Damesjaardiner
Ons Eerste
len. Had huisstylist Lex Rimini zich in een
vlaag van retro-art door de pop-art laten
inspireren? Desgevraagd verklaarde de verja
rende meesterkalligrafist dat de zwart-witte
blokjes een kunstzinnige interpretatie van de
velden van AFC van weleer voorstelden.
Ondergetekende zag na twee flessen Domai-
ne du Bosc de vierkantjes stuiteren voor zijn
ogen, dacht nog aan een psychedelische trip
op basis van Sauvignon Blanc, en vermoedde
een verband met Mondriaan's Victory
Boogie Woogie. Maar dat terzijde. Menu
kaart was wat hem betrof meer dan voortref
felijk vormgegeven.
In zijn inleidende speech excuseerde Rach-
man zich voor postkantoor Abcoude dat niet
overweg kon met de stempel 'Port Betaald
Amsterdam'. Niet dat het hier een oude
drankrekening betrof, nee, de uitnodigingen
voor het Jaardiner hadden hierdoor vertra
ging opgelopen. Volgend jaar wellicht effici
ent een invitatie via e-mail en voorts in
schrijven en betalen via Internet? Op termijn
denken wij van wel! Waar ging het Jaardiner
nu eigenlijk over? Wat bezielde 150 uitge
doste AFC-ers om samen op de geboorteda
tum van hun club het diner te genieten?
Welnu, volgens de tafelvoorzitter is het
'AFC-gevoel' hier debet aan. Een en ander
werd gestaafd met voorbeelden als de Stie
renclub, De Club van Acht, Heeren=Heeren
en Veteranen 1, welke alle representant zijn
van de AFC subcultuur. Na de in groene
kruiden gemarineerde zalm, geflankeerd door
een frisse arrdappelsalade, was het woord
aan voorzitter Dick van der Klaauw. Hij
herinnerde ons aan het feit dat bij het eerste
lustrum van AFC er 'slechts' 19 mensen de
dis aanzaten en na afloop per persoon twee
gulden moest worden vereffend Voorts
schetste hij de club als exclusief, tikkeltje
arrogant, maar zeker zonder kapsones, die als
belangrijke de taak onder meer heeft kinde
ren een zekere opvoeding, c.q. AFC-gevoel
te geven. AFC wil zeker niet gezien worden
als een surrogaat naschoolse opvang of crè
che en lijkt hierin te slagen gegeven het groot
aantal actieve jeugdteams en 85 teams in
totaal! Dit feit logenstraft ook de argumenten
van de heer J. Stoutenbeek om twee velden
van AFC openbaar te verklaren. AFC, aldus
Dick, streeft naar kampioenschap en dat is
ook de doelstelling van hoofdtrainer Rob
Bianchi. Ook memoreerde de AFC-praeses
de Zuid-As problematiek rond de AFC-
terreinen. Hij dankte daarbij terecht de heren
Voskamp, Pluim en Van Dijk voor de in
spanningen die zij in dit kader pro AFC
verrichtten. Van der Klaauw kwijtte zich van
de prettige taak tenslotte all-rounder Arthur
Reddering en clubmathematicus Chris
Schroder tot ridder te benoemen. In een kort
hilarische speech sprak Arthur vooral zijn
waardering uit voor de vrienden die hij aan
AFC heeft overgehouden. Met Chris was het
niet anders, en noemde met name Jean Bol
len, Kees Gehring en Johan de Bie als zijn
door de jaren heen gebleken AFC-maatjes.
Daarna volgde onze gewaardeerde admini
strateur Jaap Draisma, die de Mr. Henne
Boskampprijs in ontvangst mocht nemen.
Huidig Schakel-redacteur Machiel van der
Woude viel daarop de eer van Lid van Ver
dienste ten deel. Na deze lintjesregen werd
het echt koken met sterren, immers de AFC-
ers savoureerden een tournedos van ossehaas
'op een bedje van', nadat al eerder de magen
bekleed waren met een broccoli crèmesoep
met basilicumpesto. Na nog een bouteille
Cabernet Sauvignon was aansluitend het
woord aan Thijs Visser, voorzitter van de
KNVB district West-2. Hij had de eer om
namens de KNVB, erelid en lid van verdien
ste Marcel Koster in het zonnetje te zetten.
Tot zijn eigen grote verbazing werd Marcel
voor zijn onaflatende inspanningen voor de
AFC benoemd tot KNVB-kanjer en kreeg het
bijbehorende versiersel, te weten een Zilve
ren Waarderingsspeld, opgeprikt. Marcel, die
jarenlang een bestuursfunctie vervulde en
nog door Leo Horn en Dick Bessem bij AFC
geïntroduceerd was, toonde zich geroerd
door deze bijzondere bondswaardering.
