Veteranen
KNVB Veteranen
2 april 2003 81e jaargang nr. 16
Zaterdag 15 maart de koploper thuis: Q U 1 C K uit Den Haag. Heel
lang geleden stond ik achter de goal van de tegenstander de longen uit
mijn lijf te schreeuwen Q!U!I!C!K! Quiiiiick! Zouden de jongste
leden dat daar nog steeds doen? Ik hoop van wel. Want Quick staat
stijf onderaan in de tweede klasse, maar wel gewonnen van de koplo
per, aartsrivaal HBS, daar moet toch moed uit te putten zijn. Afgelo
pen zondag met moeite thuis gelijk tegen RVC. Wie zegt U? RVC? Ik
kan me een tijd herinneren dat AFC daar in Rijswijk tegen RVC
kansloos ten onder ging, maar ook dat RVC tegen AFC op Goed
Genoeg tot twee keer aan toe een kampioenschap verloor door te
verliezen van AFC. En daarna was het gedaan met RVC, geen geld
schieters meer dus geen spelers. Laten we bij AFC altijd maar AFC
blijven.
Spelen tegen twee oude gabbers van me: Henk en Jos, altijd iets
speciaals. Maar wel winnen, vooral als we vier punten achter staan!
Met ander woorden een zoveel punten wedstrijd. En voetballen deden
we, in de eerste helft dan, want de tweede was niet om aan te zien.
Rust 2-0 voor, een heel mooie van Frank. Quick niet in de wedstrijd,
leek wel of ze maar tien man hadden of vergis ik me? Eindstand 3-0!
Zo mission accomplished! Maar wat waren we onthutsend zwak in de
tweede helft of kwam het door de nieuwe keeper van Quick, die zijn
opwachting in de rust had gemaakt, dat we niet scoorden? Maar die
fel blauwe trui ken ik die niet ergens van? Nee toch? Het is Maurice
himself! Trouwens volgens kenners waren de keepers de enige licht
punten van deze wedstrijd. Waarvan acte. Een mooie overwinning,
maar het mooiste was toch dat Mare de Hond op Goed Genoeg was,
wat een uitstraling en dan wij maar over een pijntje hier of daar kla
gen!
Zaterdag 22 maart Kampong uit. Tweede topper in twee weken.
Kampong staat nummer drie. Dus de beleving om tegen deze ver
maarde tegenstander te spelen zal wel groot zijn. Zo dat viel even
tegen, amper 13 man, inclusief twee keepers. Ik kan me toch niet
voorstellen dat de rest op het Museumplein tegen de oorlog stond te
demonstreren. Het oude liedje: in de rust moeten er weer eens een
paar zaken al dan niet terecht scherpgesteld worden, want we staan
weer achter. Maar de AFC veteranen zouden de AFC veteranen niet
zijn om aan hun twijfelachtige reputatie eer aan te doen door dan ook
maar alles uit de kast te halen om toch te winnen. Ongeacht je leeftijd
je speelt om te winnen, want anders kan je beter met je
(klein)kinderen de eendjes gaan voeren. Dat wij wel eens te ver gaan,
so be it, na afloop zijn we ieders beste vriend. Maar niettemin soms
denk je op de terugweg: "Ben ik niet een beetje te ver gegaan?" Of we
gewonnen hebben? Na het voorafgaande, ja natuurlijk, 2-1 tegen
Kampong uit, dat is héél lang geleden!
Zaterdag 29 maart, VOC uit, ik kan niet en Maurice ook niet, Theo
Janssen moet voor AFC werken; dus Cees Thomas, Peter van Essen,
Barry van de Glas en zelfs een zekere Menzo in willekeurige volgorde
benaderd. Uiteindelijk wist Paul Koster vanuit Spanje Peter over te
halen om mee te spelen. Gezien Ronald Koster met het zusje van
Peter is getrouwd ga ik ervan uit dat er toch wel enige druk op hem is
uitgeoefend. Maar in ieder geval kon ik met een gerust hart naar
Maastricht vertrekken. Peter heel erg bedankt, je drinkt wat van me!
Bel ik in de namiddag en hoe is de uitslag? Gelukkig 5-2 gewonnen,
maar het wordt ééntonig, weer na een achterstand bij de rust. Henkie
schijnt drie keer gescoord te hebben. De Zwarte Parel was zeker toe
aan vakantie? Nog vier wedstrijden te gaan en de voorlaatste is tegen
Quick op 3 mei en we staan nog steeds één punt achter. Sorry Pelly
House even wachten.
André Wijnand
KNVB veteranen verdubbelen bijna puntentotaal
Hoe gaat het met de veteranen? Juist ja, die met Nico, Ruud I II,
Wim I II, en al dat andere talent? Het is een vraag die veel gesteld
wordt, want lang niet alles wat dit dynamische team doet en laat staat
in de Schakel te lezen. Dat is jammer, want de uitslagen liegen er niet
om. Zo werd eerder dit seizoen gelijk gespeeld tegen SMS, een onge
hoorde prestatie. En een paar weken geleden was het weer bijna raak.
