AFC Veteranen
KNVB Veteranen
vanwege het feit dat de eerstvolgende Scha
kel pas medio augustus zal verschijnen een
groot aantal: Benno Leeser (22/6) - Hans
Geusebroek (24/6) - Dick Moesbergen (25/6)
- Guus Graanboom (30/6) - George Wijnand
(5/7) - Bob Neseker (5/7) - Arthur Reddering
(6/7) - Bob Wildeboer (7/7) - Hans Elias
(8/7) - Ger Smit (12/7 - 60 jaar) - Peter
Roosenschoon (14/7) - Hans Woudstra (17/7)
- Cees Bouwens (16/7) - Bob v.d. Bergh
(16/7) - Rob Molenaar (19/7) - Hans Galava-
zi (19/7) - Jan Hendriks (20/7) - Max de
Bruin (23/7) - Gerard Trebert (25/7) - Ton
Nooy (25/7 - 70 jaar) -Tjeerd Jung (29/7) -
Henk van Teunenbroek (1/8) - Hans Dukker
(2/8) -Henk Gamelkoom (3/8) - George Hom
(7/8) - Frank Bouman (9/8) - Hans Loonstijn
(13/8) - Fred Laarhoven (17/8) - Wim Endel
(19/8).
Namens de AFC onze welgemeende felicita
ties.
Tenslotte wens ik u aan het einde van het
seizoen een prettige vakantie en ik hoop u
allen bij de aanvang van het seizoen 2001-
2002 weer te mogen ontmoeten.
Johan de Bie
2002? Als de voortekenen niet liegen dan
gaan er rare dingen gebeuren. Prettige vakan
tie.
MvdW
De AFC-Veteranen back in Londen!
Vrijdag 1 juni verzamelen, vertrekhal 2, balie
14, aanwezig 09.30. Iedereen op tijd, behal-
ve:Kees Gehring. "Ach," dacht hij, "het
weekend kost toch bijna niets, laat ik goed
beginnen, effe doorrijden". Dus gepakt: 105
km waar 70 was toegestaan. Zijn schuld?
Ben je gek! André Wijnand had de tickets
geregeld en dacht slim te zijn om een group
checkin te vragen. Nu, dat hebben we gewe
ten, zelden heeft het inchecken zo lang ge
duurd. Het "verdomd goed georganiseerd"
was dan ook niet van de lucht. Enige verba
zing viel ons ten deel toen bleek dat een
vrouwelijke captain ons persoonlijk bij het
instappen een prettige reis toewenste en
daarbij iedereen uitgebreid zoende. Je had de
jaloerse blikken van de andere passagiers
moeten zien! Eenmaal aangekomen in ons
nininl
De KNVB-veteranen genieten na van hun toernooi-overwinning in Abcoude.
KNVB-veteranen overtreffen zich zelf
Bij veel teams is de kaars aan het eind van
het seizoen op. Bij de KNVB-veteranen van
AFC is het precies andersom. Werd de com
petitie al afgesloten met een denderende
overwinning op NFC, bij Abcoude werd het
immer zwaar bezette, finale toernooi met
overmacht gewonnen. Het zal wel aan de
conditie liggen van dit AFC-team, want de
voor Abcoude geselecteerde spelers hebben
allemaal een abonnement bij sportschool
"Topfit". Natuurlijk leverden ook enkele
gastspelers een gepaste bijdrage. Herman
Drenkelford en Bert Polder worden derhalve
hartelijk bedankt. Ron Susan keepte alle
wedstrijden in stijl en is nu als echt vaste re
serve keeper begonnen aan een tweede jeugd.
Al met al, maar dat was al eerder vastgesteld,
een mooi seizoen, waarbij de successen zich
aan het eind opstapelden. Wat zou dat bete
kenen voor de prestaties in het seizoen 2001-
hotel, waarnaar we overigens keurig waren
gebracht door onze Engelse vrienden, maakte
een aantal zich op om direct, dus geen lunch,
tegen de Engelsen te gaan golfen. Maar he
ren, denk aan de dress code! Iemand schijnt
op voetbalschoenen gegolft te hebben....
Nee, ik heb beloofd zijn naam niet te ver
melden"so embarrassing". De anderen
gingen op weg naar de City. Je had het ge
zicht van Rob Ruis moeten zien toen de tube
underground ging: "Ja, dit herken ik". Con
vent Garden, prachtige plek om te beginnen,
maar wel eerst lunchen. Hennie Cruyff, glo
betrotter, wist de weg! Met een plattegrond
in de hand, toch maar, voor alle zekerheid
(nietwaar?), op elke hoek de weg vragen.
