AFC IN BEELD ONS EERSTE ZONDAG MASSAAL RICHTING ELZENHAGEN Het heeft niet zo mogen zijn: één simpel doelpuntje slechts scheidde ons vorige week zondag van de zo begeerde perio- detitel, die nu ten deel is gevallen aan EDO. De Haarlemmers wensen wij daarmee vanzelfsprekend geluk. Niettemin blijft het eerste volop in de race en de gedeelde tweede plaats in de competitie geeft reden tot voldoening. Het is al weer twee jaar geleden dat we in dezelfde comfortabele positie verkeerden en meedraaiden in de top van het klasse ment. Is het team in staat zich daar tot de winterstop te hand haven? Laten we daartoe het komende programma eens te gen het licht houden. Na de wedstrijd van zondag a.s. tegen onze hoofdstedelijke ri vaal DWV —daarover straks meer— staan de volgende ont moetingen te wachten: 1 december thuis tegen Alphense Boys, een week later in Haarlem tegen EDO en tenslotte de laatste speeldag voordewinterpauze, die tot 19 januari duurt, een thuiswedstrijd tegen Papendrecht. Scoren de mannen van Schipper uit de komende vier wedstrijden zes competitie- punten, dan hanteren we nog steeds de '11/2-formule' van de oud-coach Gé van Dijk, waarvan wij spraken in de vorige Schakel. Even ter verduidelijking voor wie het niet (meer) weet: Van Dijk heeft in het verleden terecht vastgesteld, dat een gemiddelde van anderhalf competitiepunt per wedstrijd aan het einde van het seizoen voldoende is voor een kam pioenschap of op zijn minst een beslissingswedstrijd voor de titel. Welnu, laat dit de komende weken het baken zijn voor ons vlaggeschip. De berichten over datzelfde schip van Schipper zijn deels po sitief, deels minder opgewekt. Om met het eerste te beginnen: de selectie heeft de afgelopen vrije zondag uitstekend benut met wat genoemd kan worden een recreatief programma. In de ochtend werden een uur lang ballen geslagen op de dri ving range van de golfcourse Amstelborgh, waarbij de meesten, die nauwelijks of nooit een club in hun handen heb ben gehad, verbazingwekkend fraaie ballen sloegen. Daarna is men in het clubhuis van Amstelborgh gezamenlijk gaan lun chen. "Belangrijk zo'n dag", aldus de trainer/coach. "We heb ben de gelegenheid gehad —en die kans hebben we normaal eigenlijk nooit— om eens over andere dingen dan voetbal te praten, zoals over werk, studie en politiek. Het was een per- fekte samenkomst, we hebben eens lekker met elkaar kunnen praten en dat is heel wat waard". Na Amstelborgh is Henny Schipper samen met een aantal spelers naar Alphen getogen voorde competitiewedstrijd Alp hense Boys - Hollandia. Schipper: "Het was een goede, open wedstrijd tussen twee aanvallende teams. Vooral Alphense Boys heeft een sterk, agressief elftal met twee zeer goede spitsen". Zorgen Niet zonder zorg ziet Schipper de komende wedstrijden van AFC tegemoet. Het team, dat mentaal zeer sterk is en opti maal gemotiveerd, telt langzamerhand een lange absentie lijst. Peter van Essen is inmiddels geopereerd en definitief voor het gehele seizoen uitgeschakeld. Rokus Hoogendoorn is langzaam maar zeker herstellend, maar is evenmin als Mi chel de Bruyn voorlopig niet beschikbaar. Verder kampen Jos Gillebaard (enkel) en recent ook Jacco Ypma (voet) met bles sures, waardoor de selectie sterk is uitgedund en tijdelijk smal geworden. "Dat maakt het er in de wedstrijden niet gemakke lijker op", weet Schipper. "We beginnen sterk maar kunnen het in de loop van de wedstrijd duidelijk conditioneel niet meer aan. Bovendien komt er bij dat we tegenstanders treffen, die vrijwel zonder uitzondering driemaal in de week trainen. Bij ons is dat twee keer en dan nog kan ik door allerlei omstandig heden niet altijd op iedereen rekenen. Maar ik ben in ieder ge val blij dat we ver weg zijn van de onderste plaatsenDat is een geruststellende gedachte op dit moment". Geruststellend mag het ook zijn voor coach en spelers, dat de aanhang uitdeclub weer groot is dit seizoen. Zondag a.s. aan vang half drie wordt op het sportpark 'Elzenhagen' aan de Buikslotermeerdijk in Noord gestreden tegen DWV, het voor malige team van Schipper, Jos Gillebaard en Renee Franken. Ook dan mag weer worden gerekend op massale steun van geheel AFC, jong enoud,inde eerste plaats omdat de derbies tegen DWV altijd pittige, aansprekende duels opleveren, ten tweede omdat DWV ook dit seizoen weer een geduchte tegen stander is en ten derde omdat de door de blessures in kracht gereduceerde selectie van het duo Schipper/Bijlsma extra steun verdient vanaf de zijlijn. Vandaar dus: Zondag massaal richting Elzenhagen! GERARD TREBERT AFC-WILHELMUS: 3-3 Aan Bruinisse bewaar ik goede herinneringen. Ik maakte in 1989 twee 'Kom 'ns langs:programma's in dat Zeeuwse dorp. Maar arbiter Sluyter uit Bruinisse hoeft bij AFC en Wilhelmus niet meer langs te komen. Daar was iedereen het over eens, zowel in de Voorburgse- als in de Amsterdamse gelederen. Warrige, inconsequente beslissingen, twee belachelijke straf schoppen en zelfs door Sluyter's optreden twijfelende en wei felende grensrechters maakten duidelijk dat deze referee voor zijn taak op Goed Genoeg niet goed genoeg was. Toen Wilhelmus na een kwartier spelen de dubieuze penalty niet benutte (de bal ging hoog over het doel), zei ik tegen Ger van Caspel, die mij in de radiokamer regelmatig assisteert: "En terecht!". Deze uitspraak schalde over het hele veld om dat de microfoon per vergissing openstond. De heer Sluyter liet in de rust via Marcel Koster weten dat de radiokamer zich van commentaar diende te onthouden. Uiteraard bleven wij aanmerkingen op-de leiding houden maar we hebben er nauwlettend optoegezien dat de microfoon dicht was. AFC sloot de eerste helft af met een geflatteerde voorsprong, doelpunten van Patrick Steenkist en Bernardo Brink (een 'beauty'!). Bij RCH - ADO '20 was de score op dat moment nog dubbelblank, EDO leidde bij Hollandia met 2-0. 'Nou', zeiden de AFC-ers tegen elkaar, "Als ADO '20 gelijk speelt en EDO en wij met een gelijk doelsaldo winnen, pakt AFC de periodeti- tel". Na de rust kregen wij drie opgelegde kansen om die prognose waar te maken (EDO zou met 3-2 winnenADO '20 met 0-0 ge lijk spelen), maar de doelpunten kwamen van de Voorburgers, alle drie blunders van een rammelende achterhoede. Geluk kig kregen wij op de valreep een cadeautje van de scheids rechter. De strafschop werd steenhard door Steenkist verzil verd. Resultaat: géén periodetitel, nog wél in de running. 13 punten uit 9 wedstrijden. Doelgemiddelde: 21-16! Zei Rob Duis na af loop: "Je zult zien, wij worden kampioen met meer doelpunten tégen dan vóór". 3

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1991 | | pagina 3