LEDEN
JSÏ
SAL VAN GELDER
\A
Een vraag stellen aan Sal, was al vragen naar
het bekende antwoord.
Het antwoord van Sal was altijd NEE en dit
antwoord werd wel zo duidelijk gebracht dat
degene die de vraag stelde zich vertwijfeld
ging afvragen of de vraag soms onredelijk of
dom was geweest.
Het gevolg hiervan was dat je Sal nauwelijks
nog iets durfde te vragen. Of het nu ging om
andere voetbalshirts, een andere veldindeling
of een extra inspeelbal, de reactie van Sal
was bekend.
Wilde hij dan met opzet tegenwerken of liet
zijn karakter geen ander antwoord toe?
Een vraag die wellicht moeilijk te beant
woorden lijkt, doch door een voorval enkele
weken terug is mij het antwoord toch duide
lijk geworden.
Op een redelijke mooie zomerdag in augus
tus was ik op baan 1 van ATC aan het tennis
sen samen met nog drie vrienden. Er werd
"gedubbeld" en het ging er sportief maar zeer
fanatiek aan toe. Wij waren begonnen om
10.00 uur en het werd al gauw duidelijk dat
er wel tot 16.00 uur door gespeeld zou gaan
worden.
Rond 12.00 uur kregen wij al aardig honger,
maar niemand van ons had etenswaren mee
genomen. Tevens wilde niemand broodjes
gaan halen, want dit zou weer ten koste gaan
van het tennissen.
Zoals te doen gebruikelijk kwam Sal een
kleine 10 minuten op het terras zitten. Hij
deed dit wel vaker, een kleine onderbreking
van zijn werkzaamheden. Meestal ging hij
dan na deze korte onderbreking weer direct
naar zijn kantoor toe.
Eén van de tennissers haalde het in zijn
hoofd om Sal de volgende vraag te stellen:
"Ach Sal, zou jij niet even broodjes voor ons
willen halen? Wij hebben zo'n honger". Ik
vroeg mij vertwijfeld af hoe deze jongen het
durfde een dergelijke vraag aan Sal te stellen.
Hij kende Sal blijkbaar nog niet goed. Het
antwoord van Sal kwam direct: "Natuurlijk
niet, er mankeert jullie toch niets aan jullie
benen". Hij trok hierbij zijn gebruikelijke
gezicht, waaruit duidelijk zijn verontwaardi
ging bleek voor de gestelde vraag en de
vraagsteller. Er zat niets anders op dan met
een lege maag weer verder te gaan tennissen
en Sal verdween al weer spoedig.
En toen gebeurde het.
Twintig minuten na zijn vertrek kwam Sal
weer op het terras. Dit verbaasde ons zeer,
daar hij altijd maar één keer kwam en daar
hij dit keer een plastic zak in zijn hand had.
Wij keken Sal aan toen hij tegen ons riep:
"komen jullie nou nog, ik ben niet voor niets
geweest". Met grote verbazing liepen wij het
terras op en met nog grotere verbazing keken
wij naar de spullen die Sal uit de plastic zak
haalde. Heerlijke broodjes met fijn beleg en
verschillende flessen frisdrank werden op
één van de tafels neergezet.
In plaats van al onze dankwoorden in ont
vangst te nemen, excuseerde Sal zich naar
stig voor zijn gedrag. Hij mompelde en
bromde iets in de trant van "ik lijk wel gek"
en "ik ga hier gauw weg". Hij wou absoluut
niet bedankt worden en hij schaamde zich
voor zichzelf dat hij ons geholpen had.
Het is mij allemaal duidelijk geworden. Sal
moest altijd wel "NEE" zeggen op gestelde
vragen. Hij wilde wel helpen, maar dit mocht
niet vanzelfsprekend lijken. Hij moest niet
gezien worden als een behulpzame vriende
lijke man.
Nu is dit een eigenschap die wel meer bij
mensen voorkomt, maar deze eigenschap
wordt dan veelal gebruikt (misbruikt) om
daarna vele bedankjes in ontvangst te nemen,
als men toch zogenaamd is overgehaald om
zijn of haar medewerking te verlenen.
Bij Sal is dit echter geheel anders. Hij was
niet uit op bedankjes of complimenten. Hij
wilde maar al te graag iemand van dienst
zijn, maar hij wilde hier absoluut niet voor
bedankt worden. Natuurlijk, hij ontving
graag een dankwoord en hij stelde het, net
zoals ieder ander mens, zeer op prijs als hij
gewaardeerd werd. Maar hij wilde hier geen
blijk van geven.
Zijn trots en grote bescheidenheid, twee
eigenschappen die zeer dicht bij elkaar lig
gen, weerhielden hem ervan om bedankjes in
ontvangst te nemen. Juist hierin herkent men
de unieke mensen.
