-20.00 uur in de fysiopraktijk van Nijenrodeweg 914, tevens bij
A.F.C. op vrijdagen van 17.00-19.00 uur
De medische commissie:
Lex Swaan (arts), 020- 6731337
Fysiotherapeuten: Wim Crouwel/Frank Tilmans 020- 6440070,
Reinier van Dantzig 020-6627244
Verzorger A-selectie: Ko Grosze Nipper 06-44352970 of 036-
5375516
2 november: AFC-Nieuwenhoorn 0-2
Erelid Rob Duis stelde het al in de laatste Schakel: "AFC heeft een
thuisprobleem".
Dit seizoen zijn er inmiddels 10 wedstrijden gespeeld, 6 uit en 4
thuis. Uit werd 4 keer gewonnen en thuis tot nu toe nog niet één keer.
"Het was slecht", hoorde ik van diverse kanten na afloop van de
wedstrijd tegen Nieuwenhoorn in het sfeervol opgeknapte clubhuis
van Frans Ris en Joris de Wijs. Daar was en ben ik (dit verslag schrijf
ik zondagavond om 9 uur, 5 uur na afloop van de wedstrijd) het niet
mee eens. Zonder de geblesseerde Pierre Tosch, Ken Watanabe, Hans
Geerlings en Daniel van Meer (die wel een halve wedstrijd met het
tweede speelde, dat met 1-2 bij Omniworld won) opent AFC onder
niet gemakkelijke omstandigheden (wind en regen tegen) met aan
vallend voetbal (bijv. een mooie combinatie tussen Uli Landvreugd
en Rody Turpijn brengt Uli alleen voor de keeper, maar hij komt net
een half metertje te kort) doch na 10 minuten valt er zomaar een
tegengoal uit de lucht, 0-1
Nou moet je tegen een ploeg als Nieuwenhoorn één ding niet doen en
dat is met 0-1 achterkomen. Zij spelen "kort op de man", vanuit een
gesloten verdediging en houden de ruimtes klein. Daar is veel
loopwerk voor nodig en normaal gesproken kan een ploeg dat geen 90
minuten vol houden. AFC probeert opnieuw de wedstrijd op te
pakken, maar dan na 20 minuten is er een misverstand tussen doelman
Edwin van Holten en rechtsback Joey Esiony en staat het 0-2.
Volkomen onnodig maar ook het maken van foute keuzes hoort bij
voetbal. Natuurlijk kost het dan tijd om je te herstellen. Toch noteer
ik 4 corners, 3 vrije schoppen rand strafschopgebied en 2 of 3
kansjes/mogelijkheden (een kopbal bij de 2e paal 10 centimeter naast,
schot op het laatste moment geblokt door een verdediger terwijl de
keeper op zijn "verkeerde" been staat, schot in het zijnet), maar het
blijft de eerste helft 0-2, terwijl Nieuwenhoorn bij een aantal counters
op een nog grotere voorsprong had kunnen komen.
Het is duidelijk. Na rust met de wind in de rug moet er iets geforceerd
worden.. Dat gebeurt dan ook. In de eerste 10 minuten creëert AFC
twee 100% kansen die er echter niet ingaan en scoort Dennis Purper
hart, maar zijn goal wordt (onterecht, ik stond exact op één lijn)
afgekeurd wegens buitenspel. En dan voetbal je niet alleen meer tegen
Nieuwenhoorn, maar ook tegen de klok. Het spel van AFC wordt
gehaaster, niet alle spelers brengen vandaag wat we eerder dit seizoen
wel van hen hebben gezien en de factor geluk (in het voetbal een
onderschat maar zeer belangrijk onderdeel) wordt groter.
De bal moet een keer goed vallen, maar helaas dat gebeurde niet.
Nieuwenhoorn zit er weliswaar helemaal doorheen (5 langdurige bles-
19 november 2003 82e jaargang nr. 7
surebehandelingen, 6 keer de bal in de tribunes of struikgewas ge
ramd) maar blijft onder leiding van hun uitstekende doelman overeind
en AFC kan geen vuist meer maken.
Toch heb ik een ECHTE wedstrijd gezien tegen een stugge,
hardwerkende en gedisciplineerd spelende ploeg die niet onverdiend
maar wel onnodig verloren werd. En ondanks dit puntverlies en de
eerder gemorste punten tegen bijv. TEC, Westlandia en ADO'20 sta
je maar 4 punten achter op de onverwachte koploper TONEGIDO in
deze spannende en daardoor aantrekkelijke competitie.
