moet het nieuwe seizoen met spelen stoppen wegens culinai
re studie. Gehaktballen zullen dan nog de enige ballen zijn die
Marcel voorlopig zal aanraken. Nog wat meer Privé-nieuws:
Ed van Hagen, die lange tijd met een beenblessure sukkelde,
is inmiddels aan een hernia geopereerd en gelukkig aan de
betere hand. Hij zal in het nieuwe seizoen de vogels weer van
het dak van het AFC-clubhuis schieten. Karei van Kuyvenho-
ven werd een bekende Nederlander door zijn tv-optreden in
de staatsloterijshow. Gelukkig dat de man van zichzelf geen
kapsones heeft, daarom kunnen zijn voetbalbenen de weelde
van bekend zijn verdragen. Het Commissariaat voor de Media
zoekt nog uit hoeveel keren Karei de naam van zijn koninklijke
luchtvaartwerkgever tijdens zijn televisieverschijning heeft
genoemd.
Al gezegd trouwens: bij het doelschieten tussen de beide
wedstrijden door, knalde AFC-tien er zeven van de tien in. Hoe
dat in de eindstand meetelde, moet u maar aan Maurice de
Hondt vragen. Het waren Chris v.d. Berg (twee keer) en ge
noemde Karei (een keer), die de drie doelpunten voor hun re
kening namen in de wedstrijd tussen AFC-tien en AFC-acht.
Waardoor het uiteindelijk een 3-3 eindstand werd.
Deze wedstrijd werd in een vrijwel tropische atmosfeer ge
speeld. De hitte verhinderde niet dat met name Chris zich
enorm inspande. Dat moeten 'de mysterieuze krachten in de
sport zijn', zoals de befaamde voetbaljournalist Joris van de
Berg ooit formuleerde. De krachten die Chris inspireerden,
omdat hij tot de slotsom was gekomen, dat Tienus zijn naam
vrijwel niet in zijn Schakel-kolommen opnam. Twee doelpun
ten van zijn rechtervoet dus, die Van de Berg's opname in
AFC's lijfblad dubbel en dwars rechtvaardigen. Berg u dus
voor (van deBerg!
Hoe het ookzij, AFC-tien wil graag AFC-tien blijven in het nieu
we seizoen. Men hoopt de vriendenploeg in de volgende com
petitie bij elkaar te houden. Wat niet wegneemt dat nieuwelin
gen (zoals Wim en Barry, maar ook nog anderen) van harte
welkom zijnI k heb met plezier de verrichtingen van het tiende
team gevolgd. Aan het adres van de Tienus-jagers het advies
om te stoppen met raden, gissen, gokken en speculeren wie
de scribent van deze kolom nu eigenlijk is. Tienus gaat in rook
op. Dat lijkt niet leuk, maar hij doet dat samen met Tieneke.
"Samen in rook op! Ja, gezellig!".
TIENUS
HET VICTORIA TOERNOOI:
VOETBALLEN MET EEN KOKSMUTS
Het bestuur van Victoria moet langzamerhand denken dat de
A van AFC voor 'asociaal' staat. Want hoe is het toch in gods
naam mogelijk dat een slordige 15 AFC-ers, compleet met le
venspartners en kroost, wederom op het Pinkstertoernooi van
die Hilversumse vereniging worden uitgenodigd, terwijl zij
zich liever in een parasollenkamp afzonderen, voor eigen ravi
taillering zorgen en beter niets uitstaande hebben met al die
andere clubs die blijkbaar ook nog aan dit toernooi meedoen.
De Victoriaanse buitentap en de gigantische pannen, die de
obligate barbecue aan het eind van de dag luister moeten bij
zetten, worden door de AFC-ers bij voorbaat gepasseerdOn
ze Pimm's is vele malen lekkerder dan hun bier, om nog maar
te zwijgen over de culinaire hoogstandjes die ook dit maal
weer ten beste werden gegeven. Vorig jaar werden de AFC-
ers verplicht tot het kopen van een krat fris, zodat de Victori
aanse kantine ook zijn graantje zou meepikken. Een lachertje
natuurlijk als men bedenkt dat een toastje gedresseerd lams-
zadel op een bedje van bouvierhaar begeleid wordt door een
Riesling van het huis Hugel uit de kelders van Edwin Geluk.
