REDAKTUEEL
INS OUTS
noom van klasse. Hij stelde het menu samen, had ook in de
praktijk een werkzaam aandeel en met behulp van Netty van
de Meent en haar staf zorgde hij ook deze keer weer voor culi
naire hoogstandjes.
Rob Duis deed wat men van hem mocht verwachten; hij toon
de zich een welbespraakte, bekwame tafelpraeses. Uit han
den van voorzitter Jan van Dijk ontving hij de Mr. Henne Bos
kamp Nobelprijs voor zijn verdiensten als mental coach van
het eerste elftal vorig seizoen.
Er waren deze avond meer onderscheidingen. Vanwege hun
vijftigjarig lidmaatschap werden tot ridder geslagen Jan
Steensma, George Horn, Paul Meyer, Bert Kalsbeek en Chris
Geluk. De beide laatsten waren niet aanwezig; Edwin Geluk
nam voor zijn vader de versierselen in ontvangst. Een verheu
gend groot aantal vertegenwoordigers van de AFC-
vriendelijke bedrijven had gehoor gegeven aan de invitatie tot
deelname aan het diner.
En verder waren er, conform de traditie, prestigieuze redevoe
ringen. Spirituele speeches leverden captain Rokus Hoogen-
doorn en coach Henny Schipper, die terecht open doekjes
mochten ontvangen.
Achter de schermen speelde ook deze keer weer een belang
rijke rol Lex Rimini, de enige AFC-er, die tegelijkertijd met de
club verjaart. Hij concipieerde de fraai gestileerde naam- en
menukaarten van alle (159!) deelnemers, alsook dat alles voor
'deoverkant'.dedamesvanhetjaardinerinhetNovotel. Hulde
Lex en namens de vele honderden ter weerszijden van de De
Boelelaan hartelijk dank!
GERARD TREBERT
VEEL BELANGSTELLING
VOOR SUCCESVOLLE WINTERSTOP-AKTIVITEITEN
De vorige Schakel was gedateerd 18 december 1991 en er is
dus inmiddels ruim een maand, inclusief een nieuwjaarsdag,
verlopen, waarin veel en weinig is gebeurd. Veel aan win-
terstopse aktiviteiten, weinig wat betreft de verrichtingen te
velde al zijn dan de recreanten en de jongeren al weer ten strij
de getrokken en mag ook niet onvermeld blijven dat het eerste
via een 4-1 overwinning tegen het C-team van Telstar verder
gaat in de competitie voor de districtsbeker. Overigens gaan
de mannen van Rokus Hoogendoorn zondag a.s. weer voluit
in de slag thuis tegen ADO '20.
Kienen, sixes, de nieuwjaarsbijeenkomst en de diners, het
was weer een kleurig tableau aan aktiviteiten tijdens de win
terstop. De kienavond werd druk bezocht en dankzij de in
spanningen van Edwin Geluk, Tonny Disselkoen en Marcel
Koster —jawel, volledig herboren en op nieuwjaarsdag over
laden met kussen!— werd het een meer dan gezellige avond.
Nieuwjaarsdag kende een samenzijn 'Terug naar af'. Cha-
peau richting good old Pirn Adriaansz, die tot vreugde van een
omvangrijke schare er in slaagde een programma neer te zet
ten, waarin als in vroeger dagen het clubgebeuren van AFC
centraal stond. Mia de Vries en Rob Dukker deelden als Pie
ternel en Thomasvaer in het succes en ontvingen terecht een
warm applaus. Hetzelfde gold voor Henny Somers en haar en
semble Caprice (Joop Akkersdijk, Bas en Michel Didier, slag
werk).
Zondag a.s. dus na alle genoeglijkheden binnenshuis weer
het serieuze competitiewerk voor de mannen van Schipper en
Bijlsma met de strijd tegen ADO '20. Op nieuwjaarsdag en tij
dens de diners was de belangstelling ongekend groot. Waar
om zou dat zondag dan niet zo zijn?
GERARDTREBERT
DE MANNEN VAN TROMP
Vlak voor het kerst- en nieuwjaarsreces werd er nog keihard
getraind. Dick Bakker liet zijn mannen de vaste vijf ronden om
het hoofdveld lopen en daarna gelijk 'gravel vreten' in een ge
varieerde sprintoefening. Tegen de feestdagen waren de
mannen van Tromp derhalve leeg en op gewicht, zodat co
pieuze maaltijden nauwelijks effect zouden kunnen sorteren.
De trianing werd voor vier weken stilgezet en slechts coach
Cas en Alfons Selier waagden zich tussentijds aan de be
faamde Sixes, die, in tegenstelling tot wat de naam doet ver
moeden, niets met het zesde uitstaande hebben. Zelfs werd
de coach op nieuwjaarsdag als inspiciënt waargenomen tij
dens het traditionele AFC-onderonsje.
De eerste competitiewedstrijd na de winterstop werd pas op
12 januari verspeeld en betrof een thuiswedstrijd tegen SDW.
Deze club was de laatste in de competitie, die AFC 6 nog niet
eerder op zijn pad tegengekomen was en voorzichtigheid was
geboden. Immers tegen andere tegenstanders had SDW
goed tot zeer goed gepresteerd en zo vlak na de jaarwisseling
zou AFC 6 een verrassing slecht uitkomen. Terwijl AFC 6 zich
van een degelijke opwarmperiode verzekerde, dacht SDW
slechts met één minuut voor aanvang toe te kunnen en dat zou
het team lelijk opbreken. Na enkele minuten schoot Alfons al
raak en even later liet ook Mare Kruyswijk 2-0 aantekenen. Na
een kwartier echter werd ook SDW gevaarlijk en schaamde
ondergetekende zich diep, toen de aan hem toevertrouwde
rechterspits simpel doorbrak en het piepkleine gat tussen
keeper Niels van Mourik en de doelpaal wist te vinden. De rap
tikkende SDW-ers wisten daarna nog een keer tot een treffer
te komenmaar de Mannen van Tromp stelden daar twee doel
punten van Marcel Foreman en alweer één van Alfons tegen
over.
Na de rust werd de 4-2 voorsprong via laatste man Wim van
de Bold en Ezra Bos tot 6-2 uitgebouwd en daar konden de bij
vlagen hevig tegen de scheidsrechter protesterende SDW-ers
verder weinig aan doen. Ondanks de vele gemiste kansen, die
een schijnbaar hogere uitslag aan de bittertafel plausibel
maakten, incasseerde AFC 6 de twee fel begeerde punten.
Afgelopen zondag stonden de spelers van het zesde oog in
oog met het sportieve team van De Meer. Van deze ploeg was
uit reeds met 0-4 gewonnen en op grond hiervan en in een op
welling van overmoed dacht Philip Vischjager een wedden
schap met uitbater Pim van de Meent aan te kunnen gaan die
een winst met een verschil van vijf goals als onderwerp had.
Hoe anders pakte deze wedstrijd uit! De Meer was niet een
voudig te vermurwen en verdedigde met elf spelers op eigen
helft. De tot wanhoop gedreven AFC-ers, gewend om snel te
scoren, kwamen slechts tot een penalty, die tot overmaat van
ramp nog werd gemist ook. Nu moet gezegd worden dat de
aanvangstijd van de wedstrijd, 10.00 uur des ochtends, voor
een aantal van de AFC-ers niet de ideale tijd is. Toch mocht dit
niet als excuus aangevoerd worden en het slechte en timide
spel van de rood-zwarten —voor de gelegenheid in pimpel
paars gehuld— verklaren.
Na de thee werd Bos gesommeerd de vlag ter hand te nemen
5
