en zijn plaats af te staan aan Hendrik Wegter. Oplettende le
zers hebben deze naam nog niet eerder in deze rubriek zien
verschijnen, maar de intimi weten dat deze speler al geruime
tijd met het zesde meetraint en met zijn Brian Roy-achtige be
wegingen menigeen in de luren weet te leggen. Waarom zo
uitgebreid deze opmerkingen? Wel, het was Hendrik die met
een slim passje Marcel Foreman in stelling wist te brengen, en
Marcel faalde deze keer niet: de verlossende goal viel laat in
de tweede helft en de bal verdween via de onderkant van de
duikende keeper in het doel. Een opluchting van jewelste voor
Tromp's mannen. Nog een keer kwam De Meer gevaarlijk voor
het doel van Niels, maar de bal dwarrelde aan iedereen voor
bij en daarmee bleef het bij de 1-0. Concluderend kunnen we
stellen dat AFC 6 voor de tweede competitiehelft goed uit de
startblokken gekomen is, maar dat de weg naar de absolute
top nog lang en vol met obstakels is.
Het Italiaanse Vespucci komt de volgende keer thuis op be
zoek en dit team heeft nog een 'melo' met het zesde te schil
len.
NICKY HEKSTER
AAN DE AFC KIENPLOEG
Bijzonder hartelijk dank voor de prachtige enorm grote kerst
kaart met ca 120 handtekeningen van de AFC Kien-liefheb-
bers, die ik mocht ontvangen.
Het deed mij erg goed te weten dat men mij nog niet was ver
geten; werkelijk een subliem idee mij op deze wijze er toch bij
te laten zijn op 20 december jl.
Nogmaals heel hartelijk dank.
OTTO VAN RIJN
SIXES SISSERTJE?
Wat de traditionele sixes zijn en wanneer die worden ge
speeld weet iedere clubgenoot. De bedoeling ervan waar
schijnlijk niet. Een verslag.
Op nieuwjaarsmorgen ruim voor tien uur zijn Pim en de altijd
aanwezige Sal al bezig in het clubhuis. Als de organisatoren
Jan Otsen en Ton Disselkoen zich vlak na mijn komst melden
weet ik zeker dat 't goed zit. De prijzen worden uitgestald, het
wedstrijdschema voorbereid, de koffie en thee gezet.... dus
de inschrijving kan beginnen.
Rond half elf hebben zich circa veertig trouwe AFC-ers ge
meld. Liefhebbers, fanatiekelingen en mannen die ook van
gezelligheid houden en 't contact onderling hoog hebben zit
ten. Want daarvoor zijn deze sixes bedoeld; het contact tus
sen onze beste spelers met de boys uit de lagere teams.
Als de boss met een spijker in z'n kop fluit voor de aftrap spe
len er vier republieken van de voormalige Sovjet Unie op het
gravel zes tegen zes. Ton en Jan stelden zes teams samen uit
de champagnekoeler van de avond daarvoor. Deze unieke ge
beurtenis is al de moeite van aanwezigheid waard!
Het team van Tadsjikistan, waarin ik speelde, begon met een
1-1 niet onverdienstelijk. Toen wisten we nog niet dat deze re
publiek de volgende dag bijna alle voorpagina's haalde. De
tweede wedstrijd werd met 3-1 door ons gewonnen. In de
hoofdstad Stalinabad, nu Doesjanbe, was daar niets van
merkbaar.
Uniek aan deze sixes is het feit dat de altijd aktieve Sal voor
rust fluit vanaf het bordes van 't clubhuis. Ook zijn rol na de
tweede ronde bij het bepalen van de kruisfinales onder de
aanwezigheid van alle deelnemers is nadrukkelijk. Jan en Ton
doen er alles aan om er 't beste van te maken!
