MIXED PICKLES
ingelegd door Pim Adriaansz
STRIPWERK
Vier weken geleden verstoutte Pickelaar zich tot een Pickles-inlegwaarin 'het woord'
goeddeels was ingeruild voor 'het beeld'. Ja, wat u zegt: de geest van de tijd.
Een tekenstrip in de AFC-Schakel derhalve, die nog altijd komt binden de oude club aan
de oude vrinden.
Was dat eerder vertoond in het clubblad? Pickelaar weet dat niet zeker. Wat hij wel wee
is, dat hij er opvallend vaak op is aangesproken: op het hoofdveld, in het clubhuis,
telefonisch en zelfs schriftelijk. Dat laatste wil zeggen per brief. De geprivatiseerde
Tante Pos legt briefwerk bij Pickelaar nog uitsluitend via de voordeur op de mat, want
per fax is hij immers niet aanspreekbaar.
De meest gestelde vraag was of het voortaan Schakel-stripwerk zou blijven. Nou, nee dus
hetgeen bewezen wordt door deze geschreven MP-afleveringHet was een eenmalige aan
bieding. Dat was en is althans de bedoeling. Maar wellicht loopt het, bij wijze van grot
uitzondering, in de toekomst nog eens anders. Men kan immers nooit weten. Het is ook
Pickelaar niet vergund in de toekomst te blikken.
CITAAT
Niets is zeker en misschien is zelfs dat niet zeker.
(Eduard Douwes Dekker).
AJAX
Op zondagmiddag 6 februari werd er op 'Goed Genoeg' niet alleen door AFC tegen EDO
gespeeld - waarover straks nog - maar werd er ook veel gesproken over de ere-divisie~
topper PSV-Ajax, die om 18,00 uur rechtstreeks op het scherm zou komen. Pickelaar legd
zo hier en daar een oor te luisteren.
Dat de schoonheid van het Ajax-spel alom hogelijk werd gewaardeerd door de voetbal
kenners - allen dus - mocht geen verbazing wekken, maar het was opvallend dat er ook
vaak gesproken werd van de arrogantie die dat hooggeprezen Ajax daarbij wél uitstraalde
Superioriteit leidt blijkbaar tot arrogantie (van de macht) en hoogmoed kan voor de
val komen.
Om een uur of half zeven wist Ajax dat ook. Nee, geen Schakel-leedvermaak over de 4-1
nederlaag van onze professionele stadgenoten. Maar zolang het mogelijk blijkt, dat het
resultaat anders uitpakt dan werd voorzien heeft het (voetbal-)spel nog bestaansrecht.
De competitie vaart er wel bij.
AFC
De eerste 5 weken van 1994 zitten er al op en AFC werd in 3 competitie-wedstrijden on
geslagen 4 punten rijker.
Als kijkspel werd de 0-0 thuis tegen DWV een volstrekte desillusie. Daarover waren
vriend en vijand het eens. Tegen OSV in Oostzaan viel aanmerkelijk meer te beleven.
In de harde, van doel tot doel staande, schrale wind kozen twee goed voetballende elf
tallen voor de aanval en wellicht had AFC toch iets meer dan de 1-1 eindstand verdiend
De thuiswedstrijd tegen EDO was eveneens van redelijk niveau - althans voor de rust - en
de 3-0 zege was terecht. Driemaal een goal en alle drie tellen ze, mooi of minder mooi
gewoon voor 1 goaltje.
Maar die eerste goal wordt daarmee toch tekort gedaan, want daar werd Pickelaar achter
de EDO-veste lyrisch van. Hij zag Heini Otto ter hoogte van 'de zestien' de bal aan
nemen. Met een superieure voetbeweging werd een verdediger weggestuurd, waarna de EDO-
keeper niet anders kon doen dan uitkomen. Heini zag dat, taxeerde afstand en snelheid
en lepelde op het juiste moment de bal over de doelman heen in de bovenhoek. En dat
alles in een slow-motion, die herhaling overbodig maakte.
Wat kan voetbal toch mooi zijn.
