WK-1994
Toen voorzitter Jan van Dijk mij vroeg om een artikel te schrij
ven over mijn bevindingen tijdens de W.K., dacht ik: "Dat is
heel moeilijk, want er is in die zeven weken zoveel gebeurd dat
ik daar de rest van mijn leven van kan genieten, en om dan een
kort verhaal op papier te zetten valt niet mee, maar ik zal pro
beren jullie allemaal mee te laten genieten.
Op donderdag 19 mei meldde ik mij in Zeist, waar gedurende
drie dagen de keuring van de spelers en het inpakken van het
materiaal zou plaatsvinden; hier werd kennis gemaakt met al
le spelers welke in groepjes van vier werden gekeurd. Ook
werd de kleding uitgereikt.
Vanaf maandag 23 mei begon het trainingskamp in Noord-
wijk, een indrukwekkende kennismaking met de pers en vele
honderden supporters welke daar aanwezig waren, ledereen
wilde zijn plaatje schieten en zijn verhaaltje schrijven. Tijdens
de trainingen waren er meer dan duizend mensen aanwezig;
deze waren er zowel 's morgens als 's middags. Gedurende
deze periode leerde ik de spelers beter kennen en het ver
heugde mij dat het fijne knapen waren, die mij volledig accep
teerden. Ook mijn collega's hielpen mij voortreffelijk om zo
spoedig mogelijk vertrouwd te raken met deze nieuwe uitda
ging. Het was opmerkelijk hoe de bondscoach met ons om
ging en van het geheel - staf en spelers - een voortreffelijke
groep maakte. De discipline was goed en de medewerking
van de spelers was prima.
Gedurende deze twee weken werden er vier wedstrijden
gespeeld met uitverkochte stadions, de homogeniteit werd
steeds beter en het zag er goed uit voor Amerika. Na 14 dagen
intensief trainen en spelen werd er afscheid genomen voor
drie dagen vrijaf.
Op donderdag 9 juni vertrokken wij naar Canada waar we ook
trainden en een wedstrijd tegen Canada speelden. Na deze
wedstrijd vertrokken we direkt naar Amerika waar we ons bi
vak opsloegen in het prachtige golf resort Lake Nona. Het was
ongelooflijk wat een mooie accommodatie! Aan niets ontbrak
het ons, men had alles gedaan om het ons naar de zin te ma
ken. Hier kwam ook Thomas Rongen ons verwelkomenen dit
was voor Rob Ouderland en mij natuurlijk een extra AFC on
deronsje omdat we elkaar vele jaren niet gezien hadden.
De medische staf werd ondergebracht in een villa waar we
iedere dag met ons golfkarretje heen en weer reden. Het was
erg warm en iedere dag viel er 's middags veel regen en het
donderde van het onweer; dit duurde een uurtje en dan klaar
de het weer op.
Er werd hier éénmaal per dag getraind. Een dagindeling be
stond uit: opstaan om 7.00 uur, waarna ik om 8.30 of 9.00 uur de
spelers ging wekken waarna er een half uur later getraind
werd, eerst werden er bandages en zwachtels aangebracht,
dan zorgde ik voor de drank (+60 liter) welke in de bidons wer
den afgevuld. Na de training gingen we terug waarna er ver
zorging plaatsvond, daarna was het tijd voor de lunch. Van
14.00-16.00 uur rust voor spelers en begeleiders. Vanaf 16.00
uur kregen de spelers vrij tot ±19.30 uur, waarbij massage en
verzorging plaatsvond en gingen de overige jongens varen,
fietsen, golfen, kaarten of biljarten; aan alles was gedacht.
Na het diner volgde een evaluatiegesprek met de technische
staf, waarna er weer massage en verzorging was. Om 11.00
uur gingen de spelers slapen en ging de medische staf oprui
men en de dag evalueren en om ongeveer 12.00 uur met de
golfkarretjes naar de villa. Dit ging niet altijd goed want op een
avond hoorde ik een klap en wat denk je? Rob rijdt een hert
aan, gelukkig zonder nadelige gevolgen.
