IN MEMORIAM BEN SLAAP SR.
Het is niet voor te stellen. Ben Slaap sr. is op 86-jarige leeftijd plotseling overleden. Za
terdag tref je hem nog bij de wedstrijd van de B1 junioren, want hij is immers altijd op
AFC, zondag vanzelfsprekend bij het eerste. En dan dat bericht op die vroege maandag
morgen 11 september. Je moetje concentreren om het te geloven, om het te bevatten.
Tijdens het verloop van de dag en de dagen erna gaat het meer tot je doordringen en
tussen de bedrijven door gaan je gedachten terug naar de vele warme en persoonlijke
herinneringen die je aan Ben Slaap sr. bewaart.
Eén en dertig jaar geleden werd ik als A junior lid van AFC. Ben Slaap sr. was in die tijd
voorzitter van de jeugdcommissie en als zodanig werd ik aan hem voorgesteld. Met zijn
witgrijze haar en zijn statige tred maakte hij indruk op mij. Kort daarna ontmoette ik zijn
zoons. Bij Hans kwam ik in de klas en hij werd een boezemvriend. Benny werd later een
concurrent voor het eerste elftal en met hem raakte ik ook snel bevriend. Ben sr. was
graag in de omgeving van zijn kinderen (die hij samen met zijn echtgenote Bep in hun
sportcarrières altijd en overal volgde) en later van zijn kleinkinderen, waar hij enorm trots op was.
Er zijn veel fijne herinneringen. Aan het huis van de familie Slaap in de Roerstraat, aan de wedstrijden van ABC waar Hans
in de Hoofdklasse voor uitkwam en waarbij oude Ben en zijn vrouw altijd aanwezig waren, aan de vriendschap van Ben en
Bep met mijn ouders met vele onvergetelijke en oergezellige borrels, aan de vakanties, de familiefeesten en, wat ons uit
eindelijk bond, aan de talloze ontmoetingen op AFC. Ben en ik waren beiden lid van de Stierenclub en hadden dezelfde ge
boortedag, 24 april. Dat gaf ook een band.
Ben Slaap sr. was een voortreffelijk AFC-er en de club speelde een belangrijke rol in zijn leven. Hij had er vele vrienden,
waar hij altijd een 'gezellig' glas mee dronk.
Hij was op hogere leeftijd nog altijd enorm fit en vrijwel ieder weekend op AFC aanwezig. Uitwedstrijden van het eerste be
zocht hij weinig, dan ging hij naar het derde, vierde, vijfde of de lagere senioren kijken.
Gelukkig is Ben in 1990 voor zijn vele goede werk voor de AFC alsnog benoemd tot lid van verdienste. En nu is Ben Slaap
sr. niet meer in ons midden. Zijn plotselinge dood laat voor velen een grote leegte achter. Vaak zullen wij op het veld nog
naar hem uitkijken in de wetenschap dat we hem nooit meer zullen ontmoeten. Benny Boy, we zullen je niet vergeten.
KEESGEHRING
IN MEMORIAM TIES GERRITS
Op 3 september jl. overleed plotseling ons lid van verdienste Ties Gerrits tijdens een verblijf in Nederland.
Ties werd in 1938, op de leeftijd van 23 jaar, lid van onze vereniging, nadat hij in zijn jeugdjaren gespeeld had bij Blauw Wit.
Al spoedig behoorde hij tot de selectiespelers van de KNVB-elftallen en verdedigde hij het doel in ons 1e elftal. Eén van de
hoogtepunten was in 1943 het winnen van het AROL-toernooi door het 1e elftal en daarnaast uiteraard de handhaving van
ons 1e elftal in de 2e klasse van de KNVB.
Na het beëindigen van zijn voetbalcarrière bood Ties Gerrits zijn diensten aan om naast leden als Chris Geluk en Ben Bon
kink te gaan werken als trainer, waarbij bij Ties de voorkeur lag bij het trainen van de jeugdspelers. Voor deze activiteiten
kreeg Ties in 1959 de AFC Nobelprijs uitgereikt.
Ties bleef echter doorgaan met zijn activiteiten en was aan het einde van de vijftiger, begin zestiger jaren seizoenen lang
de vaste leider van onze junioren A1Vele spelers van de latere KNVB-elftallen zullen hem blijven herinneren als een spor
tieve man, die goed met de jongens omging en daarnaast uiteraard ook verstand had van de voetbalsport.
Bij het 75-jarig bestaan van de vereniging in 1970 werd hij dan ook terecht benoemd tot lid van verdienste.
Na het beëindigen van deze activiteiten, verhuisde Ties Gerrits naar Florida (USA), waar vele AFC-ers bij hem als gast wer
den ontvangen. Meerdere keren in het jaar was hij weer op bezoek in Nederland en één van zijn eerste stappen in Neder
land waren dan weer de gang naar Goed Genoeg om zijn vele AFC-vrienden te ontmoeten en de elftallen weer te zien voet
ballen.
In 1988 werd Ties wegens zijn 50-jarig lidmaatschap benoemd tot AFC Ridder.
De AFC zal een prettige herinnering aan hem bewaren en zijn bezoeken aan Goed Genoeg zeer missen.
Dat Ties moge rusten in vrede.
JOHAN DEBIE
