speeksel...., laat me niet lachen. Imitatie is zo oud als de
wereld, we doen niet onder voor onze voorouders, die
zich destijds nog in de bomen vermaakten.
- Kan het geen andere reden hebben? Bijvoorbeeld als
een punt na een aktie? Een streep onder een handteke
ning? Zoiets?
- Met die gedachte ben ik begonnen, ik zag het ook zo: de
klodder als afsluiting. Maar je komt al gauw tot een ande
re slotsom als de tv en filmbeelden voorbij trekken. Ik
heb ze zien kijken naar elkaar, spoog de één dan kon je
er donder op zeggen dat ook de ander twee minuten la
ter zijn portie afgaf. Het hoort er zogenaamd bij, het is
statusverhogend. Eentje die niet meedoet, wordt argwa
nend bekeken.
- Wordt er bij betere clubs minder gespuugd dan bij volks
clubs?
- Er is een verschil maar niet groot. Er loopt een tabbelle
tje mee in mijn boek; zo uit het blote hoofd scheelt het
8.6%.
- Dat is toch niet te verwaarlozen?
- Van welke club bent u ook alweer, zei u?
- AFC.
- Is dat niet één van de betere clubs?
- Dank u voor het gesprek meneer Spring in 't Veld, kun
nen we onze lezers toch iets aanbieden bij het 65-jarige
bestaan van ons clubblad.
CHARLIE
EN TEN VIJFDE....
Sportpark 'Het Loopveld' heeft wat betreft zijn bereikbaar
heid letterlijk en figuurlijk een naam hoog te houden. Want
waar men de auto ook neerzet, welke bus men ook neemt,
het blijft aan het eind een flink stuk lopen. En dat kan knap
vervelend zijn als je net tweemaal drie kwartier in de benen
hebt, maar ook als je op zondagochtend, net uit bed, het
clubhuis van Sporting Zuid probeert te bereiken. Overigens
is het niet te hopen dat met de dreigende uitbreiding van de
RAI, AFC zijn heenkomen op Het Loopveld zou moeten zoe
ken. Maar dit terzijde. Een kleine twee weken geleden dien
de AFC 5 in ieder geval de boven beschreven stevige wan
deling te ondernemen. De ploeg van Van Aken had er ken
nelijk zin in, want al zeer snel werden de kleren voor het
rood-zwarte shirt verwisseld en stonden de heren in de bij
kans warme herfstzon de diverse rek- en strekoefeningen
uit te voeren. Bé-Jé van der Jé scoorde evenals Hein-Paul
Siebenga in de warming-up een vijftal goals, Lesley Pete
plaatste de bal een paar keer net over de goal heen, Fred
Berrier ging een paar schitterende één-tweetjes met Jurgen
Seunke aan en ondergetekende wist de bal achteloos vijfen
twintig keer hoog te houden zonder dat daarbij een tegen
stander roet in het eten gooide. Immers de gele gastheren
kwamen niet van hun eigen helft. Opeens was daar de man
in het zwarte pak, waarop de hele bende naar binnen stoof,
de eigenlijke shirts aantrok, weer naar buiten stormde en de
wedstrijd zijn aanvang kon nemen. Collega middenmoter
(let hier op de spelling, Pickelaar!) Sporting Zuid speelde,
naar spoedig bleek, met slechts twee spitsen. Niet dat ze er
één vergeten hadden op te stellen, welnee, het was waar
schijnlijk taktisch verantwoord. AFC's voorstopper voelde
zich daardoor zo vrij als een vogeltje en schoof vaak mee op
het middenveld. Een passje op Berrier werd echter te kort
bevonden en onderschept door één van de Zuid Sporters.