Na enkele dagen van trainen en nog een wedstrijdje gespeeld
te hebben tegen de club van Thomas Rongen Ft Lauderdale
Strikers, vertrokken we naar Washington voor de wedstrijd te
gen Saoedi-Arabië. We verbleven daar in één van de groot
ste hotels, evenals de Prins van Saoedie-Arabië, welke 200
kamers had afgehuurd voor zijn hele staf. De spelers van
Saoedie-Arabië verbleven niet in dit hotel. Na deze wedstrijd
vertrokken we de volgende dag naar Lake Nona. We vonden
het prettig om weer in Lake Nona terug te zijn, we konden ons
weer wat vrijer gedragen, want in een hotel moet je rekening
houden met de andere gasten
De pers kreeg twee uur de gelegenheid om tijdens een pers
conferentie alles over de wedstrijd te weten te komen en er
werden weer foto's gemaakt en interviews afgenomen. Pre
cies half twee moest iedereen bij de lunch aanwezig zijn. Om
een boete van f 100,-te ontlopen, gebeurde dit ook. Deze boe
te gold voor iedereen, ook voor ons en de trainers en werd in
de pot gedeponeerd, waarna er later iets leuks mee gedaan
zou worden.
En toen kwam de belangrijke wedstrijd tegen de Belgen, in
middels waren onze dames ook gearriveerd en werden onder
gebracht in het prachtige Beach hotel in Walt Disney. Het ont
brak de dames aan niets. De wedstrijd tegen de Belgen in het
uitverkochte stadion was om bij het betreden de koude rillin
gen van te krijgen; al die oranje fans!
Het was die dag tijdens de wedstrijd 46°, dus je begrijpt wel,
ondraaglijk om te voetballen. Ikhad intussen een nieuwe taak
toebedeeld gekregen: ik moest aan de overkant van het veld
de spelers van drinken voorzien.
Op de dag van de wedstrijd vertrok ik al V/2 uur eerder met de
materiaal-man naar het stadion om alles van te voren in ge
reedheid te brengen, de kleedkamers waren ±30 bij 15 meter.
Fantastisch, toen de spelers kwamen was alles klaar voor de
voorbereiding en kon dit in alle rust gebeuren.
Na afloop van de wedstrijd gingen we direkt terug naar Lake
Nona voor een eventuele verzorging en een cooling down in
het zwembad, waarna wij ons gezamenlijk naar onze dames
begaven om daar de avond en nacht door te brengen. De vol
gende dag brachten we een bezoek aan Disney World.
In de vooravond moesten we ons weer melden want 's avonds
vond er nog een training plaats, de volgende dagen werd er
weer ontspannen gewerkt ter voorbereiding van de wedstrijd
tegen Marokko. Na deze winnend te hebben afgesloten en het
verlies van België tegen Saoedi Arabië, mochten we naar te
vredenheid van ieder in Lake Nona blijven om ons voor te be
reiden op de match tegen Ierland, we hebben dat dan ook met
onze dames die avond gevierd. Onze dames vertrokken nog
voor deze wedstrijd.
De belangrijke wedstrijd tegen Ierland, welke een geweldige
happening was en het legioen leren, die ondanks het verlies
gezamenlijk met de Nederlanders feestvierden in het centrum
heeft op mij grote indruk gemaakt. Het was ook voor ons die
avond in het centrum van Lake Nona, waar ook veel AFC-ers
aanwezig waren zoals Rob Duis, Rokus Hogendoorn, Jack
van Gelder, Alfons Peters en nog vele anderen en onder aan
voering van Thomas Rongen werd het een geweldige happe
ning. Wat kan het dan mooi zijn met al deze supporters waar
gezelligheid de boventoon voert, hier kunnen de supporters
die iedere zondag de boel afbreken en rellen veroorzaken een
voorbeeld aan nemen.
De volgende dag moesten we alles inpakken om te verkassen
naar Dallas voor de match tegen Brazilië. Hier vertoefden we
in één van de vijf beste hotels ter wereldalles was ook hier pri
ma verzorgd, ik heb mijn ogen uitgekeken naar de dure auto's
die hier af en aan reden.
De wedstrijd, welke in werkelijkheid de finale wedstrijd moest
zijn, liep voor ons dramatisch af, het is niet te geloven dat door
dramatisch slechte leiding een duel beslist kan worden. De te
leurstelling was groot bij de spelers en gehele begeleiding.
Het WK was ten einde en na het diner zijn we - spelers en
7
