££N ArC-£R AFC-Y£T£RAN £N ONS ££RSÏ£ niet genoemd en wel die van Frans Hen- richs. Waarvan acte. Bij de thuiswedstrijden van het eerste elftal verschijnt er reeds jaren een programma boekje met als titel Welkom Thuis, welk boekje wordt vervaardigd door de Commis sie Pers, Publiciteit en Evenementen (P.P. en E.j.De tekst wordt geschreven door Frans Jüch en gedurende deze competitie wordt op pagina 4 aandacht besteed in de rubriek "Voor open doel" aan een speler uit onze A- selectie. Een leuk initiatief, waarvoor onze hulde. Tenslotte de verjaardagen van de Leden van de Zilveren Ploeg, te weten: Rob Duis (18.10), Ad Gehring (18.10), Coen Colijn (18.10), Piet Nauta (20.10), Joop Kuhlwilm (21.10: 90 jaar!), Sal van Gelder (21.10), Hans de Bie (24.10), Fred Gehring (26.10), Rein Akkerman Jr. (27.10). Aan al deze jarigen onze welgemeende feli citaties. Johan de Bie AFC is meer dan ons eerste elftal, ons vlag- geschip, alleen. Maar toch, wat was ik blij dat zondag werd gewonnen. AFC is ook de Jubileumrevue, de Nieuwjaarswens en de Mixed Pickles. Daar liet en laat onze Pim Adriaansz zijn pen vloeien. Ik ben een fan van Pim. Niet voor niets ben ik record- Thomasvaer en mocht ik tweemaal een hoofdrol vertolken in (mede) door hem geschreven revues. Onlangs droeg Pim voor uit eigen werk. Poëzie, een ander geluid "Een ludieke ver kenning in de kleine wereld van het gedicht". Eén en ander vond plaats in een allerliefst klein kerkje verscholen in het struweel van Santpoort. Ik heb altijd het idee gehad, dat het Pim speet, dat hij de uitvoering van zijn talentvolle noeste arbeid, wat het schrijven van een revue of nieuwjaarswens toch is, moest overlaten aan anderen. De klemtoon werd verkeerd gelegd, de komma werd niet gelezen. Nu dus mochten we aanschouwen hoe het werkelijk moest. Vuurwerk beloofde Pim ons bij de lezing van zijn werk Copla's, balladen, sonnetten en chansons oh, hij voelde zich zo sterk Zijn werk werd immers door ons verkracht meende hij tot zijn verdriet maar na het aanschouwen van zijn voor dracht vond ik mijzelf zo slecht nog niet De poëzie van Willem Adriaansz, dichter uit Castricum, verdient een groter bekendheid. Rob Dukker De tegenstanders komen met bibberende knieën het veld op als ze de AFC-veteranen moeten bestrijden. Eerst werd met 5-0 van Victoria gewonnen (ik noem u niet het aantal gemiste kansen) en een week later werd met 5-0 gewonnen van de Koninklijke HFC, wat het doelgemiddelde na 4 wedstrijden brengt op 25 voor en 5 tegen. De ontwikkeling van de spelregels van het edele voetbalspel zijn aan onze veteranen ietwat voorbij gegaan. In de wedstrijd tegen Victoria verliet Bas Rachman geblesseerd het veld, werd vervangen en kwam, na behande ling in de rust, vrolijk weer meespelen. Een week later speelden we bij de Koninklijke HFC in Haarlem, waar de keeper der tegen partij zich even vergat en onze doorgebroken spits Henk Bijlsma neerlegde. Iedereen weet welke straf daar op staat. Echter dus HFC begon slechts met 10 man, maar toen de elfde na tien minuten arriveerde, rende hij meteen zonder zich te melden naar de spits- positie en scoorde bijna. Over het ontbreken van een grensrechter wil ik het niet hebben, maar de verdediger die Derrick Grot verbaal probeerde neer te halen moet zich schamen. Dat gebeurde ook, excuses alom, maar toch.. Onder deze omstandigheden floot de bij vriend en vijand bekende en geliefde Rokus Hoogendoorn sr., die alleen maar even kwam kijken, een goede wedstrijd. De scheids rechters bij het veteranen voetbal werken zonder kaarten, maar dat houdt niet in, dat ook de regels niet van kracht zijn. Als warming-up werd de avond tevoren een dinertje georganiseerd in Bentveld. Eerst werd verzameld en geborreld bij Paul en Lyda Koster, waarna werd overgestoken naar het heel gezellige "Blanje Bleu". Na de hoofdmaaltijd ontdekte Kees Gehring een karaoke installatie en daar toonde hij zijn enorme talent op dit gebied. Vervolgens liet Derrick horen hoe het ook kan en onttrok Jack van Gelder het publiek uit andere zalen. Een bijzonder