INS&OUTS AFC 13: GRENSVERLEGGEND EN GELUKKIG achterstand. In de bestuurskamer een kopje koffie en daar zegt secretaris Ruud Molenmaker dat het zeker is, dat AFC verliest. De 2e helft begint met een schitterende omhaal van dezelfde René Franken en bijna was het 2-0, ware het niet dat onze Pe ter een gaaf stukje reddingswerk verrichte. Tot een kwartier voor het eind beleefden we toen een zwakker gedeelte van de wedstrijd, over en weer stevige duels. Toen kwam fotograaf de heer Mud, alom bekend, en dat was het sein om meer druk op het doel van Roy Beukenkamp te geven. Mud hoefde zijn vizier niet lang op het DWV-doel te richten want Frank Mulder, volgens mij de man van de wedstrijd, liet toen snel de gelijk maker aantekenen; dat was de 78 e minuut. Het fysiek sterke DWV liet zich niet van de wijs brengen, wij misschien even, en die verduvelde, ja, wederom hij, Jos Gille- baard bracht DWV op 2-1 en daarmee de zege, dat dacht ten minste trainer Hennie Schipper, want die sprong ver boden de dug-out uit. We spelen dan in de 87e minuut. Van de gezichten van de aanwezige AFC-kolonie leest men de teleurstelling af en enige DWV-ers scanderen: 'AFC hahahal". De om mij heen staande clubgenoten spreek ik moed in en geef ze vertrouwen voor de laatste minuten. We spelen de 88e minuut, de DWV-doelman is bij onze laatste aanvallen onzekerder aan het worden en onze Patrick Steenkist zet de DWV-doelman op het verkeerde been. Het is 2-2 en achteraf komen we natuurlijk goed weg! Een fantastische derby hebben we onder ideaal zomers weer beleefd! Propaganda voor het voetbal. Hulde aan beide teams. Is het u ook nog opgevallen dat de dug-outs voor deze wedstrijd tegenover elkaar waren geplaatst? Waarvan acte. En het haar van Johan Dol was gestroomlijnd. In de bestuurskamer na afloop een drukte van jewelste en ve le hoogwaardigheidsbekleders natuurlijk aanwezig om de na-borrel te laten smaken. Uiteindelijk smaakte het ons bijzonder goed en aan zijn ge zicht te zien had Roef Bakker (voorzitter van DWV) het zich kort ervoor anders voorgesteld. Kees Gehring (vice-voorzitter): spannend, voetbal was de winnaar. Henny Schipper (trainer DWV): goede pot, wij kregen iets te weinig, kregen ook wel eens iets te veel! L. Wagner (scheidsrechter): kleinzoon van Richard en be vestigde dit. Heerlijke wedstrijd, lekker om te leiden. Hr. Fransman (deelraad-burgemeester Noord): het spijt mij dat jullie een punt gehaald hebben. Pim v.d. Meent (onze eigen trainer): we kunnen beter, zal moeten groeien. Een spelletje spelen dat aantrekkelijk is, de groep moet langer bij elkaar blijven, DWV fysiek sterker en enthousiaster, zonder dit wapen zijn ze nergens, ledereen wil van AFC winnen, we moeten ons dit goed beseffen. De weer baarheid van het elftal wordt steeds groter. Robert Gehring (tijdens de wedstrijd): maar goed dat ze met 1 -0 achter komen, winnen ze tenminste met 2-1 (de wens was de vader van de gedachte!). Ad de Haas (ere-voorzitter van DWS): ik heb me niet verveeld. Burgemeester Ed van Tijn: Amsterdam heeft gewonnen. Jo Jaspers (ere-voorzitter KNVB afd. Amsterdam): span nend, goede wedstrijd, erg geamuseerd. Mevrouw Jaspers: ze bleven tot het laatst spelen. Ruud Molenmaker (secretaris DWV): zowel DWV als AFC is vandaag veilig. Dirk Spits (trainer senioren en junioren selecties AFC): zonni ge dag, terechte uitslag, alhoewel ik liever had gewonnen. Heel blij dat de A1 en B1 dit weekend hebben gewonnen en waarbij de A1 nu definitief veilig is. Jan Keizer (oud-scheidsrechter, nu rapporteur): fijne wedstrijd, propaganda voor het voetbal. Peter Kee (verslaggever Het Parool): DWV en AFC kunnen ti tel vergeten na 'broedermoord'. MARCEL KOSTER Op 11 maart jl. trad het 13e in het krijt tegen het 7e van Buiten- veldert. Anders dan anders was de wedstrijd om 10.00 uur gepland, maar geheel tegen verwachting stroomde om half tien de Buitenveldert-kantine vol met (gewezen) AFC-talent. Alleen onze gastspeler, mondiaal begeerd, arriveerde ge heel in stijl iets later. Toen om kwart over tien de scheidsrech ter ook nog kwam opdraven kon de match beginnen. Conform de elementaire beginselen van beleefdheid verloor AFC de toss en tornde de eerste helft tegen de nasleep van de orkaan Gorby op. Over en weer ontstonden kansjes, maar de grensen (of is het met een z?) hadden de echt gevaarlijke si tuaties goed onder controle. (Om deze reden zet het 13e in geval van overtalligheid het meest produktieve teamlid in als grens.) 0-0 derhalve, ware het niet dat Buitenveldert 2 schoolvoor beelden van niet te voorspellen onachtzaamheid aan AFC- zijde omzette in evenzovele doelpunten. Toen het rustsignaal werd gegeven brak een tumultueus kwartiertje aan. Allereerst nam onze loopgrage midmidden even onverwacht als hartstochtelijk afscheid, omdat z'n vrouw hem voor het eerst dit seizoen in aktie wou zien en vervolgens startte de schrijvende notaris-klerk in opleiding een spoedcursus etiquette voor beginners t.b.v. de Buiten- veldert-jeugd. Of dit nog niet genoeg was begon iedereen op luide toon de ClOS-cursus "Hoe aan te vallen bij een 2-0 ach terstand" te declameren. Derhalve werd enigszins gedrogeerd aan de tweede helft be gonnen, maar alras bleek dat het 13e met een storm in de rug niets en niemand te vrezen heeft. Via doelpunten van Humphrey en de inmiddels niet meer vlaggende spits werd een begin gemaakt met wat onder gangbare omstandighe den onvermijdelijk scheen: een even klinkende als ruime overwinning. Maar helaas, de omstandigheden waren dit keer redelijk uitzonderlijk. De storm deed de bal op aangeven van de Buitenveldertboys na iedere ademstoot in de (te bre de) sloot belanden en de in zulke gevallen bij te trekken tijd werd in dit geval van de speeltijd afgetrokken. Toen de onpar tijdige een minuut of tien te vroeg affloot wees het Chinese tel- raampje 2-2 aan en was een ieder na een licht moment van aarzeling in de kleedkamer tijdens de koffie blij en gelukkig. JOHNNY BILJARTEN Op vrijdag 6 april a.s. vindt de jaarlijkse wedstrijd op het groe ne laken tussen HBS en AFC plaats. Dit keer komt HBS naar Goed Genoeg. AFC ontvangt de gasten om ca 18.00 uur. 5

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1990 | | pagina 5