vende een uitgekiende selectie van het 'oude' zesde toege
voegd, gecompleteerd met een aantal gouden vervangingsin
vesteringen. Daarmee zijn we wellicht individueel wat minder
dan de weggetrokken vorige generatie, maar als team ge
groeid naar een saamhorigheid van zeldzaam hoog niveau.
De eerste helft van het seizoen verliep bijzonder voorspoedig.
Dankzij een goede voorbereiding in het Amsterdamse Bos
stond het vijftiental conditioneel op een dusdanig peil dat
iedereen in staat was om voor de ander te werken, zelfs voor
de ander te denken. Het liep op rolletjes, niets en niemand kon
de AFC6-trein tegenhouden. Totdat de winterperiode zijn in
trede deed. De zogenaamde winterstopperiode is officieel zó
kort dat we eigenlijk geen kamp meer kunnen beleggen op de
Canarische Eilanden, en feitelijk zó lang dat het lijf uit zijn rit
me geraakt. Vele zondagochtenden lijdzaam toehoren wat
het bandje aangesloten op 6444350, meldt (voor de thuismat-
ches) of met een moeizaam ontwaakt hoofd je oor te luister
leggen bij de waslijst van combinaties van verenigingen en
veldnummers van Radio Noord-Holland (voor de uitwedstrij
den). Die winterbreak brak wat bij ons. Niet zozeer mentaal,
want we waren sterk gevormd. Nee, fysiek. Het lichaam, veel
al daags vóór de match van binnen gemasseerd met alcohol,
bezat niet meer die kracht en explositiviteit, zo kenmerkend
voor die eerste helft, toen we op ons sloffen herstkampioen
waren geworden. We waren de balans tussen fysiek en men
taal voor een aantal wedstrijden kwijt. We lieten ons de wet
voorschrijven door de tegenstander. De tegenstander dicteer
de veelal het spel. Maar het mocht ook van ons. We konden
het ons permitteren. We beschikken immers over superspit-
sen die het team erdoorheen kunnen trekken. Want het spel
letje gaat uiteindelijk nog altijd om de goals. Je kunt nog zo fri
vool hebben gedarteld op de mat, nog zo'n op maat aange
sneden (of kun je alleen 'poortjes aansnijden', meneer Ter Na
pel?) voorzet van je pantoffel hebben gelanceerd, nog zo'n
fraaie, de tegenstander gek makende drie-vier combinatie
zijn aangegaan, als zij niet scoren, houdt alle succes op. De
juiste man op de juiste plek, dat is het belangrijkste wat er is.
De coach die dat in de gaten heeft, is goud waard. Maurice
heeft dat goed verstaan. Hij hield niet vast aan een ooit vastge
legde structuur. Oók dit jaar isergexperimenteerd met opstel
lingen en systemen. Werden we enkele jaren geleden in Mi
laan nog volslagen verrast door de zwaar theoretische aan
pak, inmiddels zijn we voorbereid op een college blindvoet-
bal, zo enkele minuten voorafgaand aan de wedstrijd - nee,
Leo, je hoeft ook volgend seizoen geen krijtbord bij ons in de
kleedkamer neerte zetten. Het is veelal een monoloog. Op de
ke(e)per beschouwd is die monoloog monotoon. De spreek
beurt vangt traditioneel aan met "Heren, heren en bevat
niet veel meer dan een droge opsomming van relatieve en ab
solute statistiekenDe opstelling hoeft meestal ook niet te wor
den opgedreund. Die was al aan het papier toevertrouwd en I
daardoor in principe eerder bekend bij de vroege AFC6-
Nieuwslezersdan bij menig speler zelf. Veel interessanter zijn
dan ook de logen (inmiddels niet louter mono) tijdens de rust.
Nadat een ieder zijn stoom heeft kunnen afblazen en aan het
bekertje thee nipt, komt de Hondse stem. Zodra hij dan het
woord neemt, is het even de adem inhouden. Vond hij het I
goed gaan, of speelden we als een krant? Welke analyse ligt
eraan ten grondslag? Welke visie houdt hij er dit keer op na?