geslaagde avond, voor herha ling vatbaar. Rob Dukker In de afgelopen weken werden 2 competitie wedstrijden gespeeld. Op 5 oktober werd in Alkmaar tegen AFC'34 gespeeld. Een week later stond de thuiswedstrijd tegen DHC op het programma. Resultaat: 3 uit 2 (leve de nieuwe puntentelling) en dat is gelet op de moeizame start van dit seizoen (1 uit 4) geen slechte zaak. Nu dus 4 uit 6 en dat brengt ons op een 13 de plek, 2 punten achter DHC en 3 achter de nieuwkomers Neptunes en Argon. Een nederlaag tegen DHC zou licht desas treus zijn geweest. Nu is de schade redelijk beperkt en is er met een minder volle zieken boeg nog heel veel te winnen. AFC'34 - AFC - 2 - 0 AFC'34 heeft een sterk team. Bepalend hier voor is met name de kracht van de voorhoede waarin Gert-Jan Duif en John Klaver een gevaar zijn voor iedere hoofdklasseploeg. Maar ook teams uit het betaalde voetbal moeten op hun tellen passen, zoals de Alk- maarse formatie dit seizoen in de Amstel Cup bewijst. Logischerwijze waren de verwach tingen aan onze kant niet al te hoog gespan nen, wat een groot aantal AFC'ers overigens niet weerhield de reis naar de kaasstad te maken. Van de Meent kon voor dit duel (weer) niet beschikken over Michaël Kand- hai, Uli Landvreugd Frank Aboikoni en Jan van Baal en dat is zachtjes gezegd niet niks. Wat zou AFC'34 zijn zonder Klaver, Duif, Lute en Oosterink? Maar daar doet Pim niet moeilijk over en hield en passant ook Peter de Waal op de bank, omdat ook in de ko mende weken geen beroep op hem kan wor den gedaan wegens buitenlandse verplichtin gen. Wie stonden er dan wel in het veld? Antwoord: Meilink, Hoogendoorn, Keijzer, Wolfswinkel, Adriaans, Gebbink, Zebeda, Steenvoorden, Bianchi en Fokke. Deze elf brachten het er in de eerste helft lang niet slecht af. De wedstrijd was redelijk in even wicht en per saldo waren de meeste kansen voor de Amsterdamsche FC. Robin Fokke, Dennis Gebbink (een ziedend schot net over) en Martin Steenvoorden (op de lat) waren het dichtst bij een treffer, maar als zo vaak viel bal aan de andere kant in het net. Het ver baasde niemand dat John Klaver (waarschijnlijk wel in buitenspelpositie) voor deze treffer tekende. In de tweede helft was het ondanks/dankzij enkele omzettingen uit met de Amsterdamse pret. AFC'34 was duidelijk de betere ploeg en zette dit om in een reeks van kansen. Paal (2x), lat en Edwin Meilink, die ook nog een penalty stopte, stonden lange tijd een tweede Alkmaarse treffer in de weg. AFC kwam in deze periode niet veel verder dan een mooie kans van Robin Fokke. De mooi op de borst opgevan gen bal werd echter iets te zacht ingeschoten. In de 30ste minuut viel de beslissing toen Edwin zich iets te gretig op een bal gooide. Klaver was uiteraard ter plekke om het weg gesprongen leer beheerst in het net te depo neren. In Alkmaar bleef de victorie dus uit. Het woord tijd voor een nieuw spreekwoord. In Amsterdam AFC - DHC - 1 - 0 Het programmablad Welkom bij AFC thuis (22e jrg, nr. 3) opende met de mededeling dat het vandaag om de middenpositie op de ranglijst zou gaan. Nu is het niet de ge woonte om mijn alom gewaardeerde P.P. en E. collega Frans Jüch tegen te spreken, maar dit was voor 'de onzen' wel erg optimistisch beeld. Bij winst zou AFC, dit maal met de door Frans geïnterviewde Rogier de Jong in de spits, op z'n best op een met Neptunes en Argon gedeelde 11 de plaats terecht kunnen komen. Voor DHC, met 6 uit 5 ook niet bepaald flitsend gestart, klopte het verhaal van Frans beter, maar de geringe productivi teit in de eerste wedstrijden (5 scores in totaal) baarde de Delftenaren zorgen. Het belang van de wedstrijd was goed te merken aan de voorzichtige start van beide teams. De bal werd in een rustig tempo rond gespeeld en hoewel DHC het eerste kwartier wat sterker oogde hadden beide keepers voorlo pig niet veel te duchten. In een lekker herfs tzonnetje hadden de toeschouwers dan ook alle tijd de laatste wetenswaardigheden (Amel zit op Cyprus en Kees in Hongkong) g

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1997 | | pagina 3