Daarmede komt een einde aan mijn verslaggeving. Onze redacteur
had gevraagd de pen bij een nederlaag voor de volgende wedstrijd
door te geven aan een oud-eerste elftalspeler. Maar ik zag er maar
weinig en degenen die ik het vroeg waren nou niet wat je noemt erg
enthousiastJammer.
Nou was er wel een supporter (die is er trouwens altijd) die nooit in
het eerste heeft gespeeld, maar dat wel altijd graag had gewild, de
secretaris van onze supportersclub "the Reds" Hans Brouwer. Hans
speelde vele jaren als linksback in AFC zaterdag 5, omdat er geen 6C
team was, doch is ondanks dat een alom erkend voetbalkenner. Hij
schrijft het verslag van de wedstrijd tegen onze vrienden van
Elinkwijk en ik hoop van nog vele wedstrijden daarna.
Kees Gehring
Opstelling AFC: Van Holten, Esionye, Zaoudi, Sander en Akham-
rane, Stuut, Robert Gehring en Landvreugd (Purperhart), Bentohami
(Ascension), Turpijn (Daal) en Bobby Gehring.
9 november: Elinkwijk - AFC 1 - 0
Het is zondagavond 2 november, een uur of half zeven. Het
teleurstellende resultaat van de wedstrijd tegen Nieuwenhoorn is bijna
weggedronken.
Aan de bar wordt een serieuze discussie gevoerd over de verdere
verfraaiing van de inrichting van ons clubhuis. De dames, die bij ons
dan wel niet mogen voetballen, stevenen hier af op een regelrechte
'periodetitel' en dus komen de kristallen lampen en de rooie stoeltjes
ook in de voorzaal. Een fraai resultaat!!
Kees Gehring, haast moedeloos en ook vergeefs op zoek naar
gewillige oren die net als hij een andere wedstrijd hebben gezien,
vraagt me of ik een Corenwijntje wil. U weet, ik ben geen drinker,
dus sla ik het aanbod beleefd af, ook al omdat ik bang ben dat er wat
achter steekt. Ik ken Kees immers al een paar jaar!
"Hans" zegt Kees, "jij was vroeger een lekker backie", daarmee
doelende op die keer, een jaar of twintig geleden, dat ik hem tijdens
een vriendschappelijke wedstrijd met de legendarische basketball
club 'The Reds' bekant de overdekte tribune op schopte. Nostalgisch
aangelegd als ik ben springen de tranen van ontroering me in de ogen
bij zo veel eer en op dat moment, ik had het moeten weten, slaat Kees
meedogenloos toe.
Kees légt mij uit dat, omdat AFC verloren heeft, hij de estafette-pen
voor het schijven van het verslag moet overdragen. Eigenlijk moet dat
aan een oud-eerste elftal speler "maar de enigen die ik kon vinden zijn
Jos Kemna en Ernst Seunke en die schrijven beroepshalve dubbel,
dus daar komt niets van terecht", zegt Kees.
Op zo een dag als deze heeft Kees, met twee zoons in het eerste is
dat ooit eerder gebeurd? ik kan het me niet herinneren) het altijd
moeilijk en je kan er niet om heen om mededogen met hem te hebben.
"Zou jij me uit de brand willen helpen?" komt er wat weifelend uit
zijn mond "Geef me dan toch maar dat Corenwijntje" zeg ik tegen
Kees, want ik begrijp waar hij heen wil.
Wat Kees niet weet is, dat ik al een tijdje met de spelers van 'ons
eerste' heb staan praten, met name Robert en Bobby en die zouden
het toch wel erg prettig vinden als er eindelijk eens iemand met
verstand van voetbal over het 'eerste' gaat schrijven.
Ik zeg dus "JA" tegen Kees die me om de hals valt en me nog een
Corenwijntje aanbiedt Robert vertelt het tegen de spelersgroep die
op het punt staat om te vertrekken naar de Rosereijn, het etablisse
ment van Wouter Amesz aan de Haarlemmerdijk 52, alwaar je zo
uitstekend en gezellig kunt eten. Ik hoor gejuich, dat blijkt voor mij te
zijn en onze jongens verlaten het clubhuis met de yel "wij tillen Hans
over de winterstop".
Helaas, het "geen woorden maar daden", blijkt in deze fase van de
competitie niet van toepassing op 'ons eerste'. In de slechtste wed
strijd van dit seizoen werden volledig onnodig en onverdiend de
6
