IN MEMORIAM
INS OUTS
DIRK SPITS
'Botje'
13 juli 1901 -26 april 1992
Verdrietig om zijn heengaan, maar uiterst dankbaar
voor het vele plezier dat hij ons gedurende zijn lange le
ven heeft gegeven, berichten wij u
Zo'n tekst vind je niet veel in een rouw-advertentie,
maar als wij —zijn vrienden (wie daarvan nog over
zijn)in vergadering bijeen een tekst hadden moeten
bedenken, we zouden geen treffender woord dan ple
zier hebben kunnen vinden.
Uiteraard kwamen we in clubverbandaltijd al voor
ons plezier bij elkaar, zowel als voetballers als om de bil-
jards, maar Botje's humor was daarbij een kostelijke in
breng en onnavolgbaar droog.
Met het klimmen der jaren moest Botje zich hoe langer
hoe meer terugtrekken, maar op zijn negentigste ver
zamelde hij nog één keer alleropgewektst zijn vrienden
om zich heen, ondanks dat zijn spraakvermogen door
een onvermijdelijke operatie verloren was gegaan.
Onbezwaard door ouderlijk verbod om op zondag te
voetballen leerde hij in zijn jeugd het voetballen bij ZVV
(zaterdags voetballen was er toen nog niet).
Lid van AFC werd hij in de twintiger jaren en naast zijn
voetbalcapaciteiten (1e en veteranen) nam hij ook een
kanjer van een Zaans accent mee. Dat gaf hij wel eens
ten beste in z'n Zaanse verhalen. Nog klinkt een slotzin
van één daarvan na:
Wat let je man, tisje aigen gait
We zullen het niet meer horen.
J.Ti.
VLOOTSCHOUW 1991-1992
De jaarlijkse races zijn weer ten einde. Vele schepen van onze
rederij AFC hebben meegedaan. Ik zal, gezien het aantal, mij
beperken tot een evaluering van de prestaties van onze sche-
pene 1 t/m 5.
Nr 1, ook wel genoemd ons vlaggeschip, rank gebouwd, een
goed getrainde bemanning, prachtige tuigage en onder lei
ding van een zeer bekwame schipper, ging met de wind mee
voortvarend van start. Zelfs lag het enige tijd op kop. Helaas,
halverwege de race draaide de wind en kwam pal tegen te
staan. Dat betekende dat de schipper moest gaan laveren en
juist aan laveren heeft de schipper een gruwelijke hekel. Een
aantal mededingers zagen hun kans schoon en kwamen nog
langszij of gingen het nog voorbij. De opgebouwde voor
sprong was inmiddels echter zo groot dat het zonder averij in
veilige haven kon worden geloodst.
Het tweede schip, met een jonge bemanning waarvan een
aantal leden hun uiterste best doen om plaats te nemen in het
vlaggeschip, wist zich bijna probleemloos te handhaven in de
voorhoede.
Het derde schip, met een geroutineerde bemanning, had de
eerste helft een sterke wind tegen. De vrees bestond dan ook
dat het misschien wel eens als laatste zou kunnen eindigen.
Maar door wat scherper te varen werd toch nog een uitsteken
de plaats bij de eerste vier bereikt.
Ja, en dan schip nr 4. Dat viel uit de race. Door een te gering
bezoek aan het trainingscentrum was het bijzonder moeilijk
een op elkaar ingespeelde bemanning te formeren. Onnodi
ge fouten bij het zeilen waren daarvan het gevolg. De conse
quentie is echter wel dat het bij een volgende race in een lage
re klasse zal moeten uitkomen.
Schip nr 5, met enkele zeebonken onder de bemanning die
ooit nog op ons vlaggeschip voeren, lag gedurende de gehele
race bij de voorsten. Jammer dat in de laatste fase enige boei
en net niet scherp genoeg werden gerond en de eerste plaats
net niet werd behaald.
Al met al zijn wij toch niet slecht gevaren.
Rest mij de schippers Henny Schipper, Dirk Spits, Piet Ouder-
land, André Wijnand en Wouter Amesz, de bootslieden Henk
Bijlsma, Erik van AkenChris Dekker, Ab Springer en Roy van
Dijk, alsmede het medisch team Bas Rachman, Wim Crouwel
en Ko Grosze Nipper, hartelijk te danken voor alles wat zij voor
rederij en bemanning hebben gedaan.
Dirk Spits en Piet Ouderland gaan ons verlaten. Wij wensen
hen het allerbeste.
Vaarwel,
namens Elftalcommissie A
F. LAARHOVEN, J. V.D. GLAS, H. V.D. JAGT
H. v.d. Jagt (wedstrijdsecr.)
AFC-TIEN OP DREEF IN B-CUPTOERNOOI
AFC-tien heeft met het B-Cupevenement, een onderling toer
nooi van AFC, zijn seizoen afgesloten. Dat gebeurde niet on
succesvol De mannen-van-het-tiende eindigden op de vierde
plaats. Daar gingen twee wedstrijden aan vooraf en wat losjes
doelschieten. Waarbij het spelers en toeschouwers niet ge
heel duidelijk werd hoe de uiteindelijke winnaar bepalad
werd.
Een nogal ingewikkelde methode door AFC's slimme reken
meesters, die zelfs Maurice de Hondt, die met zijn zoon in
AFC-zeven in aktie kwam, boven zijn pet leek te gaan. En die
man is toch wel wat gewend als het er bij verkiezingen om gaat
om tot de conclusie te komen dat de partij die verloren heeft,
eigenlijk de winnaar is. Wel nu, AFC-zeven won met 2-1 van
AFC-tien en dat moet 'pollexpert' de Hondt toch wel genoe
gen hebben gedaan. Zeker als men weet dat een enthousi
aste puppy De Hondt (de kleine De Hondt dus) het doel van
AFC-zeven bewaakte.
Barry was doelwachter van de 'teeners'. Hij hielp zijn tegen
standers door een hard schot van de 'zevenaars' uit zijn hand
te laten glippen. Later liep hij bij een aanval onder de bal door
en dat betekende dat de inmiddels bereikte 1-1 stand werd om
gebouwd in een 2-1 voorsprong voor het zevende team. Zijn
collega's van het tiende verheugen zich toch erg op de komst
van Barry naar hun gelederen. De papieren zouden al gete
kend zijn voor Barry's overstap van het vierde naar het tiende.
Barry zal dan niet als doelman functioneren!
Ook Wim van het veertiende had al eerder te kennen gegeven
zich bij AFC-tien te willen voegen. Naar verluidt zouden sfeer
en goede publiciteit de belangrijkste redenen zijn voor Barry
en Wim om in het tiende team te willen spelen. Marcel de Wijs
