INS OUTS
4 oktober 1907 in Café De Karseboom. Hier volgt het (hier en
daar wat ingekorte) verslag.
"Als om negen uur de aanwezigen het oogenblik tot aanvang
geschikt achten zijn de volgende mannen aan de groene tafel
vereenigd: Scheepens, Van Amstel, De Haas, Klomp en v.d.
Berg, terwijl het nieuw voorgestelde adspirantlid Heestings
aan een uitnoodiging van onze secretaris tot kennismaking
had gevolg gegeven en bovendien een van AFC's oudste do
nateurs zich naast onze warme debatten had neergezet om
met behulp van jajems zijn door den regen natte en koude li
chaam te drogen".
(Na behandeling van de eerste drie agendapunten vervolgt
het verslag:)
"Punt 4. Dat is werk. De stroom van toeschouwers, die bij den
jongsten wedstrijd tegen Achilles een lintje droeg van onzen
internationalen wedstrijd van verleden jaar, deed de noodza
kelijkheid inzien van een 'Schouburgachtige' ingang en in
dien geest werd dan ook met algemeene stemmen besloten
een toegangshek te doen maken met een 'Kippengang'.
Punt 5. Een mededeeling van de perszijde dat dat in een lang
durige behoefte voorzienen wensch een advertentie voor
AFC wordt geplaatst, gratis cadeau en voor niemendal, deed
ons hulde brengen aan den uitgever, die hiertoe het initiatief
nam. Hierbij zou worden opgenomen een cliché van de we
gen die tot onze uitgestrekte sportterreinen leiden hetwelk na
tuurlijk beleefdheidshalve gaarne door de clubkas zou wor
den bekostigd.
Als nu Schaf en Seventer de klok twaalf hooren slaan maken
zij zich reisvaardig, zeer ten spijt evenwel van den secretaris,
die hierop een leelijken kink in den aaneengeschakelden ke
ten zijner werkzaamheden zien komen. Daar echter het slui
tingsuur niet te vroeg was sluit ik deze feitenvermelding met
den raad liever wat vroegerte beginnen en een oproeping aan
alle Bestuursleden om hiertoe mede te werken. Amen".
Was getekend:
G.N. Scheepens, voorzitter - A. de Haan, secretaris.
ATC 20 JAAR MEER DAN OOIT GENIETEN
Onder het motto ATC goes international nodigt de jarige ten
nisvereniging een ieder uit om op zaterdag 1 december a.s. in
het Hilton Hotel op Schiphol een grandioos feest bij te wonen.
Zoals u wellicht weet hebben we in het twintig-jarig bestaan
een scala van Nederlandse artiesten mogen aanschouwen.
De evenementencommissie is er echter in geslaagd om spe
ciaal voor dit jubileum een paar buitenlandse top attracties te
contracteren. De ambiance is perfect. Dus koop snel kaarten
a f 20,— bij Edwin Geluk (433722), Tim Timmerman (415637),
Dick Huisman (418133) of Hans Tier (430397).
Verder is er weer een loterij met werkelijk fantastische prijzen.
De avond begint om 20.00 uur en u mag uw feestelijke kleding
weer aan.
EVEN UIT DE POLS....
Daar liep hij dan, onze vice-voorzitter. Niet echt gelukkig,
maar toch. Voorzitter Rein Akkerman was buitenslands, dus
vond hij het niet meer dan zijn plicht om zijn representatieve
functie te vervullen tijdens de wedstrijd tegen Cambuur.
Maar Kees Gehring was er dus bij met zijn gebroken pols. In
derdaad. Gebroken. Eén ongelukkig moment op de trap van
zijn woning. Niettemin blijft Kees blijmoedig van nature, de
toekomst met optimisme tegemoet zien. Ook al is het uit de
losse pols.
Snelle beterschap, Kees, namens heel AFC!
