VAN HARTE
INS OUTS
paar.
31 OKTOBER: AFC - UW 1-1
Zondagmiddag, bijna half drie. Wat stijfjes nog van de uit
wedstrijd van ons nieuwe veteranen elftal in Almere, strompel
ik Goed Genoeg op. 'WATERWIJK' heette de tegenpartij en
aan ons vroegen ze na afloop waarom we geen 'BIERWIJK'
heten.
Omdat er al 'zatten' en 'vetten' bestaan worden wij 'vatten' ge
noemd en Pim van de Meent speelt bij ons op het middenveld.
Dat wil zeggen op de middenstip zelf eigenlijk. Daar staat hij
voortdurend geniale (denkt hij) armgebaren te maken alsof hij
bezig is met de training van Ons Eerste.
We hebben een prachtig elftal. Met twee trainers, waarvan
één Spits en een stuk of vijftien andere kiftende bejaarden die
bijna allemaal denken dat ze verstand van voetballen hebben.
DE aangewezen plek dus voor Johan de Bie om een slachtof
fer te zoeken voor een wedstrijdverslag van Ons Eerste.
De wedstrijdbal blijkt al vergeven en als dank voor de eer
besluiten we daarom spontaan de voorbereiding van Pim en
Henk en hun jongens te sponsoren bij Café anno 1890. Uit er
varing weten wij immers dat er geen betere voorbereiding be
staat. De OLA ijsjes uit Utrecht moesten het toetje vormen,
maar helaas liep dat niet allemaal zoals we hadden gehoopt.
Ik zou mij nu verder te buiten moeten gaan aan allerlei be
schouwingen over de wedstrijd. Ik ben echter een supporter in
de ware zin des woords, vind alles wat onze jongens doen
prachtig en heb reeds jaren geleden het vertrouwen in mijn
opticien opgezegd. Ik zie de dingen vaak toch heel Anders
(bedankt Hans).
Verstand van voetbal heb ik niet en daarom hang ik altijd aand
achtig aan de lippen van kenners als Sal van Gelder en Fred
Laarhoven. Zij weten altijd precies wat er aan schort. Ik zou u
dus alleen maar allemaal dingen vertellen die ik van een an
der heb gehoord. En wat doet het er trouwens toe wie er heb
ben gescoord, of soms ook weer juist niet. De uitslag weet u al
en als u bij mij in de buurt hebt gestaan ook hoe volgende
week de opstelling zou moeten zijn.
Enig opvallend feit, afgezien van die heerlijke acties van Ro
nald van de Meent, was het grote aantal blessures bij UW.
Kleine tikjes tegen de enkels bleken ineens hevige liesblessu
res. Maar met zo'n verzorgster ken ik ook nog wel een paar
aanstellers. Graag hadden we Ko nog de strijd met haar aan
zien gaan, maar Ko bleef werkeloos op de bank vandaag en
onze jongens haalden allemaal het einde en de bar.
Vijftien jaar geleden was die volgorde trouwens andersom.
Eén ding moet ik nog even kwijt. Ik zou geen idee hebben
waar het veld van Hoofdklasse debutant UW ligt. Maar geluk
kig was dit een thuiswedstrijd. Tegen de tijd dat we naar UW
uit moeten zal er toch eindelijk wel eens een route-beschrij
ving in de Schakel komen voor de wedstrijden van Ons Eerste
op verplaatsing? Denkt u ook niet?
VAT 69
Op 26 november 1993 treden in het huwelijk
KARIN MOOS PETER VAN ESSEN
Namens de AFC onze hartelijke gelukwensen aan het jonge
GEBOREN
DANIËL ANNE DRENKELFORD
zoon van Margrit en Willem Drenkelford
Namens de AFC onze hartelijke gelukwensen aan de trotse
ouders.
i'
MYSTERIEUZE KRACHTEN IN DE SPORT
AFC 8 - Sloterdijk 2, zaterdag 23 oktober
Veel mensen gebeld; kom tot 10 man om 14.00 uur op het veld
en de wetenschap dat we de 2e helft met 9 man spelen. Ons
voordeel: Sloterdijk heeft nog alles verloren, maar het zegt in
deze afdelingen heel weinig. We voetballen goed (we voetbal-
len altijd goed), maar toch slechts 2-1 voor ons in de rust.
Frans Stefels gaat laatste man spelen om maar de voorsprong
te bewaren. We houden de snelle mensen voorin en binnen 6
minuten is het 5-1. Na45 minuten is het 11-2! O.a. 4 doelpunten
van Ivo van Hilvoorde en drie doelpunten van Frank Kramer. 5
wedstrijden gespeeld 4 gewonnen.
De weelde kan niet open mysterieuze krachten inde sport be
staan en Joris van den Bergh is geen familie.
BOBO
RONDOM HET NEGENDE
De verwachtingen waren hoog gespannen toen we thuis te
gen Sporting Zuid aantraden. Er waren immers reden genoeg
om optimistisch te zijn. De bezoekers verloren in voorgaande
wedstrijden met ruime cijfers van dezelfde tegenstanders uit
onze afdeling, Hans was uitgerust terug van vakantie, Ed nam
zich voor weer eens de volle negentig minuten voluit te gaan
en ook Ap had er weer zin in na een gedwongen 'tennisbeurt'.
Daar kwam nog eens bij dat onze tegenstander maar met elf
man aantrad. Hoe anders pakte het uit! Meteen magere score
van 1-0 zochten we kleedkamer 3 op. O.a. Ed ging douchen
omdat er in onze ruime selectie ook anderen persé spelen wil
den. Jammer dat onze technicus niet meer kon strooien met
passes.
Na rust klom de score slechts op tot 3-0. Over de vele gemiste
kansen hebben we het niet meer. Na afloop wisten we ons wel
zeker van een eerste plaats in de poule. Jammer dat na afloop
niet iedereen even plaats nam aan de bar.
Afgelopen zondag uit tegen Neerlandia/SLTO 7, een goede
middenmoter die we ook vorig seizoen bestreden. Zonder
Benno en Hans (waren vissen), Leo (herstellende van een
blessure), Marcel (geblesseerd) en Ed (afgebeld). Na een
snelle openingsgoal van Chris werd toch duidelijk dat de
gasten niets toegaven en na hun gelijkmaker herinnerde
iedereen zich de nederlaag van 8-3 van het vorige seizoen.
Uiteindelijk werd het na een 3-1 achterstand nog met 3-3
rusten. In de kleedkamer werden de gesprekken van op het
veld vervolgd, ledereen wist precies hoe de ander 'tfout deed.
Met die aanwijzingen stonden we plots na de warme thee ijs
koud met 5-3 achter. En Ap wuifde resoluut als het moest, want
hij vlagde na rust. Toch moet het worden gezegd dat ondanks
de 'tegenslagen' wij metz'n allen bleven doorgaan. Barry als
links- en Rob als rechtshalf speelden offensief en ook Karei
liet zich meer achter de spitsen zien. Juist, het werd nog 5-5
door Wouter. Maar toch moesten we met nog tien minuten te
gaan toch weer een goal incasseren. Een discutabele vrije
5
