REDAKTUEEL
ONS EERSTE
G.F. Parson, Uiterweg 114, 1431 AR Aalsmeer, tel. 02977-
42226; knvb nr 0628
R. Brown, Noord Hollandstraat 8, 1081 AT Amsteraam, tel.
6461275; knvb nr 4035
M.E. Brinkhorst, 3-6-8 Moto Azaba, Minato Ku Tokyo, Japan;
knvb nr 3722
M.J. Rijpkema, Albert Cuypstraat 263", 1073 BH Amsterdam;
knvb nr 9456
Bedankt als lid
A.H. Winter (4309), P. van Dam (4388)
19 OKTOBER 1992
Vermoeid slofte de man terug van de telefooncel naar de ho
tellounge. Gebrom van onder de martiale snor in de richting
van de nauwelijks geïnteresseerde dame, op enkele meters
rechts van mij in het aangrenzende pluche.
"Verloren, voor het eerst sinds het begin van het seizoen."
Het kón niet missen. Daar in het prestigieuze Parapat Hotel
aan het Sumatraanse Tombameer moest ik wel opkijken van
mijn Jakarta Post, waarin ik met moeite poogde enig Euro
pees danwel Nederlands nieuws te vernemen omtrent wat
zich 18.585 kilometer westwaarts afspeelde.
Wie verloren? Wat verloren? Ik schoof de krant weg, spitste
mijn oren. Wie verloor, Ajax, Feyenoord, PSV?
En dan die nauwelijks vermoede, onverwachte vuurpijl, daar
in die rustieke, fraaie, verre tropische hotellobby. "Van Papen-
drecht nog wel. Hoor je het goed? Van Papendrecht!"
Mag ik op dat moment even verstarren? Indonesië - Sumatra -
Tobameer... Kan het anders? Dat moet dan toch AFC zijn.
Dus doet deze AFC-er wat iedere andere clubgenoot in zo'n si
tuatie zou doen. Zijn hartslag laat zich niet controleren, maar
wel wankelt hij een tafel verder in de richting van de sombere
boodschapper, die even zijn naam niet in deze kolommen aan
de publiciteit wil prijsgeven, maar wel een rechtgeaard club
genoot blijkt, zoals de lezer duidelijk zal zijn geworden. Een
clubgenoot, die met de nederlaag van AFC een stukje van zijn
vakantieplezier verloren zag gaan op een late zondagavond.
We hebben toen maar gedaan wat iedere AFC-er van ons kon
hebben verwacht en ook zelf in die omstandigheden zou heb
ben gedaan. Het verdriet wegdrinken onder de duizenden
sterren van de tropenhemel.
Indonesië - Buitenveldert. Wat is tegenwoordig nog ver als het
om je club gaat?
GERARD TREBERT
De resultaten van onze jongens zijn de laatste weken te
leurstellend. Toch verzocht Tim Timmerman twee gerenom
meerde AFC-ers verslag te doen: oud 1e elftalspeler en thans
2e penningmeester Edwin Geluk en oud 1e elftalspeler oud
voorzitter en thans erelid Dio Hermens.
KAARTENFESTIVAL
Na een voortreffelijke ontvangst op de 'Schanshoek' van Jo-
han en Marjoleine de Bie, waar de wedstrijd zachtgekookte
eieren-eten gewonnen werd door Rene Franken, togen wij vol
goede moed naar Aalsmeer. Uit het praatje van Hennie Schip
per had ik begrepen dat wij in een 3-4-3 opstelling speelden,
dus dat beloofde wat.
Niets bleek minder waar, want ene heer De Boer had voor
zichzelf besloten er een middagje vendelzwaaien van te ma
ken. Nagenoeg ieder fluitsignaal liet hij volgen door het trek
ken van de gele kaart. De enige overtreding waarvoor hij die
kaart uit zijn borstzak had moeten halen zag hij over het hoofd.
De aanleiding voor dit kaartenfestival (negen stuks) is mij in
ieder geval ontgaan.
Om de arbiter alle schuld te geven van deze rommelige wed
strijd is niet op zijn plaats; er zijn ook twee ploegen nodig om er
iets van te maken. Aalsmeer moest het hebben van hard wer
ken en door die inzet lukte het AFC niet in haar spel te komen.
Na een paar kleine kansjes voor AFC kwamen wij in de 12e mi
nuut door een strafschop 1-0 achter. Bertolini maakte gelijk
waarna Aalsmeer via een afstandsschot op 2-1 kwam. Dit was
ook de ruststand. Ik was toen inmiddels de tel van gele kaarten
en de keren dat AFC buitenspel had gestaan kwijtgeraakt, dus
ben ik met turven gestopt.
Na de rust veranderde er niet veel en toen 10 minuten voor tijd
Aalsmeer 3-1 scoorde gaf geen AFC-er nog iets voor. In de 41e
minuut maakte Franken uit een mooie aanval nog 3-2 en werd
de achterhoede van Aalsmeer een tikkeltje onrustig. Dit resul
teerde in een strafschop, uitgelokt door Bertolini en benut
door Hoogendoorn waardoor AFC toch nog metéén punt naar
huis ging. Eindstand 3-3.
Ik wens de volgende scribent meer plezier.
EDWIN GELUK
Oh ja, mocht u uw contributie nog niet betaald hebben, doet u
dat dan nog even?
AFC - DWV
Het was laat in de nacht van het jaardiner van de Zilveren
Ploeg dat ik werd gevraagd om een verslag te willen schrijven
van de komende wedstrijd AFC - DWV. Uiteraard was ik hier
toe bereid.
Na afloop van de wedstrijd kwam iemand, die op de hoogte
was van deze toezegging, naar mij toe en vroeg mij "alsjeblieft
niet tè negatief" hierover te willen schrijven en ook dit zegde ik
toe.
U begrijpt nu mijn dilemma. Hoe kan ik redelijkerwijze aan bei
de verzoeken voldoen?
Als ik mijn eerste belofte wil nakomen, hoe kan ik dan in
tgenstelling met de mening van alle bezoekers en de versla
gen in de kranten, ook mijn tweede toezegging gestand doen.
Na rijp beraad heb ik besloten de beide toezeggingen niet na
te komen. U zult het dus zonder mijn verslag moeten doen.
Gelukkig heb ik toch nog een lichtpunt ontdekt dat ik graag
naar voren wil brengen en dat is de inzet, de wilskracht en de
houding van Rokus Hoogendoorn, die een voorbeeld was
voor allen, maar helaas met veel te weinig navolging.
DIO HERMENS
Zondag a.s. de moeilijke uitwedstrijd tegen Tonegido en die
week daarop de klassieker AFC - EDO.
Komt allen en steun de jongens van ons eerste!
3
