INS OUTS
ring in de speelwijze van het elftal komen, wil men 't
volgend jaar niet weer in degradatiegevaar verkeren.
Keeper Peeters is een goede doelverdediger, die echter te
weinig met zijn hoofd speelt. Zijn grootste fout is, dat hij te
bewegelijk is. Hiermede bedoel ik, dat hij zich niet rustig
opstelt bij een aanval der tegenpartij en het spel niet ge
noeg volgt. Zijn vangen is goed, doch bij lage schoten moet
hij niet te veel vallen.
Aan achterspelers hebben wij vijf goede krachten: Smits,
Tacke, Nesenberend, Piet Bos en Stradmeyer.
Tactisch is Piet Bos de beste, doch het trappen en opstellen
van Nesenberend en Stradmeyer als combinatie is subliem.
Neseker op de spilplaats is de harde werker, die moeilijk te
passeeren is, doch als centerhalf weinig opbouwend werk
verricht. Wittebol is een fijner voetballer, en in die capaciteit
beter geschikt deze moeilijke plaats te bezetten. Hij moet
echter beter leeren trappen, zijn passes naar de vleugels
zijn te tam. Verder moet hij bij Bromilow leeren snel te ver
plaatsen, dus leeren starten. Dorenbos is 'n goede halfspe-
ler, moet zich echter hoeden voor te veel drijven. Dit is een
geheel onnoodige energieverspilling voor een halfback, die
zijn volle kracht gedurende 90 minuten nodig heeft. Doren
bos moet zich ook oefenen in het krachtig trappen. Zijn pas
ses zijn te zacht en effectvol door zijn wijze van schieten.
De voorhoedespelers hebben allen één fout gemeen: Zij
stellen zich n.l. gedekt op bij het uittrappen of ingooien van
den bal.
Onzen spelers wordt wel verweten, dat zij niet snel genoeg
zijn. Hier schuilt de fout echter niet, want hoe minder men
een speler ziet zwoegen, des te beter is het. Hij moet den
bal het loopen laten doen. Onze spelers moeten echter den
bal eerst stil leggen, dan rondkijken en dan gaan zij er over
denken, wien den bal toe te spelen.
Speciaal Van Nek en Knopper moeten meer gedecideerd te
werk gaan. Dikwijls ziet men hen rondkijken en zuchten:
Wat nu?
Variatie in het spel eener voorhoede is de genadeslag voor
een achterhoede.
Een algemeene opmerking, die voor het geheele elftal
geldt, is: verbeter je balcontrole. Dit geldt ook voor "kop
pen". Dit onderdeel wordt in het A.F.C.-elftal geheel ver
waarloosd.
Meestal staan onze spelers te kijken, hoe de tegenpartij
den bal wegkopt. Hierdoor gaan vele opportuniteiten verlo
ren.
Het is m.i. bij Bromilow in goede handen, al deze punten te
verbeteren.
CENTERFORWARD
HET NIEUWE SEIZOEN
Aan het begin van een AFC-seizoen zijn er altijd nieuwtjes
te melden. Dat loopt van vaktechnische opknapbeurten aan
het clubhuis, via de presentatie van nieuwe eerste elftalspe
lers, tot verhogingen van de contributies. Dat laatste nieuws
komt voort uit lange en wijze broedsels van het bestuur.
Maar zo'n ei blijft pijnlijk om te leggen, omdat het bestuur
zich geen windeieren kan permitteren en de leden ook niet
het gevoel wil geven de kip met de gouden eieren te willen
slachten.
Ook ik heb zitten broeden en als Hen met sterk ontwikkelde
kloekneigingen deponeer ik een totaal ander ei.
Als je jaren bij AFC meeloopt, zie je veel moeders, die trouw
met hun kroost komen. Ze brengen; wachten; moedigen
aan en troosten. Ze doen dat vanaf de F-pupillen tot en met
de volwassen kerels. Brengen en troosten zijn dan ge
schrapt, maar de rest blijft. Meisjes, die met hun vrienden
bij AFC komen, vergroeien ook met de club. De aankondi
gingen van huwelijk en geboorte komen in de Schakel en
de club leeft mee. Zo was het en zo is het nog steeds.
