Iers (er was er één ziek geworden) stonden klaar om de klus te
klaren.
Na snel op een 1-0 achterstand te zijn gekomen, vocht AFC
onder leiding van de altijd goed spelende maar nimmer opval
lende Wim de Ridder zich snel terug tot 1 -1Dit was tevens de
ruststand.
In de tweede helft een steeds sterker wordend AFC, welk
wedstrijdbeeld resulteerde in een fraaie goal van Kees Geh-
ring, één minuut voortijd gescoord. Het bleek tevens de win
nende treffer te zijn (had Kees 16 jaar geleden last van zijn lies
gekregen, dan had hij naar alle waarschijnlijkheid de WK's in
1974 en 1978 mogen meespelen, zo goed speelde hij).
De toernooiwinnaar heette AFC en Henk Bijlsma werd uitge
roepen tot beste speler van het toernooi (terecht overigens).
Deze fantastische dag werd afgesloten met een even zo goed
koud buffet (compliment op z'n plaats voor Xerxes). Speciale
dank gaat nog uit naar Roy van Dijk en Arjan Anderiessen die
beiden nog één wedstrijd zijn ingevallen, terwijl ze niet in
vorm waren.
INGEZONDEN MEDEDELINGEN
Nieuwe zaterdagseizoen start 1 september 1990.
Namens AFC wordt Jos Blank van harte beterschap toege
wenst, we hopen dat hij snel weer in ons midden te vinden is.
AFC WINT NA 19 JAAR EINDELIJK
HET VICTORIATOERNOOI
Indien u de veertiende april jl. toevallig aanwezig was bij het
AFC gala te Amstelveendan heeft u de zangers en zangeres
sen in het slotlied de rhetorische vraag horen zingen: "Waar
vind je een club met sport en muziek?". Maar elk jaar weer
realiseert een select gezelschap AFC-ers zich dat deze
vraag, afgezien van het rijmschema, net zo goed had kunnen
luiden: "Waar vind je een club met sport en culinaire
hoogstandjes?". Het door het Hilversumse Victoria georga
niseerde 'Anton Smit toernooi' heet dan wel een voetbaltoer
nooi te zijn, maar voor AFC is het telkens weer een Pinkster-
brunch die kan concurreren met die van het Amstelhotel of
Hotel de L'Europe. Als dan na een dag voetbal en eten nog
eens een bistro wordt aangedaan om te steengrillen volgens
recept 'Fred Flintstone' en de spelers met aanhang geen en
kele moeite blijken te hebben met het verorberen van drank
en spijs, lijkt het alsof het bovengenoemde selecte gezel
schap AFC-ers zojuist van een driewekellijks Pinksterrama-
dan bevrijd is. Ja, natuurlijk, wij, AFC, zijn een nette club. Wij
zijn sociaal en zitten daarom bij Victoria in één van de uithoe
ken van het hoofdveld, zonder ons te bemoeien met de rest
van de vijftien genodigde teams. Van de kantine maken wij
liever geen gebruik omdat wij eigenlijk het geld er niet voor
hebben. De barbecue na afloop op het Victoriaveld laten wij
i links liggen en wij haasten ons naar de gloeiend hete stenen
tafelen, ergens te Loenenaan de Vecht. En het toppunt is dat
i AFC het toernooi ook nog wint. Hoe is dat nu mogelijk, zult u
zich wellicht afvragen? Wel, aan de ene kant is en blijft het na-
tuurlijk een raadsel hoe twintig 35-geplusde AFC-ers met een
i Pimm's vergiftiging, in staat zijn te voetballen, laat staan een
i toernooiwinst in de wachtte slepen. Aan de andere kant is het
niet anders dan een logisch gevolg van het inzicht van toer-
operator Paul Koster (geassisteerd door Lyda) om een derge
lijke ploeg onder eerder beschreven omstandigheden bij el
kaar te brengen. In het spelregelboekje staat bijvoorbeeld
niet vermeld dat het aantal wissels gelimiteerd is. Dat laat
Paul zich geen twee keer zeggen: ook om de 'relais de cam
pagne' in kwaliteit en kwantiteit veilig te stellen, weet Paul
zich verzekerd van een bemensing van dit keer twintig spe
lers met aanhang. Dit impliceert dat de te volgen taktiek tij
dens de tweemaal vijftien minuten durende wedstrijden die is
van de stierenvechter: in de eerste helft wordt de tegenstan
der moeggespeeld en in de tweede helft, wanneer er zes of
zeven nieuwe wissels binnen de lijnen worden gebracht,
wordt het karwei fris van de lever (never mind the Pimm's) af
gemaakt. Zo wordt HBS met 2-0 aan de kant gezet, moet het
altijd met AFC ruziënde Kampong met een 4-0 verlies het veld
ruimen, en wordt tenslotte het slechts verbaal tegensparte-
lende Victoria (B) met 2-0 terugverwezen naar de douches.