Koster stak AFC daarbij een hart onder de
riem door een citaat van de schaatser Koss
aan tehalen: "Als winnen of verliezen niet
belangrijk voor je is, dan heb je bij voorbaat
al verloren". Hij poneerde de stelling dat het
vertrouwen in jezelf de sleutel tot succes is.
En de aanwezigen konden dat beamen.
Of het nu lag aan de wijn, sigaren, geluidsin
stallatie of psychedelische menukaart, er
waren maar weinigen die een touwtje hebben
kunnen vastknopen aan de speech van de
aanvoerder van het eerste, Roy Tular. Uw
notulist en een aantal van zijn disgenoten
vingen flarden op als 'de tijd van praten is
voorbij' en 'ten koste van wat moet AFC
kampioen worden?'. Gratuite opmerkingen
en retorische vragen? Wij menen de captain
wel eens beter te hebben gehoord. Maar dat
voor het kampioenschap geopteerd wordt
moge duidelijk zijn. Henk Bijlsma, bijna 10
jaar elftalleider en zijn laatste seizoen vol
tooiend, doelde op het wij, ik- en AFC-
gevoel dat hem zo nauw met zijn club en met
name het eerste verbindt: het kampioenschap
koestert hij als een zeer welkom afscheidsca
deau. En na het abrikozendessert en deze
lange rij van sprekers voerde de klok ons op
slag van middernacht naar het clublied,
waarbij het eerder door Dick van der Klaauw
aangehaalde strofe 'want wat ook ooit gebeu
ren zal, wij blijven fier ons rood-zwart dra
gen' het motto van deze mooie, waardige
avond had kunnen zijn. Waarvan acte,
Nicky Hekster
De verjaardag van AFC is voor de 27-ste
keer gevierd door de dames. Het blijft elk
jaar weer een feest om iedereen te mogen
begroeten. Wat een goed initiatief was het
destijds om, op geheel eigen wijze, het Da
mesdiner op te zetten. Het moet de opricht
sters toch voldoening geven om te zien dat
wij er al zo lang en in zo grote getale van
genieten. Ook dit keer was de aperitief zeer
geanimeerd en toen de deuren van de diner
zaal open gingen, was iedereen weer verrukt
om zo'n kleurrijke aankleding te zien. De
kleuren van AFC zijn vrolijk en het is ge
weldig om stoelen, tafels en bloemen met
deze kleuren te combineren.
Aan de 12 tafels was de stemming goed en
ook dit jaar genoten we weer van de mooie
menu's die Lex Rimini tekende. De flessen
5
parfum, die we zeer getrouw krijgen van
Jacques Parson, blijven een prachtige verras
sing. Er wordt gesnoven (in de goede zin des
woords), bewonderd en geruild.
Hoewel we in 1974 erg blij waren met het
eerste Damesdiner in 'Restaurant Dirck III',
we zijn toch trots dat we zijn uitgegroeid
naar het Hilton Hotel. Het is een comfortabe
le en tongstrelende stap voorwaarts. Het
diner was prima verzorgd en het puur Neder
landse woord 'gezellig' beschrijft de sfeer wel
goed. Het optreden van 'De Suikerhof kwam
niet helemaal tot zijn recht, mede door de
slechte geluids-installatie. Dat was jammer
voor ons, maar ook voor de artiesten die hun
best deden. Het veranderde weinig aan de
goede stemming.
Gezelligheid (en bloemen) troef op het da-
mesjaardiner in het Hilton!
Sylvia Gehring, Agnes Reddering en ik
vinden het een groot plezier om het Dames
diner te organiseren en wij proberen het
iedereen naar de zin te maken. Door de
grandioze mengeling van oude en jonge
deelnemers is de continuïteit van deze avond
gewaarborgd. In ons midden koesteren we
niet alleen de oprichters, de oude getrouwen
en de jonge gasten, maar ook de eerste vrouw
met de Mr.Henne Boskamp Nobelprijs. En
voor het eerst in de geschiedenis van AFC,
het eerste vrouwelijke lid van de club.
Het diner heeft, door de jaren heen, het be
staansrecht verworven onder de vleugels van
de 105-jarige club.
Volgend jaar hopen we de verjaardag op
nieuw te vieren met alle dames die een band
met AFC hebben.
Henny Somers -Blekemolen
Na de winterstop en de trainingsstage op de
Canarische Eilanden op 23 en 30 januari de
eerste 2 wedstrijden. Helaas maar 2 punten,
te weinig om goed mee te doen in de top.
Vooral jammer, omdat 4 en misschien zelfs 6
punten binnen bereik lagen. Hieronder de
details.
Stormvogels - AFC - 0 - 0
Anders dan op Gran Canaria was het op
Sportpark Zeewijk ijskoud. De Ijmuide-
naren, goed op de hoogte van de plaatselijke
omstandigheden, waren en masse thuis
gebleven, de AFC-getrouwen, ruim in de