Voor die vrouwen is AFC net zo'n wezenlijk deel geworden
van hun leven als voor de mannen. Als je b.v. 60 jaar met
Henk Kappelhoff getrouwd bent, ben je ook 60 jaar met
AFC getrouwd.
Natuurlijk vallen ook wel partners weg. Als dit nu een vrouw
overkomt, geeft dat, buiten alle verdriet om, nog een extra
klap. Op een enkele moedige uitzondering na is de drempel
van het clubhuis ineens erg hoog geworden. Ze weten niet
meer wat ze er moeten zoeken en per slot is het een voet
balclub! Hun gouden herinneringen en verbintenissen blij
ven echter. Maar met wie kun je het nog delen? Nou, niet
met een buitenstaander. Dus wordt het tijd om aandacht te
besteden aan al deze trouwe AFC-sters.
In denk aan een prettige middag, 2 keer per jaar op het
clubhuis; aan een berichtje 1 keer per kwartaal om op de
hoogte te blijven van het clubnieuws met andere meldingen
dan de elftalopstellingen; aan een kaartje van AFC met hun
verjaardag. Ook om contact met het bestuur te houden en
te attenderen op soms kleine feiten, die zo pijnlijk kunnen
aankomen en zo makkelijk te voorkomen zijn.
Ik zou een adressenlijst willen aanleggen van deze AFC-
sters en ze de aandacht willen geven die ze verdienen na
zo'n trouwe staat van (AFC)-dienst. Er zal wat speurwerk
aan te pas komen, maar Johan de Bie heeft mij zijn mede
werking toegezegd en met de raad en daad van de lezers
lukt het vast wel.
Op 20 april 1932 schreef Lotte Neseberend voor het eerst
in de Schakel. Zij deed dat onder het pseudoniem van:
"Een Aangetrouwde".
Zij had een geestige pen en schreef jarenlang. Bovendien
bleef voor haar de drempel van het clubhuis altijd op dezelf
de hoogte. Wellicht is het een hommage aan Lotte om de
naam "De Aangetrouwden" te gebruiken voor dit idee. Een
naam en adres kan altijd doorgegeven worden en zal wor
den gekoesterd.
Henny Somers-Blekemolen,
Bevelandselaan 2,
1181 JP Amstelveen.
Tel. 020-6433325.
AFC7: Best of Three
Na drie verloren oefenwedstrijden had AFC7 de juiste
opstelling gevonden. Met drie nieuwe spelers heeft het
team duidelijk aan kracht en lijn gewonnen.
In de eerste competitiewedstrijd tegen het pas gepromo
veerde Ookmeer 2 bleek al in de derde minuut de kracht
van het team. Maar de geweldige keeper van Ookmeer (Jan
Driehuis) hield zelfs in derde instantie een vrijwel zeker
doelpunt eruit. In de eerste helft kwam AFC7 nog drie keer
alleen voor de keeper, maar de bal ging er steeds niet in.
In de tweede helft zette AFC7 goed door en na een goed
1-3tje scoorde Koerts verdiend 1-0. Uit de enige kans die
Ookmeer de tweede helft schiep scoorde nummer drie van
Ookmeer (Wim Driebergen) 1-1. Met een tussenpoos van
maar drie minuten scoorde Ellerbroek met een prachtige
lob 2-1 en Veltema bij een goede doorbraak 3-1. Met een
"een-twee-drie in Godsnaam" kwam Ookmeer toch nog te
rug. Tweemaal viel er een goal die nog het laatst door een
AFC-er werd aangeraakt: 3-3.
In een wedstrijd die AFC7 zeker met drie doelpunten ver
schil had moeten winnen werd het dus toch nog een ge
lijkspel.
5
