V Ons Eerste .HAKKEN" Toernooi Amsterdamse topamateurs XL km 3 September 2003 82e jaargang nr. 2 Wat heb ik vaak (ik woonde vlakbij) met mijn neus tegen de etalage ruit gedrukt gestaan ter bewondering van die prachtige schoenen. Dat was voor mijn Vader niet te betalen. Wij kochten bij de BATA of bij Matto een eind verderop de prijsrammers van toen en inmiddels ook al naar ik meen van het tapijt verdwenen, (of beter gezegd van de zool) Op het jaarlijkse AROL Toernooi deed voor het eerst Heerenveen mee die een prima partij voetbal lieten zien tegen Enschedese Boys maar van de toernooisfeer niet veel begrepen. En oh schrik, na de wedstrijd onmiddellijk weer huiswaarts keerden. Het was hun zeker wat te wuft op AFC. Nee dan die jongens uit Enschede .Die begrepen het beter, wonnen de beker en voelden zich beter thuis bij ons. Het is ook bekend Enschedeers zijn ook betere zupers en dat heb ik be wust zonder een i geschreven. De Aspiranten 1 t/m 4 gingen een week naar België en dat was een hele trip voor die tijd. Zij speelden o.a tegen Bleijerheide Limburg) alsmede tegen FC Luik en UR Namur en tegen Beerschot in Antwer pen. Zo te lezen was het een groot succes en is Bleijerheide nog op tegen bezoek geweest. Nog hoor ik in mijn hoofd de op Zondag de door de radio in sappig Limburgs doorgegeven voetbal uitslagen met daaraan voofgaand "en hier is dan Jacques Heetmans uit Maas- treech met de uitslagen van hedenmiddag": Chevremont-Blijer- heide 0-0, Woubachse Boys - Maurits de club van de gelijknamige kolenmijn van destijds) 3-0 MVV- de Ster 2-0, etc etc. In de Schakel van nr. 82 van 14 augustus van dit jaar besteedt Johan de Bie o.a. aandacht aan de Engelse Reet een moord kroeg) van de familie van Veen en de huidige uitbater Teun de Vierde kleinzoon van de overleden oprichter en AFC' er) Teun van Veen. Laat mijn oog vallen op een oproep van Teun van Veen in de Schakel van September 1953. Het plan was meer variatie te willen brengen in het grammofoonpla ten repertoire voor aanvang en in de rust tijdens thuiswedstrijden. Wie heeft er platen te leen? Dat was toen nog een heel bezit. De garantie was destijds behandeling met uiterste zorg. Als je toen had kunnen voorspellen dat er een tijd zou komen dat je zelf een plaat thans CD genoemd zou kunnen branden en afspelen zou je destijds voor niet snik zijn uitgemaakt. Ben benieuwd naar de uitslag van de le competitie wedstrijd uit tegen het altijd taaie ADO'20. Heb wel gezien een deugdelijke pot tegen de Treffers thuis die in 1-1 eindigde. Dat was nog niet zo lang geleden de eerste vereniging van Jantje Peters (ex international) die in een wedstrijd tegen Engeland eens 2 schitterende goals maakte. Heb daarna kennis gemaakt met de frisse en appetijtelijke nieuwe zwarte brigade achter de tap onder leiding van Frans Ris en Joris de Wijs die ik ken uit mijn kontakten in de Bierbrouwers wereld. UCUAA SSBOUtk. GEWtCtsror os msL oe DEVOoe- D£ zooi sr£ voer VAN DE vost Nu f KOOG OP- Tjllcn O&NHÓHST LOSJES' Oir 06 HEUP WOQDT Nier Een speler moet nooit lot „hakken" overgaan, wannner een eenvoudiger manier van trappen mogelijk is. Hel is i minors altijd wenselijk, dal de speler do bat *iel. Een enkele maal kan het echter nuttig zijn om de verdediging fo verrassen en de bel aan een echter u komende speler af te geven, die een gunstiger posHie inneemt Tot slot voor alle voetballers en de trainer een les "Hoe moet ik hakken" uit Zo moet ik voetballen, een boekje uit de jaren vijftig waarvoor je toen 50 cent (thans 0,23) moest betalen. Tot den volgende keer. B.Ack vroeger het liefst rechts) AFC loopt door zwakke eerste helft Marathontrofee mis Na ruime overwinningen op DCG en DWV (2 x 5-0) mocht AFC in het Olympisch Stadion aantreden tegen de fusieclub FC Blauw-Wit