Damesjaardiner Ons Eerste len. Had huisstylist Lex Rimini zich in een vlaag van retro-art door de pop-art laten inspireren? Desgevraagd verklaarde de verja rende meesterkalligrafist dat de zwart-witte blokjes een kunstzinnige interpretatie van de velden van AFC van weleer voorstelden. Ondergetekende zag na twee flessen Domai- ne du Bosc de vierkantjes stuiteren voor zijn ogen, dacht nog aan een psychedelische trip op basis van Sauvignon Blanc, en vermoedde een verband met Mondriaan's Victory Boogie Woogie. Maar dat terzijde. Menu kaart was wat hem betrof meer dan voortref felijk vormgegeven. In zijn inleidende speech excuseerde Rach- man zich voor postkantoor Abcoude dat niet overweg kon met de stempel 'Port Betaald Amsterdam'. Niet dat het hier een oude drankrekening betrof, nee, de uitnodigingen voor het Jaardiner hadden hierdoor vertra ging opgelopen. Volgend jaar wellicht effici ent een invitatie via e-mail en voorts in schrijven en betalen via Internet? Op termijn denken wij van wel! Waar ging het Jaardiner nu eigenlijk over? Wat bezielde 150 uitge doste AFC-ers om samen op de geboorteda tum van hun club het diner te genieten? Welnu, volgens de tafelvoorzitter is het 'AFC-gevoel' hier debet aan. Een en ander werd gestaafd met voorbeelden als de Stie renclub, De Club van Acht, Heeren=Heeren en Veteranen 1, welke alle representant zijn van de AFC subcultuur. Na de in groene kruiden gemarineerde zalm, geflankeerd door een frisse arrdappelsalade, was het woord aan voorzitter Dick van der Klaauw. Hij herinnerde ons aan het feit dat bij het eerste lustrum van AFC er 'slechts' 19 mensen de dis aanzaten en na afloop per persoon twee gulden moest worden vereffend Voorts schetste hij de club als exclusief, tikkeltje arrogant, maar zeker zonder kapsones, die als belangrijke de taak onder meer heeft kinde ren een zekere opvoeding, c.q. AFC-gevoel te geven. AFC wil zeker niet gezien worden als een surrogaat naschoolse opvang of crè che en lijkt hierin te slagen gegeven het groot aantal actieve jeugdteams en 85 teams in totaal! Dit feit logenstraft ook de argumenten van de heer J. Stoutenbeek om twee velden van AFC openbaar te verklaren. AFC, aldus Dick, streeft naar kampioenschap en dat is ook de doelstelling van hoofdtrainer Rob Bianchi. Ook memoreerde de AFC-praeses de Zuid-As problematiek rond de AFC- terreinen. Hij dankte daarbij terecht de heren Voskamp, Pluim en Van Dijk voor de in spanningen die zij in dit kader pro AFC verrichtten. Van der Klaauw kwijtte zich van de prettige taak tenslotte all-rounder Arthur Reddering en clubmathematicus Chris Schroder tot ridder te benoemen. In een kort hilarische speech sprak Arthur vooral zijn waardering uit voor de vrienden die hij aan AFC heeft overgehouden. Met Chris was het niet anders, en noemde met name Jean Bol len, Kees Gehring en Johan de Bie als zijn door de jaren heen gebleken AFC-maatjes. Daarna volgde onze gewaardeerde admini strateur Jaap Draisma, die de Mr. Henne Boskampprijs in ontvangst mocht nemen. Huidig Schakel-redacteur Machiel van der Woude viel daarop de eer van Lid van Ver dienste ten deel. Na deze lintjesregen werd het echt koken met sterren, immers de AFC- ers savoureerden een tournedos van ossehaas 'op een bedje van', nadat al eerder de magen bekleed waren met een broccoli crèmesoep met basilicumpesto. Na nog een bouteille Cabernet Sauvignon was aansluitend het woord aan Thijs Visser, voorzitter van de KNVB district West-2. Hij had de eer om namens de KNVB, erelid en lid van verdien ste Marcel Koster in het zonnetje te zetten. Tot zijn eigen grote verbazing werd Marcel voor zijn onaflatende inspanningen voor de AFC benoemd tot KNVB-kanjer en kreeg het bijbehorende versiersel, te weten een Zilve ren Waarderingsspeld, opgeprikt. Marcel, die jarenlang een bestuursfunctie vervulde en nog door Leo Horn en Dick Bessem bij AFC geïntroduceerd was, toonde zich geroerd door deze bijzondere bondswaardering. Koster stak AFC daarbij een hart onder de riem door een citaat van de schaatser Koss aan tehalen: "Als winnen of verliezen niet belangrijk voor je is, dan heb je bij voorbaat al verloren". Hij poneerde de stelling dat het vertrouwen in jezelf de sleutel tot succes is. En de aanwezigen konden dat beamen. Of het nu lag aan de wijn, sigaren, geluidsin stallatie of psychedelische menukaart, er waren maar weinigen die een touwtje hebben kunnen vastknopen aan de speech van de aanvoerder van het eerste, Roy Tular. Uw notulist en een aantal van zijn disgenoten vingen flarden op als 'de tijd van praten is voorbij' en 'ten koste van wat moet AFC kampioen worden?'