w ONS EERSTE VAN HARTE iV1, i- H c »v„ ii ,i> vcU i deze rubriek worden AFC'ers door Tim Timmerman ver richt de prestaties van onze vlaggedragers te beschrijven, eze keer een bijdrage van Tim zelf en van Fred Laarhoven, norzitter van de elftalcommissie A. it seizoen vraag ik bij alle thuiswedstrijden iemand een bij rage te leveren. De competitiewedstrijden dan wel te ver- aan, dus niet de beker- en/of vriendschappelijke wedstrij- n. Echter voor deze bekerwedstrijd een uitzondering; niet t ik iemand vroeg maar gewoon om dat me iets van het hart oet. NIET over de wedstrijd, niet over de mannen die ervoor s in het veld stonden en zeker niet over de scheidsrechter je naar mijn mening niet erg op onze hand was. [laar wat is er aan de hand met "Ons Eerste" vraag ik me af. e laatste competitiewedstrijden gaat het al niet echt gewel- ig dacht ik zo. Is dan zo'n bekerwedstrijd een ideale mogelijk- eid om de boel "op de rit" te krijgen of niet? ij ons kennelijk niet. Toen ik voor de wedstrijd eens om mij een keek, zag ik namelijk meer spelers van "Ons Eerste" uiten het veld dan iets later daarin. Nou weet ik wel dat het aterkoud was en dat als het slecht gaat, voetballers plotse- ig allerlei blessures kunnen hebben, maar dat het zo erg as? Geen Korff, maar ook geen Van Essen, geen Remak, een Gillebaard, geen Franken, geen Orlando Patrick en een Steenkist om er maar een paar te noemen. /at is er aan de hand, als je als trainer op donderdagavond iet slechts 7 man kunt trainen? Wat is er aan de hand als er □veel "blessures" zijn? Zou dat ook het geval zijn als we (bij- a) bovenaan zouden staan? eren van "Ons Eerste" denker eens over na. Ga eens bij je- elf te rade. En als er dan iets is, spreek op. Zeg elkaar eens /oor de wedstrijd bijvoorbeeld) de waarheid speel met en oor elkaar. Speel eens voor die club. Speel voor AFC, die club iet die uitstraling, die club met een uniek karakter, die hoofd lasser met uitstraling en traditie (Persmap 92/93), stand up nd fight, want ook jullie maken deel uit van dat karakter, van ie uitstraling. ondag a.s. tegen AFC '34 misschien een kans op iets oed te maken? IITHUILEN EN OPNIEUW BEGINNEN - AFC '34-AFC Ja 2 weken geen hoofdklassevoetbal voor ons eerste, waarin /el vriendschappelijk werd gevoetbald tegen onze vrienden an Elinkwijk, 3-2 winst (nieuwe spits getest: H .B. te A, 44 jaar, elaas te oud maar wat een gogme!) en een teleurstellende ekernederlaag, 0-1 tegen 2e klasser K.B.V., gingen de vaste upporters en de "kenners" hoopvol gestemd op weg naar Ikmaar voor de laatste wedstrijd voor de winsterstop tegen iFC '34. i de jaren '80 was dit een geduchte tegenstander waartegen iFC één van zijn hoogtepunten behaalde, het eerste periode ampioenschap. bevallig had ik AFC '34 afgelopen zomer twee keer zien voet- allen in de promotiewedstrijden voor een plaats in de hoofd- lasse. Ten eerste tegen Blauw Wit en ook tegen een oude be ende van ons, UVS. Lekker voetballend ploegie, speelt op ijn "Volendams". (niet zo gek met enkele spelers en een trai ner uit het bekende "paling dorp") Eerst 's ochtends naar het tweede elftal gekeken, goed voet bal met veel jeugd in de ploeg, daarna razendsnel naar DCG om de keeper van het 3e elftal op te pikken die als wisselkee per moest fungeren. Het kan snel verkeren, zo zijn er 7 kee pers voor de eerste vijf elftallen, zo nog maar 4. AFC startte voortvarend met Roy Tular als hangende links buiten en Orlando Patrick als diepe spits in de "Bergkamp va riant" (heeft Rob Duis toch zijn zin gekregen) maar al snel sloeg het noodlot weer toe; 8 minuten gespeeld 1-0 AFC '34. Sneu voor Jeroen Venekamp, had nog geen behoorlijke aan val op onze goal gehad. Na een korte onderbreking omdat de scheidsrechter gebles seerd raakte, (te zwaar volgens K.G., wat een zelfkennis) nam AFC direkt het initiatief en zette de tegenstander vast op eigen helft zoals dat met z'n mooi woord heet. Resulteerde in een paar mooie aanvallen met dito kansen, Orlando en René, maar dat kleine beetje geluk he, dus rust 1-0 achter. De tweede helft vol goede moed langs de lijn plaats genomen, kopje koffie mee naar buiten, want je zal toch die gelijkmaker die in de lucht hing missen. Boem 2-0 achter! Overigens een fantastisch mooie goal maar wat koop je er voor? AFC gaf de moed niet op en bleef knokken voor een goed resultaat, wat eindelijk resulteerde in 2-1, Patrick Steenkist. Dikverdiend. 2- 2 hing in de lucht, maar zoals zo vaak valt de goal aan de ande re kant, wel heel simpel, 3-1Wat een domper! We bleven ach ter de feiten aanlopen en ondanks 3-2 door Orlando, zat een gelijk spel er niet meer in, nee de laatste minuten viel, na ver meend buitenspel, zelfs nog 4-2 te noteren. Conclusie: Er werd gestreden voorde punten, er was einde lijk sprake van een wedstrijd, maar we zitten in de verkeerde hoek waar altijd rake klappen vallen. Er zal iets moeten gebeu ren! De winterstop is daar. Tijd voor bezinning, hoe toepasse lijk in deze tijd van het jaar. We kunnen nu uithuilen en moe ten in het nieuwe jaar met frisse moed en een positieve instel ling opnieuw beginnen. Namens de elftalcommissie A wens ik een ieder die AFC een warm hart toedraagt prettige feestdagen en ee,n voorspoedig 1993, ook sportief gezien. FRED LAARHOVEN Geboren GUY THOMAS zoon van Frank en Monique Beumer. Namens de A.F.C. onze hartelijke gelukwensen aan de trotse ouders. Mark heeft een zusje LARA is haar naam Moeder Roos-Marie en vader Arne van Teunenbroek zijn apetrots. 13 december 1992. 4

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1992 | | pagina 4