w
ONS EERSTE
VAN HARTE
iV1,
i- H
c
»v„
ii ,i>
vcU
i deze rubriek worden AFC'ers door Tim Timmerman ver
richt de prestaties van onze vlaggedragers te beschrijven,
eze keer een bijdrage van Tim zelf en van Fred Laarhoven,
norzitter van de elftalcommissie A.
it seizoen vraag ik bij alle thuiswedstrijden iemand een bij
rage te leveren. De competitiewedstrijden dan wel te ver-
aan, dus niet de beker- en/of vriendschappelijke wedstrij-
n. Echter voor deze bekerwedstrijd een uitzondering; niet
t ik iemand vroeg maar gewoon om dat me iets van het hart
oet. NIET over de wedstrijd, niet over de mannen die ervoor
s in het veld stonden en zeker niet over de scheidsrechter
je naar mijn mening niet erg op onze hand was.
[laar wat is er aan de hand met "Ons Eerste" vraag ik me af.
e laatste competitiewedstrijden gaat het al niet echt gewel-
ig dacht ik zo. Is dan zo'n bekerwedstrijd een ideale mogelijk-
eid om de boel "op de rit" te krijgen of niet?
ij ons kennelijk niet. Toen ik voor de wedstrijd eens om mij
een keek, zag ik namelijk meer spelers van "Ons Eerste"
uiten het veld dan iets later daarin. Nou weet ik wel dat het
aterkoud was en dat als het slecht gaat, voetballers plotse-
ig allerlei blessures kunnen hebben, maar dat het zo erg
as? Geen Korff, maar ook geen Van Essen, geen Remak,
een Gillebaard, geen Franken, geen Orlando Patrick en
een Steenkist om er maar een paar te noemen.
/at is er aan de hand, als je als trainer op donderdagavond
iet slechts 7 man kunt trainen? Wat is er aan de hand als er
□veel "blessures" zijn? Zou dat ook het geval zijn als we (bij-
a) bovenaan zouden staan?
eren van "Ons Eerste" denker eens over na. Ga eens bij je-
elf te rade. En als er dan iets is, spreek op. Zeg elkaar eens
/oor de wedstrijd bijvoorbeeld) de waarheid speel met en
oor elkaar. Speel eens voor die club. Speel voor AFC, die club
iet die uitstraling, die club met een uniek karakter, die hoofd
lasser met uitstraling en traditie (Persmap 92/93), stand up
nd fight, want ook jullie maken deel uit van dat karakter, van
ie uitstraling.
ondag a.s. tegen AFC '34 misschien een kans op iets
oed te maken?
IITHUILEN EN OPNIEUW BEGINNEN - AFC '34-AFC
Ja 2 weken geen hoofdklassevoetbal voor ons eerste, waarin
/el vriendschappelijk werd gevoetbald tegen onze vrienden
an Elinkwijk, 3-2 winst (nieuwe spits getest: H .B. te A, 44 jaar,
elaas te oud maar wat een gogme!) en een teleurstellende
ekernederlaag, 0-1 tegen 2e klasser K.B.V., gingen de vaste
upporters en de "kenners" hoopvol gestemd op weg naar
Ikmaar voor de laatste wedstrijd voor de winsterstop tegen
iFC '34.
i de jaren '80 was dit een geduchte tegenstander waartegen
iFC één van zijn hoogtepunten behaalde, het eerste periode
ampioenschap.
bevallig had ik AFC '34 afgelopen zomer twee keer zien voet-
allen in de promotiewedstrijden voor een plaats in de hoofd-
lasse. Ten eerste tegen Blauw Wit en ook tegen een oude be
ende van ons, UVS. Lekker voetballend ploegie, speelt op
ijn "Volendams". (niet zo gek met enkele spelers en een trai
ner uit het bekende "paling dorp")
Eerst 's ochtends naar het tweede elftal gekeken, goed voet
bal met veel jeugd in de ploeg, daarna razendsnel naar DCG
om de keeper van het 3e elftal op te pikken die als wisselkee
per moest fungeren. Het kan snel verkeren, zo zijn er 7 kee
pers voor de eerste vijf elftallen, zo nog maar 4.
AFC startte voortvarend met Roy Tular als hangende links
buiten en Orlando Patrick als diepe spits in de "Bergkamp va
riant" (heeft Rob Duis toch zijn zin gekregen) maar al snel
sloeg het noodlot weer toe; 8 minuten gespeeld 1-0 AFC '34.
Sneu voor Jeroen Venekamp, had nog geen behoorlijke aan
val op onze goal gehad.
Na een korte onderbreking omdat de scheidsrechter gebles
seerd raakte, (te zwaar volgens K.G., wat een zelfkennis) nam
AFC direkt het initiatief en zette de tegenstander vast op eigen
helft zoals dat met z'n mooi woord heet. Resulteerde in een
paar mooie aanvallen met dito kansen, Orlando en René,
maar dat kleine beetje geluk he, dus rust 1-0 achter.
De tweede helft vol goede moed langs de lijn plaats genomen,
kopje koffie mee naar buiten, want je zal toch die gelijkmaker
die in de lucht hing missen. Boem 2-0 achter! Overigens een
fantastisch mooie goal maar wat koop je er voor? AFC gaf de
moed niet op en bleef knokken voor een goed resultaat, wat
eindelijk resulteerde in 2-1, Patrick Steenkist. Dikverdiend. 2-
2 hing in de lucht, maar zoals zo vaak valt de goal aan de ande
re kant, wel heel simpel, 3-1Wat een domper! We bleven ach
ter de feiten aanlopen en ondanks 3-2 door Orlando, zat een
gelijk spel er niet meer in, nee de laatste minuten viel, na ver
meend buitenspel, zelfs nog 4-2 te noteren.
Conclusie: Er werd gestreden voorde punten, er was einde
lijk sprake van een wedstrijd, maar we zitten in de verkeerde
hoek waar altijd rake klappen vallen. Er zal iets moeten gebeu
ren! De winterstop is daar. Tijd voor bezinning, hoe toepasse
lijk in deze tijd van het jaar. We kunnen nu uithuilen en moe
ten in het nieuwe jaar met frisse moed en een positieve instel
ling opnieuw beginnen.
Namens de elftalcommissie A wens ik een ieder die AFC een
warm hart toedraagt prettige feestdagen en ee,n voorspoedig
1993, ook sportief gezien.
FRED LAARHOVEN
Geboren
GUY THOMAS
zoon van Frank en Monique Beumer.
Namens de A.F.C. onze hartelijke gelukwensen
aan de trotse ouders.
Mark heeft een zusje
LARA is haar naam
Moeder Roos-Marie en vader Arne
van Teunenbroek zijn apetrots.
13 december 1992.
4