KNVB Veteranen Bij Abcoude wisten ze niet wat ze deze zaterdag meemaakten: een flink deel van de kantine werd ingenomen door een uitgelaten AFC-gezelschap (en er stonden er wel 60 langs de lijn!). Flitslichten alom toen een grote taart in AFC kleuren werd aan gesneden, 14 trotse spelers, met een feestelijk boeket losjes onder hun arm, die zich daar fris gedouched op stortten en uit plastic bekertjes champagne lurkende ouders daaromheen. En voor iedere speler ook nog een prachtige beker met inscriptie vanwege het behaalde kampioenschap. Zo makkelijk werd dat niet binnen gehaald. Natuurlijk, we hadden eerder met 6-1 van ze gewonnen, en ze stonden 3e van onderen en wij hadden aan 1 puntje genoeg. Maar dit leek wel een ander team, een aantal jongens had een vreselijke groeistuip gehad deze winter, of zouden er toch een paar echte D- tjes zijn ingepast, op verzoek van onze con current Ajax wellicht? Je weet het niet, maar nu ontbrandde een grimmige strijd in de eerste helft waarin iedereen het uiterste moest geven. Kwam dit Abcoude toch over als een heel ander team. Maar technisch voetbal overwon, en dat begon al in de tweede minuut toen Duco werd gelanceerd en de keeper uitspeelde. Daarna vond de strijd plaats op het midden veld. En strijd was het. Nick rende zich de benen uit het lijf om alle gaten te stoppen. Rick probeerde steeds weer Oessema weg te sturen, maar dat werd helaas vaak voor komen en Thomas vocht werkelijk de duels uit met hun mid/mid, maar zoals Rio in de rust terecht opmerkte: hij wint toch niet van je En dat klopte. Hoewel verwondt is het zijn tegenstander die zijn wonden moet gaan likken! Achterin stonden we heel sterk. Joey vaak slim zijn tegenspeler uitkappend. David die koppend en met passeerbewegingen langs de lijn voor voortzetting naar voren zorgde. Victor gaf geen millimeter cadeau aan hun spits, en Mitchell als laatste man met de goede lange pass. Hoewel Abcoude het vaak probeerde gaven we zo bijna niets weg. Randall was dan ook vooral bezig met attent de bal tijdig op te pakken op één keer na, toen hij in de tweede helft met een fantasti sche save een doelpunt moest voorkomen en dat natuurlijk ook deed. Na de rust waren we duidelijk wel de betere ploeg met nu Maxim op de linkerkant, en we hadden best al twee of drie keer kunnen scoren toen het onverwacht toch 1-1 werd. Gingen de koppies hangen? Nee, de mouwen werden opgestroopt en binnen de minuut stonden we weer op voorsprong. Justin so leerde vanaf de aftrap langs iedereen en via een kluts kreeg Rio de kans om in te schie ten. Vervolgens was het wachten op het laatste fluitsignaal (over de scheidsrechter die dat moest uitblazen kunnen we kort zijn: een drama, en hij had blijkbaar iets tegen de familie Visser), de buit was binnen. En het feest kon beginnen. Eerst natuurlijk met bloemen op de foto met op de achtergrond een gigantisch spandoek. Daarna de eerste grote verrassing voor de jongens' bij het douchen. We zeggen het maar meteen voor dat de pers er onverwachts mee komt: ook wij hebben nu ons sex-schandaal. Zoals vaker op voetbalcomplexen deelden wij de douches met de naast gelegen kleedkamer. En Abcoude had, heel attent, daar een meis jes team ingepland! Wat daar allemaal ge beurd is zullen we wel nooit te weten komen. Maar dit soort incidenten hoort nu eenmaal bij de grotere teams... Zoveel vrolijkheid, maar toch één verdrietig punt Daan had de hele week een zo zware griep dat meespelen onverantwoord zou zijn. Hij was er wel om te kijken, want wie wil dit missen, maar we zagen hem na de taart toch weer langzaam wegzakken. Beterschap en je weet natuurlijk dat jij net zoveel hebt bijge dragen aan dit succes als alle anderen! Hoewel er nog enkele spannende toernooien wachten is het nu de competitie is afgelopen tijd voor enkele bedankjes. Met het altijd aanwezige gevaar dat we iemand vergeten de volgende opsomming: Marco natuurlijk voor de training en coaching. Maar ook zijn inval lers op sommige momenten, Kenneth, Maar ten en Rinus. Speelde en trainde het hele team dit seizoen in prachtige outfits dankzij Ruud. De invallers die we soms nodig had den: Roemer, Youri en Kay. Jan en Rinus die op de achtergrond meekeken en adviseerden. Onze scheidsrechters thuis met Seth voorop (die met vader ook vanochtend stond te supporteren! Benno en Michael. Volgen natuurlijk de "grenzen" Hans (ook mede verantwoordelijk voor de taart), Tom en Gé. En