AFC komt daarmee in de halve finale. Intussen is AFC dan ge-
handicapped door het al bij de eerste wedstrijd uitvallen van
André Wijnand en ook Edwin Geluk. Voor Edwin geen pro
bleem, want het betekent slechts een vervroegde start van
een wijnproeverij (dit jaar was de Loire streek aan de beurt).
Wijnand vindt een goed vervanger in RoyJojojo' van Dijk, die
de sterren van de hemel keept. Tegen de KHFC smasht hij
een doelpunt in eigen doel, na eerst zelf de set-up te hebben
gegeven. Kees Gehring speelt echter als vanouds en is een
gevaar wanneer hij de bal op rechts aangespeeld krijgt. Hans
Hulst strooit met passes en de verdediging is niet te passe
ren. Rob Ruis, Jan-Hein Lans, Bas Rachman, Hennie Cruyff,
Paul Koster, Hans Dukker en Hans Mulder zijn door de zalm
mousse, viskoekjes, appeltaart en alweer een glaasje
Pimm's het verdedigende spoor geheel niet bijster. Ernst
Huisman wordt in stelling gebracht door de halfspeiers en
AFC komt via een 3-1 zege via KHFC in de finale. De tegen
stander heet Actif en valt in voor Be Quick dat voortijdig afzeg
de. Maar eigenlijk zou RKAVIC in de finale hebben gestaan,
ware het niet dat dit team intussen teveel blessures heeft op
gelopen en dus de ploeg erna, Actif, de honneurs dient waar
te nemen. Vanaf het terras van de kantine kijkt nu kapitein Ig
lo, alias Paulus de Boskabouter van Victoria met lede ogen
toe hoe dat stelletje ongeregeld van AFC toch weer de finale
heeft bereikt. De wisseltruc wordt door de toernooileiding in
gedamd tot twee invallers in de tweede helft, zodat enig tu
mult ontstaat en drie AFC-ers fluks het veld moeten verlaten.
Appie Springer begrijpt er niets van dat hij de finale niet mee
mag doen, want hij is de beste linkshalf. Jos Kemna en Hans
Dukker kunnen wel relativeren en bieden spontaan aan hun
plek te verruilen voor wat jongere spelers. En ook Jack van
Gelder, toch nog goed voor een halve wedstrijd (lees kwartier)
wordt niet meer ingezet. Vanuit de dug-out klinkt hard gejuich
van de dames en nog een stuk of negen veldspelers, wanneer
Actif een bal in eigen doel werkt. Jean Bollen en Arjan Ande-
riesen, nieuw in deformatie, voetballen alsof defirma Pimm's
morgen failliet kan gaan, en Ron van Doesburg, die de avond
tevoren nog honderd balletjes gehakt met 'hot sauce' gefabri
ceerd had, laat nu maar de 'bal' het werk doen. Uiteindelijk
beslist Ernst de finale op 2-0 in AFC's voordeel. De cup wordt
Paul Koster ter hand gesteld en in zijn dankwoord stelt hij voor
om, gezien de vele protesten over de wissels, volgend jaar
met twee AFC teams naar Hilversum te komen. Zeer taktisch
dit voorstel, want u denkt toch niet dat Victoria AFC ook maar
een duimbreed toegeeft om nog meer kans te maken op de fel
begeerde beker?
Volgende keer gaat AFC op dezelfde basis verder. Attent en
charmant zijn de kleinoden die door teamcoach Koster aan
de toernooileiding in het kader van het komende WK ter hand
worden gesteld. Niet de andere clubs, maar wel AFC bedankt
op deze wijze Victoria voor het goed georganiseerde toer
nooi. Vervolgens worden de douches bezocht, kinderen aan
het gras afgeveegd, de koelboxen geleegd, de laatste resten
kaviaar en kreeftcocktail dan in godsnaam maar aan de
meeuwen gevoerd en naar Loenen aan de Vecht afgereisd.
De uitspanning 't Koetshuis" wordt vervolgens onveilig ge
maakt met uitgelaten AFC-ers. Immers, na negentien jaar
een vermetele poging gewaagd te hebben, is dan eindelijk de
18