Wie neemt welke vrije trap onder welke omstandigheden van
af welke kant? En wie mag het veld ruimen? Blijven we dezelf
de opstelling houden? Geleidelijk aan verflauwt de aandacht
en komen andere kelen weer los. Maar steevast eindigt de mo
noloog met boodschap om alle ballen op Roland te spelen.
Van groot belang voor de balans in het team is dat de visionai
re overdracht van het type monoloog is. Je kunt niet 'ns een
debatje gaan openen zo vlak vóór de wedstrijd of tijdens de
rust, met mogelijk een reeks amendementen, moties van
wantrouwen en/of decharges als gevolg. Nee, gn democratie
binnen het voetbal. Toch zie je af en toe dat ook de coach twij
felt. Zo in de wedstrijd tegen RAP (die andere komt dus aan
staande zondag). Zwaar scoutwerk van Maurice, een week
vóór de confrontatie, leverde een analyse op dat slechts hun
twee spitsen gevaarlijk waren en de rest niet echt mandek-
kingswaardig was. Een en ander leidde tot het creatieve 2-3-5
systeem. Indien na tien minuten zou blijken dat dit systeem
niet werkte zou worden overgeschakeld op het bekende 3-3-4.
De geheimcode voor deze noodrem was: "c h a n g Na tien
minuten bleek de formule geen vruchten afgeworpen te heb
ben, we stonden voortdurend onder druk. Toen het bevrijden
de codesignaal werd afgegeven, was ik een wijle niet bij de
voetballes, zeer benieuwd welke verandering zich zou vol
trekken om mij heen. Van 2-3-5 naar 3-3-4, dat is een kleine
volksverhuizing. Maar welke windrichting ik ook opkeek, ik
kon geen indrukwekkende positieverplaatsingen ontwaren!
Zeer succesvol was de tactische verhuizing van Daan naar de
rechtsbuitenplaats, waar hij, hoe wonderlijk dat ook in eerste
instantie moge klinken, zijn balvirtuositeit veel beter kon etale
ren. De Bergkamp-rol die Roland vervolgens toebedeeld
kreeg, bleek eveneens goed uit te pakken - alleen de prakti
sche invulling van de verdedigende rol blijkt nog niet zo een
voudig te zijn. De kampioenswedstrijd tegen Abcoude was in
alle opzichten een andere dan de eerder dit seizoen gespeel
de wedstrijden. Hoe anders wordt u bericht door de redactie
van Six-Up in het eerstvolgende AFC6 - Nieuws, nr. 18, dat als
muurkrant ter sociëteite gelezen kan worden, maarwaaru na-
tuurlijkook een abonnement op kunt nemen. Zondag a.s. kunt
u voorde laatste maal dit seizoen het dream team in actie zien.
De kampioensploeg zal dan aantreden tegen RAP, een ploeg
die tot twee weken geleden heeft geprobeerd een Real
Madrid-rol te spelen in deze kwa spanning en puntenverlies
sterk op de Primera Division gelijkende competitie. Om het
publiek interactief bij de wedstrijd te betrekken stellen wij het
publiek in de gelegenheid voor deze après-championmatch
per snelreferendum de speler aan te wijzen die gedurende de
wedstrijd de vrije trappen dient te nemen. U dient in dat geval
wèl aanwezig te zijn bij het zgn. intrappen vanaf een goed half
uur voorafgaande aan de wedstrijd - laat u dan niet geheel af
leiden door het oogstrelende Barcelona-one-touch-intrap-
voetbal dat een kwart veld verderop wordt gespeeld. Want
AFC 6 is een heel dynamisch team, goed op elkaar inge
speeld en heeft een hechte basis om in de voetsporen van
Watford te treden en volgend jaar een serieuze aanval te doen
op een nieuwe kampioenstitel.