Amsterdam (waarin opgegaan zijn: Blauw-Wit Osdorp, KBV, Neer- landia/SLTO en Sparta Amsterdam, dus 4 resp. 6 verenigingen). Blauw-Wit (voor het gemak) had eerder in dit Amsterdamse Topama- teurtoernooi gewonnen van Ajax (3-1) en met enig fortuin gelijk gespeeld tegen DWS (met een talentje, Holwijn genaamd, in de spits). Onder redelijke publieke belangstelling, waaronder wethouder Hester Maij, startte AFC sterk en rondde Dyron Daal een voorzet van dicht bij knap af. Deze 1-0 voorsprong werkte beslist niet louterend voor de formatie van Stanley Menzo. De bal ging traag rond, er was veel balverlies en spel oogde onzeker. Dit alles lag ook aan het uit de kluiten gewassen Blauw-Wit, dat een goede ploeg (bestaande uit een KBV-kern, een paar spelers van Neerlandia/Slto en met enkele ex- profs) in het veld had staan. Persoonlijke fouten op het middenveld en in de achterhoede van AFC werden 3 keer efficiënt afgestraft. AFC stelde daar in de eerste helft niet al te veel tegenover. Alleen Pierre Tosch was met een kopbal op de paal dicht bij een tweede AFC- treffer. Tot overmaat van ramp viel Dyron Daal na een flinke schop met een naar het zich in eerste instantie liet aanzien zeer ernstige blessure uit, maar dokter Lex Swaan constateerde gelukkig geen been breuk. Ulli Landvreugd was Dyrons' vervanger. De tweede helft toonde AFC een ander gezicht. Het tempo lag nu een stuk hoger, de bal ging sneller rond. In de 48e minuut leidde dat al tot een doelpunt nadat Joey Esionye onderuit geschoffeld werd in het strafschopge bied. Mare Stuut scoorde onberispelijk van 11 meter (2-3). Even later had de scheidsrechter weer een penalty moeten geven toen de keeper van Blauw-Wit Ali Bentohami onderuit haalde, maar helaas, 2 penal ties achter elkaar vond hij kennelijk te veel van het goede. AFC bleef de betere ploeg en was met over de linkerflank via Tahir Akhamrane, in de tweede helft ingevallen voor Said Moumane, en Ulli Land vreugd gevaarlijk. Doelpunten leverde dit echter niet op. Tot de 87e minuut, toen Ulli met een streep in de bovenhoek de stand gelijk trok. Verlengen geblazen. 2 x 10 spannende minuten volgden, want on danks kansen over en weer, werd de golden goal niet gescoord. Penal ties. Beide teams begonnen goed, maar nadat Mare Stuut en Robert Gehring gemist hadden was uit met de AFC-pret. De blijdschap aan Blauw-Wit kant met het winnen van de Marathontrofee was bijzonder groot en dat is voor deze nieuwe vereniging goed te begrijpen. Voor AFC rest, een week voor de start van de competitie in Heems kerk tegen ADO'20, de positieve gedachte, dat de afgelopen week tijdens het Marathontoernooi redelijk tot goed is gespeeld. MvdW Opstelling AFC: Edwin van Holten, Joey Esyonye, Mohad Zaoudi, Pierre Tosch, Said Moumane (46. Tahir Akhamrane), Ken Watanabe (74. Djuric Ascension), Robert Gehring, Marc Stuut, Daniël van Meer (96. Stefan Sander), Dyron Daal (20. Ulli Landvreugd), Ali Bentoham 31 augustus 2003: ADO'20 - AFC Op de laatste dagen van de meting van de heetste zomer (juni, juli en augustus) van de afgelopen decennia, is het opeens koel en regent het af en toe. Het record wordt op een tiende graad niet gebroken, maar het levert wel een perfecte strijd toneel op voor de eerste uitwedstrijd in de competitie voor Ons Eerste. De huldiging van ADO'20 keeper Frank van der Geest als meest waardevolle clubspeler van het afgelopen seizoen, is nauwelijks te volgen via de geluidsinstallatie, hoewel de AFC supporters gewend zijn aan krakende hoge tonen met veel nagalm. Het "eye of the tiger" waarmee onze jongens het veld op rennen wordt wel herkend en geeft iets vertrouwds. Dit wordt een mooie openingspot, Stanley Menzo vs Robbie Witschge. 6

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2003 | | pagina 6