Zij die geven om niet iets terug te hoeven
ontvangen. Zij die zich bescheiden opstellen,
maar eigenlijk de aandacht verdienen.
Een unieke persoonlijkheid is van ons heen
gegaan.
Herman Drentelford
DANK AAN SAL VAN GELDER
NAMENS DE CHINESE GEMEEN
SCHAP
De Chinese gemeenschap in Nederland
betreurt het overlijden van de heer Sal van
Gelder in hoge mate. Wij wensen zijn vrouw
en zijn verdere familie heel veel troost toe.
Wij herinneren ons de heer Sal van Gelder
op wie nimmer tevergeefs een beroep gedaan
werd. Daar heeft de Chinese gemeenschap, in
het bijzonder de Stichting Chinese Sport
Federatie in Nederland, regelmatig dankbaar
gebruik van gemaakt.
De heer van Gelder regelde een aantal keren
speelmogelijkheid op het AFC-velden-
complex 'Goed Genoeg' voor internationale
voetbaltoernooien, die door onze Chinese
stichting georganiseerd werden. Zelfs toen de
velden aan de Boelelaan eens door regen
waren afgekeurd en het internationale eve
nement op instorten stond, wist de heer Sal
van Gelder te bewerkstelligen dat elders rond
Amsterdam gespeeld kon worden.
Hij droeg de Chinese gemeenschap, met
name in zijn goede relatie met de voorzitter
van de Chinese Sport Federatie, Yeung Wah
Kun, een warm hart toe. Wij zullen de heer
Sal van Gelder in onze meditaties gedenken
en in onze herinnering houden als een goed
mens.
Amsterdam, 21 september 1998
Yeung Wah Kun (voorzitter),
Kwok Kwei Yu (penningmeester),
Hans de Bie (secretaris)
SAL VAN GELDER OVERLEDEN
(Overgenomen uit "De OSV-er", vereni-1
gingsorgaan van OSV Amsterdam).
Zondagmiddag jl. kwam hij gewoontege
trouw voor de wedstrijd van het eerste elftal'
van OSV en zijn AFC onze bestuurskamer
binnen. Ook in de rust was Sal van Gelder,-
every inch een AFC-er, temidden van de'
OSV- en AFC-bestuurders nog nadrukkelijk
en als altijd op een prettige wijze aanwezig.
Tijdens de tweede helft werd hij echter on
wel. Reanimatie en een snelle tocht per1
ambulance naar een ziekenhuis mochten niet'
meer baten. Nog voor we zondagmiddag naar-
huis gingen kwam het bericht binnen dat Sal
van Gelder was overleden.
Met van Gelder is er weer één van de man-1
nen heengegaan die het gezicht van de voet-1
balwereld in en rond Amsterdam van de'
tweede helft van deze eeuw hebben bepaald.
Wij zullen ons hem blijven herinneren als
egn joviale en humorvolle AFC-er, die tij-'
dens de wedstrijd fel kon meeleven met het.
vlaggeschip van zijn club, maar die na de
wedstrijd de zaken ook altijd weer wist te
relativeren. Als zodanig zullen we hem mis-,
sen.
Het OSV-bestuur
Het Bestuur geeft met leedwezen kennis van
het overlijden van
de heer Joop Kuhlwilm
in leven lid van de vereniging, alsmede lid
van de Zilveren Ploeg.
Namens de AFC betuigen wij onze oprechte
deelneming aan de naaste familie.
Dick van der Klaauw - voorzitter
Kees Gehring - secretaris
De kandidaat leden vermeld in Schakel nr. 3
zijn per heden als lid aangenomen.
Kandidaat leden:
Bastiaan Couturier; 19-09-92; F-jun; Sluis-
vaart 100; 1191 HG Ouderkerk a/d Amstel;
4961729; lidnr. 5847
Marlon Sarra; 06-05-92; F-jun; Sileneweg
36; 1861 XG Bergen N.H.; 072-5895855;
lidnr. 5848
Michael Deekman; 05-06-83; B-jun; Wet
houder van Wijckstraat 2; 1107 BP Amster
dam; 6910707; lidnr. 5851
Jesse Saastamoinen; 08-02-88; D-jun; Am-
stelveenseweg 950; 1081 JP Amsterdam;
4043367; lidnr. 5852
S. Huft; 01-06-73; sen; Hr. Halewijnstraal
l'; 1055 SN Amsterdam; 6842239; lidnr.
5855
H. Laroussiyen; 20-02-67; sen; Nieuwen-
dammerdijk 130; 1025 LS Amsterdam; lidnr.
5857
