D2 x D4 C8
17-11-2002
Een flauw grapje, maar een klein beetje waar.
De C8, inmiddels uitgedund tot maar zes spelers kan op de zondag
alleen nog maar aan de bak met flinke hulp van de D2 en D4. En dat
gebeurt dan ook. Een enkeling heeft al zelfs een "vaste" positie. Afge
lopen zondag tegen de C6 van AS 80.
In een goede sfeer werd door dit mix-team met 4-4 gelijkgespeeld.
Heren: klasse. En de trouwe invallers heel hartelijk bedankt voor het
uit de brand te helpen van een ander AFC-team. Een goede mentali
teit en dat mag ook wel eens hardop gezegd worden. Veel succes de
volgende wedstrijd.
Thea. V
16 november: AFC D2 - Swift Dl 1-2
De D2 is zijn ongeslagen status kwijtgeraakt in een van onze zijde
matige wedstrijd.
De jongens begonnen slagvaardig en zette Swift op hun eigen helft
vast. Dit resulteerde echter niet tot echte kansen. Robin snelde zijn
tegenstander keer op keer voorbij, maar voor het doel was men niet
slagvaardig genoeg. Swift dat met man en macht verdedigde had het
moeilijk en hanteerde veelvuldig de lange bal. Twee keer kwam de
bal bij een van de spitsen en even veel keer verdween de bal ongeluk
kig in onze goal, rust 0-2.
In de rust spraken we af dat wij snel moesten tegen scoren, maar het
doelpunt bleef uit. In plaats van in de goal schoten we alles keurig in
de handen van de keeper van Swift. Vlak voor tijd leverde alle in
spanning toch nog een goal op, Robin schoot de toegewezen straf
schop keurig in de goal.
Omdat de jarige Edmar geblesseerd is, stond Arne op doel. Arne
nogmaals bedankt dat jij je wilde opofferen, de volgende wedstrijd
moet een van de andere spelers zich opofferen.
De D2 wil langs deze weg Avital van de E2, die zaterdag in zijn
wedstrijd zwaar geblesseerd is geraakt, veel sterkte en beterschap
toewensen
Maikel Sporkslede
D3 Kunstmodder
16 november: AFC D3 - DWS D3 3 - 0
Op het bijzondere veld W5 een nieuwe tegenstander in de poule
DWS. Een team dat we, met wat wisselingen aan beide zijden natuur
lijk, al sinds de F1 tegenkomen. En waar altijd van hebben weten te
winnen... nu dus ook.
Maar makkelijk was het niet. Stevige jongens die best wel een beetje
konden voetballen. En bij ons was er weinig te merken van beleving.
Veel slappe passes, veel balverlies dus ook. Drie keer achter elkaar
een AFC'er bereiken is geen enkele keer gelukt. Maar de individuele
kwaliteit van enkele spelers gaf de doorslag. Achter wisten Daan,
David en Youri elke DWS aanval te neutraliseren. En voor beslisten
Duco voor rust en Rio daarna de wedstrijd met een mooie solo.
Wordt toch tijd dat we weer eens een echt lovend stukje kunnen
schrijven over een prachtige wedstrijd. Woensdag misschien, dan
gaan we naar onze 'angstgegner' (K)HFC, en ook al is het maar
vriendschappelijk, daar moesten we nu eindelijk maar eens duidelijk
van winnen.
Frank de Munnik
20 november 2002 81e jaargang nr. 8
16 november: AFC F3 - Turkiyemspor F1 4-0
Tja, na het gelijkspel tegen koploper Pancratius F1 (als enige ploeg
een punt gepakt en er had zelfs nog meer ingezeten), nu een wedstrijd
waar weer het maximale aantal punten te verkrijgen was.
De jongens waren scherp vanaf het begin. Met mooie combinaties
werd Turkiyemspor onder druk gezet. Dit resulteerde in de 5e minuut
in een eigen doelpunt. Onze jongens hadden er zin in en bleven fraai
over de zijkant de ruimte zoeken. Met name Tony was op dreef. Twee
keer wist hij Ferinho goed te vinden die in beide gevallen niet aarzel
de, maar de ballen ineens nam en droog inknalde.
De start van de tweede helft liet hetzelfde beeld zien. Overmacht van
AFC, maar daarbij wel het samenspel niet uit het oog verliezen. Na
enkele minuten in de tweede helft dribbelde Jordy alleen op de keeper
af, wilde de bal langs hem spelen, maar werd neergehaald na een
tackle van achter. Penalty! Dit was meer dan de vaders van de Tur-
kiyemsporse voetballertjes konden hebben. De keeper werd uit het
doel gehaald zodat Jordy zonder probleem de strafschop kon benut
ten. De bal werd vervolgens door een woedende vader weggetrapt en
tot verbijstering van alles wat AFC was werd het hele team van Tur
kiyemspor door de gekrenkte vaders gesommeerd het veld te verlaten.
Triest, triest, triest. Bijzonder spijtig dat de kinderen (en we dachten
dat het daar toch allemaal omging) de mogelijkheid werd ontnomen
om een normaal partijtje op de zaterdagochtend te voetballen. Een
poging om de wedstrijd te hervatten leidde tot niets. De suggestie om
de beide teams de volgende dag alsnog te laten spelen tegen elkaar als
voorwedstrijd voor de hoofdklasse topper tussen beide teams de
volgende dag, werd door onze jongens zonder aarzeling afgeslagen.
Wellicht jammer, maar mede geven onze eerdere belevenissen dit
seizoen bij de uitwedstrijd bij Turkiyemspor, ook wel begrijpelijk.
We zijn maar onderling nog een lekker partijtje gaan voetballen. Een
partij won, dus de andere verloor - geen probleem, toch lekker gebald
met z'n allen.
Volgende week hopelijk weer een gewone wedstrijd. Onze jongens
hebben er zin in!!
Robert Haye
16 november: Buitenveldert E7 - AFC Ell
Vandaag moeten we weer tegen Buitenveldert, die grote jongens (1
jaar ouder vorige keer dik verloren).
Wat er in de kleedkamer van tevoren is gezegd dat weten we niet,
maar op het veld stonden 9 mannen die knokten voor elke bal!
We begonnen zeer sterk maar helaas ontbrak ons de kracht voorin, om
dat ook nog om te zetten in een doelpunt.
Die grote mannen van Buitenveldert deden dat helaas meteen wel en
zo kwamen we toch weer achter te staan. Maar dit keer gingen de
koppies niet hangen en bleven we ondanks de achter stand vechten
voor elke bal, hij wou er alleen niet in. Het was 3-0 met de rust en na
rust werd het 4-0 voor Buitenveldert de schoten van onze kant vonden
helaas geen doel. Maar het had zo maar 4-4 kunnen staan aan het
einde van de wedstrijd!
Jongens ik wil jullie mijn complimenten maken voor jullie fantasti
sche doorzettingsvermogen, eindelijk hebben jullie gevochten voor
elke bal en deze daardoor ook vaak gewonnen!!! We misten alleen
vandaag nog iemand die ze er ook in schiet. Super, volgende week
weer? En dan wat doelpunten erbij
Een trotse verslaggever!!!!
20
