INS OUTS
meer gebakken omdat het zoals Bredero eens zei "Het kan
verkeren".
Ter kering van het tij werden er daden gesteld en men greep
o.a. in, middels een herdelijk schrijven aan de spelers van het
eerste elftal. Potdeksels, dat was geen halve maatregel. De
voorzitter richtte zich persoonlijk tot hen met het hieronder
volgende epistel. Nogmaals, wat durfde men toen te zeggen
en te schrijven wat heden ten dage nog alleen maar gedacht
wordt.
Mag ik u bij deze het hoofdgerecht serveren als starter in 1993.
Dat het goed bedoeld moge overkomen en als steun in de rug
voor diegene die de schoen past. Dat de eerste overwinning
onder leiding van de nieuwe trainer in 1993 ons snel moge
smaken.
B. ACK
I.H. Galavazi.
da Costakade 58
Aan de spelers van het eerste elftal.
Clubgenoot,
De uitslagen van de laatste wedstryden, waarvan b.v.
die tegen H.V.C. ons reeds practisch in veiligheid had
kunnen brengen, hebben den meest verstokten opti
misten d.w.z. zij die altyd maar dachten, dat wy nog
wel tydig den dans zouden ontspringen getoond,
dat de Club in groot, buitengewoon groot gevaar ver
keert. Nog hebben wy ons lot zelf in handen, doch
dan moet er door U gewerkt worden als duivels. Gy
zult zelf wel gezien hebben, dat er iets in Uw elftal ha
pert, hetwelk niet door de vervanging van een of an
deren speler verholpen kan worden. Neen, gy moet
een geheel voelen en niet zooals gisteren geschied
de, elkaar voortdurend becritiseeren. Afgezien van
den tyd die nutteloos verloren gaat, brengt gy elkaar
in verkeerde stemming. Dit moet nu uit wezen. Wer
ken is de boodschap en eikaars fouten aanvullen!
Menigeen Uwer zal het nu betreuren, dat hy de trai
ning niet geregeld gevolgd heeft, dat onze verlichting
werkeloos is gebleven. Waarom hebben wy geen
snelheid en schotvaardigheid als onze toch ook laag
geplaatste tegenstanders? Nog hebben wy enkele
weken voor de boeg, zy kunnen ons definitief in vei
ligheid brengen, doch zy kunnen ook een voorberei
ding wezen voor degradatiewedstryden. Denkt U
eens in, dat onze Club door de een of andere onbe
kende grootheid verdrongen zou worden. Is dit geen
blamage voor Uw Club, voor Uzelf, die toch tot de in-
tellectueelen gerekend wordt? Besteed deze weken
aan serieuse training en oefening, opdat men de vol
doening hebbe, dat gy in het gevaar tenminste nog
gedaan hebt, wat mogelyk was.
Ik hoop dat dit laatste beroep op Uw gezond verstand
niet tevergeefsch moge wezen en de komende
wedstryden tot betere resultaten mogen leiden.
Met vriendsch. groeten
w.g. I.H. Galavazi
KIENEN
Veel dank zijn wij wederom —namens alle enthousiaste
'kieners— verschuldigd aan de vele gulle gevers. Een over
daad aan prijzen was er voor de ca 150 aanwezigen te verdie
nen en konden wij constateren dat na de traditionele winter-
kostmaaltijd en een bijzonder gezellige avond iedereen vol
daan huiswaarts keerde.
EDWIN, MARCEL EN TON
AFC 100 MINUS 2 VETERANEN
ZAALVOETBALTOERNOOI
J.l. zaterdag was het dan weer zover. Maarliefst 12 teams,
meer dan 100 deelnemers dus, streden verwoed om de beker
in de prachtige accommodatie van de Delta Lloyd Sporthal.
De uitstekende organisatie lag in de vertrouwde handen van
het gerenommeerde zestal: Rob Ruis, Harry Schoemaker,
Jaap Pluim, Paul Meijer, Paul Koster en Wouter Amesz. Juist
met zo'n toernooi en op zo'n dag bewijst AFC weer eens een
unieke vereniging te zijn.
Na de ontvangst met koffie en taart werd er in 2 poules een hal
ve competitie op 2 velden afgewerkt. Deelnemende ploegen
waren de teams van: het Bestuur, de Zilveren Ploeg, de Gou
den Ballen, ACC, ATC, ABC, AFC Veteranen 1AFC Veteranen
2, The All Stars, AFC Vriendelijke Bedrijven, Journalisten/Ar
tiesten en de Trainers/Verzorgers. Om 1 uur werden de wed
strijden onderbroken vooreen heerlijke broodmaaltijd, geser
veerd door de charmante dames van de organisatoren en kon
even tijd gevonden worden om het fraaie, informatieve en
soms heel geestige programmablad door te lezen.
Gesterkt door deze lunch en (dus?) soms knap hard werden
de wedstrijden daarna voortgezet. Ook verbaal roerden enke
len hun mondje. Leuk om op zulke momenten te zien wie er
thuis weinig te vertellen hebben. Tussendoor konden we ge
nieten van soms oogverblindend voetbal. Prachtig zoals som
mige spelers de bal kunnen koesteren, strelenaaien en soms
ook verwoestend hard kunnen raken. Er viel voor de kenners
veel te genieten op technisch en vooral ook taktisch gebied.
Waar ik persoonlijk het meeste respect voor heb zijn de kee
pers, die in het zaalvoetbal zich soms met ware doodsverach
ting in de baan van het schot of zich voor de voeten van door
gebroken spelers moeten werpen. Daarom noem ik o.a. Frans
Juch, Nol Kuikens, Maurice de Hond, Wouter Amesz, Peter
v.d. Heijdt, Andre Wijnand en Cas Tromp met veel achting.
De finale ging uiteindelijk tussen de Journalisten/Artiestenen
de Trainers/Verzorgers en u zult dus niet verbaasd opkijken,
dat de Trainers het toernooi glansrijk wonnen, min of meer
wordt dat ook van ze verwacht. De prijsuitreiking werd gehou
den op ons aller 'Goed Genoeg', waar onze voorzitter Jan van
Dijk lovende woorden sprak voor de organisatoren, scheids
rechters, tijdwaarnemers, dames van de lunch etc. Daarna
konden we genieten van het koud buffet en de meer dan uit
stekende muziek van de 'Porcupines' met een zangeres die
de aandacht absoluut wist vast te houden. En zo kwam er een
eind aan een memorabele en zeer succesvolle dag.
ROBDUKKER
5