In de republiek Tadsjikistan ligt overigens de hoogste piek van
de voormalige Sovjet Unie (Stalin-piek 7.500 m.). Dooreen 3-3
gelijkspel moeten we via penalties (vanaf de middenstip te ne
men in het kleine doeltje) de finale bereiken. Als teamgenoot
Rob Ouderland scoort weten we ons zeker van een kans op de
beker. Ja, want word je derde dan krijg je een milie-vriendelijk
plastic schildje en de nummers twee één van hout met inscrip
tie.
De finale van de republiek die grenst aan Afghanistan en Kasj
mir wordt onder grote belangstelling gade geslaan door trou
we AFC-ers. De winst van 6-3 krijgt extra glans tijdens een
amusante prijsuitreiking, waarbij Ton een hoofdrol opeist. Zijn
ondertoon is toch ietwat mistroostig. Waarom zo'n kleine op
komst en geringe deelname van de selectie?
Wat kunnen we er aan doenlater beginnen zodat aansluitend
de nieuwjaarsreceptie begint, en waar tijdens die bijeenkomst
ook de prijsuitreiking plaatsvindt. Of de aanvoerders nadruk
kelijk verzoeken nog meer propaganda te maken voor dit eve
nement in de laatste week voor de winterstop.
Ikzou zeggen, doe mee kom spelen en beloon Ton en Jan voor
hun voortreffelijke organisatie, inzet en persoonlijke wijze van
aanwezigheid. Maak het eens mee!
Tadsjikistan wil verkopen. Dat staat de volgende dag op de
voorpagina's van vele dagbladen. Zou zo'n eerste prijs bij de
sixes al zulke gevolgen hebben? Het loopt gelukkig met een
sissertje af, want na lezing gaat 't om delfstoffen en niet om on
ze zes die volgend jaar zeker weer van de partij zullen zijn.
FRANSJÜCH
BUITENSPELCAPRIOLEN BIJ HET TIENDE
Ondanks een gaaf doelpunt door Leo Koperdraat in het begin
van de krachtmeting tussen AFC-Tien en Sporting Amster
dam werd het voorde AFC-ers uiteindelijk een 1-3 nederlaag.
Het doelpunt was knap, omdat Koperdraat, die liefst twee te
genstanders omspeelde, een goed samenspel op poten zette
met Hans de Wit. Sporting Amsterdam kwam er bijna niet aan
te pas. Tot onbegrijpelijkheid van de gehele AFC-ploeg werd
een tweede doelpunt, opnieuw door Leo, door de (lokale)
scheidsrechtert afgekeurd. Sommige van de spelers van het
Tiende breken nog hun hoofd over de redenen, die de Amster
damse arbiter in zijn hoofd gehad moet hebben om dat geldi
ge doelpunt niet toe te kennen.
In de tweede speelhelft werd het snel 1-1. Een vreemd doel
punt. De grensrechter vlagde voor buitenspel, maar de
scheidsrechter deed of hij dat niet zag. Misschien zag hij zijn
driftig vlaggende vakgenoot ook echt niet? Na deze twee
vreemde beslissingen door de scheidsrechter was AFC-Tien
aangeslagen. Toen een hard schot van één van de hoofdste
delijke aanvallers de bal via het onbewuste achterhoofd van
Leo Koperdraat naar één van de Amsterdamse tegenstanders
gedirigeerd werd, die prompt scoorde, was het met AFC's
strijdlust gedaan. De strafschop, die Sporting Amsterdam
daarna goed benutte, was alleen maar de laatste doodsteek
voor de AFC-ers. Dat Arjan even door het lint dreigde te gaan,
toen hij een (opzettelijke?) elleboog in zijn gezicht kreeg, te
kende alleen maar de totale malaise van de AFC-ploeg. Een
wedstrijd die met een andere fluiter heel anders gelopen zou
zijn.
TIENUS
SLUIKRECLAME IN AFC-TIEN
Karei uit het Tiende blijkt een KLM-man in harten nieren. Niet
sporadisch gebeurt het dat deze attractieve voetballer zich
voor wat uren losscheurt uit zijn werk voor onze nationale
vliegtrots. Zijn ploegmakkers herkennen Karel's werkgever
6