Goed, we zijn er gekomen en de lunch
smaakte voortreffelijk, vooral de Chardon-
nay, speciaal uitgekozen door onze 'connais-
seur en vins', Edwin Geluk. Je zou maar
voor golfen hebben gekozen! Ooit gepro
beerd op vrijdagmiddag om een uur of vijf
via Oxford Circus een tube te pakken als net
iemand zich voor een trein heeft gegooid? Ga
maar lopen, tot op de straat staan die Engel
sen in de rij. Gewoon twee haltes eerder pro
beren. Lukt altijd. Oké, de trein was een
beetje vol, maar dan kom je tenminste in ge
sprek met de plaatselijke bevolking, althans
het vrouwelijke gedeelte. Eenmaal in Epping,
our homebase, aangekomen is het nog een
aardige tippel naar het hotel. "Ja. bekijk het",
dacht Wijnand en stak zijn duim op. Je bent
student geweest of niet, en een lift scoorde
hij dus met de overige vingers in zijn neus
gat. Heerlijk zo'n Engels biertje als de rest
nog tegen de heuvel op moet. De avond...,
"Wacht even. Je bedoelt die avond met die
Engelsen?" Ja, die avond, in die local pub
waar een blind paard geen schade kan doen.
Trouwens, waarom niet die pub van vorig
jaar?" "Stomme vraag zeg, heb je die meiden
achter de bar gezien?" "Jawel!" "Nou dan".
Zo'n avond, dat je tegenstander probeert je
voorbereiding op de wedstrijd danig probeert
te ontregelen: "Ja graag, doe me nog maar
eentje". Zo'n pub waar men niet opkijkt van
luidruchtige community singing, liefst heel
oude hits en waarbij men op de tafels behoort
te gaan staan, nietwaar Henk? En dan pas om
een uur of elf, kan ook iets later geweest zijn,
richting een Tandoori restaurant. "Lekker die
kip in rode saus". "O, was dat de soep. Bo
vendien, ben ik hier niet eerder geweest? Dat
bushokje hiervoor komt me ook al zo ver
dacht bekend voor". De volgende ochtend het
bekende gezelschapsspel: "Met wie zat ik
afgelopen nacht in godsnaam in de taxi?"
Geen flauw idee. "Maar wie waren die twee
dames toch, die mee waren gegaan naar het
restaurant? En waarom was vooral die ene zo
geïnteresseerd of een bepaald horloge wel
waterproof zou zijn?" Geen flauw idee.
Ja, en dan begint toch zo langzamerhand een
bepaalde spanning van de groep zich meester
te maken, the match of the day, wederom te
spelen op de pitch van The Bank of England.
Waren we in staat om het kunststukje van
vorig jaar te herhalen, die ongelooflijke, zo
zwaar bevochten overwinning, die de boeken
is ingegaan. Onze tegenstander kwam ons
weer van het hotel ophalen. Zouden zij zich
net zo voelen als wij? Keurig netjes de te
genstander een prettige wedstrijd toegewenst.
De Engelsen startten weer onstuimig, maar
dat wisten we, we vingen ze rustig op, we
bleven combineren en hadden een paar mes
scherpe uitvallen, een schitterende aanval
over rechts: GOAAAAAAAAL!!!!!!! Rust
stand 1-0 voor ons. Tweede helft, we waren
gewoon sterker. Waarom? Omdat wij ge
woon bleven voetballen met ons koppie erbij,
dus YES 5-2 winnen!! Elk doelpunt werd
gevierd alsof het het eerste was, zo intens
was de beleving. Namen: de as Wijnand;
Verburg; Husers; Bijlsma stond er, Haagsma
en Geluk sleurend eromheen, Van Osch, cap
tain, speciaal alleen voor deze wedstrijd
overgekomen uit Nederland, hoezo "dedi
cated"?, Kemna en Gehring penetrerend van
af de zijkanten, de backs Cruyff en Laarho
ven speelden sterk in de dekking, de wissels
Westerhof, Ruis, Huisman en Koster prima
ingevallen, waarbij vooral het ingooien van
Koster opviel en Pluim natuurlijk weer
scherp vlaggend. Doelpuntenmakers: Husers
en Haagsma ieder twee keer en er waren
mooie bij! Vooruit Bijlsma mocht de laatste
20