Op het eerste veld, dus lekker wat ruimte voor die razendsnelle voor
hoede. Het was spannend, vooral omdat het offensief van tegenstan
der Oriënt in de eerste minuut overleefd werd. Bert was de rots in de
branding, Ruud keepte als Eddy PG in zijn topjaren. De blauwe pan
ter, inmiddels Ruud's allergrootste fan, glunderde en liet iedereen
weten dat 'wij' onpasseerbaar waren. Wat een feest. Het publiek
stroomde inmiddels steeds meer toe en de toeschouwers zagen dat
Henk F. op een subtiele doorkopbal van Jan V. de keeper met veel
elan omspeelde. De SMS-keep deed het enig mogelijke en vloerde
onze Henk. Een prestatie om jaloers op te zijn. Penalty, en de eerste
overwinning was nabij. Bert, altijd trefzeker en berekend op zijn
belangrijke taak, stak met veel allure, als was hij de nieuwe Becken-
bauer, het hele veld over. De SMS-keep bibberde en posteerde zich
naast de rechter paal. Niet te hard mijnheer en graag de bal in de
andere hoek. Bert, als altijd een heer, schoof de bal rustig naast de
linker paal. Dit nu was te veel. Emotioneel gezien knapte er wat..
Toch ging het nog heel lang goed en was het tweede competitiepuntje
in feite al geïncasseerd. Richard, een betere en meer rechtschapen
scheids is er niet, keek op zijn Breitling? 98 minuten gespeeld, zou ik
al af moeten fluiten? Ach nee, er is ergens in de wedstrijd even ge
stopt, laat ik de 100 maar volmaken. En de lezer begrijpt het al, op het
allerlaatste moment ging het mis. Door het midden nog wel, de on
neembare veste toch nog gesloopt. Van zo'n dreun moet je nog even
bijkomen, zodat Giram een week lekker aan het doelsaldo kon wer
ken. Maar tegen Wherevogels was bijna iedereen hersteld van de
klap. Jammer van die eerste minuut toen het vijandelijke offensief niet
werd overleefd. Maar onder impuls van King George, Ridder Bob en
Wim C. werd verder gestreden en toen Ab, als altijd de rust zelve, de
wedstrijd de geschiedenis in floot stond een redelijke score op het
bord.
Onder het genot van een biertje waren vriend en vijand het erover
eens. Dat tweede puntje komt er. Is het niet dit seizoen
Hoe gaat het met de veteranen? Juist ja, die met Nico, Ruud I II,
Wim I II, en al dat andere talent? Het is een vraag die veel gesteld
wordt, want lang niet alles wat dit dynamische team doet en laat staat
in de Schakel te lezen. Dat is jammer, want de uitslagen liegen er niet
om. Zo werd eerder dit seizoen gelijk gespeeld tegen SMS, een onge
hoorde prestatie. En een paar weken geleden was het weer bijna raak.
Op het eerste veld, dus lekker wat ruimte voor die razendsnelle voor
hoede. Het was spannend, vooral omdat het offensief van tegenstan
der Oriënt in de eerste minuut overleefd werd. Bert was de rots in de
branding, Ruud keepte als Eddy PG in zijn topjaren. De blauwe pan
ter, inmiddels Ruud's allergrootste fan, glunderde en liet iedereen
weten dat 'wij' onpasseerbaar waren. Wat een feest. Het publiek
stroomde inmiddels steeds meer toe en de toeschouwers zagen dat
Henk F. op een subtiele doorkopbal van Jan V. de keeper met veel
elan omspeelde. De SMS-keep deed het enig mogelijke en vloerde
onze Henk. Een prestatie om jaloers op te zijn. Penalty, en de eerste
overwinning was nabij. Bert, altijd trefzeker en berekend op zijn
belangrijke taak, stak met veel allure, als was hij de nieuwe Becken-
bauer, het hele veld over. De SMS-keep bibberde en posteerde zich
naast de rechter paal. Niet te hard mijnheer en graag de bal in de
andere hoek. Bert, als altijd een heer, schoof de bal rustig naast de
linker paal. Dit nu was te veel. Emotioneel gezien knapte er wat..
Toch ging het nog heel lang goed en was het tweede competitiepuntje
in feite al geïncasseerd. Richard, een betere en meer rechtschapen
scheids is er niet, keek op zijn Breitling? 98 minuten gespeeld, zou ik
al af moeten fluiten? Ach nee, er is ergens in de wedstrijd even ge
stopt, laat ik de 100 maar volmaken. En de lezer begrijpt het al, op het
allerlaatste moment ging het mis. Door het midden nog wel, de on
neembare veste toch nog gesloopt. Van zo'n dreun moetje nog even
bijkomen, zodat Giram een week lekker aan het doelsaldo kon wer
ken. Maar tegen Wherevogels was bijna iedereen hersteld van de
klap. Jammer van die eerste minuut toen het vijandelijke offensief niet
werd overleefd. Maar onder impuls van King George, Ridder Bob en
Wim C. werd verder gestreden en toen Ab, als altijd de rust zelve, de
wedstrijd de geschiedenis in floot stond een redelijke score op het
bord.
Onder het genot van een biertje waren vriend en vijand het erover
eens. Dat tweede puntje komt er. Is het niet dit seizoen
MvdW