DOUCHEN
Sinds kort hebben ze me gestrikt om weer een jeugdelftal te
begeleiden. In de jeugdjaren van mijn zoon Roald, zo'n 15 jaar
geleden, was ik jaren leider bij A1 pupillen en C1 en B1 en B2.
de 'betere' elftallen dus, maar nu hadden ze (Machiel van der
Woude en Maurice Koster) de D5 voor mij in de aanbieding.
Als ik ze mocht geloven, dan was het een wereld-elftal, dat
(geheel in de geest van het Nederlands Elftal) uitsluitend be
stond uit spelers, die even tijdelijk (welllicht vanwege niet ge
heel overeenkomstige meningen met de JC) wat lager
'gestald' waren. Nu zitten er inderdaad best wel een paar toe
komstige talentjes in, maar daar heb ik het nog wel eens over.
Er waren in vergelijking met mijn toenmalige ervaringen wel
een paar andere zaken kennelijk veranderd.
De badcultuur bijvoorbeeld. Tot mijn verbazing ging er na de
wedstrijd slechts een enkeling onder de douche. De meerder
heid kleedde zich razendsnel weer om, om bezweet, vies en
al, hetzij naar boven, hetzij naar huis te gaan. Van vroeger wa
ren er twee zaken, die mij waren bijgebleven: naafloop ieder
een onder de douche engeen ouders in de kleedkamer.
Dat is tegenwoordig kennelijk niet meer zo; van mijn vrouw,
die nog altijd als basisschool onderwijzeres werkt was o.a. het
begrip ouder-inspraak reeds tot mij doorgedrongen, maar dat
douchen?
Wat een smoezen hadden ze, die jongetjes van de D5.
"Ik ben al op woensdag onder de douche geweest!" "Ik mag
van mijn moeder alleen maar op zaterdagavond thuis dou
chen!" "Ik mag van mijn moeder niet onder een vreemde dou-
chestaan!" "Ik hebgeen handdoekbij me." (Wel, dan droogje
je met je shirt af!.... Dat heb ik ook niet bij me! Waar heb je dan
mee gevoetbald? Mijn vriendje heeft mijn koffer al meegeno
men!)
Nu ben ik misschien een beetje behept wat douchen betreft ik
weet niet beter dan datje na het sporten onder de douche gaat
staan, ik moet er niet aan denken om zo weer in mijn kleren te
stappen. Bovendien had ik mijn eigen jeugd (maar toen was ik
al senior-speler) een gebeurtenis grote indruk op mij ge
maakt.
We speelden toen met de toenmalige selectie een oefentoer-
nooi in Amsterdam Oost op een snikhete augustusdag. Na de
laatste wedstrijd kwamen we in de kleedkamer en ook toen
was er een speler, die zich zonder te douchen direct omkleed
de. Onze keeper, Hubert ('Laeat gaen') Bridé vroeg hem waar
om hij niet ging douchen; zeker gezien de hitte een voor de
hand liggende vraag. Ook nu het antwoord van liever thuis
douchen, waarop Hubert zei: "Je bent een viezerik en ik hou
niet van viezerikken in mijn elftal, vooruit, onder de douche!".
De speler beriep zich op zijn democratisch recht te gaan dou
chen waar het hem beliefde, waarop Hubert de schoenen van
die speler pakte en zei: "Die krijg je terug als je hier gedou-
ched hebt!". Wat een rel is dat geworden, maar wel weet ik, dat
in al die jaren dat ik met die betreffende speler samen
gespeeld heb, deze nooit meer zonder douchen weg is ge
gaan. Alles bij elkaar genomen ben ik misschien een beetje te
ouderwets geworden voor deze tijd; als ik hoor, datje kinderen
eigenlijk niet kunt verplichten om te douchen dan denk ik, dat
er ook nog zoiets als opvoeden en bepaalde disciplines aanle
ren bestaat.
Enfin na dit verhaal zal het duidelijk zijn, dat de leider van de
D5 zijn kindertjes na afloop onder de douche wil zien en de
ouders buiten de deur wil houden. Maar zou dat lukken?
CAS TROMP