Dit verraste AFC's achterhoede dusdanig dat een doelpunt
het gevolg was en keeper Han bijna een tandarts moest
raadplegen. Tegen de 'veldverhouding' in werd het dus 1-0
en vlak na rust wees het scorebord dat nog steeds aan. De
gastheren hadden nog de genadesteek kunnen toedienen,
toen AFC een penalty tegen kreeg, ware het niet dat onze
doelman weer in glanzende vorm stak en, u begrijpt het al,
de elfmeter eenvoudig pareerde. Daarna werd AFC 5, zoals
te doen gebruikelijk in de tweede helft, wakker geschud. Dit
kwam ook doordat Frans Wijnen (na vijf minuten gebles
seerd en gewisseld) en Nicky Hekster inmiddels langs de lijn
stonden en als assistenten van Van Aken de gemoederen
hoog wisten op te laaien, tot grote ergernis van de coach en
trainer van Sporting Zuid, die sinds hun jeugd weinig vorde
ringen met het Nederlands hebben gemaakt. AFC herwon
zelfvertrouwen en kracht en dit resulteerde in een doelpunt
van Ariël Kozijn op aangeven van Lesley. Een zogenaamde
'vierpuntenoverwinning' hing nu in de lucht en AFC was er
zeer op gebrand de winst naar zich toe te trekken. Uiteinde
lijk was het Bart-Jan die, inmiddels geblesseerd maar wei
gerend uit te vallen, een schitterend schot vanaf de zestien
meter loste dat doel trof. Strompelend, maar karaktervol
wist Van der Jagt daarna nog net de bekende juichbewegin-
gen te maken en sleepte voor het vijfde de 2-1 winst in de
wacht.
Afgelopen zondag werd de strijd aangebonden tegen de
koploper in onze afdeling, Recht Op Doel Af '23. Voor onze
coach en drie van zijn spelers was het bij wijze van voorbe
reiding op deze zware wedstrijd echter ROBBA '88 (Recht
Op Biefstukje Brood Af). De oplettende lezer kan wel raden
wie hier de catering verzorgd had. Anderen trainden ge
woon twee keer per week. Maar na afloop van de wedstrijd
bleek dat er geen probaat middel bestond om ook maar een
puntje af te dwingen. RODA '23 is een fysiek sterk en snel
spelend team en heeft reeds vele tegentanders in verlegen
heid gebracht. AFC vormde daarop geen uitzondering. Niet
lang na de eerste mazzelige eerste goal van de spelers uit
Bovenkerk, had keeper Han Trimbach een weinig gelukkig
moment. Een uittrap werd een uitrap: de bal belandde bij
een RODA-speler staande op de rand van het strafschopge
bied. En deze aarzelde niet. Een simpel 'balletje breed' stel
de zijn spits in staat te scoren: 0-2. Kenners beweerden nog
dat als Jurgen in de eerste minuut een door hem geschapen
kans in een doelpunt omgezet had (een bal met zeer veel ef
fect vloog net voorbij de linker paal) de wedstrijd een com
pleet ander aanzien had gehad. Hoe het ook zij, AFC kwam
niet in zijn spel en liep steeds achter de feiten aan. Een vrije
trap van Berrier in de tweede helft deed gelegenheidsrech
terspits Johan van der Elsken nog wel scoren, het verhin
derde niet dat RODA uitliep naar 1-3 en zelfs 1-4 zonder dat
AFC een echte vuist kon maken. Naar mijn smaak waren
drie goals iets teveel van het goede, maar dat neemt niet
weg dat AFC in RODA zijn meerdere zonder verder morren
moest erkennen. Daarbij hielpen zelfs de zogenaamde ad
viezen en opmerkingen van de stuurmannen en stuurvrou-
wen aan de zijlijn niet. Leider Van Aken kampte met het F-
junioren syndroom: alleen de ouders weten het beter, maar
de coach beslist. Desgevraagd verklaarde Erik na afloop
van de wedstrijd "Het is niet erg om van de bovenste te ver
liezen, als van de clubs die onder ons staan maar gewonnen
wordt!". En zo is het. We staan immers niet onderaan. Inte
gendeel.
NICKY HEKSTER
Van onze gewezen eerste-elftal spits Piet Veensma, sinds
een kwart eeuw woonachtig in de Verenigde Staten, ontvin
gen wij de volgende brief.
Een bericht van over de plas
Hallo beste vrienden! Vanaf deze plaats wil ik al mijn kennis
sen van de good-old AFC weer eens de hand drukken. Op
papier althans. Zoals de meeste onder jullie nog wel weten
ben ik bijna vijfentwintig jaar geleden naar Amerika vertrok
ken om daar Hollands stamboekvee te gaan importeren. Al
4