. Gratuite opmerkingen en retorische vragen? Wij menen de captain wel eens beter te hebben gehoord. Maar dat voor het kampioenschap geopteerd wordt moge duidelijk zijn. Henk Bijlsma, bijna 10 jaar elftalleider en zijn laatste seizoen vol tooiend, doelde op het wij, ik- en AFC- gevoel dat hem zo nauw met zijn club en met name het eerste verbindt: het kampioenschap koestert hij als een zeer welkom afscheidsca deau. En na het abrikozendessert en deze lange rij van sprekers voerde de klok ons op slag van middernacht naar het clublied, waarbij het eerder door Dick van der Klaauw aangehaalde strofe 'want wat ook ooit gebeu ren zal, wij blijven fier ons rood-zwart dra gen' het motto van deze mooie, waardige avond had kunnen zijn. Waarvan acte, Nicky Hekster De verjaardag van AFC is voor de 27-ste keer gevierd door de dames. Het blijft elk jaar weer een feest om iedereen te mogen begroeten. Wat een goed initiatief was het destijds om, op geheel eigen wijze, het Da mesdiner op te zetten. Het moet de opricht sters toch voldoening geven om te zien dat wij er al zo lang en in zo grote getale van genieten. Ook dit keer was de aperitief zeer geanimeerd en toen de deuren van de diner zaal open gingen, was iedereen weer verrukt om zo'n kleurrijke aankleding te zien. De kleuren van AFC zijn vrolijk en het is ge weldig om stoelen, tafels en bloemen met deze kleuren te combineren. Aan de 12 tafels was de stemming goed en ook dit jaar genoten we weer van de mooie menu's die Lex Rimini tekende. De flessen 5 parfum, die we zeer getrouw krijgen van Jacques Parson, blijven een prachtige verras sing. Er wordt gesnoven (in de goede zin des woords), bewonderd en geruild. Hoewel we in 1974 erg blij waren met het eerste Damesdiner in 'Restaurant Dirck III', we zijn toch trots dat we zijn uitgegroeid naar het Hilton Hotel. Het is een comfortabe le en tongstrelende stap voorwaarts. Het diner was prima verzorgd en het puur Neder landse woord 'gezellig' beschrijft de sfeer wel goed. Het optreden van 'De Suikerhof kwam niet helemaal tot zijn recht, mede door de slechte geluids-installatie. Dat was jammer voor ons, maar ook voor de artiesten die hun best deden. Het veranderde weinig aan de goede stemming. Gezelligheid (en bloemen) troef op het da- mesjaardiner in het Hilton! Sylvia Gehring, Agnes Reddering en ik vinden het een groot plezier om het Dames diner te organiseren en wij proberen het iedereen naar de zin te maken. Door de grandioze mengeling van oude en jonge deelnemers is de continuïteit van deze avond gewaarborgd. In ons midden koesteren we niet alleen de oprichters, de oude getrouwen en de jonge gasten, maar ook de eerste vrouw met de Mr.Henne Boskamp Nobelprijs. En voor het eerst in de geschiedenis van AFC, het eerste vrouwelijke lid van de club. Het diner heeft, door de jaren heen, het be staansrecht verworven onder de vleugels van de 105-jarige club. Volgend jaar hopen we de verjaardag op nieuw te vieren met alle dames die een band met AFC hebben. Henny Somers -Blekemolen Na de winterstop en de trainingsstage op de Canarische Eilanden op 23 en 30 januari de eerste 2 wedstrijden. Helaas maar 2 punten, te weinig om goed mee te doen in de top. Vooral jammer, omdat 4 en misschien zelfs 6 punten binnen bereik lagen. Hieronder de details. Stormvogels - AFC - 0 - 0 Anders dan op Gran Canaria was het op Sportpark Zeewijk ijskoud. De Ijmuide- naren, goed op de hoogte van de plaatselijke omstandigheden, waren en masse thuis gebleven, de AFC-getrouwen, ruim in de

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2000 | | pagina 5