De meegevoerde huisdieren van de AFC-ers deden zich vorig
jaar te goed aan de krat fris, terwijl hun bazen zich verslinger
den aan Pimm's en aan de fris tintelende met een vlezige neus
en mooie afdronk. Nee, het feit dat AFC zich weer als een cate
ring De Boer op dit toernooi kon manifesteren is geheel te dan
ken aan de diplomatie en tact van Gentil Organisateur Paul
Koster, die met zijn charme en welbespraaktheid de toernooi-
commissie er steeds weer van kan overtuigen dat het niet
meedoen van AFC aan dit Pinksterevenement een geweldig
gemis zou zijn, en aan de Coördinatrice Culinaire Lyda Koster,
die de pollepel zwaait over alles wat tijdens het toernooi ter ta
fel komt.
In de eerste wedstrijd, tegen Alcmaria Victrix, hield AFC het
niet droog. De opstelling was niet al te beproefd en de tegen
stander liep derhalve AFC onder de voet. Kees Gehring mocht
dan nog wel scoren, maar daar stonden vier goals van de te
genpartij tegenover. De twee overige wedstrijden in de poule
werden beide met 1-0 gewonnen. Vraagt u echter niet naar de
namen van de clubs die werden overwonnen. Wel doelpunten
van JosKemna en een hele mooie van Ron van Doesburg. Het
doelsaldo was dermate mager dat na drie wedstrijden AFC
uitgevoetbald was en dat was maar goed ook. De regen daal
de in bakken neer en de supportersschare verdiende hulde
onder deze erbarmellijke omstandigheden nog acte de pré-
sence te geven. Nat en moegestreden deden de spelers zich
dan maar tegoed aan het rond de dug-out van het hoofdveld
opgestelde lopende buffet. Zou het raar staan als in de volgen
de Guide Michelin de bewuste dug-out ineens met een ster
vermeld wordt? Terwijl onze gewaardeerde toernooigenoten
al voetballende verlekkerd keken naar al die savourerende
AFC-ers langs de lijn, knabbelend aan de viskoekjes van Syl
via Springer, de appeltaart van Karin van Doesburg, de zalm
taart van Elma Kemna, de quiche, Dukkers kippeboutjes en
nog veel meer heerlijkheden, kabbelde de dag naar zijn einde
en maakten de spelers en aanhang zich op voor fase II. U
moet namelijk weten dat de eerste Pinksterdag de meest lu
cratieve dag van het jaar is voor Bar Bistro 't Koetshuis, te Loe-
nena/d Vecht. De uitbatende familie Lubbers ziet een keer per
jaar af van een ordentelijk verloop in bar en restaurant en
hangt zelfs speciale attributen aan muur en plafond om de
steengrillende AFC-ers het naar de zin te maken. Onder het
motto 'alles kan' werd in korte tijd het aparte AFC-zaaltje tot
pandemonium. Terwijl een eigen-fabrikaat cassettebandje de
stemming erin bracht, stonden binnen een mum van tijd kin
deren op de tafels te dansen, de AFC-ers als waanzinnigen te
zingen en begeleidden zij zichzelf met behulp van bestek, pot
jes, pannetjes, flesjes en wat dies meer zij. Tussen twee lapjes
vlees op de hete tegels maakte men op Caraïbische tonen lie
ver muziek en kon men Harry Schoemaker in een striptease-
act bewonderen. Toegegeven, zijn duivennummer is leuker,
maar van de weersomstuit kreeg iedereen de kolder in z'n
kop, en leek 't Koetshuis bij tijd en wijlen meer op een toeteren
de en hossende sambaschool dan op een suf plattelandsee
thuis. Met Edwin Geluk verkleed als Pippi Langkous (wat een
eenvoudig papieren tafelkleed toch al niet kan doen), Henny
Cruyff in de rol van Rambo (III) en het duo Kemna/Gehring
hand-in-hand als Oranjesupporters, werd met Paul de Leeuw
meegevlogen naar de regenboog en met en om Bob de Rooij
flink gelachen. Niet alleen het koperwaar, dat na een paar uur
flinke butsen begon te vertonen, maar ook de bungelende
kroonluchters moesten het ontgelden toen men na de Glim
lach van een Kind ineens On moest Walken. Lee Towers deed
het zootje uitgeleide en daarmee was weer een ouderwets ge
zellig dagje ten einde.
Wat voetballen toch leuk kan zijn!
NICKY HEKSTER
8