op het thuisfront Yvonne die alles admi nistreert en bij de KNVB inlevert. Sjierk voor de prachtige boeketten vandaag. En alle ouders, grootouders en andere familie en bekenden die ons toejuichten het hele sei zoen. Maar jongens, niemand van hen stond als speler in het veld, dat jullie zeer verdiend kampioen zijn heb jullie zelf gedaan! Proficiat! We gaan nog proberen tegen de kampioen uit de andere poule te spelen, maar die is nog niet bekend. En dan de leuke toernooien met vele BVO's, kunnen we eens kijken wat we daar tegen bereiken. Eén grote prijs is binnen, dus het seizoen kan niet meer stuk! Frank de Munnik 20 en 27 april: Glorieus besluit van succes vol seizoen Al weer de laatste 2 wedstrijden van het seizoen. Jammer, want de stijgende lijn is meer dan opvallend. Het regent goede wed strijden, vaak met opvallend resultaat. De selectie staat letterlijk en figuurlijk op eigen benen, want Coach Cocky bevindt zich op (kennelijk) onoverbrugbare afstand. Wat is de bijdrage van een (goede) coach? 1%? Er wordt wel beweerd dat dit percentage hoger is, maar de feiten liegen niet. Het draait allemaal om de kwaliteit van het spelersmate riaal. Van een werkpaard maak je geen Henry Buitenzorg en omgekeerd. Het gaat natuurlijk om de paardenmix, en die ziet er bij dit veteranengezelschap goed uit. Zo ook tegen GeuzenMiddenmeer, te bereiken via het oude Ajax-stadion, dat heeft moeten plaatsmaken voor buitengemeen oogstre lende architectuur. Het is niet zo maar een wedstrijd. De rode lantaarn staat op het spel. Als de bal gaat rollen valt aan AFC-zijde al snel de gastspeler op die Marcel te elfder ure heeft geïnviteerd. Herman D. blijkt een renpaard, dat hard wil werken Daar kijken de gastheren behoorlijk van op. Wat een klasse! Samen met Nico onpasseerbaar, het is om moedeloos van te worden. Toch blijft het brave GM het proberen, maar als ook spi- derman in afwezigheid van de blauwe panter een zeker doelpunt met zijn been op Gad- chet-achtige wijze weet te keren is de lol er wel van af. AFC is vanaf dat moment heer en meester en onderstreept dit door een score van Bert via een loepzuivere penalty en een verassende goal van Ruud de B. Het is rust, 2-0, 'never change a winning team'. Toch wordt er gewisseld, in navolging van andere topteams die het roulatiesysteem hebben ingevoerd. Ab is het hier niet mee eens, want de vorige ontmoeting met Geuzenmidden- meer ging verloren na een 3-0 voorsprong. Alsjeblieft, laat me staan, geen baardmans, want dan kunnen we het wel vergeten. Maar men (minus Ab) is eigenwijs en tot ieders verbazing scoort de ongeschoren invaller al snel het derde doelpunt. King George is een paar seconden helmaal stil en ridder Bob laat even het damesvoetbal voor wat het is. Won deren bestaan nog. Toch wordt het nog even spannend als onze 'gueststar' de bal fabu leus achter spiderman werkt en de thuisploeg van elf meter mag aanleggen. Hierna volgt de slechtste pingel ever (de bal raakt net niet- de cornervlag). De wedstrijd is gespeeld. Three points! Een week later is Giram te gast voor de laatste wedstrijd van het seizoen. De trouwe medewerkers van de postgiro zijn goed voorbereid. De ambitie straalt er af. Bij AFC dit keer geen gastspelers, het moet allemaal op eigen kracht. Onder het devies 'wie niet sterk is moet slim zijn' wordt het Ivic- systeem gehanteerd. Alleen Herman V. voor, de rest verdedigen. Herman is snel, om niet te zeggen zeer snel, dus ook hij moet af en toe een handje in de achterhoede helpen. In de eerste helft is Giram dicht bij een doel punt, maar Spiderman, het wordt langzamer hand eentonig, redt bloedstollend. AFC scoort uiteraard wel, want dat hoort bij het Ivic-systeem. De tweede helft loopt de gehele postgiro zich stuk op onze granieten defen sie. Marcel passt de bal met ijzeren precisie 23 keer over de zijlijn. Maurice lobt zich op eigen helft uit de problemen. Het blijft kort om 1-0. De felicitaties worden routineus in ontvangst genomen. Winnen went. De KNVB veteranen komen dit seizoen in totaal op 21 punten. Een record. Waar moet dan heen, hoe moet dat gaan, waar komen het volgende seizoen die bloemen vandaan? BPC Vooraf aan de wedstrijd van de veteranen tegen GeuzenMiddenmeer werden door en kele veteranen bloemen gelegd bij het pal naast het veld gelegen monument van de voetbalvereniging BPC (opgegaan in De 7

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2002 | | pagina 7